Σ.E.A. 'ΤΗΘΥΣ' - Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Σ.E.A. 'ΤΗΘΥΣ' (http://www.scubadive.gr/forum/index.php)

- Περιβαλλοντικά Νέα (http://www.scubadive.gr/forum/forumdisplay.php?f=36)

- - Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ; (http://www.scubadive.gr/forum/showthread.php?t=215)

Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

http://athens.indymedia.org/local/we.../mezonetes.jpg

ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 19:00 ΟΛΟΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ.

Απαίτησε την αναδάσωση όλων των καμένων εκτάσεων.
Μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες.

ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙΣ ΑΠΡΑΓΟΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΟΡΑ.

Προώθησε το μήνυμα σε όσους πιο πολλούς μπορείς και κατέβα στους δρόμους
στην πιο μαζική συγκέντρωση για το περιβάλλον.

-------------------------------------------------------------------

Everyone,

i don't know if you have seen this and i dont know if any political parties are behind it (hope not!) BUT this is important!

Maybe (just maybe) the Greek society at large is ready to wake up and smell the coffee about how destructive we have been towards our environment and is ready to take action (and by action i dont mean to build or buy condos in the "forest").

Fivos, enough of us are photographers and you have / had access to DPGR. maybe we can organize a "digital mapping and protection" of the mountain and document (and publish) and attempts to build on the internet so that people can not do as they please?

Any thoughts?

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

δειτε και αυτο

http://www.act-parnitha.blogspot.com/

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

καμμια αντιδραση?

τιποτα , απνοια, ολοι θα ειμαστε στη θαλασσα εκεινη τη μερα να χαιρομαστε τη λιακαδα?

το καμμενο ελαφι δεν συγκινησε κανενα?

το οτι τα παιδια μας δεν θα ξερουν τι ειναι το δεντρο δε μας νοιαζει?

για να δουμε πως θα παμε ολοι μαζι....τι λετε?

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Ακουσα σημερα στο ραδιοφωνο του SKAI απο καποιους ειδικους πως δεν ειναι καιρος ακομη για αναδασωση. Θα πρεπει να περιμενουμε να δουμε ποια θα ειναι η αντιδραση της φυσης εκει, να κοπουν τα καμενα και να χρησιμοποιηθουν οι κορμοι του σαν φραγματα.
Αρχικα θα πρεπει να αντιδρασουμε στα δασοκτωνα νομοσχεδια που εχουν ψηφισει και τα δυο μεγαλα κοματα και που τοσα χρονια σκοπο τους εχουν να κανουν ολα τα δαση μεζονετες για να πλουτισουν οι κολητοι τους μεγαλοεργολαβοι. Ποτε δεν κριθηκε αναδασοτεα στο 100% μια καμενη εκταση. Παντα ενα κοματι φιλετο μενει εκτος για να γινουν σιγα σιγα βιλες με την αμεριστη συμπαρασταση και των δασαρχειων.
Η Παρνηθα δεν μπορει να γινει ξανα δασος οπως ηταν ο,τι κι αν κανουμε εμεις. Δεν υπαρχουν πια οι συνθηκες. Θα συμμετεχω σε ολες τις αναδασωσες ωστε να συμβαλω εστω και λιγο, ομως ειμαι πολυ αδυναμος μπροστα στα τεραστια συμφεροντα και στα σχεδια των κυβερνησεων για πλουτισμο των ανθρωπων τους.
Μην πιστευετε τα κροκοδιλια δακρια τους. Ολοι την ευθυνη την εχουμε αποκλειστικα εμεις.

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Δεν διαφωνώ καθόλου. Οι ειδικοί θα πρέπει να αποφανθούν για τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης την υφιστάμενης κατάστασης.
Ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι, και ελπίδα για την πραγματοποίηση τέτοιων διαμαρτυριών, ότι με την μαζική αντίδραση ΜΠΟΡΕΙ και να δείξουμε ότι σαν κοινωνία έχουμε ξυπνήσει και πλέον αντιδρούμε στις προσπάθειες εκμετάλλευσης του ότι έχει απομείνει.
Δεν είναι κρυφό, ούτε ψέμα, ότι στο σύνολο μας οι έλληνες είμαστε αποβλακωμένοι καταναλωτές μιας υποκουλτούρας που εκπροσωπείτε από τα πρωινάδικα, τα ξενυχτάδικα, την παθιασμένη αναζήτηση θέσης στο δημόσιο. Μια κοινωνία μόνο με δικαιώματα και διεκδικήσεις και ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ.
Για όλα μας φταιν οι «άλλοι», τα συμφέροντα, οι «ξένοι». Δεν είναι έτσι, πρέπει να ξεκουνιθούμε από την βολή μας και να πείσουμε ότι δεν είμαστε απαθείς. Αλλιώς, κανένας δεν πρόκειται να μας πάρει στα σοβαρά και η προσφιλής έκφραση-σταθμός της ιδεοληψίας του μοντέρνου έλληνα «δεν βαριέσαι, καημένε» για την Πάρνηθα θα μετασχηματισθεί σε «δεν βαριέσαι, ΚΑΜΕΝΕ…..»
Αν δεν κάνουμε κάτι, οτιδήποτε, να αποδείξουμε ότι έχουμε ακόμη έστω ίχνη τσαγανού και ευαισθησίας σίγουρα το μέλλον θα μας δώσει ότι μας αξίζει. Μια από τα ίδια.

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Σε συνέχεια του σχόλιου του taucher, παραθέτω μερικά λινκς πριν αρχίσουμε όλοι μαζί να απαιτούμε άμεση αναδάσωση.....

http://tovima.dolnet.gr/print_articl...849&m=A32&aa=1

http://www.in.gr/agro/_fisi/anadasoseis/Anadasosi2.asp

Παιδιά, δεν μπορώ να πιστέψω ότι η φωτιά στην Πάρνηθα ήταν εσκεμμένη. Η Πάρνηθα προστατεύεται ως Εθνικός Δρυμός από την εποχή του Όθωνα (το χούντας ήτο λάθος, το διέγραψα), κανείς δεν μπορεί να διεκδικήσει πλέον εδάφη για να χτίσει μεζονέτες.

Ήταν μια λυπηρή, θλιβερή, κάκιστη στιγμή, σε συνδυασμό με την έλλειψη μέτρων προστασίας και αντιμετώπισης που χαρακτηρίζουν εν γένει το κράτος και την ιδιοσυγκρασία μας....

Ας πάμε σε όσες διαδηλώσεις θέλετε, ας βροντοφωνάξουμε για τον μη αποχαρακτηρισμό των δασικών εκτάσεων αλλά ας μην θίξουμε το θέμα της αναδάσωσης. Είναι ικανοί να το κάνουν, μόνο και μόνο για να μάς καλοπιάσουν και να μη χάσουν τις ψήφους.....

Απάντηση: Τι πέθανε χτες στην Πάρνηθα ;

http://www.box.net/shared/ein3riqtag

Αξίζει το download. Ανατριχιαστικό.....

Απάντηση: Καλή η αντίδραση αλλά με γνώση και σύνεση....

Το κείμενο είναι τεράστιο γι'αυτό το ποστάρω σε δύο δόσεις. Ίσως είναι λυπηρό το γεγονός ότι πρωτοσημοσιεύτηκε το 2001 αλλά ακόμα ελάχιστα είναι τα πράγματα που έχουν αλλάξει
Μην βαρεθείτε να το διαβάσετε ή τουλάχιστον μην αντιδράσετε χωρίς να το διαβάσετε.....

Κείμενο: Παύλος Κωνσταντινίδης (Ερευνητής του ΕΘ.Ι.Α.ΓΕ)
Πηγή: Γαιόραμα (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2001)

Παράθεση:

ΦΩΤΙΕΣ
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΑΣΩΝ

Οι πυρκαγιές στα μεσογειακά δάση της χώρας μας επηρεάζουν γενιές και γενιές Ελλήνων από την αυγή του πολιτισμού μας. Παρ' όλα αυτά, ακόμη και σήμερα, 3,500 χρόνια μετά, δεν έχουμε μάθει να ζούμε με αυτές. Τις θεωρούμε ένα παροδικό φαινόμενο - το οποίο θα εκλείψει μόνο όταν ο άνθρωπος αλλάξει συμπεριφορά απέναντι στο δάσος -, και έτσι κανείς μας δεν προετοιμάζεται γι' αυτές.

"Είμαστε μοναδικά όντα φωτιάς σ' ένα μοναδικό πύρινο πλανήτη" Stephen Pyne

Αύγουστος του 1989. Μόλις είχα επιστρέψει από την εθελοντική συμμετοχή μου στην κατάσβεση μιας πυρκαγιάς που έκαψε σχεδόν όλο το βόρειο τμήμα της Σιθωνίας στη Χαλκιδική. Η αγωνία μου για ένα πενθήμερο ήταν μεγάλη, επειδή η φωτιά απειλούσε, μαζί με τα δάση, να εξαφανίσει και τις πειραματικές επιφάνειες που χρησιμοποίησα για το διαδακτορικό μου, λίγες εβδομάδες πριν από την επίσημη παρουσίασή του. Τελικά, η εμπειρία των συναδέλφων μου από το Δασαρχείο Πολυγύρου έσωσε το κυρίως δάσος και μαζί μ' αυτό, τρία χρόνια ατελείωτων καταγραφών, στατιστικών επιξεργασιών και συμπερασμάτων.

Πρώτη μου δουλειά μόλις έφθασα στο σπίτι ήταν να απαλλαγώ από τα καπνισμένα ρούχα μου και να κεράσω τον εαυτό μου μια παγωμένη μπίρα, τη μόνιμη φαντασίωση κάθε εμπλεκόμενου σε δασική πυρκαγιά. Στην τηλεόραση οι φωτιές είχαν και πάλι τη θερινή τιμητική τους. Η ρουτίνα των ειδήσεων και η φοβερή κούραση με είχαν σχεδόν αποκοιμίσει, όταν συνέβη ένα γεγονός καθοριστικό για τη μετέπειτα επιστημονική μου διαδρομή. Ο Τέρενς Κουΐκ - όταν ήταν στον ΑΝΤ1 - είχε καλέσει τον καθηγητή και δάσκαλό μου Σπύρο Ντάφη για να συζητήσουν το θέμα των πυρκαγιών. Ένας από τους διαπρεπέστερους καθηγητές της Δασολογίας και γνώστης της οικολογίας των ελληνικών οικοσυστημάτων, ο Σπύρος Ντάφης, εξηγούσε, με τη συνηθισμένη ηρεμία του, τα αίτια των πυρκαγιών, όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε: "Και μετά τις πυρκαγιές, κ. καθηγητά, τι πρέπει να κάνουμε;" "Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να μην κάνουμε τίποτε, απλώς να προστατέψουμε το δάσος από τη βοσκή και τους καταπατητές", απάντησε, ήρεμα πάντα, ο καθηγητής.

Ο Τέρενς Κουΐκ σχεδόν έπεσε από το κάθισμά του, τόση ήταν η έκπληξή του. Γαλουχημένος, όπως όλοι μας, με το μύθο της αναγκαιότητας των μεταπυρικών αναδασώσεων δεν ήθελε να πιστέψει τα λόγια του καλεσμένου του. "Μα είναι δυνατό, κ. καθηγητά, να το λέτε εσείς αυτό!!! Ένας ειδικός! Ένας καθηγητής πανεπιστημίου! Είναι δυνατό να μην αναδασώσουμε τις καμένες εκτάσεις; Πώς μπορείτε να λέτε τέτοια πράγματα; Υπάρχει επιστημονική εμπειρία... υπάρχει έρευνα..."

Ο καθηγητής μου ένιωσε, είμαι βέβαιος, ακριβώς ό,τι κι εγώ πολλές φορές τα κατοπινά χρόνια: Ορισμένες αλήθειες πρέπει να λέγονται με προσοχή΄ ο κίνδυνος να εκτεθείς είναι μεγάλος εάν αυτό που λες δεν γίνεται απόλυτα κατανοητό.

"Στην Ελλάδα κανείς δεν μελέτησε τι συμβαίνει έπειτα από μια πυρκαγιά", απολογήθηκε ο Σπύρος Ντάφης. "Εύχομαι αυτό να γίνει σύντομα..."

Έτσι βρέθηκα να μελετώ την οικολογία των δασικών πυρκαγιών. Η εξειδίκευσή μου στη φυτοκοινωνιολογία, δηλαδή στη μελέτη των κοινωνικών σχέσεων που αναπτύσσουν τα φυτά τόσο μεταξύ τους όσο και σε σχέση με το περιβάλλον τους, αποτέλεσε τη βάση για μια βαθύτερη κατανόηση της σχέσης των φυτών με το φαινόμενο των δασικών πυρκαγιών.

Θερμά, ξηρά καλοκαίρια και μέτρια βροχεροί, ήπιοι χειμώνες χαρακτηρίζουν το μεσογειακό κλίμα. Απαντά στη Μεσογειακή λεκάνη, στην Καλιφόρνια, στη Χιλή, στο νοτιοδυτικό άκρο της Αφρικής και της Αυστραλίας, μεταξύ του 30ού και του 40ού παραλλήλου του βόρειου και νότιου ημισφαιρίου. Στις περιοχές αυτές η προσπίπτουσα ηλιακή ακτινοβολία είναι ίση με την ανακλώμενη. Τα ψυχρά ρεύματα των δύο ημισφαιρίων διασχίζουν τις θάλασσες που τις βρέχουν. Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι, αν εκλείψουν τα ρεύματα αυτά, το μεσογειακό κλίμα θα εξαφανιστεί. Σ' αυτές τις τόσο απομακρυσμένες μεταξύ τους περιοχές, που δεν είχαν καμία χλωριδική επαφή, αναπτύσσεται ένας πανομοιότυπος τύπος βλάστησης, γνωστός ως "αείφυλλη σκληρόφυλλη βλάστηση". Η ομοιότητα δεν είναι τυχαία. Τα φυτά που συνθέτουν τη βλάστηση στις περιοχές με μεσογειακό κλίμα πρέπει να επιβιώσουν στη μακριά άνομβρη θερινή περίοδο. Σιγά σιγά, άριχσε να σχηματίζεται στο μυαλό μου το εκπληκτικό παζλ της μεσογειακής βλάστησης: Λεπτές ισορροπίες εκατομμυρίων χρόνων, ασύλληπτες λογικές επιβίωσης, προσαρμογές στις αντιξοότητες. Μια ισχυρή θέληση για ζωή από όντα που δεν διαθέτουν εγκέφαλο, δεν περπατούν ούτε αισθάνονται όπως τα ζώα και ο άνθρωπος.

