Επιστροφή στο Forum : Διεθνές Έτος Βιοποικιλότητας κηρύσσει το 2010 ο ΟΗΕ
Η ζωή σε κίνδυνο
http://assets.in.gr/dGenesis/assets/Content5/Photo/1093467_b.jpg
Τα Ηνωμένα Εθνη κυρήσσουν τη φετινή χρονιά Ετος Βιοποικιλότητας, προειδοποιώντας ότι ο σημερινός ρυθμός απώλειας ειδών είναι 1.000 φορές μεγαλύτερος του κανονικού.
Το Ετος Βιοποικιλότητας ξεκίνησε επισήμως τη Δευτέρα στο Βερολίνο, καθώς η Γερμανία ασκεί για φέτος την προεδρία της Συνθήκης για τη Βιοποικιλότητα του ΟΗΕ.
Στο πλαίσιο της Συνθήκης, η διεθνής κοινότητα δεσμεύτηκε το 2002 να πετύχει μια «σημαντική μείωση» στο ρυθμό απώλειας βιοποικιλότητας έως το 2010. Είναι πλέον σίγουρο ότι ο στόχος δεν θα επιτευχθεί.
«Η φετινή χρονιά πρέπει να αξιοποιηθεί ώστε να αρχίσουμε την προσπάθεια από την αρχή», με νέους στόχους για το 2010, είπε η Μέρκελ σύμφωνα με το Reuters.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, ο πλανήτης χάνει σήμερα τρία είδη ανά ώρα, και πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η Γη διανύει το έκτο κύμα μαζικών εξαφανίσεων στην ιστορία της.
Το φαινόμενο απειλεί όχι μόνο τα είδη που χάνονται, αλλά και την ίδια την ανθρωπότητα που χάνει φυσικούς πόρους αξίας «τρισεκατομμυρίων δολαρίων».
Τόσο η Γερμανίδα καγκελάριος όσο και ο Αχίμ Στάινερ, εκτελεστικός διευθυντής του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του ΟΗΕ (UNEP) ζήτησαν τη σύσταση ενός φορέα στο πλαίσιο του ΟΗΕ ο οποίος θα συλλέγει επιστημονικά στοιχεία και θα συντάσσει πολιτικές για την προστασία της βιοποικιλότητας.
Ο νέος φορέας, τόνισαν, θα μπορούσε να βασιστεί στα πρότυπα της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC).
Λετε να γινει τιποτα , ή απλα να ειναι αλλη μια αφορμη για παρτυ , συμποσια , φεστιβαλ , συνοδους , επιτροπες , και οποια αλλη απατη σκαρφιστουν ?
Παντως ο,τι και να μας πουν , βλεποντας τα αποτελεσματα και της τελευταιας συνοδου , οποιοι ακομα ελπιζουμε ειμαστε ρομαντικοι μ@λ@κες .
Το φαινόμενο απειλεί όχι μόνο τα είδη που χάνονται, αλλά και την ίδια την ανθρωπότητα που χάνει φυσικούς πόρους αξίας «τρισεκατομμυρίων δολαρίων».
Μιχάλη και μόνο το γεγονός ότι ένα "επιχείρημα προστασίας των ειδών" έχει φτάσει να περιλαμβάνει αριθμητικές αξίες σε δολάρια, νομίζω τα λέει όλα για το αν θα πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι ή όχι... :thumbdn:
πηγή: Τα Νέα On-Line (http://www.tanea.gr/default.asp?pid=41&nid=1093467)
Τα κακά της μόδας της αγάπης του περιβάλλοντος. Βάλε και μια από περιβάλλον να ουμε...Μετά πάμε να κάνουμε ντου στην Υεμένη ή/και στο Ιράν (πάντα με υποστήριγμα το κράτος του ορθού που λέγεται Ισραήλ)...Άλλωστε το πήραμε και το Νόμπελ Ειρήνης πάμε καλά...
Θέλω 1: Να μπορούσα να συνομιλήσω με έναν εκπρόσωπο της ''βιοποικιλότητας'' από κάποιο άλλο είδος εκτός του ανθρώπινου...
Απορία 1: Τελικά πόσα δισεκατομμύρια ανθρώπινων ζώων πρέπει να εξαλειφθούν για να ορθοποδήσει ο πλανήτης:confused:
:fioufiou:
"....and I hope that someday we will find evidence that there is intelligent life among humans on this planet".
Sylvia Earle, ocean researcher
Θέλω 1: Να μπορούσα να συνομιλήσω με έναν εκπρόσωπο της ''βιοποικιλότητας'' από κάποιο άλλο είδος εκτός του ανθρώπινου...
Στο Χαρδαβέλα το πες? Κάποιων θα ξέρει να σου κανει το τρανσλέιτιον.
Μπορεις να απευθυνθεις στην Monsanτo . Απο αυτους εξαρτωνται πολλα πλεον στον πλανητη μας . Τοσα πολλα , που τους βλεπω να ειναι φαβορι στα Νομπελ .....Βιοποικιλοτητας :D
Μιχάλη και μόνο το γεγονός ότι ένα "επιχείρημα προστασίας των ειδών" έχει φτάσει να περιλαμβάνει αριθμητικές αξίες σε δολάρια, νομίζω τα λέει όλα για το αν θα πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι ή όχι... :thumbdn:
πηγή: Τα Νέα On-Line (http://www.tanea.gr/default.asp?pid=41&nid=1093467)
Παιδιά εδώ μου δίνεται η ευκαιρία να πω μερικά πράγματα που από καιρό ήθελα να θίξω. Θα ξεκινήσω με το θέμα της «αξίας» της «βιοποικιλότητας». Εδώ θα πρέπει να αναφέρω ότι δανείζομαι και παραθέτω – σχεδόν αυτούσια – κάποια αποσπάσματα από την ελληνική έκδοση του βιβλίου «Βιολογική Ποικιλότητα» των Gaston & Spicer, σε μετάφραση από τους Χ. Χιντήρογλου και Δ. Βαφείδη.
