| Σώτος Χριστοδούλου |
09-04-11 08:18 |
Απάντηση: ΑΠ 250/2010 Θάνατος δύτη από αμέλεια
ΝΟΜΙΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ
ΠΡΩΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ
Παράθεση:
Ο πρώτος κατηγορούμενος, … ήταν υποχρεωμένος… να λαμβάνει τα απαιτούμενα μέτρα για την προστασία του δύτη, που καταδυόταν στους ιχθυοκλωβούς, σύμφωνα με το άρθρο 10 παρ. 9 του υπ' αριθμ. 3131/1/20/95 Γενικού Κανονισμού Λιμένα (ΦΕΚ Β' 978). Ειδικότερα, σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, η ελάχιστη σύνθεση καταδυτικού συνεργείου σε βάθη δώδεκα έως πενήντα μέτρων είναι ένας επόπτης δύτης και δύο δύτες, ο ένας από τους οποίους εκτελεί καθήκοντα δύτη ασφαλείας
|
Παράθεση:
Ο πρώτος κατηγορούμενος ασκούσε την εποπτεία στο προσωπικό και στη λειτουργία της ιχθυοπαραγωγικής μονάδας από την ίδρυσή της. Είχε δε, ενόψει των ανωτέρω, ιδιαίτερη νομική υποχρέωση ως εργοδότης του δύτη να μεριμνά για τον εφοδιασμό αυτού με κατάλληλο καταδυτικό συνεργείο,
|
Όπως φαίνεται από τα πρακτικά έχει αποδειχθεί στο δικαστήριο της ουσίας ότι:
Οι κατηγορούμενοι ενώ είχαν νομική υποχρέωση έπραξαν από αμέλεια όπως ορίζεται από αυτό...:
Παράθεση:
"από αμέλεια πράττει όποιος, από έλλειψη της προσοχής, την οποία όφειλε κατά τις περιστάσεις και μπορούσε να καταβάλει, είτε δεν πρόβλεψε το αξιόποινο αποτέλεσμα, που προκάλεσε η πράξη του, είτε το πρόβλεψε ως δυνατό, πίστεψε όμως ότι δεν θα επερχόταν".
|
...Όντως διότι:
Παράθεση:
Στη συνέχεια δε, περί ώρα 11.30, καταδύθηκε εκ νέου στο ίδιο βάθος. Μολονότι δε ενεργούσε την κατάδυση αυτή κατ' εντολή και για λογαριασμό της εργοδότριας εταιρίας, οι κατηγορούμενοι δεν μερίμνησαν, όπως όφειλαν και είχαν κατά τα προαναφερθέντα ιδιαίτερη νομική υποχρέωση, να παρεμποδίσουν την κατάδυση ελλείψει συνθέσεως του απαιτούμενου από τις προαναφερθείσες διατάξεις καταδυτικού συνεργείου, ήτοι ενός επόπτη δύτη και ενός ακόμη πλην του ΑΑ δύτη, ο οποίος θα ενεργούσε καθήκοντα ασφαλείας για την παροχή πρώτων βοηθειών σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
|
ΔΕΥΤΕΡΗ ΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ
Υπάρχει κατά τη γνώμη μου μια αντίφαση σε αυτές τις φρασεολογίες:
Παράθεση:
ο οργανισμός του δύτη να έχει απαλλαγεί απολύτως από το διαλυμένο άζωτο ή να έχει μικρή ποσότητα που να είναι γνωστή στον επόπτη και δύτη, από τους πίνακες των διαδοχικών καταδύσεων ή και το αποσυμπιεσόμετρο. Η δε μικρή αυτή ποσότητα πρέπει να υπολογιστεί για την επόμενη κατάδυση
|
Και
Παράθεση:
καθώς επίσης να μεσολαβεί μεταξύ διαδοχικών καταδύσεων τέτοιος χρόνος ώστε ο οργανισμός να έχει απολύτως απαλλαγεί από το διαλυμένο άζωτο
|
Τα δύο πιό πάνω έρχονται σε αντίφαση. Στην μέν πρώτη περίπτωση αφήνεται ένα παράθυρο για γνωστή υπολοιπόμενη ποσότητα αζώτου η οποία θα πρέπει να υπολογίζεται στον σχεδιασμό της δεύτερης κατάδυσης, ενώ στην δεύτερη φράση απαιτείται ρητώς η μεσολάβηση ικανού χρόνου για πλήρη απαζώτωση που όπως γνωρίζουμε τεχνικώς αυτό για να επιτευχεί χρειάζονται αρκετές ώρες!
Παράθεση:
Εξάλλου, σύμφωνα με την παράγραφο 8 περ. δ' του ίδιου Κανονισμού, ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ διαδοχικών καταδύσεων πρέπει να είναι τέτοιος, ώστε ο οργανισμός του δύτη να έχει απαλλαγεί απολύτως από το διαλυμένο άζωτο ή να έχει μικρή ποσότητα που να είναι γνωστή στον επόπτη και δύτη, από τους πίνακες των διαδοχικών καταδύσεων ή και το αποσυμπιεσόμετρο.
|
Όπως διαφαίνεται από το πιό κάτω ο επόπτης ούτε ήξερε ούτε μπορούσε να τεκμηριώσει ότι ήξερε την υπολοιπόμενη ποσόστητα αζώτου. Δεν υπήρχε logbook ή άλλος τρόπος καταχώρισης των καταδύσεων με ακρίβεια αλλά ούτε και καταδυτικό κομπιούτερ από το οποίο να μπορούσαν να εξαχθούν τα στοιχεία αυτά με ακρίβεια. Αρα ο επόπτης δεν ήταν σε θέση να μεριμνήσει αναλόγως για την προστασία του δύτη ελλείψη αυτής της ουσιαστικής παραμέτρου:
Παράθεση:
Πράγματι, περί ώρα 10.30 καταδύθηκε σε βάθος 18 μέτρων, όπου βρισκόταν οι κλωβοί και αναδύθηκε στις 10.40-11.10 περίπου
|
Αν υπήρχε πρωτόκολλο με καταχωρημένες καταδύσεις αυτό θα δινόταν στο δικαστήριο με ακρίβεια λεπτού και όχι με ακρίβεια μισής ώρας.
Αυτό:
Παράθεση:
Περαιτέρω, δεν απέτρεψαν τον δύτη να ενεργήσει τη δεύτερη διαδοχική κατάδυση, καίτοι μεταξύ των δύο καταδύσεων δεν είχε μεσολαβήσει ικανός χρόνος προς αποτοξίνωση του οργανισμού του από το άζωτο και αναζωογόνηση των δυνάμεών του προς αποτροπή του κινδύνου,
|
Πιστεύω πώς στην πράξη αν δεν έχεις τρόπο να τεκμηριώσεις το καταδυτικό πλάνο δεν μπορείς να αποδείξεις ότι έχεις καταβάλει όλη την απαραίτητη μέριμνα. Σε περιπτώσεις που δεν μπορείς να τεκμηριώσεις ότι ενέργησες με μέριμνα, το δικαστήριο θεωρεί ότι υπάρχει παράλειψη και αμέλεια.
Τώρα όσο για το πιό κάτω από τεχνικής και μόνο άποψης δεν έχω πειστεί ότι ευσταθεί:
Παράθεση:
Οι παραλείψεις αυτές είχαν σαν αποτέλεσμα να υποστεί ο ΑΑ λόγω απόφραξης της εμπρόσθιας στεφανιαίας αρτηρίας οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου εντός του θαλασσίου ύδατος σε βάθος 18 μέτρων και στη συνέχεια ανακοπή της καρδιακής λειτουργίας, από την οποία ως μόνη ενεργό αιτία επήλθε ο θάνατος αυτού.
|
Τα πιό κάτω θα έπρεπε να γίνουν στο δικαστήριο της ουσίας και όχι στο εφετείο ή στον ΑΠ. Γιατί δεν έγιναν πριν στην πρώτη δίκη?
Παράθεση:
2) το αίτημα περί κλητεύσεως μαρτύρων με ειδικές γνώσεις ως προς τη νόσο των δυτών και 3) το αίτημα της αναβολής της δίκης προκειμένου να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη
|
|