Ας πάρουμε για παράδειγμα την αειφυλλία. Αν τα είδη που συνθέτουν τις μεσογειακές φυτοκοινωνίες ήταν φυλλοβόλα, θα χρειάζονταν κάθε άνοιξη έως και 5πλάσια ποσότητα νερού για την παραγωγή νέων φύλλων. Ως αείφυλλα, εξοικονομούν τεράστιες ποσότητες νερού, που το χρησιμοποιούν τους θερινούς μήνες.

Άλλη προσαρμογή είναι η σκληροφυλλία. Για να μειώσουν την απώλεια νερού από τους επιδερμικούς πόρους (εφυμενική διαπνοή), τα φυτά συγκεντρώνουν κάτω από την επιδερμίδα των φύλλων τους αδιάβροχες κηρώδεις ουσίες που τους προσδίδουν χαρακτηριστική σκληρότητα. Έτσι παγιδεύουν το νερό, που αλλιώς θα εξατμιζόταν κατά τη διάρκεια των υψηλών θερινών θερμοκρασιών.

Η διαπνοή είναι μια απαραίτητη φυσιολογική δραστηριότητα των φυτών που συμμετέχει στη μεταφορά νερού και διαλυμένων ανόργανων στοιχείων από τις ρίζες προς τα φύλλα. Προκειμένου να μην εξαντληθεί το εδαφικό νερό στη διάρκεια του καλοκαιριού, τα μεσογειακά φυτά κλείνουν τα στόματα των φύλλων - από τα οποία διαχέεται η υγρασία στο περιβάλλον - κατά τις θερμές ώρες. Μεταπίπτουν δηλαδή σε θερινή νάρκη, μειώνοντας στο ελάχιστο τη βιολογική τους δραστηριότητα.

Μια φυτοκοινωνία αναπτύσσεται σε ανοιχτούς χώρους. Εκατομμύρια σπόροι διάφορων ετήσιων φυτών μεταφέρονται με τον άνεμο. Παπαρούνες, μαργαρίτες, αγριοφράουλες κάνουν το μοναδικό ταξίδι της ζωής τους με τη μορφή των σπόρων, πριν ριζώσουν κάπου. Αν φύτρωναν όλοι, κάθε φυτό θα απαιτούσε μέρος του ελάχιστου εδαφικού νερού για να αναπτύξει τη βιομάζα του. Αντιμέτωπες με αυτό τον κίνδυνο, οι μεσογειακές φυτοκοινωνίες ανέπτυξαν δύο αμυντικούς μηχανισμούς. Ο πρώτος είναι η μεγάλη πυκνότητα των θάμνων, που, κυριολεκτικά, κρύβουν τον ήλιο από το έδαφος και δεν επιτρέπουν στους νέους σπόρους να φυτρώσουν. Ο δεύτερος, μια εκπληκτική προσαρμογή, η αλληλοπάθεια. Ορισμένοι μεσογειακοί θάμνοι τροφοδοτούν το έδαφος με ουσίες που εμποδίζουν την ανάπτυξη του ριζικού συστήματος των ετήσιων φυτών. Γι' αυτό δεν υπάρχουν στα μεσογειακά οικοσυστήματα τα συνήθη ετήσια φυτά άλλων δασικών τύπων.

Η πυκνότητα των θάμνων και η αλληλοπάθεια, όμως, επιδρούν και στους σπόρους των ίδιων των μεσογειακών θάμνων και πεύκων' ενώ οι θάμνοι πολλαπλασιάζονται με πρεμνοβλάστηση και ριζοβλάστηση, τα πεύκα δεν διαθέτουν τέτοια ικανότητα. Κάτω από αυτές τις ασφυκτικές συνθήκες, οι σπόροι τους που πέφτουν στο έδαφος δεν επιβιώνουν. Τα μεσογειακά πεύκα αδυνατούν να ανανεωθούν, εκτός και εάν υπάρξει προσωρινή απελευθέρωση του εδάφους από τον ανταγωνισμό των πυκνών θάμνων και την αλληλοπάθεια που προκαλούν. Η φύση δεν διαθέτει ούτε πριόνια ούτε τσεκούρια. Την ευκαιρία αυτή θα τους προσέφερε μόνο μια πυρκαγιά.

Μπορεί η φύση να μετατρέψει το θάνατο σε ζωή, την καταστροφή σε δημιουργία; Μπορεί ο Φοίνικας να μην ήταν μύθος; Τα δέντρα δεν έχουν πόδια για να τρέξουν, ούτε φτερά για να πετάξουν, δεν ανοίγουν φωλιές στο έδαφος για να προφυλαχθούν. Πώς θα εκμεταλλεύονταν το γυμνό έδαφος που δημιουργούσε η φωτιά, αφού θα ήταν και τα ίδια θύματά της; Καθώς οι έρευνές μας προχωρούσαν και συνδυάζονταν με τα αποτελέσματα των άλλων συναδέλφων μας στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ξετυλιγόταν το κουβάρι των νέων μας γνώσεων πάνω στην απίστευτη δυναμική αντίδραση της φύσης.

Οι θερινές καταιγίδες με αστραπές και κεραυνούς είναι συχνές στα μεσογειακά κλίματα. Η πιθανότητα πρόκλησης πυρκαγιάς στην κατάξερη βλάστηση είναι μεγάλη. Ο καθηγητής των Δασικών Πυρκαγιών Δημήτρης Καϊλίδης υπολόγισε ότι, χωρίς τον άνθρωπο, κάθε πευκοδάσος καιγόταν τουλάχιστον μία φορά κάθε 100 με 150 χρόνια από κεραυνό. Με τη διαδικασία της φυσικής επιλογής τα σκληρόφυλλα αείφυλλα φυτά ανέπτυξαν και άλλες προσαρμογές, δημιουργώντας μια ιδιόμορφη βλάστηση εξαιρετικής αντοχής στις πυρκαγιές: την πυρόφυτη βλάστηση.

Υπάρχουν δυο βασικές μορφές πυρόφυτων. Τα παθητικά πυρόφυτα ανέπτυξαν ιδιαίτερη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες αλλά και στις ίδιες τις φλόγες, ως αποτέλεσμα ποικίλων μηχανικών και χημικών διεργασιών. Ορισμένα είδη αντέχουν τις υψηλές θερμοκρασίες χάρη στον παχύ φλοιό τους (φελλοφόρος δρυς), άλλα αναφλέγονται δύσκολα γιατί έχουν πολύ σκληρό ξύλο (ίταμος και κάποιες δρύες) ή υψηλή περιεκτικότητα μεταλλικών στοιχείων στο ξύλο τους (αλμυρίκι). Η κουκουναριά ρίχνει τα χαμηλά κλαδιά της, δημιουργώντας ομβρελοειδή κόμη πολλά μέτρα πάνω από το έδαφος, όπου καμιά φλόγα δεν τη φθάνει. Μερικές πτέριδες και άλλα φυτά προφυλάσσουν τα αναπαραγωγικά τους όργανα κάτω από το έδαφος.

Αντίθετα, τα ενεργητικά πυρόφυτα συνήθως καίγονται εύκολα, αλλά η βλαστητική ανάπτυξή τους ευνοείται από την πυρκαγιά. Το πουρνάρι παράγει μετά τη φωτιά παραβλαστήματα και ριζοβλαστήματα από τη βάση του κορμού και τις ρίζες αντίστοιχα. Η κουμαριά, τα ρείκια, οι άρκευθοι, το φυλίκι, ο σχίνος και άλλα δημιουργούν ριζώματα που μοιάζουν με ρόζο και βρίσκονται σε αδράνεια επί πολλά χρόνια. Μετά τη φωτιά, τα ριζώματα ξυπνούν από το λήθαργό τους και δίνουν μέσα σε λίγες ημέρες τα πρώτα βλαστάρια με τη μορφή παραβλαστημάτων. Η ταχύτητα αύξησης των παραβλαστημάτων και των ριζοβλαστημάτων είναι πολύ μεγάλη. Στο τέλος της επόμενης από την πυρκαγιά βλαστητικής περιόδου φθάνουν σε ύψος μέχρι και 60% του μητρικού φυτού.

Πάνσοφη η φύση, δεν αφήνει τίποτε στην τύχη. Η σουσούρα, ένα είδος ρεικιού που βρίσκεται στα πιο φτωχά και ξηρά εδάφη της χώρας μας και ενοχοποιείται για το φαινόμενο της αλληλοπάθειας, παραμένει βιολογικά ανενεργή δύο-τρία χρόνια μετά τη φωτιά, δίνοντας τον απαραίτητο χρόνο στα νεαρά φυτά της πεύκης να ριζώσουν και να αναπτυχθούν.

Τέλος, υπάρχει και η υποομάδα των ενεργητικών πυρόφυτων με διασπορά σπόρων που διεγείρονται από τη φωτιά. Σ' αυτήν ανήκουν τα θερμόβια πεύκα, ιδίως η χαλέπιος, που μαζί με την τραχεία και την κουκουναριά σχηματίζουν τα μεσογειακά πευκοδάση μας. Βρισκόμαστε μπροστά σε νέα μεγαλειώδη επίδειξη της δυνατότητας προσαρμογής που διαθέτει το φυτικό βασίλειο. Σε όλα σχεδόν τα φυτά, οι ώριμοι καρποί πέφτουν στο έδαφος' στα θερμόβια πεύκα, όμως, το 30% των ώριμων κώνων παραμένει κλειστό στο δέντρο από 5 ως και 10 χρόνια. Αν ξεσπάσει πυρκαγιά, διεγείρονται ειδικοί μηχανισμοί και τα κουκουνάρια ανοίγουν, διασκορπίζοντας μερικές χιλιάδες σπόρους σε έκταση 4 στρεμμάτων γύρω από κάθε δέντρο. Καθώς τα δέντρα βρίσκονται σε αποστάσεις μικρότερες από 10 μέτρα μεταξύ τους, φαντάζεστε την πυκνότητα των νέων φυτών...

Από την πρώτη στιγμή που ένα νέο μεσογειακό δάσος αρχίζει τη μεταπυρική διαδικασία φυσικής αναγέννησης, ετοιμάζεται για την επόμενη πυρκαγιά. Σ' αυτό βοηθούν και πάλι οι μεσογειακές κλιματικές συνθήκες: στη μεγαλύτερη διάρκεια του έτους οι τιμές θερμοκρασίας και υγρασίας είναι εντελώς ακατάλληλες για την επιβίωση των σαπροφυτικών μυκήτων που αποσυνθέτουν την οργανική ύλη. Έτσι συσσωρεύονται στο έδαφος τόνοι από ξηρές βελόνες, φύλλα, κλαδιά, νεκρούς θάμνους και δέντρα: μια βιομάζα ιδιαίτερα εύφλεκτη, λόγω και της θερινής ξηρότητας, η οποία απλώς περιμένει τον κεραυνό, την ανθρώπινη αμέλεια ή τον εμπρησμό για να εκδηλωθεί ξανά το φαινόμενο. Τα μεσογειακά πεύκα είναι φωτόφιλα΄όταν τα χαμηλότερα κλαδιά δεν φωτίζονται, αχρηστεύονται και ξηραίνονται, δεν πέφτουν όμως από τα δέντρα. Χρόνια ολόκληρα κρέμονται νεκρά κλαδιά με ξηρές βελόνες κοντά στο έδαφος. Έτσι, μια απλή έρπουσα φωτιά μετατρέπεται εύκολα σε επικόρυφη, άρα και με δυναμικότερη προοπτική εξέλιξης. Εξάλλου τα πεύκα είναι διαποτισμένα με την εύφλεκτη ρητίνη, όπως εύφλεκτα είναι και τα αιθέρια έλαια των θάμνων που εμπλουτίζουν το δασικό μικροπεριβάλλον. Όσο μεγαλύτερο είναι το διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικών πυρκαγιών, τόσο μεγαλύτερη είναι η συγκεντρωμένη καύσιμη βιομάζα και τόσο η εκδήλωση του φαινομένου πιο βίαιη.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ώριμο μεσογειακό δάσος που κάηκε και προστατεύθηκε, χωρίς να αναγεννηθεί με φυσικό τρόπο. Αντίθετα, σε περιοχές που δεν κάηκαν τον τελευταίο αιώνα τα πεύκα λιγοστεύουν κάθε χρόνο, χωρίς δυνατότητα αναγέννησης.

Οι δασικές πυρκαγιές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη διατήρηση των μεσογειακών οικοσυστημάτων. Απλώς, η οικολογική τους σημασία δεν έγινε μέχρι σήμερα κατανοητή επειδή τα αποτελέσματά τους συγχέονται με τη μεταπυρική οικονομική δραστηριότητα του ανθρώπου, ιδιαίτερα με την υπερβόσκηση και την οικοπεδοποίηση που οδηγούν σε αποδάσωση. Σ' αυτό το συμπέρασμα καταλήξαμε με το φίλο και συνεργάτη δρα Γιώργο Τσιουρλή, ειδικό στη μεσογειακή οικολογία, ύστερα από μελέτη αμέτρητων μοντέλων εξέλιξης των οικοσυστημάτων των πευκοδασών με αποκλεισμό της φωτιάς. Η ισχυρότατη οικολογική σχέση μεταξύ πυρκαγιών και μεσογειακών οικοσυστημάτων εξηγεί γιατί οι πυρκαγιές δεν αντιμετωπίζονται εύκολα. Ο άνθρωπος είναι ακόμη τεχνολογικά αδύναμος απέναντι στα φυσικά φαινόμενα, όπως οι σεισμοί, οι πλημμύρες ή οι δασικές πυρκαγιές. Τα μεσογειακά οικοσυστήματα θα αντιδρούν σε κάθε προσπάθεια αλλαγής του αιώνιου κύκλου φωτιάς-αναγέννησης.