«…Η αξία και η σημασία της βιοποικιλότητας συνήθως εξετάζεται και εκφράζεται με μοναδικό κριτήριο το κατά πόσο έχει θετικό αντίκτυπο στην ανθρωπότητα (εμπορεύσιμα ή μη εμπορεύσιμα αγαθά και παροχές – αυτό που αποκαλούμε ‘αμεση’ ‘η ‘έμεση χρηστική αξία’ της βιοποικιλότητας). Κι όμως μπορούμε να θεωρήσουμε ότι οι οργανισμοί έχουν «ενδογενή» αξία, ανεξάρτητα από το αν χρησιμοποιούνται για κάποιον σκοπό. Το ζήτημα αυτό καθίσταται περίπλοκο εξαιτίας του γεγονότος ότι είναι συχνά δύσκολο να διαγνώσουμε τις διαφορετικές αξίες που υπάρχουν. Η προσφορά της βιοποικιλότητας προς το ανθρώπινο είδος μπορεί να περιλαμβάνει και την ευχαρίστηση της άμεσης επικοινωνίας με άγριους πληθυσμούς, ή της έμμεσης μέσω των πολιτιστικών δραστηριοτήτων που αυτοί εμπνέουν (π.χ. στη ζωγραφική, τη λογοτεχνία, το θέατρο κ.α.), ή και μόνο η γνώση ότι αυτοί οι οργανισμοί υπάρχουν, η αξία της ύπαρξής τους, ακόμα και όταν στην πραγματικότητα δεν γίνονται ορατοί, είναι μια ευχάριστη και όμορφη πτυχή του κόσμου μας. Στην πραγματικότητα, ολόκληρος ο ανθρώπινος πολιτισμός, η ιστορία του και η πίστη μας σε αυτόν, ήταν και εξακολουθεί να είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τη βιοποικιλότητα, συχνά ίσως με τρόπο που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε άμεσα. …»
Οπότε συνοψίζοντας η βιοποικιλότητα έχει αξία από μόνη της! Και επιστρέφοντας στα λόγια του καθηγητή μου κ. Χιντήρογλου «…Είναι προφανές, πως η έννοια «αξία», δεν μπορεί να είναι πάντα συνυφασμένη με οικονομικά μεγέθη. Σε μια αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε η Ακρόπολη ή ο Λευκός Πύργος να μετατραπούν σε παρκινγκ για να κερδίζουμε περισσότερα χρήματα…».
Και επιστρέφω και πάλι στο βιβλίο των Gaston & Spicer γιατί θεωρώ ότι έχει ενδιαφέρον το σημείο αυτό...
«…Η ενδογενής σημασία του φυσικού κόσμου είναι με ποικίλους τρόπους ριζωμένη στις περισσότερες θρησκείες. Ιδιαίτερα εμφανής είναι σε πολλές ασιατικές θρησκείες, όπως ο Βουδισμός, ο Ινδουισμός και ο Χαϊνισμός, όπου οι άνθρωποι θεωρούνται αναπόσπαστο κομμάτι του φυσικού κόσμου. Έχει υποστηριχθεί ότι οι μεγάλες θρησκείες που τοποθέτησαν τον άνθρωπο σε ξεχωριστό σημείο «πάνω» από το φυσικό κόσμο, πέτυχαν με τον τρόπο αυτό να προωθήσουν την ιδέα ενός κόσμου που αναγνωρίζει μικρή ενδογενή αξία στη βιοποικιλότητα θεωρώντας την μόνο αντικείμενο εκμετάλλευσης (White 1967)…».
Κατά τη γνώμη μου, το μόνο καλό για κάποιες κυβερνήσεις που μπορούν να αντιληφθούν και να συνειδητοποιήσουν τον «πλούτο» μόνο σε οικονομικά μεγέθη και διαστάσεις – αγνοώντας την ύπαρξη ενός «βιολογικού» ή «πολιτιστικού πλούτου» για παράδειγμα – είναι ότι ίσως έτσι κινητοποιηθούν επιτέλους. Αφού δεν καταλαβαίνουν αλλιώς… ας είναι έτσι! Έστω κι έτσι!