Έντονη είναι η ανησυχία για τις επιπτώσεις των πυρκαγιών στην πανίδα των μεσογειακών οικοσυστημάτων. Οι έρευνες, σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν συμφωνούν ως προς τις εκτιμήσεις, επειδή κάθε πυρκαγιά διαφέρει από τις υπόλοιπες σε ένταση, συχνότητα, διάρκεια, μορφή κ.λπ. Γενικά όμως, με βάση τη λογική, θα έλεγα ότι, εάν οι φωτιές επηρέαζαν σοβαρά την πανίδα, πολλά ζώα θα αποτελούσαν μουσειακά είδη στη χώρα μας εδώ και αιώνες. Έρευνες στις ΗΠΑ έδειξαν ότι, με το ξέσπασμα δασικής πυρκαγιάς, τα ρακούν απλώς έτρεχαν μακριά της και στη συνέχεια, ούτε απέφευγαν ούτε προτιμούσαν περισσότερο από ό,τι συνήθως τις περιοχές που είχαν καεί. Σε πειράματα στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης διαπιστώσαμε ότι κατά τη διάρκεια καύσης βελονοτάπητα οι θερμοκρασίες κάτω από την επιφάνεια του εδάφους είναι ιδιαίτερα ανεκτές από τα περισσότερα ζώα που ζουν ή φωλιάζουν εκεί΄ τα μυρμήγκια ή τα σκουλήκια, μάλιστα, συνέχιζαν τη δραστηριότητά τους κάτω από τις φλεγόμενες βελόνες.

Όλοι οι ερευνητές συμφωνούμε ότι το οικολογικό πρόβλημα που δημιουργείται τις τελευταίες δεκαετίες δεν οφείλεται τόσο στις πυρκαγιές όσο, κυρίως, στην αυξημένη συχνότητά τους. Εξαιτίας του ανθρώπου, ένα μεσογειακό δάσος δεν καίγεται πλέον μία φορά τον αιώνα, αλλά πολύ συχνότερα.

Κορυφαίοι Έλληνες επιστήμονες του δασολογικού χώρου μετείχαν στο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Δασολογικής Εταιρίας στην Καλαμάτα, τον Φεβρουάριο του 1992, όπου παρουσίασα τα πρώτα αποτελέσματα των μετρήσεών μας. Πώς θα δέχονταν ότι όλα όσα γνωρίζαμε πριν από δύο χρόνια για τις πυρκαγιές είχαν ανατραπεί; "Εάν υπερπροστατεύσουμε το μεσογειακό δάσος από τη φωτιά, φοβόμαστε ότι θα μοιάσουμε στη μητέρα που, στην προσπάθεια να προστατέψει το παιδί της από το κρύο, το σφίγγει τόσο δυνατά πάνω της ώστε τελικά το πνίγει". Θερμό χειροκρότημα ακολούθησε το τελικό συμπέρασμα της εισήγησής μου. Η αρχή είχε γίνει και ήταν πετυχημένη.

Το 1994 ξεκίνησε, με επιστημονικό υπεύθυνο τον καθηγητή της Δασολογικής Σχολής Νίκο Στάμου, το μεγάλο ερευνητικό πρόγραμμα "Science for Stability". Στους πολύπλευρους στόχους του κυριαρχούσε η ίδρυση του πιο σύγχρονου εργαστηρίου δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης. Τη διεύθυνσή του ανέλαβε ο ειδικός πυρκαγιολόγος Κώστας Καλαμποκίδης. Φορτωμένος με πολλές εμπειρίες από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο όπου δίδασκε, ο Κώστας ήρθε ειδικά γι' αυτό το πρόγραμμα. Ακολούθησαν τρία ακόμη ερευνητικά προγράμματα, όπως αυτό για τη μεταπυρική συμπεριφορά του περιαστικού δάσους της Θεσσαλονίκης, με επιστημονικούς υπεύθυνους τον Στέλιο Γκατζογιάννη και τον Αλέξη Καραλίβανο. Η συμμετοχή μου στα προγράμματα αυτά μου προσέφερε, πέρα από τις εμπειρίες, το κέρδος της συνεργασίας με λαμπρούς επιστήμονες. Έπρεπε να καταγράψουμε τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα μας, χωρίς προκαταλήψεις ούτε προς το ανθρώπινο δυναμικό ούτε προς το φαινόμενο των πυρκαγιών.

Χρόνο με το χρόνο στην Ελλάδα ο κρατικός μηχανισμός προγραμματίζει, σχεδιάζει και εκτελεί την αντιπυρική προστασία της χώρας, διαθέτοντας δισεκατομμύρια δραχμές, αξιόλογο και έμπειρο ανθρώπινο δυναμικό και δασοπυροσβεστικά μέσα καθόλου ευκαταφρόνητα σε ποιότητα και ποσότητα. Κι όμως, κάθε χρόνο οι δασικές πυρκαγιές ολοκληρώνουν, απρόσκοπτες σχεδόν, το προγραμματισμένο από τη φύση έργο τους. Απομένουν, έτσι, στο τέλος του καλοκαιριού κατάκοπες και απογοητευμένες οι δασοπυροσβεστικές υπηρεσίες να αναζητούν τι έφταιξε κάθε φορά και ο περιορισμός του φαινομένου αναβάλλεται για την επόμενη χρονιά, να απολογούνται οι επικεφαλής για τις εκτάσεις που καίγονται, λες και ευθύνονται αυτοί για την ανθρώπινη αδυναμία ελέγχου των θεομηνιών, χωρίς ποτέ να επιβραβευθούν για τις εκτάσεις που σώζουν. Όταν, δε, καίγεται κάποιο "επώνυμο" περιαστικό δάσος, η κριτική που ασκείται στις υπηρεσίες ξεπερνά κάθε όριο.

Κανείς δεν μπορεί ν' αμφισβητήσει την έξαρση των πυρκαγιών στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Παρά την ανάπτυξη του φιλοδασικού αισθήματος, οι φωτιές αυξάνουν χρόνο με το χρόνο. Τι προκάλεσε την αύξηση του αριθμού τους;

Μέχρι και την περίοδο του Μεσοπολέμου, τα περιοικιστικά δάση υπήρξαν τροφοδότες καύσιμης ύλης των τοπικών κοινωνιών. Πολλά δέντρα, αλλά κυρίως εύφλεκτοι θάμνοι, απομακρύνονταν έγκαιρα μέσα από τα δάση και καίγονταν ελεγχόμενα, στις θερμάστρες, στα τζάκια και στους φούρνους. Έτσι, το κάψιμο της καλαμιάς ή των κλαδιών σπάνια έβρισκε δρόμο διαφυγής στα γύρω δάση και όταν συνέβαινε αυτό, η επέμβαση ήταν άμεση: Εκείνη την εποχή ερασιτέχνες ή επαγγελματίες υλοτόμοι, βοσκοί, ρητινοσυλλέκτες, μελισσοκόμοι και πολλοί άλλοι κυκλοφορούσαν συνεχώς στο δάσος.

Μετά τον Β' Παγκόσμιο και τον Εμφύλιο Πόλεμο, το κύμα φυγής στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας ερήμωσε την ύπαιθρο και οι ανάγκες σε ξύλο μειώθηκαν, ενώ χάθηκαν οι χιλιάδες ευκαιριακοί δασοπροστάτες. Ταυτόχρονα, το πετρέλαιο θέρμανσης και ο ηλεκτρισμός μείωναν την ανάγκη ξύλευσης όσων παρέμεναν στην επαρχία. Έτσι, τεράστιες ποσότητες εύφλεκτης βιομάζας, που κανείς δεν χρειαζόταν, άρχισαν να συσσωρεύονται γύρω από τους γειτονικούς στα δάση οικισμούς.

Η απότομη, άναρχη επέκταση των πόλεων σύντομα δημιούργησε προβληματικές συνθήκες διαβίωσης για τους κατοίκους τους. Κλεισμένοι σε διαμερίσματα μικρά, ανήλια και χωρίς αέρα, αισθάνθηκαν την επιθυμία να επιστρέψουν στην ύπαιθρο. Φυσικά, ελάχιστοι γύριζαν στον τόπο τους, αφού οι θέσεις εργασίας είχαν συγκεντρωθεί στα μεγάλα αστικά κέντρα, ιδίως του Λεκανοπεδίου και της Θεσσαλονίκης. Έτσι ξεκίνησε μια, χωρίς προηγούμενο, οικοπεδοποίηση κάθε διαθέσιμης έκτασης στις περιαστικές περιοχές. Και όταν οι νόμιμες εκτάσεις τελείωσαν, άρχισε το παράνομο εμπόριο γης που απελευθέρωναν οι τυχαίες ή μη πυρκαγιές. Η έλλειψη δασικού κτηματολογίου, τα κενά των νόμων, η απροθυμία των Αρχών για λήψη ριζικών μέτρων, οι συνεχείς νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων δημιούργησαν τους εμπρηστές, που εμπορεύονταν τη γη που δεν τους ανήκε. Η συνεχής υποβάθμιση της ζωής στην πόλη δημιούργησε την ανάγκη απόκτησης και μιας δεύτερης θερινής κατοικίας σε μια από τις απέραντες παραλιακές εκτάσεις της χώρας. Σύντομα χιλιάδες σπίτια άρχισαν να κτίζονται μέσα ή κοντά στα παραθαλάσσια δάση. Όσοι δεν κατάφεραν να αποκτήσουν τη δική τους πρώτη ή δεύτερη κατοικία μέσα στα πεύκα, περιορίστηκαν σε τακτικές εκδρομές στα δάση, όπου η χρήση της ψησταριάς ανέκαθεν αποτελούσε βασική έκφραση αναψυχής.

Οι νέοι μόνιμοι κάτοικοι και οι περιστασιακοί εκδρομείς είχαν κάθε λόγο να προστατέψουν το δάσος, αφού κάθε πυρκαγιά έθετε σε κίνδυνο την περιουσία, ακόμη και τη ζωή τους. Οι εμπρησμοί από δόλο μειώθηκαν, οι φωτιές όμως αυξήθηκαν. Αγνοώντας τις πραγματικές οικολογικές σχέσεις φωτιάς-μεσογειακού δάσους και, κυρίως, την ευκολία και τα αίτια που προκαλούν την έκρηξη μιας πυρκαγιάς, οι νεόκοποι λάτρεις των περιαστικών και παραθαλάσσιων δασών δεν ήξεραν ότι κυριολεκτικά "έπαιζαν με τη φωτιά". Το δάσος σήμερα, εκτός από τους εμπρηστές, αντιμετωπίζει και εκατομμύρια καύτρες που μεταφέρουν τα καλοκαιρνά μελτέμια από τις χιλιάδες καμινάδες των ψησταριών ή από το κάψιμο των ξερών χόρτων.

Όποιος κτίζει κοντά σε δάσος υποθηκεύει την ασφάλεια του σπιτιού του. Είναι εξίσου επικίνδυνο με το κτίσιμο σε χειμάρρους, σεισμογενή ρήγματα ή στην άμμο της παραλίας. Η φωτιά, ως φαινόμενο, θα εκδηλώνεται πάντα με την ίδια σφοδρότητα όσο κι αν ο άνθρωπος βελτιώσει τα μέσα δασοπυρόσβεσης που διαθέτει, είτε υπάρχουν εμπρηστές είτε όχι. Είναι βέβαιο ότι, εάν αυτή η σκληρή αλήθεια είχε ειπωθεί πριν από καιρό, πολλές νόμιμες ή παράνομες οικοπεδοποιήσεις δασικών εκτάσεων θα είχαν αποτραπεί.

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

<Συνεχίζεται>

Παράθεση:

Βλέπουμε καθημερινά πόσο εύκολα καίγονται τα "επώνυμα", υψηλής προστασίας περιαστικά δάση. Εκατομμύρια πολίτες και ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός απλώς παρακολουθούν το φαινόμενο, ανήμποροι να αντιδράσουν. Μπορούμε επομένως να συμπεράνουμε τι δυνατότητες προστασίας παρέχονται στα ανώνυμα δάση μας, τα μονίμως κακοδιαχειρισμένα και εγκαταλειμμένα, που ούτε δεξαμενές νερού διαθέτουν στην περιοχή τους ούτε κοντινή δύναμη πυρόσβεσης ούτε είναι στόχος προτεραιότητας για τα πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα. Και όμως, μέσα και γύρω από τα δάση αυτά δίνονται διαρκώς άδειες οικοδόμησης, χωρίς να απαιτείται αντιπυρική μελέτη, χωρίς να εξηγεί κανείς στους ανυποψίαστους πολίτες τους κινδύνους που διατρέχουν, όταν μάλιστα εμπλουτίζουν εξωτερικά τις οικίες τους με κάθε είδους ξύλινες κατασκευές για να τις δέσουν με το περιβάλλον.

Μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα αποτελεί η παγιωμένη άποψη ότι πίσω από κάθε φωτιά υπάρχει και μια οργανωμένη ομάδα εμπρηστών. Δυστυχώς, κανείς δεν αμφιβάλλει πια ότι, ακόμη και δίπλα στο σκουπιδότοπο, τη φωτιά την ανάβουν αποσταθεροποιητές ή οικοπεδοφάγοι, βοσκοί ή ψυχοπαθείς.

Η συνεχής αναφορά σε εμπρηστές ξεκίνησε, δικαιολογημένα, από τη δράση των καταπατητών της αττικής γης. Οι επιστημονικές καταγραφές του καθηγητή Νίκου Στάμου, όμως, δείχνουν ότι τη δεκαετία 1983-1992, από τις 13,196 πυρκαγιές, οι εξακριβωμένοι και οι πιθανοί εμπρησμοί ανέρχονταν σε 2,351 (18%). Ένα ποσοστό 75% των πυρκαγιών οφείλεται σε αμέλεια... Όμως, οι κρατικές υπηρεσίες, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την αναποτελεσματικότητα των αντιπυρικών μέτρων, καλλιέργησαν το μύθο ότι κάθε φωτιά οφείλεται σε εμπρησμό. Το αποτέλεσμα ήταν να πιστέψουν όλοι ότι για να κάψεις ένα δάσος πρέπει να είσαι επιστήμονας-εμπρηστής, με αυξημένες γνώσεις στην τοπογραφία, τη σύνθεση της βλάστησης, την πρόβλεψη του καιρού και να διαθέτεις εμπρηστικούς μηχανισμούς τελευταίας τεχνολογίας. Αυτό φυσικά είχε τρομακτική επίδραση στην αύξηση των πυρκαγιών. Ο αποπροσανατολισμένος πολίτης είναι πεπεισμένος ότι, εφ΄όσον δεν έχει δόλο, δεν μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιά. Έχουμε μετατραπεί σε μια εφησυχάζουσα κοινωνία που δεν προσέχει ούτε πού πετά ένα αναμμένο τσιγάρο. Αξίζει να σημειώσω ένα περιστατικό προς μίμηση. Ένα ζευγάρι νέων, πάνω σε μια μοτοσικλέτα, στον περιφερειακό της Κατεχάκη είδε έναν οδηγό να πετά το τσιγάρο του έξω από το παράθυρο. Τον πλησίασαν και ευγενικά του είπαν πόσο εύκολα μπορεί η πράξη του να προκαλέσει πυρκαγιά. Ο οδηγός σταμάτησε και έσβησε το τσιγάρο του. Η αξιέπαινη αντίδραση όσων συμμετείχαν στο συμβάν αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πως εμείς οι ίδιοι μπορούμε να βοηθήσουμε στην προστασία των δασών μας.

Η ιδέα των εμπρηστών πολλές φορές προκάλεσε την υστερική αντίδραση των διωκτικών Αρχών και τη σύλληψη οποιουδήποτε καταγγέλλεται ότι κυκλοφορεί ύποπτα στο δάσος. Κι όμως, μέσα στα ίδια δάση, οι ίδιοι οι καταγγέλλοντες καίνε τα ξερά χόρτα τους ή ανάβουν ψησταριές ενώ επικρατούν θερμοκρασίες πάνω από 35ο C και άνεμοι ισχυρότεροι από 7 μποφόρ, χωρίς κανείς να τους κάνει έστω μια παρατήρηση.

Στην πυρόπληκτη Ελλάδα, μεγάλο μέρος του προβλήματος θα έλυνε η σωστή πληροφόρηση. Η εκπαίδευση στο θέμα των δασικών πυρκαγιών θα δημιουργήσει πολίτες που θα γνωρίζουν και θα είναι σε θέση να ζουν με τις φωτιές, ανθρώπους που δεν θα τις προκαλούν αλλά και δεν θα τις φοβούνται.

Σε καλύτερα οργανωμένες χώρες εκπονούνται συνεχώς ολοκληρωμένα προγράμματα ενημέρωσης των πολιτών και εκπαίδευσης των μαθητών - κάτι που θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει και εδώ από τις πρώτες τάξεις του σχολείου -, εκδίδονται, καθημερινά, δελτία επικινδυνότητας για πρόκληση πυρκαγιάς, και πληροφορίες για τις ενέργειες που πρέπει να αποφεύγονται σε επικίνδυνες καιρικές συνθήκες. Στη χώρα μας, εκτός από ανούσια τηλεοπτικά σποτάκια που διαφημίζουν τον τρόπο εκπαίδευσης των πυροσβεστών ή πόσους υπολογιστές έχει το συντονιστικό κέντρο, τίποτε σημαντικό δεν γίνεται. Και δεν θα 'θελα να σχολιάσω ότι ενώ ολόκληρη η Ελλάδα καιγόταν, αυτά συνέχισαν να προβάλλονται.

Κανείς δεν πληροφορεί τους πολίτες τι πρέπει να κάνουν κατά τη διάρκεια μιας πυρκαγιάς. Ούτε πώς θα απεμπλακούν σε περίπτωση αποκλεισμού ούτε πώς θα διαφυλαχθούν οι περιουσίες ούτε πώς θα βοηθήσουν στο έργο της κατάσβεσης. Ο αυτοσχεδιασμός χαρακτηρίζει την αντιμετώπιση κάθε πυρκαγιάς. Γι' αυτό, ακόμη και στις μικρότερες πυρκαγιές επικρατεί συνήθως το χάος. Είναι ίσως φοβερό, αλλά ακόμη και επαγγελματίες πυροσβέστες ελάχιστα γνωρίζουν πώς πρέπει να πράξουν την ώρα της φωτιάς. Παρασύρονται από τρομοκρατημένους πολίτες και υποχωρούν σε ικεσίες ή απειλές, εγκαταλείποντάς τους οποιουδήποτε στοιχειώδεις σχεδιασμούς.

"Φωτιά στο δάσος!" Ποιος είναι ο καταλληλότερος φορέας να αναλάβει την προστασία του; Μέχρι και το 1997 την ευθύνη της δασοπυρόσβεσης είχε η Δασική Υπηρεσία, η οποία χρεώθηκε την αποτυχία της αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών. Την επόμενη χρονιά, και με συνοπτικές διαδικασίες, η ευθύνη αυτή ανατέθηκε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, στην οποία μεταφέρθηκε ολόκληρος ο εξοπλισμός και μεγάλος αριθμός υπαλλήλων. Αντίθετα, ο προληπτικός σχεδιασμός παρέμεινε αρμοδιότητα της Δασικής Υπηρεσίας. Κατά πόσο είναι σωστή αυτή η πολιτική απόφαση, μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Ωστόσο, αιφνιδίασε πολλούς, καθώς είχε προηγηθεί ομόφωνο πόρισμα της Βουλής, η οποία, ύστερα από μακροχρόνια έρευνα και αφού ζήτησε τη γνώμη πολλών επιστημόνων, είχε καταλήξει σε συγκεκριμένες προτάσεις που εστιάζονταν στην οργάνωση ανεξάρτητου φορέα δασοπροστασίας.

Με τη μεταβίβαση της ευθύνης άρχισε μια νέα περίοδος στην ιστορία της δασοπυρόσβεσης. Νέοι άνθρωποι, νέες νοοτροπίες, νέες τεχνικές. Παράλληλα, παροπλίστηκαν δασικοί υπάλληλοι με εμπειρία δεκαετιών και μαζί με αυτούς ένα τεράστιο κατασβεστικό δυναμικό, οι υλοτόμοι, που τους ακολουθούσαν στο δάσος και ταχύτατα άνοιγαν αντιπυρικές ζώνες και στις πιο δύσβατες περιοχές.

Εάν συγκρίνουμε τις τεχνικές που εφαρμόζουμε σήμερα με αυτές των προηγούμενων χρόνων, πρέπει να σταθούμε ιδιαίτερα σε δύο σημεία. Το πρώτο είναι ότι και οι δύο φορείς αντιμετωπίζουν τις φωτιές στο χώρο που γνωρίζουν καλύτερα: οι δασικοί μέσα στο δάσος' οι πυροσβέστες έξω από αυτό, κοντά στους δρόμους και τα σπίτια. Το δεύτερο, ότι και οι δύο φορείς χρησιμοποιούν τα μέσα που ξέρουν καλύτερα: οι δασικοί το τσεκούρι και το πριόνι, ανοίγοντας αντιπυρικές ζώνες' οι πυροσβέστες τη μάνικα και το νερό, χρησιμοποιώντας φυσικά ανοίγματα για να μπουν στο δάσος. Η διαφορά νοοτροπίας σχετίζεται και με την αποτελεσματικότητα της αεροπυρόσβεσης. Οι ρίψεις νερού απλώς καθυστερούν τη φωτιά. Απαιτείται η παρουσία επίγειων δυνάμεων που θα εκμεταλλευθούν την ανακοπή της ταχύτητας. Είναι αυτονόητο ότι καλύτερα αποτελέσματα θα δώσει ο μηχανισμός που κινείται μέσα στο δάσος.

Σε όλα αυτά υπάρχει μια πραγματικότητα που κανείς δεν μπορεί να αγνοεί, ειδικά όταν έχει την πολιτική ευθύνη προστασίας του δασικού πλούτου της χώρας. Όταν οι δασικοί έσβηναν τη φωτιά μέσα στα δάση, στόχευαν να την κρατήσουν μακριά από τους οικισμούς. Πολύ συχνά οι καύτρες ξεπερνούσαν όλα τα μέτρα και έφθαναν μέχρι τα σπίτια, όπου όμως έβρισκαν μια ξεκούραστη και με καλό ηθικό πυροσβεστική υπηρεσία που λειτουργώντας στο φυσικό της χώρο προστάτευε ζωές, κατοικίες και περιουσίες. Τα αποτελέσματα αυτής της συνεργασίας φαίνονται στις καταγραφές των ζημιών από τις φωτιές. Μέχρι και το 1997 καίγονταν μόνο μεμονωμένα σπίτια κι αυτό σπάνια. Τα τρία τελευταία χρόνια κάηκαν ολόκληροι οικισμοί.

Θολώνει το νου η ενημέρωση που παρέχεται στους πολίτες κάθε φορά που μια δασική πυρκαγιά βρίσκεται σε εξέλιξη. Τα ΜΜΕ, με τη λειτουργική αρχή τους ότι η κακή είδηση πουλά περισσότερο, τροφοδοτούν το συναίσθημα με εικόνες καμένων δέντρων, ζώων, σπιτιών... Το συμπέρασμα που βγαίνει από τα ρεπορτάζ είναι ότι δεν υπάρχει αύριο μετά τη φωτιά. Η λογική εγκαταλείπεται, το προγονικό ένστικτο αυτοσυντήρησης θεριεύει. Με μόνο δασοπυροσβεστικό όργανο την κλάρα, με σαγιονάρες και φανελάκια, οι άνθρωποι ρίχνονται ακόμη και στο μέτωπο της φωτιάς, περιοχή μέγιστου κινδύνου. Η απειλή από τις φλόγες και τις ρίψεις νερού των αεροπλάνων αγνοείται στην προσπάθεια να σωθεί έστω και ένα δέντρο.

Ακόμη και οργανωμένες ομάδες εθελοντών δασοπυροσβεστών στερούνται και το βασικό εξοπλισμό, που θα τους προσφέρει στοιχειώδη ασφάλεια. Χωρίς οργανωμένους χώρους υποδοχής, χωρίς ένταξη των εθελοντών σε ομάδες, χωρίς τη συνοδεία ομαδάρχη, χωρίς ασύρματο και φαρμακείο, ζητείται η εμπλοκή των πολιτών στην προσπάθεια κατάσβεσης. Έχουν χαθεί άνθρωποι μέσα στις φλόγες και αυτό έγινε αντιληπτό μόνο όταν ανησύχησαν οι οικείοι τους. Το κράτος οφείλει είτε να οργανώσει με καλύτερο συντονισμό την εθελοντική προσφορά στη δασοπυρόσβεση είτε να την απαγορέψει. Θα πρέπει να θεωρηθεί ποινικό αδίκημα η έκκληση για βοήθεια σε άτομα που εκτίθενται σε πραγματικό κίνδυνο δίχως την παραμικρή πρόβλεψη για την ασφάλειά τους.

Οι φωτιές έκαιγαν ακόμη στο Σέιχ-Σου της Θεσσαλονίκης, όταν ανακοινώθηκαν από τα παράθυρα των τηλεοπτικών σταθμών τα μέτρα αποκατάστασης της βλάστησης. Αναγγέλθηκαν αλλαγές στον τύπο της βλάστησης, κυρίως η αντικατάσταση της εύφλευκτης πεύκης από δύσφλεκτα πλατύφυλλα φυλλοβόλα δέντρα, η άμεση αποψίλωση και αναδάσωση κ.α. Οι προτάσεις αυτές υλοποιήθηκαν, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς σχέδιο. Η ζημιά που έκανε η φωτιά ωχριά μπροστά στη μη αναστρέψιμη καταστροφή που ήδη έγινε στο οικοσύστημα.

Η παραπληροφόρηση διέπει και τις μεταπυρικές πρωτοβουλίες. Ο ακροατής, που δεν έχει καμιά επιστημονική γνώση για τη λειτουργία των οικοσυστημάτων, βομβαρδίζεται από τηλεοπτικές συζητήσεις για τις επιπτώσεις της φωτιάς στο περιβάλλον και στην υγεία όλων μας, όπου περισσεύει η καταστροφολογία. Νιώθει ότι η ζωή του θα τελειώσει μέσα σε πλημμύρες εξαιτίας των δασών που κάηκαν. Είναι φοβερό για τα παιδιά-ακροατές από τη μία να τους ζητάμε να μορφωθούν περισσότερο για να ζήσουν καλύτερα στο μέλλον, και από την άλλη να ακούν ότι στο χώρο που ζουν δεν υπάρχει αυτό το μέλλον.