Τέλος, θα ήθελα να προσθέσω ότι η σύλληψη και η χρήση του όρου «ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ» αποτελεί εδώ και καιρό αμφιλεγόμενο θέμα συζήτησης από πολλούς επιστήμονες και όχι μόνο. Πρόκειται για έναν προβληματισμό και ένα θέμα συζήτησης που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή που μιλάμε και έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Δηλαδή διερωτώνται για το αν έχει πραγματική ουσία και νόημα η βιοποικιλότητα ως όρος ή αν απλά πρόκειται για μία 'επινόηση' με οικονομικο-πολιτικές διαστάσεις… Η αλήθεια είναι πως όταν άκουσα για πρώτη φορά αυτό το ζήτημα ξαφνιάστηκα και τσατίστηκα γιατί ομολογώ ότι πιστεύω ακράδαντα στην ουσία του όρου της «βιοποικιλότητας». Όμως μετά από συγκεκριμένα περιστατικά, όπως είναι η ανακήρυξη του «έτους βιοποικιλότητας» ή ακόμη όταν διάβασα το λόγο του πρώην πρωθυπουργού για τη βιοποικιλότητα, τότε προβληματίστηκα πολύ για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται αυτός ο όρος και τους σκοπούς που εξυπηρετεί η χρήση του. Θα επανέλθω κάποια στιγμή με περισσότερα στοιχεία και επεξηγήσεις για το θέμα.
ΥΓ. Μα καλά και εδώ κολλάει η συζήτησή (http://www.scubadive.gr/forum/showthread.php?p=34982#post34982) μας για το AVATAR με τις αξίες και τη «λατρεία της φύσης»!!! ;)
"....and I hope that someday we will find evidence that there is intelligent life among humans on this planet".
Sylvia Earle, ocean researcher
ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!!! :thumbup:
Πραγματικά πολύ ωραία φάση αυτό με τους αφορισμούς! Σε γενικότερο επίπεδο...:thumbup:
Ώρες ώρες, μου λείπει ένα shoutbox ρε γμτ
«…Η αξία και η σημασία της βιοποικιλότητας συνήθως εξετάζεται και εκφράζεται με μοναδικό κριτήριο το κατά πόσο έχει θετικό αντίκτυπο στην ανθρωπότητα (εμπορεύσιμα ή μη εμπορεύσιμα αγαθά και παροχές – αυτό που αποκαλούμε ‘αμεση’ ‘η ‘έμεση χρηστική αξία’ της βιοποικιλότητας). Κι όμως μπορούμε να θεωρήσουμε ότι οι οργανισμοί έχουν «ενδογενή» αξία, ανεξάρτητα από το αν χρησιμοποιούνται για κάποιον σκοπό. Το ζήτημα αυτό καθίσταται περίπλοκο εξαιτίας του γεγονότος ότι είναι συχνά δύσκολο να διαγνώσουμε τις διαφορετικές αξίες που υπάρχουν. Η προσφορά της βιοποικιλότητας προς το ανθρώπινο είδος μπορεί να περιλαμβάνει και την ευχαρίστηση της άμεσης επικοινωνίας με άγριους πληθυσμούς, ή της έμμεσης μέσω των πολιτιστικών δραστηριοτήτων που αυτοί εμπνέουν (π.χ. στη ζωγραφική, τη λογοτεχνία, το θέατρο κ.α.), ή και μόνο η γνώση ότι αυτοί οι οργανισμοί υπάρχουν, η αξία της ύπαρξής τους, ακόμα και όταν στην πραγματικότητα δεν γίνονται ορατοί, είναι μια ευχάριστη και όμορφη πτυχή του κόσμου μας. Στην πραγματικότητα, ολόκληρος ο ανθρώπινος πολιτισμός, η ιστορία του και η πίστη μας σε αυτόν, ήταν και εξακολουθεί να είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τη βιοποικιλότητα, συχνά ίσως με τρόπο που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε άμεσα.
Αν και γενικότερα συμφωνω και ταυτίζομαι με το κείμενο, νομίζω ωστόσο ότι ο καιρός που δεν μπορούσαμε να κατανοήσουμε άμεσα την αξία της βιοποικιλότητας, έχει παρέλθει οριστικά. Δεν μιλάω βέβαια για μια βαθειά κατανόηση από τον μέσο απροβλημάτιστο καταναλωτή*, αλλά για την κατανόηση αφενός από τον παγκόσμιο επιστημονικό κλάδο και αφετέρου από τον μέσο εγγράμματο πολίτη που "την ψάχνει" (τα ποσοστά των οποίων είναι διαρκώς αυξανόμενα).
Είναι γνωστο ότι η βιοποικιλότητα (η οποία ερμηνεύεται ως ποικιλότητα γονιδίων, ποικιλότητα ειδών, ποικιλότητα ενδιαιτημάτων και ποικιλότητα οικοσυστημάτων, κάθε ένα και όλα μαζί εξίσου σημαντικά και σπουδαία) παρέχει αγαθά και υπηρεσίες (goods and services) για την απόκτηση και διατήρηση των οποίων ο άνθρωπος αποκλειστικά εξαρτάται από την καλή λειτουργία του συνόλου της ζωής του πλανήτη -ενίοτε μάλιστα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ζωντανούς οργανισμούς που ούτε καν αντιλαμβάνεται την ύπαρξή τους.
Αν π.χ. ρωτούσαμε τον μέσο άνθρωπο ποιο θεωρεί το σπουδαιότερο ζωντανό (μη ανθρώπινο) είδος στον πλανήτη, το σημαντικότερο για την επιβίωση και εξέλιξη του Homo sapiens, ίσως ανέφερε την αγελάδα, το πρόβατο ή το άλογο, που πράγματι έχουν υπάρξει ισχυρότατα θεμέλια στη διαδικασία ανύψωσης της πυραμίδας του ανθρώπινου πολιτισμού.