Παγιδευμένοι σ' αυτό το κλίμα, οι πολίτες ζητούν την άμεση λήψη μέτρων, ασκώντας ισχυρή πίεση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που στη συνέχεια μεταφέρεται στην κυβέρνηση' η τελευταία, αντί να λειτουργήσει ως βαλβίδα εκτόνωσης της κατάστασης, μεταφέρει με τη σειρά της την πίεση στις Δασικές Υπηρεσίες. Οι εντολές αποκατάστασης των καμένων εκτάσεων έχουν μόνο ποσοτικές παραμέτρους. Ποτέ ποιοτικές. Κανέναν δεν ενδιαφέρει τι φυτεύεται, αρκεί οι φυτεύσεις να καλύπτουν μεγάλη έκταση. Στο πληγωμένο από τη φωτιά οικοσύστημα καλούνται τα σχολεία, οι φορείς, οι σύλλογοι, οι πολίτες γενικά, να συμμετάσχουν σε άχρηστες και πολλές φορές επιζήμιες αναδασώσεις. Αγνοείται απ' όλους ότι η φύση έχει προστατέψει και έχει φυλάξει πλούσιο αναγεννητικό υλικό, που είναι έτοιμο να ξαναδημιουργήσει το δάσος. Βαριά μηχανήματα, προκειμένου να ανοίξουν χώρους φύτευσης, ξηλώνουν τους θάμνους, που θα παραβλάσταιναν σύντομα και θα προστάτευαν άμεσα το έδαφος. Οι σπόροι των πεύκων σκεπάζονται με το χώμα του οργώματος ή συνθλίβονται από τις ρόδες των οχημάτων. Στη θέση των ντόπιων, άριστα προσαρμοσμένων, φυτών τοποθετείται ό,τι διαθέσιμο έχουν τα κρατικά φυτώρια, όπως αγγελικές, πικροδάφνες, πυράκανθοι, που προορίζονται για τα πάρκα ή τις αυλές των σπιτιών και είναι τελείως ακατάλληλα για δασικά οικοσυστήματα.Ο φόβος των πλημμυρών οδηγεί στην υπερβολή των αντιπλημμυρικών έργων. Υπερεκτιμώντας την προστασία που προσφέρουν τα δάση από τις πλημμύρες, φορείς όπως η Δασική Υπηρεσία και οι Οργανισμοί Αποχέτευσης κατασκευάζουν φράγματα λίγα μόλις μέτρα μακρύτερα το ένα από το άλλο. Ωστόσο, τα φράγματα οικολογικά κάνουν το μικρότερο κακό. Μεγαλύτερο προκαλούν τα αντιδιαβρωτικά έργα. Για την προστασία του εδάφους από τη διάβρωση σε περίπτωση ισχυρής βροχής τοποθετούνται τα τελευταία χρόνια χιλιάδες μέτρα ξηρών κλαδιών, που προέρχονται από τα καμένα δέντρα, ή και ολόκληρων κορμών. Τα κλαδοπλέγματα και τα κορμοδέματα, όπως ονομάζονται, τοποθετούνται σε γραμμές, κατά μήκος των χωροσταθμικών καμπυλών, σε απόσταση 10 μέτρων περίπου η μία γραμμή από την άλλη. Οι εμπνευστές τους θεώρησαν ότι, όταν η αναγέννηση του οικοσυστήματος αρχίσει από μόνη της να προστατεύει το έδαφος, τα κλαδοπλέγματα, ως οργανική ύλη, θα έχουν αποσυντεθεί. Δεν υπολόγισαν, όμως, ότι οι σαπροφυτικοί μύκητες δυσκολεύονται να αναπτυχθούν στις ιδιαίτερα θερμές και ξηρές μεσογειακές κλιματικές συνθήκες. Όταν υπάρχουν κλαδοπλέγματα που τρία χρόνια μετά την τοποθέτησή τους δεν έχουν ακόμη χάσει της ξηρές βελόνες τους, πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να διαλυθεί ένα κλαδί πάχους 2 έως 3 εκατοστών; Έτσι, τοποθετούνται στα δάση μας χιλιάδες μέτρα ξηρής, ιδιαίτερα εύφλευκτης ύλης σε διάταξη καύσης. Το 1998 μεγάλο μέρος της Πεντέλης ξανακάηκε μέσα σε τρία χρόνια, καθώς η φωτιά εκμεταλλεύτηκε αυτές τις κατασκευές για την εξάπλωσή της. Σε 17,000 στρέμματα διπλοκαμένου δάσους η υποβάθμιση του οικοσυστήματος είναι μη αναστρέψιμη. Πραγματική καταστροφή.

Πρέπει, τέλος, να αναφερθούν και οι πρωτόγνωρες για την Ελλάδα φωτιές που κατάκαψαν μεγάλα τμήματα της Πίνδου και του Μαίναλου. Δυστυχώς, η επιστημονική καταγραφή δεν έχει ακόμη μελετήσει αυτές τις πυρκαγιές, γιατί είναι σπανιότατες. Ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι και στην περίπτωση αυτή, η φύση θα κάνει τη δουλειά της με τον τρόπο που αυτή γνωρίζει. Όπως έκανε πάντα.

"Ας δούμε την πραγματικότητα κατάματα, χωρίς στρουθοκαμηλισμούς, και ας μεταφέρουμε τις γνώσεις που αποκτούμε έξω από αυτή την αίθουσα. Υπάρχουν εκατομμύρια αυτιά που είναι πρόθυμα να μας ακούσουν". Ο άνθρωπος που μιλά με τόση θέρμη στην ημερίδα στη Θεσσαλονίκη ξέρει καλά τι λέει. Ο Γιώργος Ευτυχίδης, συντονιστής στο δίκτυο ΠΥΡ-ΣΟΣ - στο οποίο συμμετέχουν οι σημαντικότεροι Έλληνες επιστήμονες που ασχολούνται με το θέμα των δασικών πυρκαγιών - είναι άριστος γνώστης του φαινομένου. Ο κόσμος σήμερα είναι ευαισθητοποιημένος περισσότερο από κάθε άλλη εποχή για τα δάση μας. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτό το ενδιαφέρον ώστε να τον ενημερώσουμε. Η φωτιά είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη διατήρηση των μεσογειακών οικοσυστημάτων και αποτελεί επαναλαμβανόμενο φαινόμενο. Αυτοί που διατυπώνουν δημόσιο λόγο πρέπει να εκπαιδεύσουν τους πολίτες να ζουν με τις φωτιές, εκφραζόμενοι με περισσή ευαισθησία και κυρίως γνώση. Δεν γίνονται καλύτεροι οι τρομοκρατημένοι πολίτες. Χρειάζεται επίσης γενναιότητα. Είναι δύσκολο να λες δημόσια ότι πρέπει να μειωθούν οι αναδασώσεις, ότι ο εμπλουτισμός με φυλλοβόλα είναι μια εγκληματική οικολογικά ενέργεια, ότι με τα κλαδοπλέγματα είναι σαν να τοποθετείς μπαρούτι στο δάσος που αναγεννιέται, ότι η Πολιτεία πρέπει να σταματήσει τη δαπάνη δισεκατομμυρίων για άχρηστες παρεμβάσεις, δίνοντας οικονομικό κίνητρο σε όσους επωφελούνται ώστε να προκαλέσουν νέες πυρκαγιές.

Τα ελληνικά δάση επιβίωσαν σε μια περιοχή όπου αναπτύχθηκε ένας υψηλού βαθμού πολιτισμός, ο οποίος βασίστηκε πολύ στην ξυλεία. Οι Έλληνες μεγαλούργησαν σαν θαλασσοκράτορες χρησιμοποιώντας ξύλινα πλοία. Το ξύλο βοήθησε να κτιστεί η Ακρόπολη και τ' άλλα θαυμαστά μνημεία. Τα δάση επιβίωσαν από δεκάδες πολεμικές επιχειρήσεις με εισβολείς και εμφύλιους πολέμους. Άντεξαν και προστάτεψαν τον κατατρεγμένο λαό κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Κι όμως, αυτά τα δάση κινδυνεύουν στις μέρες μας με αφανισμό, από το ζήλο και την αγάπη που τους δείχνει η σημερινή ευημερούσα κοινωνία μας.

Κείμενο: Παύλος Κωνσταντινίδης (Ερευνητής του ΕΘ.Ι.Α.ΓΕ)

Πηγή: Γαιόραμα (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2001)

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Φοβερά κατατοπιστικό κείμενο με επιστημονικές και τεκμηριωμένες με παραδείγματα θέσεις. Υπάρχει κάποιο ανάλογο κείμενο για την καταστροφή των θαλάσσιων οικοσυστημάτων σε σχέση με την ανθρώπινη επέμβαση; Δεν ξέρω, είναι κάποια χρόνια τώρα που σκεπτόμενος τις ανθρώπινες δραστηριότητες, -ακόμα και τις καταδύσεις-, σε σχέση με την θαλάσσια οικολογία με πιάνει άγχος. Είδα δυστυχώς τα αποτελέσματα του καταδυτικού τουρισμού στην Αίγυπτο από το 1978 μέχρι σήμερα. Επειδή κατατάσσω τον εαυτό μου ανάμεσα στους θύτες θα ήθελα να κατατοπιστώ καλύτερα σε σχέση με το θέμα αυτό.

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Χαίρομαι που κάποιος κατάφερε να το διαβάσει!! :D

Δημήτρη, αυτό που ζητάς δεν είναι καθόλου απλό.... κοίτα πόσες σελίδες έγραψε ο Κωνσταντινίδης για να πει μόνο τα στοιχειώδη....

Σαν σκέψη όμως είναι σπουδαία και υποθέτω όλοι θέλουμε να γνωρίζουμε πώς να μην κάνουμε κακό σε κάτι που τόσο αγαπάμε, δεδομένου μάλιστα ότι το κακό γίνεται κυρίως από άγνοια ( οι ψυχασθενείς που τη βρίσκουν με τις καταστροφές μετριούνται στα δάχτυλα).

Μπορείς να ψάξεις γενικά για δημοσιεύσεις με λέξη κλεδί το diving impacts αλλά ξέρω ότι είναι χάος τα πράγματα....
Υπόσχομαι με το πρώτο ξελασκάρισμα να συγκεντρώσω κι εγώ ό,τι δεδομένα έχω και μαζί με όποιον άλλον ενδιαφέρεται και μπορεί να φτιάξουμε τον προσωπικό μας δεκάλογο (σαραντάλογο, εκατοντάλογο, όσο πάρει τέσπα) του συνειδητοποιημένου δύτη/θαλασσάνθρωπου.

Πολλά πράγματα είναι στο χέρι μας.....

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

περαν της φιλοσοφιας υπαρχει και η πραξη...

η αφεντια μου , ο μπαμπης και ελπιζω και εσεις θα ειμαστε εκει , εσεις?
Αλλωστε μπορουμε καλλιστα να κουβεντιαζουμε και στην υπαιθρο χωρις τα λαπτοπ...Ασε που μπορει και το ΔΣ να συνεδριασει μπροστα στη βουλη (μεγαλεια οχι μπουρδες:))....

Δημητρη αν μαλιστα δω και σενα μπροστα μου .....:D θα ειμαι απολυτα ικανοποιημενος...:geia:

ΥΓ ο δεκαλογος της μαριας θα μπορουσε να ειναι καλλιστα η επομενη παρουσιαση του συλλογου .....αδημονω

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Παράθεση:

Αρχικό μήνυμα απο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΒΕΡΟΥΔΗΣ (Μήνυμα 1908)

περαν της φιλοσοφιας υπαρχει και η πραξη...

η αφεντια μου , ο μπαμπης και ελπιζω και εσεις θα ειμαστε εκει , εσεις?

Θα κατέβω κι εγώ την Κυριακή...
Θα τα πούμε εκεί ;)

Στο ακόλουθο link, μπορείτε επίσης να βρείτε σε μορφή PDF το εξαιρετικό κείμενο του Παύλου Κωνσταντινίδη που ανέβασε η Μαρία:

ΦΩΤΙΕΣ - Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΑΣΩΝ

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Θα ήθελα κι εγώ να έρθω αλλά κωλύομαι....
Αν βρεθώ ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους να διαλαλούν εν χορδαίς και τυμπάνοις ότι απαιτούν άμεση αναδάσωση τώρα, θα έχω ιδεολογικό πρόβλημα. (Έχω ήδη λάβει δεκάδες sms "Απαίτησε αναδάσωση ΤΩΡΑ")
Απλά δεν είμαι σίγουρη ότι όλοι σε αυτή τη διαδήλωση θα θέλουμε το ίδιο πράγμα.

Κι αν όλοι αυτοί αποφασίσουν μετά να βάλει ο καθένας το δέντρο του και να τραβηχτούμε Πάρνηθα να σκάβουμε τους λάκους μας;; (έχω μια μπανανιά, να τη φέρω; )

Πρόταση.... κάνας αναρχοαυτόνομος στα νιάτα του να φτιάξει το πανό του συλλόγου για να είναι ξεκάθαρο το τι πρεσβεύουμε;;; Θα ένιωθα λίγο καλύτερα έτσι....

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Παράθεση:

Αρχικό μήνυμα απο Physalia (Μήνυμα 1934)

Το σκεφτόμουνα κι εγώ αυτό...
αλλά από την άλλη με την παρουσία μας εκεί δηλώνουμε και κάτι άλλο:
Ότι τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν κι οι ανίκανοι κι αδιάφοροι καρεκλοκένταυροι πρέπει επιτέλους να πάρουν μέτρα (τα σωστά μέτρα).

Μήπως να τυπώσουμε το κείμενο του Κωνσταντινίδη και να το μοιράζουμε?

ΥΓ1: Θα το διαβάσει άραγε κανένας?
ΥΓ2: Υπάρχει θέμα copyright?

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Το κείμενο έχει δημοσιευτεί στο Γαιόραμα. Αν βαλουμε το όνομα του συγγραφέα δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα.... λες να μας κάνουν μηνυση να ακουστούμε περισσότερο; :D

Φοίβε, μια χαρά η ιδέα σου. Και δυο άτομα να το διαβάσουν θα τα έχουμε πάει περίφημα!

Αν συμφωνούν και οι υπόλοιποι εγώ :thumbup:

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Σε απόλυτη πιστεύω αντιδιαστολή με το εξαιρετικό άρθρο που δημοσίευσε η Physalia χθες έρχεται η είδηση από το in.gr σχετικά με τις ενέργειες στις οποίες σκέφτεται να προβεί η πολιτεία :

http://www.in.gr/news/article.asp?ln...5&lngDtrID=244

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Παράθεση:

Αρχικό μήνυμα απο geogeo (Μήνυμα 1949)

:(:(

Έλαβα αυτό το μέιλ. Αν θέλετε, το προωθείτε στους γνωστούς σας. Ευτυχώς κάποιοι προσπαθούν

Παράθεση:

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ

Αγαπητοί φίλοι.