Ποιος θα ανέφερε όμως ένα κυανοβακτήριο;
Μέχρι 30 χρόνια πριν, τα κυανοβακτήρια Prochlorococcus και Synechococcus δεν ήταν καν γνωστά στην επιστήμη. Μιλάμε για μικροσκοπικούς θαλάσσιους οργανισμούς, οι οποίοι γνωρίζουμε πλέον ότι είναι υπεύθυνοι για τη δέσμευση του ατμοσφαιρικού άνθρακα σε βαθμό που αντιστοιχεί στο 30% της παγκόσμιας πρωτογενούς παραγωγής! Σχεδόν το 1/3 της βασικής διαδικασίας αναπνοής του πλανήτη!!!
Η Γη μπορεί να ζήσει θαυμάσια χωρίς τον άνθρωπο κι ο άνθρωπος με τη σειρά του θαυμάσια χωρίς το πρόβατο ή το άλογο, αλλά αν αυτά τα κυανοβακτήρια για κάποιο λόγο εξέλιπαν, ο πλανήτης μας θα αναγκαζόταν να κάνει επανεκκίνηση όλης της περιπέτειας της ύπαρξης σχεδόν από το μηδέν....
Σε αυτή τη σελίδα
http://www.marbef.org/wiki/Economic_valuation_of_goods_and_services
υπάρχει μια σύντομη παρουσίαση των αγαθών και υπηρεσιών που προσφέρει η παγκόσμια βιοποικιλότητα στον άνθρωπο, όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται η ρύθμιση του κλίματος αλλά και της χημείας της ατμόσφαιρας και των ωκεανών, η προστασία από ακραία καιρικά και άλλα φαινόμενα, η αυταξία της ύπαρξης και, τέλος, όλα όσα ο άνθρωπος χρησιμοποιεί άμεσα (για διατροφή, ένδυση, φάρμακα, αναψυχή κλπ) και μεταφράζονται πανεύκολα σε ζεστά δολάρια.
Για μένα η σχέση της βιοποικλότητας με την "ελαστικότητα" (resilience) και "αντοχή" (resistance) των οικοσυστημάτων είναι ίσως η πλέον σημαντική αλλά δυστυχώς και η λιγότερο κατανοητή στον μέσο γήινο.
Δεν ήταν πάντα έτσι.
Ο άνθρωπος σεβόταν τη ζωή γύρω του όλα εκείνα τα χιλιάδες χρόνια που υπήρξε κυνηγός και τροφοσυλλέκτης, διότι καταλάβαινε την άμεση και διαρκή εξάρτησή του από αυτή. Για να ξαναφέρουμε λοιπόν στην κουβέντα και την πολυαγαπημένη μου θρησκεία, φαίνεται ότι ο άνθρωπος τόλμησε να "κατασκευάσει" έναν Θεό που του παραχωρούσε απόλυτη επι γης κυριαρχία, αμέσως μόλις έπαψε να είναι τροφοσυλλέκτης/κυνηγός και μετατράπηκε σε αγρότη/κτηνοτρόφο, μπήκε δηλαδή στη σύγχρονη φάση του. Αυτό έγινε για πρώτη φορά πριν περίπου 12000 χρόνια και μπορεί κανείς να φανταστεί ότι δεν είναι άσχετο το γεγονός ότι οι πρωτοι αγροτικοί λαοί εντοπίζονται στη Μεσσοποταμία, στη λεγόμενη Εύφορη Ημισέληνο, απ' όπου παρεμπιπτόντως ξεπηδούν και οι τρεις σημαντικότερες μονοθεϊστικές θρησκείες (ιουδαϊσμός, χριστιανισμός, ισλαμισμός) με τους εκλεκτούς λαούς τους, ή έστω το εκλεκτό είδος τους.... ;)
Επειδή έχω φάει τεράστιο κόλλημα με τον τύπο τον τελευταίο καιρό, διαβάστε όσοι ενδιαφέρεστε μια απίστευτη ιστορία της εξέλιξης των πολιτισμών του Jared Diamond "Όπλα, Μικρόβια και Ατσάλι" όπου κατά τη γνώμη μου αναλύεται θαυμάσια η φύση και η θαυμαστή(?) πορεία του ανθρώπινου είδους τα τελευταία 13000 χρόνια στον πλανήτη Γη.
Μερικά ακόμα ενδιαφέροντα άρθρα για το πόσο σημαντική είναι η βιοποικιλότητα και γιατί τόσο απελπισμένα την έχουμε ανάγκη:
- Biodiversity Loss Can Increase Infectious Diseases in Humans (http://www.sciencedaily.com/releases/2009/12/091203132157.htm)
- Biodiversity is not just about saving exotic species from extinction (http://www.guardian.co.uk/environment/cif-green/2010/jan/11/biodiversity-year-of-international-biodiversity)
- Biodiversity Loss Puts People At Risk (http://www.sciencedaily.com/releases/2008/05/080516112715.htm)
και ένα πιο "βαρύ" για τη θαλάσσια βιοποικιλότητα συγκεκριμένα:
Marine Biodiversity and Ecosystem Functioning. (http://www.marbef.org/documents/glossybook/MarBEFbooklet.pdf)
*που πολλοί βολεύονται και βοηθούν τα μάλα να παραμείνει έτσι....
Μαρία φυσικά είμαι απόλυτα σύμφωνος και χαίρομαι για την ενίσχυση. Συνεχίζω κι εγώ με τη σειρά μου τη συμπλήρωση του θέματος (ελπίζω βέβαια να διαβάζουν και να συμμετάσχουν και άλλοι φίλοι στη συζήτηση γιατί εμείς έχουμε λίγο πολύ την ίδια άποψη).
Είναι γνωστό ότι η βιοποικιλότητα (η οποία ερμηνεύεται ως ποικιλότητα γονιδίων, ποικιλότητα ειδών, ποικιλότητα ενδιαιτημάτων και ποικιλότητα οικοσυστημάτων, κάθε ένα και όλα μαζί εξίσου σημαντικά και σπουδαία)…
Αυτά λοιπόν θεωρούνται τα τρία δομικά επίπεδα που συγκροτούν τη βιοποικιλότητα, δηλαδή την «…ποικιλομορφία της ζωής σε όλες τις εκφάνσεις της…». Η ποικιλότητα των γονιδίων είναι γνωστή και ως ‘γενετική ποικιλότητα’ αλλά μπορεί να την ακούσετε και ως ενδο-ειδική ποικιλότητα (δηλαδή ποικιλότητα μέσα στο ίδιο είδος). Η ‘οργανισμική ποικιλότητα’ ή ‘ποικιλότητα ειδών’ ταυτίζεται με τον αριθμό των διαφορετικών ειδών που υπάρχουν στον κόσμο. Τέλος, η ‘οικολογική ποικιλότητα’ είναι η ποικιλότητα των διαφορετικών βιοκοινοτήτων, ενδιαιτημάτων, οικολογικών συμπλεγμάτων και οικοσυστημάτων (έννοιες τόσο διαφορετικές αλλά και τόσο ταυτόσημες, αλληλεπικαλυπτόμενες και συμπληρωματικές μεταξύ τους). Έτσι λοιπόν η έννοια της ‘βιοποικιλότητας’ ή ‘βιολογικής ποικιλότητας’, βοηθάει στο να συλλάβει και να κατανοήσει ο άνθρωπος την πολυπλοκότητα της ζωής, και αν είναι δυνατό, τον τρόπο διατήρησής της (Gaston & Spicer, 2002).
Περνάμε στο επόμενο ζήτημα… δηλαδή σε τι μας ωφελεί και αν μας χρειάζεται πραγματικά η βιοποικιλότητα…
…παρέχει αγαθά και υπηρεσίες (goods and services) για την απόκτηση και διατήρηση των οποίων ο άνθρωπος αποκλειστικά εξαρτάται από την καλή λειτουργία του συνόλου της ζωής του πλανήτη - ενίοτε μάλιστα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ζωντανούς οργανισμούς που ούτε καν αντιλαμβάνεται την ύπαρξή τους.
Σε αυτή τη σελίδα
http://www.marbef.org/wiki/Economic_...s_and_services (http://www.marbef.org/wiki/Economic_valuation_of_goods_and_services)
υπάρχει μια σύντομη παρουσίαση των αγαθών και υπηρεσιών που προσφέρει η παγκόσμια βιοποικιλότητα στον άνθρωπο, όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται η ρύθμιση του κλίματος αλλά και της χημείας της ατμόσφαιρας και των ωκεανών, η προστασία από ακραία καιρικά και άλλα φαινόμενα, η αυταξία της ύπαρξης και, τέλος, όλα όσα ο άνθρωπος χρησιμοποιεί άμεσα (για διατροφή, ένδυση, φάρμακα, αναψυχή κλπ) και μεταφράζονται πανεύκολα σε ζεστά δολάρια.
Εδώ νομίζω ότι καλό θα ήταν να διευκρινιστεί, για να γίνουμε περισσότερο σαφείς σε όλους τους διαδικτυακούς θαμώνες του forum, ότι οι ‘αξίες’ της βιοποικιλότητας μπορούν να διακριθούν στις:
α) ‘άμεσες χρηστικές’, που αναφέρονται στην κατανάλωση και παραγωγή εμπορεύσιμων προϊόντων (π.χ. τροφή, φάρμακα και ιατρική, βιολογικός έλεγχος, βιομηχανικά υλικά και πρώτες ύλες, καλλιέργειες αναψυχής, ‘οικοτουρισμός’ - εδώ εμπλεκόμαστε και εμείς οι αυτοδύτες που ξοδεύουμε χρήματα και στηρίζουμε καταδυτικές και τουριστικές βιομηχανίες απολαμβάνοντας το θαλάσσιο φυσικό πλούτο, κλπ),
β) στις ‘έμμεσες χρηστικές’ αξίες, που πηγάζουν από τις πολλαπλές λειτουργίες της βιοποικιλότητας, οι οποίες συνεισφέρουν ζωτικά στην καλή ποιότητα ζωής των ανθρώπων (π.χ. ατμοσφαιρική, κλιματική και υδρολογική ρύθμιση, ανακύκλωση θρεπτικών, έλεγχος παρασίτων, φωτοσύνθεση, επικονίαση, διαμόρφωση και συντήρηση του εδάφους, και τέλος…
γ) στις μη χρηστικές αξίες (αξία επιλογής, κληρονομική και ενδογενής αξία).
Αν π.χ. ρωτούσαμε τον μέσο άνθρωπο ποιο θεωρεί το σπουδαιότερο ζωντανό (μη ανθρώπινο) είδος στον πλανήτη, το σημαντικότερο για την επιβίωση και εξέλιξη του Homo sapiens, ίσως ανέφερε την αγελάδα, το πρόβατο ή το άλογο, που πράγματι έχουν υπάρξει ισχυρότατα θεμέλια στη διαδικασία ανύψωσης της πυραμίδας του ανθρώπινου πολιτισμού.
Τα παραδείγματα της αγελάδας και του πρόβατου είναι τα πρώτα που μας έρχονται στο μυαλό καθώς συγκροτούν τους ‘ακρογωνιαίους’ και ‘θεμέλιους λίθους’ της «άμεσης χρηστικής αξίας» της βιοποικιλότητας για τον άνθρωπο, ειδικότερα από τη στιγμή που πέρασε στο στάδιο του καλλιεργητή και παραγωγού.
Ποιος θα ανέφερε όμως ένα κυανοβακτήριο;
Μέχρι 30 χρόνια πριν, τα κυανοβακτήρια Prochlorococcus και Synechococcus δεν ήταν καν γνωστά στην επιστήμη. Μιλάμε για μικροσκοπικούς θαλάσσιους οργανισμούς, οι οποίοι γνωρίζουμε πλέον ότι είναι υπεύθυνοι για τη δέσμευση του ατμοσφαιρικού άνθρακα σε βαθμό που αντιστοιχεί στο 30% της παγκόσμιας πρωτογενούς παραγωγής! Σχεδόν το 1/3 της βασικής διαδικασίας αναπνοής του πλανήτη!!!
Εδώ όπως καταλάβατε μεταπηδήσαμε στην ‘έμμεση χρηστική αξία’. Τα παραδείγματα είναι αναρίθμητα και αναφερόμαστε σε μία γκάμα οργανισμών από τα φυτά μέχρι και πλάσματα που το μάτι μας ‘πιάνει’ δύσκολα (π.χ. έντομα – επικονίαση, σκουλήκια - βιοαποδόμηση) ή και καθόλου (π.χ. κυανοβακτήρια).
Ο άνθρωπος σεβόταν τη ζωή γύρω του όλα εκείνα τα χιλιάδες χρόνια που υπήρξε κυνηγός και τροφοσυλλέκτης, διότι καταλάβαινε την άμεση και διαρκή εξάρτησή του από αυτή. Για να ξαναφέρουμε λοιπόν στην κουβέντα και την πολυαγαπημένη μου θρησκεία, φαίνεται ότι ο άνθρωπος τόλμησε να "κατασκευάσει" έναν Θεό που του παραχωρούσε απόλυτη επι γης κυριαρχία, αμέσως μόλις έπαψε να είναι τροφοσυλλέκτης/κυνηγός και μετατράπηκε σε αγρότη/κτηνοτρόφο, μπήκε δηλαδή στη σύγχρονη φάση του. Αυτό έγινε για πρώτη φορά πριν περίπου 12000 χρόνια και μπορεί κανείς να φανταστεί ότι δεν είναι άσχετο το γεγονός ότι οι πρωτοι αγροτικοί λαοί εντοπίζονται στη Μεσσοποταμία, στη λεγόμενη Εύφορη Ημισέληνο, απ' όπου παρεμπιπτόντως ξεπηδούν και οι τρεις σημαντικότερες μονοθεϊστικές θρησκείες (ιουδαϊσμός, χριστιανισμός, ισλαμισμός) με τους εκλεκτούς λαούς τους, ή έστω το εκλεκτό είδος τους....
Και για να ευλογίσουμε και λίγο τα «ελληνικά» μας γένια (και για να μην βγάζουμε τις Avatar-ιανές μπλε ουρές μας απέξω), επικαλούμενος ιστορικές πηγές, αρχαίους και σοβαρά βιβλία (μην μονίζετε ότι αναφέρομαι σε Λιακόπουλους και Ελ…), «…Σύμφωνα με τον ιστορικό Περικλή Ροδάκη, μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν ότι η τροφοπαραγωγή, το επόμενο στάδιο της τροφοσυλλογής διαδόθηκε από τη Μέση Ανατολή προς την Ευρώπη. Την άποψη αυτή ανέτρεψαν ραδιοχρονολογήσεις του Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ», σε ευρήματα από νεολιθικούς οικισμούς της 5ης και 6ης χιλιετίας π.Χ.* από τη Θράκη. Ο πρώιμος νεολιθικός πολιτισμός που αναπτύχτηκε στη θρακική γη προηγήθηκε κατά 1000 χρόνια εκείνου της Μεσοποταμίας. Το ίδιο ισχύει και για τη χρήση του χαλκού.» Εδώ θα συμπληρώσω ότι όλως τυχαίως (?) από την ίδια περιοχή ξεπήδησε μία από τις αρχαιότερες λατρείες του τότε γνωστού κόσμου, η «Ορφική λατρεία» (μία πρώιμη μορφή μονοθεϊσμού σύμφωνα με κάποιους) και ότι σύμφωνα με τον Πίνδαρο, τον Αισχύλο και τον Πλάτωνα, το όνομα «Θράκη» σχετίζεται ετυμολογικά με τη λέξη «θρησκεία». Όπως είπε και ο Βιζυηνός «…από τη Θράκη βρε παιδιά εβγήκεν η θρησκεία…». Αυτό ήταν μία ευχάριστη παρένθεση για να μην ανάγουμε τα πάντα (ακόμα και τις όποιες κατηγορίες έχουμε) μόνο σε Μεσοποτάμιες και Ιουδαϊκές μπουρζουαζίες…
Και έρχομαι και πάλι στο αρχικό ζήτημα. Σήμερα κατανοούμε πολύ καλύτερα τη σημασία της βιοποικιλότητας για τον ανθρώπινο πολιτισμό (άμεση και έμμεση χρηστική αξία στην ουσία) αλλά δυσκολευόμαστε ακόμα με τη μη χρηστική και ενδογενή αξία.