Όλοι μαζί και ο καθένας προσωπικά θρηνούμε για την καταστροφή στην Πάρνηθα.
Όλοι μαζί και ο καθένας προσωπικά θέλουμε εδώ και τώρα να κάνουμε κάτι για να ξαναδούμε τον Εθνικό Δρυμό υγιή και ζωντανό.
Όλοι μαζί και ο καθένας προσωπικά πρέπει με ψυχραιμία να κάνουμε ό,τι καλύτερο για να βοηθήσουμε.

Αυτή τη στιγμή, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι:
-Να μην ανέβουμε στην Πάρνηθα. Το οικοσύστημα είναι εξαιρετικά ευαίσθητο και η αυξημένη ανθρώπινη παρουσία στα καμένα θα το επιβαρύνει ακόμα περισσότερο, ενώ στις περιοχές που δεν έχουν καεί η ανθρώπινη παρουσία μπορεί να ενοχλήσει τα ζώα που έχουν συγκεντρωθεί εκεί.
-Να μην ταίζουμε τα ελάφια. Το Δασαρχείο έχει αναλάβει πλήρως τη σίτιση των ελαφιών, όπου αυτό απαιτείται και το WWF Ελλάς έχει ξεκινήσει πρόγραμμα περίθαλψης σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το ανεξέλεγκτο τάισμα έλκει τα ελάφια στις καμένες περιοχές, από τις οποίες πρέπει να απομακρυνθούν προσωρινά, ενώ πιθανότατα μπορεί να τα βλάψει σοβαρά.
-Να μη φυτεύουμε δέντρα. Οι ανεξέλεγκτες φυτεύσεις δέντρων και θάμνων χωρίς κανένα σχέδιο μπορεί να προκαλέσουν πολύ μεγάλη επιβάρυνση, σχεδόν αντίστοιχου μεγέθους με αυτήν που προκάλεσε η πυρκαγιά, στο οικοσύστημα που προσπαθεί να ανακάμψει.Οι όποιες αναδασώσεις γίνουν θα πρέπει να γίνουν βάση μελέτης.

Μπορείτε να μείνετε κοντά μας για να ενημερώνεστε τις νέες εξελίξεις και να εγγραφείτε στο site μας (www.wwf.gr) για να προσφέρετε εθελοντική εργασία στις μελλοντικές εργασίες αποκατάστασης. Μπορείτε επίσης να υπογράψετε την έκκληση του WWF Ελλάς (www.politics.wwf.gr) προς τον Πρωθυπουργό για αποκατάσταση της Πάρνηθας και προστασία των δασών της χώρας.

------------------------------------------------------------
Κωνσταντίνος Λιαρίκος
Οικονομολόγος MSc, DSPU
Υπεύθυνος περιβαλλοντικών δράσεων
WWF Ελλάς
Φιλελλήνων 26 105 58 Αθήνα
Τηλ. 210-3314893
e-mail: c.liarikos@wwf.gr

Constantinos Liarikos
Economist MSc DSPU
Conservation Manager
WWF Greece
Filellinon 26 GR10558
Tel. +30-210-3314893
e-mail: c.liarikos@wwf.gr

Υπογράψτε κι εσείς στο www.politics.wwf.gr

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Τύπωσα και διάβασα το pdf χτες.
Ειναι ενα εξαιρετικο αρθρο που ανατρέπει πολλά απο αυτά που έχουμε στο μυαλό μας για τη σχεση πυρκαγιας - δάσους.

Αμφιβάλλω αν ένα 1% των χιλιάδων ανθρώπων που θα πάνε στην Βουλή την Κυριακή εχουν εις γνώσιν τους όλα αυτά...
Καλή ειναι η ιδέα να μοιραστει το αρθρο αυτο αλλά, πόσες φορές έχετε διαβάσει κάτι που σας έχει δώσει στο χέρι ένας άγνωστος? :confused:

Το καλύτερο θα ειναι αυτό το pdf να το στείλουμε με μεηλ σε φίλους και γνωστούς μήπως και αυτοί με την σειρά τους το στείλουν στους δικους τους κτλ κτλ...

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Καλημέρα παιδιά. Προσωπικά έχω πάψει να ανησυχώ για το θέμα από τη στιγμή που είδα ότι η WWF έχει μπει δυναμικά στις διαδικασίες διαμαρτυρίας αλλά και αποκατάστασης. Αν κρίνω από το site τους, οι άνθρωποι είναι σοβαροί, ξέρουν τι λένε και τι κάνουν.

Η WWF θα είναι και στη συνάντηση στη Βουλή, οπότε προφανώς θα έχει προβλέψει για την ενημέρωση του κόσμου.
Στο http://politics.wwf.gr/index.php?opt...rms&Itemid=321 υπάρχει η επιστολή προς τον Πρωθυπουργό
Την παραθέτω εδώ

Παράθεση:

Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ,

Επειδή η Πάρνηθα και οι Εθνικοί Δρυμοί είναι εθνικό κεφάλαιο, επειδή τα δάση και οι δασικές εκτάσεις είναι κοινή φυσική κληρονομιά, επειδή το υγιές και προστατευμένο φυσικό περιβάλλον είναι κοινωνικό κεκτημένο και αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα, σας καλούμε τώρα να προβείτε στο αυτονόητο:

1. Άμεση ολοκλήρωση της διαδικασίας οριοθέτησης του Εθνικού Πάρκου Δρυμού Πάρνηθας, χωρίς να εξαιρεθεί κανένα κομμάτι του δάσους.

2. Άμεση κατεδάφιση όλων των αυθαιρέτων σε όλα τα δάση και τις δασικές εκτάσεις της χώρας.

3. Άμεση ολοκλήρωση του Δασολογίου, χωρίς άλλες προεκλογικές υποσχέσεις για νομιμοποίηση αυθαιρέτων.

κ. Πρωθυπουργέ,
Απαιτούμε οι εξαγγελίες σας για προστασία του εθνικού δασικού μας πλούτου να μη μείνουν προεκλογικά λόγια, αλλά να γίνουν πράξη τώρα πριν θρηνήσουμε τον επόμενο χαμένο θησαυρό!

Μπορείτε κι εσείς να διαπιστώσετε ότι οι άνθρωποι δε ζητούν τίποτα παράλογο ή ασυνεπές με την επιστημονική πραγματικότητα. Προτείνω να την υπογράψετε, δε θέλει ούτε ολόκληρο λεπτό.

Νομίζω λοιπόν ότι μπορούμε, χωρίς τυψεις, να αφήσουμε στην άκρη την ιδέα διανομής του κειμένου των 9 σελίδων και απλά να είμαστε εκεί για να βροντοφωνάξουμε απέναντι στην αναλγησία.

Ας είναι και μια πρώτη συνάντηση των μελών αυτού του φόρουμ. Θα χαρούμε πολύ να σας δούμε όλους εκεί με τις οικογένειές σας!! :thumbup:

Λεπτομέρειες για ώρα και σημείο συνάντησης, λίαν συντόμως

Απάντηση: Και το MEDSOS είναι εντάξει!

Τελικά από ότι φαίνεται άρχισε να κοπάζει η δράση του δίκαιου μεν αλλά εν θερμώ συναισθήματος. Αρχίζει σιγά σιγά να επικρατεί η λογική. Όλοι χρειαζόμαστε ένα χρονικό διάστημα για την επεξεργασία μιας δυσοίωνης πληροφορίας άλλωστε.

Προσέξτε την προσεκτική και σωστή επιλογή των λέξεων στο παρακάτω μέιλ που μόλις έλαβα

Παράθεση:

Το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOSυποστηρίζει και συμμετέχει ενεργά στη διαδήλωση διαμαρτυρίας για την καταστροφή του Εθνικού Δρυμού

της Πάρνηθας, που πραγματοποιείται την Κυριακή 8 Ιουλίου, στις 19.00, και προσκαλεί τους πολίτες, τα μέλη και τους υποστηρικτές του,

να συμμετάσχουν ενεργά.

Ελάτε όλοι μαζί μας στη μαζικότερη διαμαρτυρία που έγινε ποτέ για το Περιβάλλον φέρνοντας μαζί σας μουσικά όργανα και σφυρίκτες.

Αν θέλετε να συμμετάσχετε πιο ενεργά φτιάξτε πικέτες ή πανώ με το σύνθημα:

Το Δάσος μας χρειάζεται και το χρειαζομάστε και εμείς !

ΠΑΡΤΕ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗ ΛΥΣΗ!

Αναγέννηση του Εθνικού Δρυμού, πράσινο παντού μέσα στην πόλη

Για τους/τις φίλους/ες μας θα συγκεντρωθούμε την Κυριακή, στις 18.45, στη γωνία Β. Σοφίας και Αμαλίας, από την πλευρά της Βουλής.

Οι προτάσεις του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS για την Πάρνηθα

Ο Εθνικός Δρυμός της Πάρνηθας καταστράφηκε αλλά κανείς δεν ανέλαβε την ευθύνη και δεν ζήτησε συγνώμη για αυτή την

οικολογική καταστροφή. Οι επιπτώσεις θα είναι μακροχρόνιες για το δάσος, το κλίμα και το περιβάλλον της Αττικής, την ίδια τη ζωή μας.

Η καταστροφή συγκίνησε πολλούς ανθρώπους. Για πρώτη φορά ευαισθητοποιημένοι πολίτες ξεκινούν μέσα από το διαδίκτυο τη διοργάνωση

μιας διαδήλωσης, την οποία φαίνεται να υποστηρίζουν στη συνέχεια και να κάνουν δική τους υπόθεση χιλιάδες πολίτες και περιβαλλοντικοί φορείς.

Το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS ζητάει να:

(α) Διερευνηθούν και να καταλογιστούν οι ευθύνες της καταστροφής του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας είτε αυτές αφορούν την προετοιμασία

του κρατικού μηχανισμού, την πρόληψη και έγκαιρη αντιμετώπιση της πυρκαγιάς, τα αίτια της έναρξης της πυρκαγιάς

(β) Σταματήσει κάθε προσπάθεια από τη γέννησή της για τσιμεντοποίηση και γενικότερα δόμηση της καμμένης αλλά και της ευρύτερης περιοχής

του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας από ιδιώτες και οικοδομικούς συνεταιρισμούς. Δεν θα δεχθούμε προσπάθειες του ΥΠΕΧΩΔΕ ή άλλων φορέων

να νομιμοποιήσουν καταπατήσεις, επέκταση κτιρίων της εκκλησίας ή του καζίνο, διεκδικήσεις ιδιωτών ή οικοδομικούς συνεταιρισμούς.

(γ) Δημιουργηθεί μια επιτροπή με τη συμμετοχή περιβαλλοντικών ΜΚΟ και ειδικών επιστημόνων που θα επεξεργαστεί ένα σχέδιο φυσικής αναπαραγωγής του δάσους και προώθησης όποιων δράσεων απαιτούνται για την δημιουργία ξανά του εθνικού δρυμού. Θεωρούμε ότι θα πρέπει

να αποφευχθούν αποσπασματικές ενέργειες, δενδροφτεύσεις χωρίς σχεδιασμό και μαζικές επισκέψεις στις καμμένες περιοχές που θα μπορούσαν

να προκαλέσουν επιδείνωση της κατάστασης λόγω άγνοιας.

(δ) Εξασφαλιστούν οι απαραίτητοι πόροι και μηχανισμοί που θα απαιτηθούν για την αναγέννηση του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας, συμπεριλαμβάνοντας και μηχανισμούς που θα παρεμβαίνουν έγκαιρα και θα γκρεμίζουν κάθε αυθαίρετο.

(ε) Διαμορφωθεί ένα ευρύ σχέδιο δενδροφυτέυσεων και δημιουργίας ελέυθερων χώρων, πρασινίσματος των σκεπών κάθε δημόσιου και δημοτικού κτιρίου αλλά και την παροχή κινήτρων για πρασίνισμα των σκεπών ιδιωτικών κτιρίων. Προσκαλούμε τις επιχειρήσεις, τις τράπεζες και άλλους μεγάλους ιδιωτικούς φορείς να συμμετάσχουν ενεργά σε αυτή την προσπάθεια να επεκταθεί το πράσινο στην Αττική.

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

(το ξέρω, σας έπρηξα, αλλά μέχρι την Κυριακή είναι... Μετά θα το ξεχάσουμε πάλι όλοι, όπως πάντα)

Θα είναι και οι Οικολόγοι Πράσινοι στην πορεία.
Αν αντέχετε δείτε κι ένα βίντεο που μου έστειλαν. :(

http://www.youtube.com/watch?v=PYxfPgcmmzQ

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Παράθεση:

Αρχικό μήνυμα απο ygrasias (Μήνυμα 2075)

(και μετα τις πορειες ξερεις τι φιλεναδα ε???
Ποτε καφε και ποτο, το στομα ειναι τσαρουχι απο τις φωνες. Παντα πορτοκαλολεμοναδα, χωρις ανθρακικο)

Εννοείται Θωμά!!!:2drunk:

(άντε πάρε την αγαπημένη σου κι ελάτε να μάς βρείτε!!)

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Παιδιά, το ραντεβού μας έχει ως εξής.
Θα είμαστε (αύριο Κυριακή) 6:30μμ έξω από τη στάση μετρό Πανεπιστήμιο -έξοδος Κοραή
Όσοι προτιμούν να κατέβουν κατευθείαν Σύνταγμα (λέγαμε να το αποφύγουμε λόγω πιθανού χαμού) θα είμαστε εκεί κατά τις 6:45, έξω από την κεντρική έξοδο του μετρό στην Πλατεία Συντάγματος...

Οι σίγουρες συμμετοχές έως τώρα λένε

1)Physalia
2)fivos
3)sfougarisb
......

αν θέλετε συμπληρώστε για να ξέρουμε ποιόν περιμένουμε!