Το πρόβλημα είναι ότι «είναι συχνά δύσκολο να διαγνώσουμε τις διαφορετικές αξίες που υπάρχουν». Ειδικότερα, η «ενδογενής αξία» αγγίζει με επικίνδυνο τρόπο θεολογικά και φιλοσοφικά ζητήματα ή ακόμα και θέματα μεταφυσικής!!! Συνεχίζω λοιπόν με το υπόλοιπο μέρος του σχετικού αποσπάσματος από το βιβλίο των Gaston & Spicer (ότι δεν έχω σε italics είναι δική μου προσθήκη και έχω αντικαταστήσει το κεφαλαίο «Θ» με μικρό στη λέξη «θεός»):
«…Ενώ λοιπόν στις Ιουδαϊκές γραφές (κοινές για τις τρεις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες) ο άνθρωπος απεικονίζεται ως το αποκορύφωμα της θεϊκής δημιουργίας καθ εικόνα και ομοίωση του θεού, η Γη, και ότι υπάρχει επάνω σε αυτήν, φαίνεται πως δεν ανήκει στον άνθρωπο αλλά στο θεό. Οι άνθρωποι λοιπόν προορίζονται να λειτουργούν ως επόπτες του θεού και ήταν υπεύθυνοι για τις πράξεις τους επάνω στο φυσικό κόσμο. Πράγματι, κάποιες φορές οι άμεσες, έμμεσες, επιλεκτικές και ενδογενείς αξίες της βιοποικιλότητας ήταν άρρηκτα συνδεδεμένες με την προστασία του περιβάλλοντος. Για παράδειγμα κατά τη διάρκεια ενός πολέμου απαγορευόταν στο λαό του Ισραήλ να κόψει φρούτα από τα δέντρα** προκειμένου να τα χρησιμοποιήσει για την άμυνά του, ακόμα και αν η ζωή του η ίδια ήταν εξαρτημένη από αυτό!
Παρακάτω σε κάποιο σημείο γράφει...
…Η πεποίθηση ότι η βιοποικιλότητα έχει ενδογενή αξία αλλά και χρηστική αγία είναι βαθιά ριζωμένη – αν και συχνά σκόπιμα παραγκωνισμένη – σε πολλές κοινωνίες, πολιτισμούς και θρησκείες…»
Εγώ προσωπικά διαφωνώ κάθετα στην παρουσίαση του κόσμου, της φύσης και των συστατικών της ως δημιουργήματα οποιουδήποτε και στο μέγα διαχωρισμό του ανθρώπινου είδους από το φυσικό κόσμο. Διαφωνώ και με το ρόλο που καλείται να παίξει ο άνθρωπος εις το όνομα οποιουδήποτε ως ο «απόλυτος διαχειριστής» του φυσικού κόσμου (λες και μιλάμε για administrator σε forum καλή ώρα!). Θα πρέπει λοιπόν να «διαβάζουμε κι εμείς ανάμεσα στις γραμμές» και να βλέπουμε τις βαθύτερες καταβολές και αιτίες της σημερινής «ανθρωπογενούς προελεύσεως» (ας μου επιτραπεί ο χαρακτηρισμός) κατάστασης του πλανήτη.
Για αυτό και το Βατικανό κατηγόρησε το Avatar με φόβο ξεσπάσματος (άκουσον άκουσον!!!) και ανάδειξης της «λατρείας της φύσης» ως θρησκείας της νέας χιλιετίας! Και μετά μιλάμε για «πράσινους πάπες» και αηδίες… Για το θέμα αυτό γίνεται παράλληλα συζήτηση στο forum εδώ (http://www.scubadive.gr/forum/showthread.php?t=4133).
* Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται για αμιγώς δικά μου λόγια γιατί εγώ θα προτιμούσα το 5η-6η χιλιετία Π.Ν.Σ.Χ. (Προ Νέου Συστήματος Χρονολόγησης).
** Σύμφωνα λοιπόν με την Ιουδαϊκή θρησκεία, οι αναρχικοί που πετάν νεράντζια από τους δρόμους της Αθήνας στους αστυνομικούς διαπράττουν – πέρα από καταστροφή δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και από επίθεση και αντίσταση κατά της αρχής – μέγιστο αμάρτημα κατάχρησης της βιοποικιλότητας. Για να μην επεκταθούμε σε αυγά, γιαούρτια κλπ. Βλέπετε από τι οικ(ω)λογικό πνεύμα διακατέχονται η Ιουδαϊκή θρησκεία και οι άλλες μονοθεϊστικές Εβραιο-κατασκευές / Εβαιο-αντιγραφές; Α όχι… μπορεί και να μην διαπράττουν θρησκευτικό αμάρτημα γιατί δεν βρισκόμαστε σε καιρό πολέμου αλλά επικρατεί ειρήνη στο δυτικό πολιτισμένο κόσμο σήμερα… Παρντόν!
Και για να ευλογίσουμε και λίγο τα «ελληνικά» μας γένια, επικαλούμενος σοβαρές ιστορικές πηγές, ιστορικά ονόματα και σοβαρά βιβλία (μην μονίζετε ότι αναφέρομαι σε Λιακόπουλους και Ελ…), «…Σύμφωνα με τον ιστορικό Περικλή Ροδάκη, μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν ότι η τροφοπαραγωγή, το επόμενο στάδιο της τροφοσυλλογής διαδόθηκε από τη Μέση Ανατολή προς την Ευρώπη. Την άποψη αυτή ανέτρεψαν ραδιοχρονολογήσεις του Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ», σε ευρήματα από νεολιθικούς οικισμούς της 5ης και 6ης χιλιετίας π.Χ.* από τη Θράκη. Ο πρώιμος νεολιθικός πολιτισμός που αναπτύχτηκε στη θρακική γη προηγήθηκε κατά 1000 χρόνια εκείνου της Μεσοποταμίας. Το ίδιο ισχύει και για τη χρήση του χαλκού.»
Μα ακόμα κι αν είναι κι αυτό μια πραγματικότητα (που δεν αναιρεί την άλλη εδώ που τα λέμε), δεν θα είχαμε και πολλά να βλογήσουμε ούτως ή άλλως.
Ο Jared Diamond που προανέφερα έγραψε 425 πυκνές σελίδες, ακριβώς και μόνο για να εξηγήσει πως η διαφορά των "εκλεκτών" (λαών που εξελίχθηκαν πολιτισμικά γρηγορότερα από άλλους, των αρχαίων ελλήνων περιλαμβανομένων) κάθε άλλο παρά στο ...μεγαλειώδες πνεύμα και τα εξαιρετικά τους γονίδια το οφείλουν....
Το οφείλουν ξεκάθαρα στη γεωγραφία και την αντίστοιχη ευφορία και βιοποικιλότητα των εδαφών που έτυχε να νέμονται τότε.
Τα οποία και σύντομα εξάντλησαν, χάνοντας μαζί τους μια για πάντα και ανεπιστρεπτί τις αλλοτινές τους δόξες....
That is, Ουαι! λαμπροί αρχαίοι Ελληνες, Ασσύριοι και Σουμέριοι, πεθάνατε μαζί με τα δάση και τα νερά της πατρίδας σας, μια για πάντα!
Κατά τ' άλλα Tib :thumbup:
Τώρα με προκαλείς να το διαβάσω! Μπήκε στη λίστα… :D
Πολύ ωραία συζήτηση ανοίξατε παιδιά!
συμφωνώ και απαυξάνω
Και έρχομαι και πάλι στο αρχικό ζήτημα. Σήμερα κατανοούμε πολύ καλύτερα τη σημασία της βιοποικιλότητας για τον ανθρώπινο πολιτισμό (άμεση και έμμεση χρηστική αξία στην ουσία) αλλά δυσκολευόμαστε ακόμα με τη μη χρηστική και ενδογενή αξία.
Ναι εδώ υπάρχει μια τεράστια δυσκολία, κάπως σαν όταν πιστεύαμε ότι ο Ήλιος γυρνάει γύρω από τη Γη όπως έλεγε ο Πτολεμαίος και η επανάσταση που έγινε με τον Κοπέρνικο το 1543, αλλάζοντας τελείως την κοσμοθεωρεία μας. Δεν νομίζω ότι είναι υπερβολικό αυτό...
Διότι αυτό που πιστεύω ότι χρειάζεται για να αλλάξουμε την καταστροφική μας οικονομίκή ανάπτυξη ενάντια στη φύση είναι μια οικο-οικονομία η οποία περιλαμβάνει όλες τις αξίες της βιοποικιλότητας μέσα στα οικονομικά μεγέθη που καθορίζουν την πορεία μας. Άντε βάλε οικονομολόγους και οικολόγους στο ίδιο τραπέζι:crazy:
Το κενό μεταξύ της αντίληψης των οικονομολόγων και οικολόγων δεν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο, για τους ίδιους πόρους που κοινούνε το σύστημα...
Τώρα πράσινοι παπάδες κλπ πράσινα άλογα, όλοι απαντούνε στο κέρδος, την μεγαλύτερη πράσινη πνευματικότητα (λόγω χρώματος και στο ότι προσκυνάνε οι περισσότεροι εκεί) άρα εάν δεν γίνει το επόμενο paradigm shift (παρακαλώ βοηθήστε στη μετάφραση) και δεν ενσωματώσουμε την βιοποκιλότητα μεσα στην οικονομία μας δεν θα μπορεσουμε να προστατεύσουμε και να διατηρήσουμε τίποτα από αυτά που έχουν μείνει.
Εύκολο στα λόγια αλλά εδώ σαν χώρα δεν έχουμε καν οικονομία...αντε να μας δω με οικο-οικονομια:banghead:. Παρόλαυτα δεν υπάρχει χρόνος ούτε χώρος για απαισιοδοξίες, ενώστε και κοτσίδες και φύγαμε :2drunk:
Ευχαριστώ Μαρία και Βασίλη για τα ενδιαφέροντα λινκ και το βιβλίο του Jared Diamond ακούγεται σούπερ ενδιαφέρον, οπωσδήποτε στη λίστα, και δικαιολογημενο το κόλλημα!:thumbup:
και η πηγή μου, τώρα που βρήκα το βιβλίο, σας την παραθέτω
Eco-economy Building an economy for the earth,
by Lester R. Brown
vBulletin® v3.6.8, Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.