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Παράθεση:

Αρχικό μήνυμα απο Physalia (Μήνυμα 2189)

Παιδιά, το ραντεβού μας έχει ως εξής.
Θα είμαστε (αύριο Κυριακή) 6:30μμ έξω από τη στάση μετρό Πανεπιστήμιο -έξοδος Κοραή
Όσοι προτιμούν να κατέβουν κατευθείαν Σύνταγμα (λέγαμε να το αποφύγουμε λόγω πιθανού χαμού) θα είμαστε εκεί κατά τις 6:45, έξω από την κεντρική έξοδο του μετρό στην Πλατεία Συντάγματος...

Οι σίγουρες συμμετοχές έως τώρα λένε

1)Physalia
2)fivos
3)sfougarisb
4)Χρήστος Ευθυμίου
5)Ingeborg Ευθυμίου

αν θέλετε συμπληρώστε για να ξέρουμε ποιόν περιμένουμε!

στην έξοδο Κοραή

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

6)Σιαβελής Γιώργος
7)Gea

“Mαύρη, μαυρη, μαυρη μου εχεις κανει τη ζωη μου μαυρη, μαυρη…σαν καμενη γη”

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

8) Γιώργος Δελβερούδης (το έχει δηλώσει πρώτος πρώτος άλλωστε οπότε παίρνω το θάρρος να μιλήσω αντ'αυτού!!!)

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

9) Δήμητρα Δημητροπούλου (Kristalia) :D

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

ΩΧ ΩΧ ...

H αφεντια μου δουλευε μεχρι αργα χθες και ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν προκαμε να κατεβει στο Συνταγμα....

πολυ θα ηθελα να μαθω πως πηγε....

καλημερα κ καλη βδομαδα

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Φοίβε Δώσε Εικόνα στο λαό
(Μία η ντουντούκα, τέσσερις εσείς :cheesy:)

Ευτυχώς. Είχε πολύ κόσμο. :thumbup:

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Επισυνάπτω μια (σε ένα ο ποσειδώνας να το κάνει αρχείο έτσι όπως το έκανα για να το μικρύνω...λίγο χώρο βρε παιδιά) γνώμη κάποιου πραγματικά ειδικού (έστω και αν σε μερικά πράγματα δε συμφωνώ μαζί του) και όχι κάποιου οικονομολόγου-περιβαλλοντολόγου ???????:madwife: όπως πχ. του κου Κ. Λιαρίκου υπεύθυνου Περιβαλλοντικών Δράσεων της WWF Ελλάς και λοιπών ειδικών%$&^%*$%.
Είναι ακόμη και θεολόγοι, κάνουν ένα Μάστερ συνήθως του πρωκτού (κακώς τους δέχονται εννοείται αλλά με το χρήμα σήμερα...) και μετά κοτσάρουν το ... -περιβαλλοντολόγος και καθάρισαν. Και έχουν γνώμη για τα πάντα.
Συμβουλή: όπου βλέπετε το -(παύλα) περιβαλλοντολόγος είναι συνήθως παπατζής. Ελάχιστες εξαιρέσεις είναι αυτοί που έχουν σπουδάσει έξω και ο τίτλος τους είναι...με 18 παύλες (πχ. μηχανικός εφαρμογών περιβάλλοντος σε μεταλλεία)...Οπότε βάζουν ένα...-περιβαλλοντολόγος και όλα καλά.
Από τη στιγμή που υπάρχουν πανεπιστημιακοί τίτλοι σε αυτό το αντικείμενο είναι παράνομοι και τουλάχιστον αναιδείς. Όμως για να βρείς το δίκιο σου στο ελλάντα θα πρέπει να πληρώσεις πολλά σε χρήμα και σε χρόνο στα ελληνικά δικαστήρια και εκεί μπορεί να πέσεις και σε κανέναν Καλούση και να θέλει κ ρωσίδες ψηλότερες από 1.75 για πληρωμή. Έως τότε όλοι, ό,τι δηλώνουν είναι...
π.χ. στο ελλάντα Μετεωρολόγος Σχολής Ικάρων:madwife: κάνει περιβαλλοντικές μελέτες όπως και ένας ναυπηγός :madwife: αλλά και κάποιος που με ιδρώτα, αξιοκρατικές πανελλήνιες εξετάσεις κτλ απέκτησε τον πανεπιστημιακό κατά τα άλλα τίτλο του αποφοίτου Προγράμματος Σπουδών Επιλογής (ΠΣΕ...μάλλον εφεύρεση του Αρσένη δεν είμαι σίγουρος) Επιστημών Πολιτισμού και Περιβάλλοντος (ή κάπως έτσι..):madwife: ή ένας Μηχανικός Παραγωγής και Διοίκησης :madwife: με πολλά μαθήματα στο δίπλωμά του που αφορούσαν τις περιβαλλοντικές επιστήμες όπως θα αντιλαμβάνεστε...Όλοι αυτοί βγαίνουν στα κανάλια ωσάν τα σαλιγκάρια στη βροχή, πετάνε και ένα %$&&%-Περιβαλλοντολόγος ή οι χειρότεροι και πλέον ανίδεοι -περιβαντολόγος:fioufiou: και μας δίνουν τα φώτα τους.
Βιβλιογραφία...www.ypex-mele.gr...αναζήτηση μελετητών...πτυχίο 27...περιβαλλοντικές μελέτες...
Εδώ ο Σουφλιάς δηλώνει Υπ. Περιβάλλοντος:worship: και κοντεύει να το πιστέψει κιόλας. Αααα και τώρα κατόπιν εορτής ξύπνησαν και τα άλλα τα παληκαράκια και λένε...αν βγούμε θα κάνουμε υπουργείο περιβάλλοντος...Τόσα χρόνια ο υπεύθυνος περιβαλλοντικής πολιτικής της Έλλάδας φοιτητής οδοντιατρικής (?) δεν το είχε πάρει χαμπάρι ότι δε γίνεται να είσαι ελεγχτής και ελεγχόμενος. Ακόμη και ο Σταύρος Δήμας ξύπνησε ο γνωστός Επίτροπος Περιβάλλοντος της ΕΕ που από τότε που πήρε αυτή τη θέση ανακάλυψε το ηλεκτρικό και το τηλέφωνο μαζί...Τόσα χρόνια υπουργός ή απλώς ένας απ' τους 300 στο ελλάντα δε μιλούσε μιλιά...Τώρα φτιάχνουμε προφίλ..Είναι μεγάλα τα χάλια μας...

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Συμπληρωματικά για περαιτέρω ενημέρωση...πρόεδρος της Greenpeace Ελλάς είναι ο συμπαθέστατος κος Βερνίκος (εφοπλιστής)-προς το παρόν, μετά μπορεί να γίνει υπουργός σαν τον άλλον τον Ευθυμιόπουλο...εννοείται πως όλα τα σκάφη του είναι εφοδιασμένα με Μονάδες Επεξεργασίας Λυμάτων και δε ρυπαίνουν και μολύνουν τη θάλασσα.
Επίσης, την αξιέπαινη κατά τα άλλα helmepa (ΜΚΟ για να σώσει τη Μεσόγειο) την έχουν ιδρύσει οι πλοιοκτήτες-εφοπλιστές...Ξέρετε αυτοί που είναι απ' τους ελάχιστους που αντιδρούν στις προτάσεις τις ΕΕ για αντικατάσταση των μονοπύθμενων δεξαμενόπλοιων με διπύθμενα μπάς και γλιτώσουμε από κάποιες κατά λάθος προκαλούμενες πετρελαιοκηλίδες... με υποστηρικτή τους εννοείται τον υπουργό Εμπ. Ναυτιλίας Μ. Κεφαλλογιάννη.
Αααα κάτι λέγαμε και για τον ευαισθητοποιημένο παρολίγον πλανητάρχιδα Αλ Γκορ. Κάποιο πουλάκι λεέι πως για κάθε διάλεξή του (το έχει σπουδάσει το αντι΄κείμενο προφανώς και το ξέρει) περι αλλαγής του κλίματος κτλ παίρνει 250000$ ενώ πουλάει και το DVD 9€ περίπου...
Κατά τα άλλα όλοι ΜΚΟ είναι και όλοι θέλουν το καλό μας εννοείται αφιλοκερδώς...Την ίδια ώρα όμως οι βόμβες πέφτουν σε Ιράκ, Σερβία, Αβγανιστάν κτλ και κανένας ευαισθητοποιημένος και εννοείται ευαισθητοποιητής από δάυτες τις ΜΚΟ δεν πάει να δεθεί με αλυσίδες πάνω στα σχολεία των ιρακινών η στις παράγκες των Αβγανών...
Ουφ...Μαρία, τι θέλεις και με βάζεις στην πρίζα τέτοιες ώρες...

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

:D:D

Βρήκες κι εσύ χώρο να ξεσπάσεις.....!!!

Λοιπόν, στο προκείμενο....
Σε ό,τι αφορά τον Μάργαρη (καθηγητής μου κάποτε, από εκείνους τους "πολυάσχολους" που δεν τους βλέπεις ποτέ στην αίθουσα διδασκαλίας) δε λέω, έχει άποψη ο άνθρωπος, αλλά βρε Ηλία, μήπως το παρακάνει;; Ωραία τα αντικειμενικά γεγονότα αλλά ο κόσμος θέλει να ξέρει ΠΩΣ μπορεί να βοηθήσει. Και ο Μάργαρης δυστυχώς το μόνο μήνυμα που ξέρει να περνάει (ή τουλάχιστον αυτό που εύκολα πιάνει κανείς) είναι ένα 'Δε βαριέσαι βρε αδελφέ, όλα φυσικά είναι'

Δεν είναι ακριβώς όμως έτσι τα πράγματα. Ο Μάργαρης είναι υπέρ και της εκτροπής του Αχελώου.... σέβομαι την επιστημονική του υπόσταση αλλά δε μου αρέσει καθόλου ο τρόπος που επικοινωνεί τις απόψεις του.

Δεν ξέρω ποιοι είναι οι εκάστοτε Διεθυντάδες σε WWF, Greenpeace κλπ αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση οι άνθρωποι δεν έχουν πει τίποτα παράλογο... Οι διατυπώσεις τους ήταν προσεκτικές και ορθότατες. Ζητούν προστασία και αναγέννηση του Δρυμού.

Κι όσο για τον υποόροφο που παραμένει ζωντανός και διατηρεί τις ρίζες του, ίσως και να ισχύει για τα πευκοδάση αλλά φοβάμαι ότι δεν είναι το ίδιο για τα ελατοδάση (η πλειοψηφία των καμένων στην Πάρνηθα, δυστυχώς) των οποίων ο υποόροφος είναι πολύ φτωχότερος.....

Καλό είναι να μην είμαστε αφοριστικοί και να προσέχουμε να μην φέρνουμε τον άνθρωπο που προσπαθεί να βγάλει μια άκρη σε αδιέξοδο....

Εγώ πάντως πιστεύω στην WWF (στη συγκεκριμένη φάση) και είμαι σίγουρη ότι έχουν αναθέσει την κατάσταση σε ειδικούς. (Το να παίρνουν επιδοτήσεις οι ΜΚΟ στην Ελλάδα, κάθε άλλο παρά κακό μου φαίνεται.... μακάρι να ασχολούνται πολλοί με το αντικείμενο και να υπάρχει πολυφωνία αφού έτσι κι αλλιώς η αλήθεια βρίσκεται πάντα κάπου ενδιάμεσα)

Εγώ πάντως γράφτηκα εθελόντρια για να συμμετάσχω στις εργασίες "αποκατάστασης" απο Σεπτέμβρη-Οκτώβρη. Λίγο από καλή θέληση και λίγο εν είδει ...κατασκοπίας οπότε θα σε ενημερώσω από πρώτο χέρι για το ποιόν της ιστορίας!

Παρεμπιπτόντως, η σύγκριση Σαχάρας - Αθήνας είναι μάλλον αφελής.... τουλάχιστον η Σαχάρα δεν είναι τίγκα στο καυσαέριο και το μπάζωμα... Κάτι τέτοια μου τη σπάνε στο Μάργαρη...... Αποπροσανατολίζει τελείως το όποιο θέμα του και ας το παραδεχτούμε, είναι ο απόλυτος τεχνοκράτης!!!

Όσο για τον Αλ Γκορ, δε βαριέσαι βρε Ηλία, ας λέει αυτός αλήθειες κι ας μην τις πρεσβεύει.... Αν δηλαδή ο Αλ Γκορ δεν είναι οικολόγος, πάυουν αυτομάτως να ισχύουν οι αλήθειες και τα γεγονότα στα οποία αναφέρεται;; ΟΧΙ.
Από εκεί και πέρα, μαζί σου... ούτε κι εγώ θα τον ψήφιζα :D

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Α και ξέχασα... προφανώς και δεν έχει να κάνει με τελεία και παύλα περιβαλλοντολόγους, είμαι σίγουρη ότι και οι δυο μας έχουμε παραδείγματα συναδέλφων που δε θα τους προτείναμε κιόλας για τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος, ε;ε;

Ας πούμε απλά ότι κάποιοι είναι καλοί επιστήμονες και κάποιοι λιγότερο καλοί.
Αλλά όχι γενικεύσεις, δεν υπάρχει περίπτωση να κάνεις γενίκευση χωρίς να δώσεις χώρο σε λάθη -συχνά τραγικά (να μου το θυμίζετε σας παρακαλώ αυτό όταν τα παίρνω κι εγώ σαν τον Ηλία καλή ώρα.....)

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Καλημέρα,
Μαράκι μπορεί όντως να είναι ακατάλληλος ο χώρος αλλά εδώ νιώθω πιο άνετα, είμαι με ανθρώπους που έχουν σχεδόν την ίδια τρέλα με μένα και δε βαριέμαι να γράψω.
Ο δάσκαλος Μάργαρης όντως πολλές φορές είναι υπερβολικός και μπορεί να το παρακάνει. Όμως καλό θα είναι να ακούμε, χωρίς να συμφωνούμε απαραιτήτως, και τις απόψεις κάποιων που το ''έχουν'' το θέμα και όχι μόνο των ειδικών-λέμε τώρα- των υποτιθέμενων ΜΚΟ. Πιστεύω πως από τον κάθε άνθρωπο μπορείς να πάρεις κάτι θετικό όσο στραβός και ανάποδος και αν είναι...εκτός και αν είναι άσχετος όπως αυτοί οι -περιβαλλοντολόγοι, ''οι οικολόγοι'' (τον ξεσκίσαμε και αυτόν τον όρο) και λοιποί οι οποίοι μυρίστηκαν μαμ και έπεσαν με τα μούτρα.
Όσο για τις θέσεις που παίρνει ο καθένας: ο Ευθυμιόπουλος σαν Greenpeace είχε και πολύ σωστά αντίθετη άποψη με την εκτροπή του Αχελώου...Σαν υφυπουργός όμως;;; Δεν τον είδα να αλυσοδεθεί στην πόρτα της Βασούλας τότε και να πεί στόπ!!! Έβγαζε ομιλίες συνεντεύξεις, βιβλία κτλ σαν περιβαλλοντολόγος-εννοείται!!!
Συμφωνώ οτι παντού υπάρχουν καλοί και κακοί επιστήμονες. Όμως όσο καλός να είναι κάποιος επιστήμονας αν είναι άσχετος με το θέμα και ασχολείται ή γίνεται γραφικός ή πέφτει σαν την αρκούδα στο μέλι. Δεν μπορώ να μιλήσω επιστημονικά με κάποιον φυσικό για τα δάση ούτε και αυτός μπορεί να μιλήσει με εμένα για ακτινοβολίες.
Επίσης, καλό θα είναι να μας απασχολούν οι διευθυντάδες των σωτήρων μας. Χρόνια τώρα μιλάνε για ευαισθητοποίηση του κόσμου κτλ...Αυτό στην Ελλάδα οργανωμένα γίνεται από τα Κέντρα Περιβαλλοντικής (???) Εκπαίδευσης στα οποία αντί να διδάσκουν ειδικοί, διδάσκουν γυμναστές, φιλόλογοι, γαλικούδες, μουσικοί κτλ.... Το μείζον θέμα της αντιμετώπισης των περιβαλλοντικών προβλημάτων μπορεί να γίνει μόνο μέσω παιδείας!!! Ο έλληνας δεν έχει παιδεία και δε θέλουν να έχει παιδεία...Για ρώτα τα παληκάρια των ΜΚΟ, τους έπιασε ποτέ ο πόνος να δούν ποιοί διδάσκουν στα παιδιά μας περιβαλλοντική εκπαίδευση; Είναι μάθημα στα σχολεία; Δεν έχει μαμ εκεί και δεν ασχολούνται...
Όσο για την κατασκοπεία σε αυτούς, δε χρειάζεται...Σου είπα...θυμηθείτε τότε που ο συμπαθέστατος μπιλλ κλίντον έλεγε πως από ώρα σε ώρα θα βομβαρδίσει το εργοστάσιο πετροχημικών στη σερβία δίπλα στο δούναβη...Αλυσοδέθηκε κανείς στις καμινάδες του; Ήταν τυχαίο;
Σόρρυ για τα ξεσπάσματα αλλά καλό είναι το κράξιμο (και επώνυμο εννοείται, δημόσια πρόσωπα είναι) μπας και προβληματιστούμε λίγο παραπάνω...Άλλωστε με όποιον τρόπο μπορούμε να προβληματιστούμε λίγο περισσότερο, γινόμαστε και πιο υπεύθυνοι πολίτες και πιο δύσκολοι στόχοι για τους 300 της βουλής...
Άντε πάω για δουλίτσα...:lipsrsealed:

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Παράθεση:

Αρχικό μήνυμα απο Big-Blue (Μήνυμα 2367)

Άλλωστε με όποιον τρόπο μπορούμε να προβληματιστούμε λίγο περισσότερο, γινόμαστε και πιο υπεύθυνοι πολίτες και πιο δύσκολοι στόχοι για τους 300 της βουλής...

:thumbup:

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

ΦΟΥΝΤΩΝΕΙ το κίνημα υπεράσπισης και e-πιτήρησης

"Η ΠΑΡΝΗΘΑ να μη γίνει Πεντέλη"

«Αφετηρία λαϊκής επαγρύπνησης» η αυθόρμητη κατάθεση οργής στο Σύνταγμα

Τα ηλεκτρονικά ταχυδρομεία γέμισαν και οι συζητήσεις στα blogs παίρνουν και δίνουν. Εκατοντάδες e-mails προς κόμματα, υπουργεία και υπηρεσίες στέλνονται από πολίτες που δίνουν όλοι την ίδια υπόσχεση: δεν θα ανεχθούμε την επανάληψη του «φαινομένου της Πεντέλης».

Δώδεκα φιλόδοξα μέτρα, που υπολογίζεται ότι θα κοστίσουν περί τα 35 εκατ. ευρώ. Επιφυλάξεις από δασολόγους, περιβαλλοντολόγους και WWF.

1. Οριοθέτηση καμένων σε 15 μέρες
2. Απόφαση αναδάσωσης σε ένα μήνα
3. Αυθαίρετα: Ελεγχος με δορυφόρο. Αμεση κατεδάφιση
4. Μελέτη για ελατόδασος, σε μία εβδομάδα
5. Αναδάσωση: Εναρξη 1η Νοεμβρίου
6. Αντιπλημμυρικά-αντιδιαβρωτικά έργα
7. Ρέματα: Καθαρισμός από ΥΠΕΧΩΔΕ
8. Απαγόρευση κυκλοφορίας ΙΧ όλο το 24ωρο
9. Ελάφια: Οχι στο τάισμα
10. Προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ, εποχικών και μόνιμων
11. Βοσκή: Τιμωρία για ιδιοκτήτες οικόσιτων ζώων
12. Εθελοντές: Μόνο με άδεια δασαρχείου

Διαβάστε περισσότερα:

Πηγή Ελευθεροτυπία

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Σχόλια για την πυρκαγια στην Παρνηθα από την Athens Voice :) ...

" Σοβαρό κίνδυνο διέτρεξε το καζίνο της Πάρνηθας από τη μεγάλη φωτιά που ξέσπασε και η οποία μετά από έγκαιρη επέμβαση της Πυροσβεστικής περιορίστηκε στον Eθνικό Δρυμό, όπου καίει ακόμα. Aπό τις φλόγες της πύρινης λαίλαπας κινδύνευσε το μοναδικού φυσικού κάλλους πάρκινγκ και μία καντίνα με λουκάνικα, ενώ από τις αναθυμιάσεις ζαλίστηκε ένα μηχάνημα τύπου κουλοχέρης, που νοσηλεύεται σε κατάσταση σοκ σε μηχανουργείο στο Mενίδι. Συγχαρητήρια προς όλους τους εμπλεκόμενους έστειλε ο υπουργός Δημοσίας Tάξεως κ. Bύρων Πολύδωρας, την ώρα που ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε ότι όλες οι καμένες εκτάσεις θα κηρυχθούν με προεδρικό διάταγμα ανακαζινωτέες. Tο μέγεθος της καταστροφής εξετάζουν επιτόπου ειδικά συνεργεία καταπατητών, που άρχισαν ήδη να ρίχνουν τα πρώτα μπετά για την αποκατάσταση του φυσικού τοπίου. H προστασία της Πάρνηθας θα εξασφαλισθεί στο μέλλον με τη δημιουργία του αντιπυρικού αυτοκινητοδρόμου 16 λωρίδων κυκλοφορίας, ο οποίος θα τέμνει τον εθνικό δρυμό και θα συγχρηματοδοτηθεί από το ελληνικό δημόσιο και το Tαμείο Eνοχής, ενώ η κατασκευάστρια κοινοπραξία (Eλληνική Kακοτεχνική - AXOPTAΞ - NEPΩN KATAΠATHTIKH) θα αναλάβει το δύσκολο έργο της είσπραξης των διοδίων.

Στην τεράστια επιχείρηση κατάσβεσης χρησιμοποιήθηκαν μία μάνικα, δύο κουβαδάκια παραλίας από το Τζάμπο, μεγάλος αριθμός χριστοπαναγιών και τέσσερις πυροσβεστικοί χαρταετοί, που έριχναν ποσότητες νερού από αέρος. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η έλλειψη εναερίων μέσων που παρατηρήθηκε οφείλεται στο γεγονός ότι τα πυροσβεστικά αεροσκάφη δεν πετούν όταν έχει πολλή ζέστη και δυνατό αέρα, ενώ η επαφή τους με το θαλασσινό νερό καταστρέφει το όμορφο κίτρινο χρώμα τους και αποφεύγεται όσο είναι δυνατόν. Στελέχη του κυβερνητικού μηχανισμού βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στα πύρινα μέτωπα, εξοπλισμένα με γυαλιά ηλίου, κασκέτα του μπέιζμπολ και φραπέδες σε πλαστικά ποτηράκια, τραβώντας φωτογραφίες με τα κινητά τους. "

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Παράθεση:

Αρχικό μήνυμα απο Zin (Μήνυμα 2424)

Σχόλια για την πυρκαγια στην Παρνηθα από την Athens Voice :) ...

" Σοβαρό κίνδυνο διέτρεξε το καζίνο της Πάρνηθας από τη μεγάλη φωτιά που ξέσπασε ...
... Στελέχη του κυβερνητικού μηχανισμού βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στα πύρινα μέτωπα, εξοπλισμένα με γυαλιά ηλίου, κασκέτα του μπέιζμπολ και φραπέδες σε πλαστικά ποτηράκια, τραβώντας φωτογραφίες με τα κινητά τους. "

Μοιάζει τόσο αληθινό που μάλλον είναι για κλάματα ... :cry:

Απάντηση: Μήπως ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ;

Τις μέρες της φωτιές μία επιστολή στάλθηκε στον Best που θα τη διαβάσετε παρακάτω.

Διαβάστηκε μία φορά στον αέρα και μέσα σε μία ώρα είχε επέμβει ο εισαγγελέας και απαγόρεψε την αναμετάδωση της.
:mad:
τωρα γατι, πως και ποτε.....μην ρωτατε....μου εχει ερθει και με e-mail αλλα την εχω δει και σε καποιο αλλο φοροyμ (μοτοσυκλετιστικο !)

Την παραθέτω :

Δεν πέρασαν ούτε 4 μήνες από την τελευταία εκδρομή στην Πάρνηθα.

Ούτε 4 μήνες από την τελευταία ξάπλα κάτω από τα έλατα...

Ούτε 4 μήνες από εκείνο το μεσημέρι που μάζευα τις γόπες μου στο σελοφάν του
πακέτου μου, για να μη μαγαρίσω την ομορφιά που έβλεπα. Τι μαλακας!

Σήμερα ο ουρανός γέμισε στάχτη.

Γιατί κάποιος αποφάσισε ότι μια-δυο-τριακόσιες βιλίτσες με θέα το καζίνο, θα
γίνουν ανάρπαστες. Κι έτσι, θα βγάλει τόσα λεφτά, ώστε η τράπεζα να του
προσφέρει «πρόσωπο» προκειμένου να εκτελεί δημόσια έργα...

Δεν ήτανε τυχαία η φωτιά. Δεν άναψε την πιο ζεστή μέρα του Ιούνη, αλλά μόλις
έπιασε το βοριαδάκι.

Είμαι θυμωμένος. Πενθώ, όχι για τις επόμενες γενιές που θα ζήσουν στα
πλημμυρισμένα βαλτοτόπια του Μοσχάτου, αλλά για τις χαμένες ανοιξιάτικες
βόλτες μου, που θα έκαναν ανεκτή τη μιζέρια του καθημερινού τσιμέντου.

Μαζί μου πενθούν κι οι φίλοι μου. Και είναι κι εκείνοι οργισμένοι.

Και κάθε φορά που θα μιζεριάζουν στο τσιμεντένιο τους γραφείο, θα θυμώνουν
ξανά, που δε μπορούν να ξεφύγουν. Κι αυτό θα γίνεται κάθε Παρασκευή για το
υπόλοιπο της ζωής τους.

Λέω λοιπόν να αρχίσω τις απειλές. Όχι τις «προειδοποιήσεις»...

Η Πάρνηθα φιλοξενεί τον Εγκέλαδο. Και είμαι σίγουρος ότι ο Τιτάνας θα
φροντίσει να καθαρίσει το τοπίο του. Η φύση έπειτα θα το ξαναφυτέψει, όπως
της αρέσει.

Λέω να βοηθήσω. Να κάνω τις αντισεισμικές κατασκευές λιγότερο αντισεισμικές.

Λέω να αρχίσω τις περιπολίες και να ρίχνω αλάτι στα μπετά των νέων κτιρίων
που θα φυτρώνουν.

Δεν είναι δύσκολο...

Λεω επίσης να αρχίσω να καίω όλα τα μηχανήματα που θα ανέβουν να φτιάξουν
δρόμους και τα αυτοκίνητα των νέων κατοίκων επίσης...

Μαζί με τα χλωρά, καίγονται και τα ξερά. Έτσι δεν παίζεται το παιχνίδι;

Αλλά κι αυτοί οι νέοι «οικιστές» ξέρουν που μπλέκουν...

Λέω να αρχίσω να τρομοκρατώ όσους σκοπεύουν να αγοράσουν «οικόπεδο» εκεί
γύρω. Να τους πείσω ότι αυτή η γειτονιά είναι χειρότερη από γκέτο. Κι ότι οι
επενδύσεις τους εκεί είναι αμφίβολες.

Λέω να περνάω νυχτιάτικα και να ουρλιάζω, χαλώντας τον ύπνο του δικαίου των
νέων οικιστών.

Τα ζώα δεν θα ενοχληθούν, είμαι σίγουρος πως δεν θα συχνάζουν πια.

Λέω να γίνω «τρομοκράτης» και να αγωνιστώ για τα δίκαια της φύσης. Όχι τα
δικά μου.

Και να μην σταματήσω τις εξορμήσεις, μέχρι κάποιος από τους μαλάκες εκεί
πάνω, να με πείσει ότι θα αφήσουν το βουνό στην ησυχία του.

Τι λες; Πάμε μια «ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ»;
:lipsrsealed: