Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Το Ε/Α ΑΘΗΝΑ, περισσότερο γνωστό σαν η «Αθηνά του Τζων», στον Πόρο το 1905. (© Σύνδεσμος των εν Αθήναις και Πειραιεί Τροιζηνίων)


Η πλώρη του ΑΘΗΝΑ όπως βρίσκεται σήμερα στο βάθος των 35 μέτρων, στον κόλπο του Αγίου Ιωάννη, στη νήσο Σύρνα των Δωδεκανήσων
(© D. Galon Archive)


Η πρύμνη του ΑΘΗΝΑ η οποία βρίσκεται στα 18 μέτρα βάθος. (© D. Galon Archive)

Την 7η Δεκεμβρίου του 1946, ένα μικρό πλοίο, το οποίο μετέφερε πλέων των 800 επιβατών, βυθίστηκε με σχετικά μεγάλες απώλειες στον κόλπο του Αγίου Ιωάννη της νήσου Σύρνας στα Δωδεκάνησα. Η απόμακρη και σχεδόν ακατοίκητη σήμερα νήσος Σύρνα ή Σειρήνα των Δωδεκανήσων, η οποία βρίσκεται 50 περίπου ναυτικά μίλια βορειοδυτικά της νήσου Ρόδου και 20 ναυτικά μίλια νοτιοανατολικά της νήσου Αστυπάλαιας, κατοικείτο το διάστημα αυτό από τον Θεόδωρο Μεταξωτό, τον αποκαλούμενο «βασιλιά της Σύρνας», και την οικογένεια του, οχτώ συνολικά άτομα. Οι επιβάτες του πλοίου ήταν Εβραίοι, που επιβίωσαν τα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα κρεματόρια, και βρίσκονταν καθ΄ οδόν από το Μπακάρ της Γιουγκοσλαβίας (σήμερα Κροατία) προς την Παλαιστίνη. Το ταξίδι του πλοίου σχετίζονταν άμεσα με το σιωνιστικό κίνημα της «Εβραϊκής Παλιννόστησης», γνωστό σαν Aliyah Bet (Αλιγιά Μπετ) και είχε οργανωθεί από τη Mossad LeAlliyah Bet, έναν κλάδο της μιλιταριστικής σιωνιστικής οργάνωσης Hagana (Άμυνα), η οποία αποτέλεσε ήδη πριν το 1948 τον πυρήνα του στρατού του μετέπειτα κράτους του Ισραήλ. Επιτελικός και επιχειρησιακός σκοπός του κινήματος της Αλιγιά (Μετανάστευση) ήταν η παράνομη μεταφορά και εγκατάσταση χιλιάδων Εβραίων στην Παλαιστίνη, την επονομαζόμενη «Ερέτζ Ισραέλ».


Το ναυπηγείο και μηχανουργείο του Νεωρίου Σύρου στα τέλη του 19ου αιώνα. Την περίοδο που κατασκευάστηκε εκεί η «Αθηνά του Τζων».(© D. Galon Archive)


Τα ιστορικά κτήρια του Νεωρίου Σύρου υπάρχουν μέχρι σήμερα και στεγάζουν τα γραφεία και το λογιστήριο της εταιρείας. (© D. Galon Archive)


Ο χώρος του χυτηρίου έχει μείνει αναλλοίωτος από την εποχή που κατασκευάστηκε εκεί η «Αθηνά του Τζων».(© D. Galon Archive)

Η αντίδραση των εχόντων την ευθύνη στη θαλάσσια αυτή περιοχή υπήρξε άμεση, καθώς ενεργοποιήθηκε πάραυτα ένας σωστικός μηχανισμός από πλοία του ελληνικού και του βρετανικού Πολεμικού Ναυτικού. Τα πλοία αυτά στάλθηκαν στην περιοχή του ναυαγίου, με σκοπό τη διάσωση των ναυαγών, την προσφορά κάθε δυνατής βοήθειας, και την επίβλεψη και διεκπεραίωση των προβλημάτων που σχετίζονταν με τη βύθιση και τον προορισμό του πλοίου. Τη γενική εποπτεία της όλης επιχείρησης είχε αναλάβει το Βρετανικό Ναυτικό, επικουρούμενο πρωτίστως από το Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό και τη Βρετανική Βασιλική Αεροπορία. Η ευρύτερη περιοχή των Δωδεκανήσων τελούσε το διάστημα αυτό υπό βρετανική διοίκηση, των Συμμαχικών Δυνάμεων. Το καθεστώς αυτό είχε διαδεχθεί προσωρινά –μέχρι την ολοκληρωτική ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα– την 33χρονη ιταλική κατοχή των νησιών, η οποία είχε προκύψει ως απόρροια του ιταλοτουρκικού πολέμου του 1911-1912. Με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την ήττα της Ιταλίας, συμμάχου των Δυνάμεων του Άξονα, τα Δωδεκάνησα είχαν περιέλθει –μετά την απόφαση των υπουργών των Εξωτερικών, των τεσσάρων κυρίων συμμαχικών δυνάμεων, στις 17 Ιουνίου 1946 στο Παρίσι– υπό την επιτήρηση των Βρετανών, οι οποίοι έλεγχαν τη γενικότερη περιοχή, στηριζόμενοι στην ακόμη ισχύουσα «Βρετανική Εντολή της Παλαιστίνης» (βλ. Palestine Mandate). Η μεταφορά των Εβραίων μεταναστών αποτελούσε το διάστημα αυτό παρανομία καθώς αντέβαινε στις αρχές της «Βρετανικής Εντολής» η οποία σκοπό είχε την διατήρηση της ισορροπίας δυνάμεων ανάμεσα στις φυλετικές και ενίοτε εθνικές δυνάμεις της Παλαιστίνης, κυρίως ανάμεσα στους σημιτικούς πληθυσμούς των Αράβων και των Εβραίων. Η Hagana αψηφούσε με το τρόπο αυτό την απαγόρευση της «Βρετανικής Εντολής», σε μια προσπάθεια συνεχούς διάσπασης του κλοιού των πλοίων προστασίας που είχε τοποθετήσει το Βρετανικό Πολεμικό Ναυτικό, τον αποκαλούμενο «Palestine Patrol», στην τακτική του να απομονώσει τις ακτές της Παλαιστίνης από τους Εβραίους πρόσφυγες.


Εσωτερική σκάλα η οποία έδινε την δυνατότητα στους παράνομους Εβραίους επιβάτες της Αλιγιά Μπετ, να εξέλθουν για ένα μικρό διάλειμμα στο κατάστρωμα του πλοίου.(© D. Galon Archive)


Σύμφωνα με πληροφορίες της κυρίας Ελένης Μεταξωτού, αλλά και σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας πεδίου, αφαιρέθηκαν από το ΑΘΗΝΑ στα 1952 η μηχανή, η προπέλα, οι Άγκυρες, και άλλα μέρη του πλοίου από τον ψαρά Μιχάλη Μαστώρο. Ο Μαστώρος χρησιμοποίησε εκρηκτικά και βαρέλια για την ανέλκυση των προαναφερόμενων αντικειμένων.(© D. Galon Archive)


Στη φωτογραφία διακρίνεται ο στραβωμένος άξονας της προπέλας και το πηδάλιο του πλοίου. Διακρίνεται επίσης η μεταλλική προσθήκη που τοποθετήθηκε επάνω από την προπέλα στα 1946. Ο λόγος ήταν η νέα τοποθέτηση μικρότερης προπέλας σε συνδυασμό με την καινούργια μηχανή του πλοίου, μια ντίζελ Deutz 200 ίππων.(© D. Galon Archive)

Το ναυάγιο του προαναφερόμενου πλοίου, και ειδικά η ιστορία του, αποτέλεσε για μένα αντικείμενο έρευνας από το 2007 μέχρι σήμερα. Η έρευνα αυτή, η οποία ξεκίνησε από τον διαδικτυακό τόπο Shipfriens, γρήγορα με οδήγησε στα ισραηλινά, τα βρετανικά, και τα ελληνικά αρχεία, καθώς και στην επαφή με αυτόπτες μάρτυρες με κύριους ανάμεσα τους Εβραίους επιβάτες του πλοίου, όπως και με την μοναδική ίσως ελληνίδα μάρτυρα του γεγονότος, την κυρία Ελένη Μεταξωτού, την κόρη του «βασιλιά της Σύρνας». Οι πληροφορίες που προέκυψαν, ειδικά από τον φάκελο φέροντα τον κωδικό ADM1/20776, του Βρετανικού Ναυαρχείου, σε συνδυασμό με τις μαρτυρίες και την βαθιά ιστορική έρευνα έδειξαν σύντομα και με αδιάσειστα τεκμήρια ότι το συγκεκριμένο πλοίο ήταν ελληνικό, ήταν νηολογημένο με τον αριθμό 18 στον Πειραιά, είχε κατασκευασθεί από τον μηχανικό Τζων Τάγκαρτ στο Νεώριο Σύρου στα 1893, ανήκε στην αρχή της σταδιοδρομίας του στην ατμοπλοϊκή εταιρεία «Τζων Μακ Δούαλλ και Βάρβουρ», και έφερε το όνομα ΑΘΗΝΑ. Υπήρξε ένα από τα αγαπημένα επιβατηγά πλοία της ελληνικής ακτοπλοΐας και έγινε περισσότερο γνωστό σαν η «Αθηνά του Τζων». Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του πλοίου ήταν:

Τύπος: Επιβατηγό ατμόπλοιο
Υλικό κατασκευής: Χάλυβας
ΚΟΧ: 468
ΚΚΧ: 172
Μήκος: 49,4 μέτρα
Πλάτος: 7 μέτρα
Ύψος: 4,2 μέτρα
Πρόστεγο (Καμπούνι): 9 μέτρα
Υπερκατασκευές: 2 επίπεδα και ένα βοηθητικό
Μηχανή: Τρικύλινδρη παλινδρομική, ονομαστικής ισχύος 77 ίππων, με διάμετρο κυλίνδρων 14, 22 και 37 ½ ιντσών
Μέσο πρόωσης: 1 έλικα


Ο «βασιλιάς της Σύρνας», Θεόδωρος Μεταξωτός (στα δεξιά της φωτογραφίας), στον κόλπο Βαθύ της Σύρνας. (© Αρχείο Ελένης Μεταξωτού)


Η κυρία Ελένη Μεταξωτού, κόρη του «βασιλιά της Σύρνας», σε μικρή ηλικία, το διάστημα που κατοικούσε με την οικογένεια της στη Σύρνα. (© Αρχείο Ελένης Μεταξωτού)


Τα αμπάρια του πλοίου είχαν μετατραπεί σε χώρους ενδιαίτησης των παράνομων Εβραίων μεταναστών της Αλιγιά Μπετ. (© D. Galon Archive)

Το επιβατηγό πλοίο ΑΘΗΝΑ είχε μια μακρά και σημαντική ιστορία. Αποτέλεσε ένα από τα πρώτα ατμόπλοια της ελληνικής ακτοπλοΐας, συμμετείχε στην Μικρασιατική Εκστρατεία και στην εκκένωση της Μικράς Ασίας μετά την «καταστροφή» του 1922. Παροπλίσθηκε στον Πειραιά και βυθίστηκε κατά τη ρυμούλκηση του έξω από το λιμάνι του Πειραιά το 1939. Στα 1946 ανελκύσθηκε, ανακατασκευάστηκε στο Πέραμα, και πουλήθηκε στην σιωνιστική οργάνωση Haganah με σκοπό την μεταφορά παράνομων Εβραίων μεταναστών προς την Παλαιστίνη. Έχοντας για καπετάνιο τον αμοργιανό Βασίλη Εξαρχόπουλο και κάτω από την διοίκηση του Gad Lasker, οργανωτικού μέλους της Haganah, βυθίστηκε μετά από πρόσκρουση στα βράχια στον μεγάλο κόλπο που βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της Νύσου Σύρνας των Δωδεκανήσων. Οι επιβαίνοντες, των οποίων ο ακριβής αριθμός παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστος, βρήκαν καταφύγιο στο νησί και μεταφέρθηκαν στη συνέχεια από τα ελληνικά αντιτορπιλικά ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ και ΑΙΓΑΙΟΝ, καθώς και τα βρετανικά πλοία HMS CHEVRON και HMS PROVIDENCE, στη Ρόδο και στη Σούδα της Κρήτης.


Οπή στα ύφαλα του πλοίου, κοντά στην τρόπιδα, η οποία προέκυψε μετά από την σύγκρουση του ΑΘΗΝΑ στα βράχια την 7η Δεκεμβρίου του 1946. (© D. Galon Archive)


Η γεννήτρια του ΑΘΗΝΑ όπως βρίσκεται μέχρι σήμερα στο χώρο του μηχανοστασίου. Υπήρξαν λανθασμένες αναφορές στον ημερήσιο τύπο οι οποίες φέρουν την γεννήτρια ως την μηχανή του πλοίου. Η μηχανή ανελκύσθηκε στα 1952 και υπάρχουν ακλόνητες μαρτυρίες τόσο αυτόπτων μαρτύρων όσο και τεκμηρίων που επιβεβαιώνουν το γεγονός αυτό. (© D. Galon Archive)

Η «Αθηνά του Τζων» υπήρξε ένα πλοίο που, σαν ένα κόκκινο τροχιοδεικτικό νήμα, έκανε εμφανή την παρουσία του στο πλέγμα των ιστορικών γεγονότων που σημάδεψαν και διαμόρφωσαν τις πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και εθνικές δομές των λαών της Ανατολικής Μεσογείου την τελευταία δεκαετία του 19ου και το πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Οι λίγες αναφορές που υπάρχουν σε σχέση με την ύπαρξή του και τη δράση του στηρίζονται σε ιδιαίτερα φειδωλές ιστορικές πηγές και σε κάποια ελάχιστα σπαράγματα. Είναι παρ’ όλα αυτά αρκετές για να αναδείξουν την ιστορική υπόσταση του πλοίου μέσα από μια πορεία, η οποία ξεκίνησε κατά την δεύτερη φάση της βιομηχανικής επανάστασης για να φθάσει στη συνέχεια έως και τη μεταπολεμική νέα τάξη πραγμάτων, που εν μέρει εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα. Οι δύο πλευρές της «περσόνας» του ΑΘΗΝΑ –εκφρασμένες αφενός ως η «Αθηνά του Τζων», η οποία το 1893 αποτελούσε «το μεγαλείτερον τών εν Ελλάδι κατασκευασθέντων σιδηρών ατμοπλοίων», και αφετέρου ως το μεταναστευτικό RAFIAH (πρώην ΑΘΗΝΑ), το οποίο αποτέλεσε τη μεγαλύτερη απώλεια της δεύτερης φάσης της Aliyah Bet– καθιστούν το συγκεκριμένο ναυάγιο ένα ιστορικό σημείο αναφοράς τόσο για τους Έλληνες, που σε αυτό ξαναβρίσκουν τις απαρχές της ελληνικής ακτοπλοΐας, όσο και για τους Ισραηλινούς που σε αυτό βλέπουν έναν από τους αυτόπτες μάρτυρες της Aliyah, της μεγαλύτερης οργανωμένης μεταφοράς παράνομων μεταναστών καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Το ΑΘΗΝΑ αποτελεί ένα από τα λίγα σημαντικά ιστορικά και πολιτιστικά κειμήλια της ιστορίας των λαών της Ανατολικής Μεσογείου και μόνο ως τέτοιο μπορεί πλέον να το προσεγγίσει κανείς.


Το πηδάλιο του πλοίου αν και έχει αποκοπεί από τον άξονα του βρίσκεται μέχρι σήμερα στο χώρο του ναυαγίου. (© D. Galon Archive)


Ότι απέμεινε από την υπερκατασκευή του πλοίου η οποία τοποθετήθηκε στα 1946, πριν το πλοίο πουληθεί στηνεβραϊκή οργάνωση Haganah. (© D. Galon Archive)

Η ιστορία του πλοίου είναι μακρόχρονη και περίπλοκη καθώς συνδέεται άμεσα με την ευρύτερη ιστορία της ανατολικής Μεσογείου. Η παρουσίαση του λοιπόν στο φόρουμ του συλλόγου δεν είναι εφικτή λόγω του εύρους των ιστορικών πληροφοριών, της έρευνας, και του σημαντικού αλλά περίπλοκου ιστορικού περίγυρου. Για τον λόγο αυτό η μικρή αυτή παρουσίαση ας θεωρηθεί σαν ένας προάγγελος ο οποίος εμπεριέχει και μια ανακοίνωση. Ολόκληρη η ιστορία του πλοίου, με βαθιές, ακριβείς και εμπεριστατωμένες αναφορές, θα παρουσιαστεί σε τέσσερα μέρη στο άμεσο μέλλον στο περιοδικό «Εφοπλιστής». Για όσους ενδιαφέρονται για την ναυτική ιστορία αλλά και για την ιστορία γενικότερα, παρουσιάζω εδώ από το αρχείο μου 16 φωτογραφίες του ναυαγίου και των δεσμών του ΑΘΗΝΑ με την ιστορία, μέχρι να πραγματοποιηθεί η έκδοση του άρθρου.

Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας
DG

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Δημήτρη για άλλη μια φόρα συγχαρητήρια για όλο αυτό που κάνεις. Από περιέργεια ψάρια υπήρχαν εκεί που πήγατε? Πρέπει να είναι ένα από τα πιο απομονωμένα για τα ψάρια μέρη της Ελλάδος και στις φωτογραφίες έχει μόνο γύλους και καρδινάλιους? μας ξεγελάνε οι φωτογραφίες ή όντως δεν έχει καθόλου ψάρια εκεί?
:geia:

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Τίποτα Έκτωρα. Κρανίου τόπος, όχι μόνο εκεί, σχεδόν παντού. Κάτι Καλύμνιοι που συναντήσαμε μας είπαν μόνο, "παιδιά πεινάμε!!!".

:geia:
DG

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

τα θερμα μου συγχαρητηρια !
αψογος !
υγ τα συρνα αν δεν κανω λαθος ειναι περιπου 25 μιλια ανοιχτα απο την αστυπαλαια .

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Aν δεν κάνω λάθος Νίκο είναι γύρω στα 22 μίλια, μπορεί να είναι και 25. Δεν θυμάμαι ακριβώς.

Σε ευχαριστώ πολύ
DG

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

:thumbup::thumbup::thumbup:

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Πολυ ωραιο ναυάγιο!
Και ακόμα πιο ωραίο το οτι δεν φαινεται ουτε ενας "ενοχλητικός" δυτης σε καμια φωτογραφια...
...λες και τραβηχτηκαν μονες τους, σε πηγαινουν εκει! :)

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Εξαιρετικό ναυάγιο Sunshine. Ίσως το πιο σημαντικό, κατά την γνώμη μου, ταυτοποιημένο ναυάγιο του Αρχιπελάγους. Η διπλή του ιστορία -τουτέστιν η σχέση του με την ανάπτυξη της ελληνικής ναυτιλίας στα τέλη του 19ου αιώνα και ο ρόλος του, στη συνέχεια, στο παράνομο μεταναστευτικό κύμα των επιζώντων Εβραίων από την Ευρώπη προς την Παλαιστίνη (ήταν η μεγαλύτερη απώλεια της Αλιγιά Μπετ)- το καθιστά ένα αντικείμενο μαρτυρίας της πολιτικής, βιομηχανικής και κοινωνικής εξέλιξης και μεταλλαγής της ανατολικής Μεσογείου.

Υπάρχουν πολλά ναυάγια, πολύ μεγαλύτερα, σε πιο ενδιαφέροντα βάθη (αυτό με την έννοια του ότι έχουν παραμείνει σχετικά «παρθένα»), πιο φωτογενή, και με πιο αναπτυγμένη υποβρύχια ζωή, αλλά κανένα από αυτά δεν έχει την ιστορικότητα της «Αθηνάς του Τζων», του μετέπειτα RAFIAH. Πάντα κατά την γνώμη μου.

Ε σε κάνα δυο κάτι φαίνεται.

DG :geia:

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Δημήτρη, πολύ όμορφη παρουσίαση (κείμενο και φωτογραφίες), όπως πάντα!

Ευχαριστούμε!

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Δημήτρη τα συγχαρητήρια μου και από εδώ. Οι έρευνες σου, - μαζί με τις έρευνες και παρουσιάσεις κάποιων άλλων στο χώρο (μετρημένων στα δάχτυλα του ενός χεριού,- δυστυχώς) αποτελούν κόσμημα που στολίζει το χώρο που τις υποδέχεται.

Για το σχόλιο σου επίσης …

[…]ο ρόλος του [ΝΑΥΑΓΙΟΥ], στη συνέχεια, στο παράνομο μεταναστευτικό κύμα των επιζώντων Εβραίων από την Ευρώπη προς την Παλαιστίνη (ήταν η μεγαλύτερη απώλεια της Αλιγιά Μπετ)- το καθιστά ένα αντικείμενο μαρτυρίας της πολιτικής, βιομηχανικής και κοινωνικής εξέλιξης και μεταλλαγής της ανατολικής Μεσογείου.[…]

δεν θα μπορούσα παρά να συμφωνώ και να επαυξάνω..

Θα πρέπει δε, να αναλογιστούμε, - όπως πολύ σωστά αναφέρεις παραπάνω, ότι το ατύχημα είναι αποτέλεσμα ευρύτερων κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων και μεταστροφών, που ξεκινούν -κυρίως- στις αρχές του 20ου Αιώνα*, με την μετέπειτα γνωστή ως Διακήρυξη του Μπαλφούρ, περί Εβραϊκής Πατρίδας σε αντάλλαγμα της βοήθειας των Εβραϊκών κοινοτήτων στο να πειστούν οι ΗΠΑ να συμμετάσχουν στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Entente.

Μια διακήρυξη, η οποία το 1922 υιοθετείται από την, ανίσχυρη, Κοινωνία των Εθνών που με τους καταστροφικούς της χειρισμούς βάζει τις βάσεις για τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και το απάνθρωπο Ολοκαύτωμα.

Το τέλος του πολέμου λοιπόν μεταφέρει τα δεινά των Εβραίων κυρίως στην Ανατολική Μεσόγειο, - όπως και πάλι πολύ ορθά αναφέρει το ομολογουμένως εξαίσιο άρθρο σου - στις προσπάθειες τους να επιστρέψουν στο Ισραήλ εν μέσω εμποδίων του λεγόμενου Palestine Patrol (προσπάθειες που δυστυχώς έστω και μεταπολεμικά, δεν ήταν αναίμακτες)

Εάν λοιπόν σε όλη αυτή την Ιστορική Αλληλουχία προσθέσουμε και τις και τις κοινωνικές και γεωπολιτικές εξελίξεις των ημερών μας (βλ. Λωρίδα της Γάζας, Στολίσκοι ελευθερίας, η Παλαιστίνη μέλος των Ηνωμένων Εθνών και της UNESCO κλπ), είναι βέβαια λοιπόν πως η μελέτη σου αυτή αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι μιας ολιστικής προσέγγισης των γεγονότων η οποία όπως διαφαίνεται θα απασχολήσει για πολύ ακόμα ιστορικούς αλλά και διεθνολόγους .

Μπράβο και πάλι και περιμένω και τα επόμενα

------------
* Θα μπορούσαμε ενδεχομένως να πάμε και πιο πίσω χρονολογικά, στα 1890, όπου ο Αυστριακής καταγωγής δημοσιογράφος Theodore Herzl ίδρυσε το πολιτικό κίνημα της Σιων με σκοπό την πρόωθηση της εγκατάστασης Εβραικού Κράτους παραδείσου για τους Εβραίους τηε Ευρώπης και της Ρωσσίας,

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Γιάννη και <GDPR Removal> σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, αλλά προπαντός για την αναγνώριση και την εκτίμηση στη δουλειά μου.

Ο Herzl στο κυρίως έργο του <GDPR Removal>, «Der Judensaat», είναι απόλυτα επηρεασμένος από τον εθνικό χαρακτήρα των κρατών που άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια μετά την Γαλλική Επανάσταση του 1789 (βλ. Ελλάδα 1832, Ιταλία 1861, Γερμανία 1871 κ.λπ.). Οραματίστηκε ένα εβραϊκό κράτος σύμφωνα με τα πρότυπα των εθνικών κρατών της Ευρώπης και γενικότερα του πρώτου κόσμου. Κατά την γνώμη μου η τάση της δημιουργίας εθνικών κρατών, τον 19ο αιώνα, και η διαφύλαξη των συνόρων τους, είχε ένα πολύ μεγάλο τίμημα το οποίο πλήρωσαν οι γενιές του 20ου αιώνα. Ήταν οι δυο παγκόσμιοι πόλεμοι. Ας το αφήσουμε αυτό όμως για τώρα και το συζητάμε κάποια στιγμή κάπου αλλού.

Το θέμα του ΑΘΗΝΑ-RAFIAH σίγουρα δεν τελειώνει εδώ, ούτε με το αναμενόμενο άρθρο μου. Η έρευνα και η συνεργασία με δημιουργικούς και δεκτικούς ανθρώπους, οι οποίοι και γράμματα γνωρίζουν και άποψη έχουν, δίνει συνήθως άριστα αποτελέσματα. Έτσι ο φίλος σκηνοθέτης Gad Eisen, από το Ισραήλ, δουλεύει εδώ και χρόνια για ένα ντοκιμαντέρ με τον τίτλο “RAFIACH“, (είναι το κωδικό όνομα που έδωσαν στο ΑΘΗΝΑ οι Εβραίοι παράνομοι μετανάστες, όταν ξεκίνησαν από το Μπακάρ της Γιουγκοσλαβίας). Το ντοκιμαντέρ δεν αναδεικνύει μόνο την ιστορία του ναυαγίου, αλλά και την προβληματική στην οποία αναφέρθηκε ο <GDPR Removal> στο μήνυμα του. Επιπλέον αναδεικνύει και το Ελληνικό Αρχιπέλαγος σαν έναν γεωγραφικό και πολιτισμικό χώρο με σημαντικές αναφορές στη νεώτερη ιστορία του.
Το ντοκιμαντέρ “RAFIACH“ πρόκειται να παρουσιαστεί στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Ιερουσαλήμ τον Ιούλη του 2012. Ίσως με λίγη τύχη καταφέρουμε να το δούμε και στην Ελλάδα, κάποια στιγμή, με ελληνικούς υπότιτλους.

Έμα μικρό trailer του φιλμ μπορείτε να δείτε εδώ.

Χαιρετώ
DG

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Δημήτρη, τόσο η μεθοδικότητα, όσο και η αφοσίωσή σου στο αντικείμενο μελέτης που αγαπάς είναι αξίες που θαυμάζω πολύ σ' εσένα και γιατί όχι, τις ζηλεύω κιόλας. Δεν αναφέρομαι φυσικά μόνο στο συγκεκριμένο post, αλλά στο συνολικό σου έργο (έτυχε να διαβάσω κι άλλο σου άριστα στοιχειοθετημένο "κατεβατό" σε άλλο καταδυτικό φόρουμ πρόσφατα) που χαρακτηρίζεται από "Γερμανική κομψότητα", με την καλή πάντα έννοια! Τόσο, που ώρες ώρες ντρέπομαι για τ' αναπάντητα θέματα που αφήνω πίσω μου.:o

Χρωστάω και θα εξοφλήσω άμεσα! :geia:

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Για μία ακόμα φορά δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί σου,

Προσωπική μου άποψη είναι πως στην τότε Αναρχική Κοινωνία ("αναρχική", με τον ορισμό των Διεθνών Σχέσεων), η βιομηχανική επανάσταση, ο επεκτατισμός των υπερδυνάμεων της εποχής, ο εθνικιστικός ρεβανσισμός καθώς και ένα σύστημα δεσμευτικών διακρατικών συμμαχιών, διατάραξαν την ισορροπία δυνάμεων «Balance of Power» δημιουργώντας ένα φαινόμενο μανιώδους εξοπλιστικής τάσης «Security Dilemma» που όπως πολύ σωστά λες είχε σαν αποτέλεσμα τους δύο πολέμους που μετέτρεψαν την Ευρώπη,- κυρίως μετά τη λήξη του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, σε ένα κοινωνικό ράκος και μεταπολεμικό ζητιάνο των ανερχόμενων υπερδυνάμεων.

Συμφωνώ όμως πως είναι μια άλλη συζήτηση για μια άλλη στιγμή που ελπίζω να μας δοθεί η ευκαιρία να κάνουμε, - έστω και κάπου αλλού…

Επί της έρευνας και της παρουσίασης της ιστορίας του ναυαγίου, για μία ακόμα φορά τα συγχαρητήρια μου όχι μόνο για την παρουσίαση όσο κυρίως για την εκτενή ιστορική εμβάθυνση σε όλες τις παράπλευρες παραμέτρους,- όπως άλλωστε μας έχεις συνηθίσει.

Ελπίζω, επίσης, να έχουμε και κάποια στιγμή την ευκαιρία να δούμε και το ντοκιμαντέρ (Το trailer δείχνει ιδιαιτέρως ενδιαφέρον)

Μπράβο και πάλι μπράβο

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Στο τεύχος Δεκεμβρίου 2011 του περιοδικού «Εφοπλιστής», υπάρχει το πρώτο από τα τέσσερα μέρη ενός άρθρου μου με τον τίτλο «Η Αθηνά του Τζων – Στα χνάρια του χρόνου και της ιστορίας».

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

:thumbup:

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

:thumbup::thumbup:

...από ένα σιωπηλό θαυμαστή της δουλείας σου. Να 'σαι καλά !

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Ενα μεγάλο μπράβο στο εξαίρετο αρθρο σου.:thumbup:

Νικ

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Υπενθυμίζω ότι στο τεύχος Φεβρουαρίου του περιοδικού «Εφοπλιστής» υπάρχει το τρίτο από τα τέσσερα μέρη του άρθρου για την «Αθηνά του Τζων».

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Αγαπητοί φίλοι, ομολογώ ότι εξεπλάγην ευχάριστα όταν η εγγονή μου, μου υπέδειξε τη συγκεκριμένη ιστοσελίδα. Με τη βοήθεια της συντάχθηκε και το παρόν κείμενο, το οποίο ίσως να προσθέσει ένα λιθαράκι σε όσα περιέγραψε ο κ.Γαλόν.
Το ναυάγιο στη Σύρνα έχει για εμένα μεγάλη αξία, καθώς ήταν μια από τις πρώτες «επαγγελματικές» μου καταδύσεις. Μεγάλωσα στον ρημαγμένο Πειραιά, των πρώτων δύσκολων χρόνων μετά τον πόλεμο. Ακόμη θυμάμαι να περιφέρομαι πιαδί στους ντόκους γεμάτους με μπάζα και παλιοσίδερα. Τότε ακόμη δουλεύαν τα συμμαχικά συνεργεία μέσα στο λιμάνι προσπαθώντας να απομακρύνουν τα ναυάγια που βρίσκονταν σε κάθε γωνιά του. Κάποια ανελκύονταν ολόκληρα με τα στρύδια να τα έχουν καλύψει και κάποια ανατινάζονταν για να τα σηκώσουν οι γερανοί κομμάτι κομμάτι. Ίσως τότε να με συνεπήραν αυτές οι εικόνες με τα φρεσκοβγαλμένα σκουριασμένα σίδερα να λιάζονται στους ντόκους γιατί μεγαλώνοντας αποφάσισα να δοκιμάσω και αυτό σαν δουλειά. Αναφέρομαι στη δεκαετία του πενήντα που τα παλιοσίδερα από τα ναυάγια ήταν μια δουλειά που έφερνε ένα καλό μεροκάματο. Τότε τα ναυάγια στον Πειραιά είχαν ανελκυστεί και τα συνεργεία έκαναν καλές δουλειές στον Κορινθιακό και τον Ευβοϊκό. Άλλα μέχρι να τελειώσω και το φανταριλίκι είχαν πια καθαρίσει και αυτές τις περιοχές.
Μπαρκάρισα σε ένα πέραμα το καλοκαίρι του εξήντα ως πλήρωμα που είχαμε σκοπό να εξακριβώσουμε τη θέση κάποιων ναυαγίων γύρω από την Αστυπάλαια για τα οποία υπήρχε πληροφόρηση πως μπρούν να κοπούν. Το αφεντικό ήταν Ροδίτης και εγώ είχα εφεδρικό ρόλο καθώς τότε μάθαινα τη δουλειά. Στα βόρεια παράλια της Αστυπάλαιας έγινε κατάδυση σε ένα φορτηγό από τον πόλεμο, το οποίο όπως μας είπε ο δύτης ήταν σε πολύ καλή κατάσταση. Σημειώθηκε το στίγμα και θα ερχότανε το συνεργείο με το κρένι για να κάνει τη δουλειά. Δηλαδή ανατίναξη με μασούρια δυναμίτια και μετά ανέλκυση των κομματιών. Στην Αστυπάλαια που βγήκαμε μάθαμε από τους ψαράδες για ένα ναυάγιο στη Σύρνα και καθώς ήταν στη ρότα μας περάσαμε εκεί κατά την επιστροφή μας. Το ναυάγιο ήταν σε μικρό βάθος και έτσι βούτηξα και εγώ για να πάρω και εμπειρίες. Από το σχήμα του με την κοφτή πλώρη νόμιζα πως ήτανε κάποιο ρυμουλκό αλλά οι παλαιότεροι μου είπανε πως δεν ήταν γιατί είχε μικρή μηχανή. Η μηχανή του είχε φύγει από τη θέση της και είναι αυτή που είδα στη φωτογραφία σας. Πρέπει να έπεσε όταν ξύλωσαν την προπέλα του πλοίου, μιας και ήταν εύκολη ψαριά και καλά λεφτά. Τότε το ναυάγιο ήταν πιο καθαρό απόσο το βλέπω τώρα και υπήρχαν ρετάλια από μαδέρια ακόμη στο κατάστρωμα. Πάντως συγκινήθηκα που το ξαναείδα μετά από τόσα χρόνια και αγόρασα και το περιοδικό που έχει το άρθρο. Ήταν σε καλή κατάσταση και κάποιος είπε στο αφεντικό ότι θα μπορούσε να σηκωθεί ολόκληρο αλλά αυτός θυμάμαι οτι γέλασε και απάντησε χαρακτηριστικά Μπούμ! Και έκανε μια χειρονομία σαν έκρηξη. Σε μια βουτιά παρατήρησα ένα σιδερένιο ταμπελάκι στην πλευρά της μπαταρισμένης πλώρης και εκεί πιστεύω ότι έλεγε το όνομα του. Ήθελα να βουτήξω ξανά μπας και το διαβάσω αλλά δεν μπόρεσα να κατέβω ξανά γιατί ο καιρός φρεσκάρισε και τα μαζέψαμε.
Όταν γυρίσαμε στον Πειραιά τα πράματα είχαν αλλάξει γιατί εκεί κάτω στα νησιά εντοπίστηκε και ένα άλλο ναυάγιο. Το αφεντικό το έβαλε στο μάτι αλλά εμένα δεν μου άρεσε να μπλέξω σε καταστάσεις που ήταν επικίνδυνες και βγήκα από τα σχέδια τους. Από όσο έμαθα από άλλους αυτό το άλλο ναυάγιο έγινε αιτία να χάσει το αφεντικό το ενδιαφέρον του για το ναυάγιο της Σύρνας και έτσι γλίτωσε από τη δυναμίτιδα.
Μήνες αργότερα έλεγα τα κατορθώματα μου σε μια παρέα σε ένα καφενέ στη Δραπετσώνα με μπόλικες σάλτσες βεβαίως. Τότε ζούσανε ακόμη μαστόρια που είχανε ζήσει όλα τα γεγονότα της κατοχής και ξέρανε πράματα από όσα κάνανε οι Γερμανοί στο Πέραμα. Τότε έμαθα από ένα μπαρμπα-μάστορα που άκουσε την κουβέντα πως ήταν το Αθηνά που μετέφερε εβραίους στην πατρίδα τους. Μας είπε πως το καράβι το είχαν σηκώσει από τα Αμπελάκια που ήταν βυθισμένο και στο Πέραμα το επισκευάσανε όπως όπως. Μας είπε ότι του είχαν βάλει μηχανή από κάποιο γεμρανικό όχημα που είχαν αφήσει αυτοί στην οπισθοχώρηση τους. Τέτοιες πατέντες ήταν γνωστές στα μηχανουργεία στον Πειραιά. Τέτοια ήταν η ανάγκη που ότι μηχανή έβρισκαν την πατεντάρανε και τη βάζανε σε εργοστάσια ή καράβια. Είχα ακούσει και για ένα πσοτάλι που είχε βάλει στην Ιταλία μηχανή από γερμανικό υποβρύχιο.
Ελπίζω να μη σας κούρασα και σας ευχαριστώ.

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Αγαπητέ κύριε Γιάννη, ευχαριστώ πολύ εσάς και την εγγονή σας για αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα μαρτυρία.
Ευχαριστώ και τον Δημήτρη Γκαλών που την προ-κάλεσε :)

Με την ευκαιρία συνειδητοποίησα και πόσο (βάναυσα πολύ) λείπει η φωνή της δικής σας γενιάς από τον διαδικτυακό μας κόσμο...

Να είστε καλά
Μαρία

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

@ Γιάννης 1940

Αγαπητέ κύριε Γιάννη,

το μήνυμα σας ήταν μια ευχάριστη και καλοδεχούμενη έκπληξη για μένα, και νομίζω ότι το ίδιο ισχύει και για όλα τα μέλη του φόρουμ.

Όπως έγραψε και η Μαρία, η φωνή της γενιάς σας λείπει πραγματικά πολύ από τον διαδικτυακό μας κόσμο. Ίσως να φταίει το ηλεκτρονικό μέσον και η με αυτό συνδεόμενη απρόσωπη ιδιότητα.

Όλα αυτά που γράφετε είναι πολύ ενδιαφέροντα, ειδικά όταν αναφέρονται από κάποιον που τα έχει ζήσει από κοντά. Επειδή υπάρχουν πολλά μέλη στον σύλλογο μας και στο φόρουμ μας, τα οποία ασχολούνται ιδιαίτερα με τα ναυάγια, θα ήθελα να σας ρωτήσω αν θα είχατε την καλοσύνη να συνδράμετε με πληροφορίες και συμβουλές, όπου μπορείτε, στις έρευνες μας.

Αν συμφωνείτε, και έχετε τον χρόνο και την διάθεση, θα ήθελα να σας θέσω μερικά ερωτήματα για τα ναυάγια της Αστυπάλαιας με τα οποία ασχολούμαι εδώ και καιρό.

Περιμένω την απάντηση σας, εδώ στο φόρουμ.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ εκ΄ των προτέρων
DG

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Στο τεύχος Μαρτίου 2012 του περιοδικού «Εφοπλιστής» υπάρχει το τέταρτο και τελευταίο μέρος του άρθρου μου για την «Αθηνά του Τζων».

Εύχομαι, σε όσους ενδιαφέρονται για την ιστορία των ναυαγίων του Ελληνικού Αρχιπελάγους, καλό διάβασμα.
DG

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Σας ευχαριστώ όλους για το καλωσόρισμα. Νομίζω οτι οι γνώσεις σας είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που είχαμε στα χρόνια του εξήντα και του εβδομήντα, οπότε από συμβουλές δεν νομίζω οτι μπορώ να προσθέσω κάτι που θα σας είναι χρήσιμο.

Για τα ναυάγια της Αστυπάλαιας αν είναι κάτι που γνωρίζω ευχαρίστως να σας το μεταφέρω.

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

κύριε Γιάννη, σας ευχαριστούμαι για την συμμετοχή σας στο φόρουμ. Ελπίζω να μας γράψετε περισσότερα ή να βρουν τα παιδιά του φόρουμ ένα τρόπο να μας δώσετε περισσότερες εικόνες από την εποχή εκείνη. Έμενα μου προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι στις φωτογραφίες του ναυαγίου δεν υπάρχουν καθόλου ψάρια. Η πρώτη σκέψη μου είναι ότι ένα απομονωμένο μέρος όπως η Σύρνα είναι ιδανικό μέρος για την δράση των αλιέων που χρησιμοποιούν δυναμίτες, μιας και η δραστηριότητα αυτή είναι παράνομη και πρέπει να γίνετε μακριά από τα μάτια του κόσμου. Η εικόνα που είχατε όταν καταδυθήκατε εκεί πέρα όσο αφορά τα ψάρια και την υπόλοιπη θαλάσσια ζωή ποια ήταν?

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Αγαπητέ κύριε Γιάννη σας ευχαριστώ για την προθυμία σας να βοηθήσετε τις έρευνες μας!

Για το θέμα των Ναυαγίων της Αστυπάλαιας πατήστε εδώ.

Με εκτίμηση
DG

Υ.Γ.
Θα με ενδιέφερε κι΄ εμένα προσωπικά η απάντηση στο ερώτημα του Έκτωρα (βλ. μήνυμα #24).

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

+1 :)


(αλλά δείτε και το υπόλοιπο μήνυμα του Dimitri Galon)

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Αν και αντιλαμβάνομαι οτι το φόρουμ έχει περισσότερο ενδιαφέρον για το ναυάγιο ως τόπο κατάδυσης θα ήθελα να κάνω μια δυο ιστορικές αναφορές.


Διάβασα το εκτενές κείμενο του Δημήτρη Γκαλών στο περιοδικό Εφοπλιστής και πρώτα από όλα Δημήτρη θα ήθελα και εγώ να σε συγχαρώ για το αποτέλεσμα. Αν και στην Ελλάδα είχαμε πολλά αξιόλογα ναυτιλιακά έντυπα, αρκετά από τα οποία αφιερώνανε σελίδες σε ιστορικά θέματα, τα τελευταία χρόνια παρατηρώ να έχουν ως κύριο αντικείμενο θέματα επικαιρότητας. Κρίμα για αυτούς γιατί την επικαιρότητα τη βρίσκει κανείς στο ίντερνετ κάθε μέρα...


Σχετικά με το Γ' Μέρος τους αφιερώματος, θα μου επιτρέψεις Δημήτρη να κάνω μια - δυο διορθώσεις.


Στην πρώτη σελίδα αναφέρεις οτι η απορρόφηση των ακτοπλοϊκών εταιρίων στην ΑΕΕΘΕ έγινε το 1919. Στην πραγματικότητα μεγάλο μέρος των μετοχών της "Πανελληνίου Ατμοπλοΐας" αγοράστηκε το 1916, η "Κυκλαδική Ατμοπλοΐα" απορροφήθηκε το καλοκαίρι του 1916 όπως και η εταιρία Γουδή αλλά η εταιρία του Τζών Μακ Δούαλ δεν ακολούθησε παρά το καλοκαίρι του 1917.


Όπως γράφεις, ο θάνατος του Αντώνη Παληού οδήγησε στη σταδιακή εξασθένιση της εταιρίας του και στην τελική χρεωκοπία της. Ωστόσο η οικογένεια των ΜακΔούαλ δεν φαίνεται να σταμάτησε εκεί τη δράση της, και το 1923 ο υιός Τζων αγόρασε μαζί με άλλους ένα ατμόπλοιο 2.οοο τόνων το οποίο ονομαζόταν Ταντάχ.


Στη συνέχεια στο κείμενο, γίνεται λόγος για την "Πανελλήνιο Ακτοπλοϊκή Ένωση" ως ένας "φορέας που προέκυψε από την ένωση των ελληνικών ακτοπλοϊκών εταιριών". Στην πραγματικότητα η ένωση αυτή ήταν κάτι σαν τη σημερινή "Ένωση Επιβατηγού Ναυτιλίας" δηλαδή την πρώην "Ενωση Εφοπλιστών Ακτοπλοΐας". Ο ρόλος αυτού του οργάνου ήταν καθαρά θεσμικός και όχι επιχειρηματικός.


Ίσως έχει γίνει κάποια σύγχηση με τη "Διεύθυνση Θαλασσίων Μεταφορών" η οποία συστάθηκε το 1917 από την κυβέρνηση του Ελ.Βενιζέλου με σκοπό να αναλάβει τη διαχείριση του ακτοπλοϊκού στόλου. Ήταν η Διεύθυνση Θαλασσίων Μεταφορών που συστάθηκε για να εξυπηρετήσει τις πολεμικές ανάγκες και όχι η Πανελλήνιος Ακτοπλοϊκή Ένωσις. Το πείραμα αυτό απέτυχε και τα πλοία επανήλθαν στον έλεγχο των ιδιοκτητών τους το 1922, χωρίς αυτό το διάστημα να έχει αλλάξει το καθεστώς ιδιοκτησίας τους. Όπως και τα περισσότερα ακτοπλοϊκά έτσι και το Αθηνά υπάχθηκε στη εν λόγο Διεύθυνση το διάστημα 1917-1922.


Αν υπάρχει ενδιαφέρον για περαιτέρω ιστορικά στοιχεία, θα χαρώ να συνεισφέρω στη συζήτηση. :) Αλλά για το ναυάγιο μη με ρωτήσετε γιατί της Σύρνας δεν έχω δει ούτε τις ακτές της. Σε αυτό πιστεύω θα μας κατατοπίσει και ο κ.Γιάννης του οποίου την αφήγηση διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον.

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Παράθεση:

Αρχικό μήνυμα απο Πολικός (Μήνυμα 54008) Διάβασα το εκτενές κείμενο του Δημήτρη Γκαλών στο περιοδικό Εφοπλιστής και πρώτα από όλα Δημήτρη θα ήθελα και εγώ να σε συγχαρώ για το αποτέλεσμα.

Καλησπέρα Πολικέ,

ωραίο ψευδώνυμο γιατί κατά πρώτον είναι πάντα ένα σταθερό σημείο αναφοράς, και κατά δεύτερον ένα σημαντικό ποιητικό συστατικό.

Σ΄ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Είναι πάντα καθησυχαστικό να γνωρίζει κανείς ότι κάπου εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι εξακολουθούν να ενδιαφέρονται για την ιστορία, και οι οποίοι διαθέτουν κριτική σκέψη και άποψη.
Ουδείς αλάθητος αγαπητέ Πολικέ, και οι διορθώσεις είναι απόλυτα ευπρόσδεκτες.
Την πληροφορία ότι η εταιρεία του Τζών Μακ Δούαλ του νεώτερου απορροφήθηκε το 1919, την έχω, αν δεν κάνω λάθος, από μια εφημερίδα της εποχής. Όπως ανέφερα και στο άρθρο μου η ΑΕΕΘΕ του Αντώνη Παληού ιδρύθηκε το 1916, πριν συμμετάσχει η Ελλάδα, υπό Βενιζέλου, στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ευχαριστώ για την διευκρίνηση ότι η εταιρεία του Τζών Μακ Δούαλ υιού απορροφήθηκε το 1917. Αν μπορούσες να παραθέσεις και την πηγή, θα ήταν ευχής έργον. Δυστυχώς δεν υπάρχει καμιά αναφορά για το ΤΑΝΤΑ(Χ) στο γενικά φτωχό σε πληροφορίες βιβλίο των Χαρλαύτη, Τζελίνα; Βλασσόπουλος, Νίκος: Ποντοπόρεια - Ποντοπόρα ιστιοφόρα και ατμόπλοια, 1830-1939, ΕΛΙΑ, Αθήνα 2002.

Νομίζω όμως ότι αναφέρεσαι σ΄ αυτό το πλοίο, το οποίο σαν EKATERINI PEPPA (πρώην MALTANA, JEAN M., JEAN, TANTAH, IFAFA, κατασκ. 1889) συγκρούστηκε και βυθίστηκε έξω από την νήσο Bornholm της Δανίας, στις 7 Φεβρουαρίου του 1938. Το Bornholm, παρεμπιπτόντως, αποτελεί έναν από τους καλύτερους τόπους κατάδυσης για όσους καταδύονται στην Βαλτική, λόγω των πολλών ναυαγίων και ιδιαίτερα ενός από τα μεγαλύτερα ναυάγια που μπορεί να δει κανείς υποβρυχίως του FU SHAN HAI.

Όπως αναφέρει το Miramar Ship Index (ελπίζω να είσαι μέλος, γιατί αλλιώς δεν μπαίνεις) αναφέρει ότι το πλοίο πουλήθηκε το 1923 σε κάποιον W. J. Hutchison, με έδρα του το Λονδίνο, αλλάζοντας όνομα σε JEAN. Στην καταχώρηση που βρήκα εδώ ο William John Hutchison, πρόκειται πιθανώς για τον ίδιο Hutchison που αναφέρει το Miramar, είχε έδρα και στον Πειραιά. Ίσως πράγματι να σχετιζόταν με τον Τζών Μακ Δούαλ υιό. Πάντως το πλοίο εμφανίζεται στα 1934 σαν ιδιοκτησία του Λ. Τεργιάζου και στην συνέχεια σαν ιδιοκτησία του Χρήστου Πέππα και Σία όπου και βυθίζεται μετά από πρόσκρουση.

Οτιδήποτε πληροφορία έχεις για το θέμα είναι ευπρόσδεκτη. Έχεις βρει κάποιο άλλο ίχνος του Τζών Μακ Δούαλ υιού στην συνέχεια; Κατά τα φαινόμενα, το ΤΑΝΤΑ(Χ) θα πρέπει να ήταν το κύκνειο άσμα των ναυτιλιακών δραστηριοτήτων του.


Πράγματι η αναφορά σχετίζεται με την Δ.Θ.Μ. την διεύθυνση της οποίας είχε αναλάβει ο άλλοτε υπουργός συγκοινωνιών, επί κυβέρνησης Βενιζέλου, Δημήτριος Διαμαντίδης, γεγονός το οποίο ενισχύει την θέση ότι το ΑΘΗΝΑ, όπως και όλα τα επιβατηγά πλοία των ελληνικών νηολογίων, συμμετείχαν στην Μικρασιατική Εκστρατεία και στην μεταφορά προσφύγων μετά την Μικρασιατική Καταστροφή τον Αύγουστο του 1922.
Από πλευρά μου υπάρχει άμετρο ενδιαφέρον Πολικέ. Αν κάποιος από τους αναγνώστες δεν ενδιαφέρεται, απλώς δεν χρειάζεται να διαβάσει το θέμα. Τόσο απλό είναι.

Σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες και τις διορθώσεις σου.
DG

Υ.Γ.
Αν και το άρθρο μου κυκλοφόρησε σε τέσσερα μέρη στο περιοδικό Εφοπλιστής, εγώ μέχρι στιγμής δεν έχω λάβει κάποιο από αυτά. Τα περιμένω από μέρα σε μέρα. Έμαθα όμως ότι έγινε κάποιο μπέρδεμα με διορθώσεις που είχα στείλει στη σύνταξη, οι οποίες όμως δεν πραγματοποιήθηκαν. Όταν λάβω τα τεύχη στα χέρια μου, θα αναφέρω εδώ τα λάθη και τις εκάστοτε διορθώσεις.

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Kαλησπέρα Δημήτρη

Σε ευχαριστώ για τις απαντήσεις σου. Προσωπικά πιστεύω οτι υπάρχουν αρκετοί και καλοί ερευνητές της ναυτικής μας ιστορίας, κάποιους έχω τη χαρά να τους έχω γνωρίσει. Απλά μην περιμένεις να τους συναντήσεις στα φόρα. Δεν το λέω υποτιμητικά για όσους συμμετέχουν σε δημόσιες συζητήσεις μέσα από τα φόρα, και εγώ συμμετέχω αν και κατά τη γνώμη μου δεν είναι το πιο κατάλληλο περιβάλλον για έρευνα ή δημοσιεύσεις.


Το βιβλίο Ποντοπορεία είναι λογικό να μην το έχει γιατί το "Ταντάχ" διατήρησε επί πλοιοκτησίας Τζών & Σια, Βρεταννική σημαία. Αφότου αγοράστηκε από τον υιό του Τζ.ΜακΝτούαλ, μετανομάστηκε "Jean M." και δεν είναι απίθανο το Μ να ήταν το αρχικό για το MacDowall. Για μεταβολές πλοιοκτητών, το Lloyds Register δεν είναι και η καλύτερη πηγή, ίσως μπορεί ενδεικτικά κάποιος να πάρει πληροφόρηση αλλά σίγουρα δεν είναι πλήρης η καταγραφή τους. Ειδικά όταν έχουν γίνει περισσότερες από μια μεταβολές εντός ενός έτους.

Η δραστηριότητα της οικογένειας ΜακΔούαλ στη ναυτιλία συνεχίστηκε μέχρι λίγο πριν το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.


Διαβάζοντας το Γ' μέρος του αφιερώματος στο "Εφοπλιστής" θα ήθελα να κάνω μια αναφορά στην οικογένεια Χατζηκωνσταντή η οποία κατοικούσε στον Πειραιά. Αν και η εφοπλιστική της δραστηριότητα δεν ήταν του βεληνικούς του Τζών, δεν θα τη χαρακτήριζα ως μικρή εταιρία, τουλάχιστον όχι για τα δεδομένα της εποχής.

Ο Κωνσταντίνος Χατζηκωνσταντής είχε τουλάχιστον τέσσερις υιούς, τους Ελευθέριο, Ευστράτιο, Θεόφιλο και Ηλία οι οποίοι ασχοληθήκαν με το εμπόριο αλλά και με την ακτοπλοΐα για παραπάνω από δυο δεκαετίες. Η εφοπλιστική δράση της οικογένειας αρχίζει να σβήνει στα τέλη της δεκατίας του είκοσι και η διατήρηση του "Αθηνά" στο στόλο τους, έχει να κάνει μάλλον με νομικές δυσκολίες στην πώληση του.

Επειδή αναφέρεις στο άρθρο οτι η πώληση του "Αθηνά" πρέπει να ήταν επικερδής για την εταιρεία Παληού, να σε πληροφορήσω οτι από την πώληση εισρεύσανε στα ταμεία τους 265 χιλιάδες δραχμές. Αυτό προκύπτει από το συμβόλαιο αγοροπωλησίας του συμβολαιογράφου Ιωάννη Αθανασιάδου το οποίο και τυγχάνει να έχω στην κατοχή μου. Η δε ημερομηνία πώλησης που τοποθετείς μεταξύ 1920 και 1921, ήταν η 5η Ιουνίου 1921.

Το δε καλοκαίρι του 1921 ήταν - από άποψη αριθμού πλοίων - η καλύτερη στιγμή της Ατμοπλοΐας Κ.Χατζηκωνσταντή η οποία τότε διέθετε έξι ατμόπλοια, ανάμεσα στα οποία και το "Πατρίς" που αναφέρεται σε άλλο νήμα του φόρουμ.

Οι αδελφοί Ελευθέριος και Ευστράτιος ήταν αυτοί που αγόρασαν το "Αθηνά". Οι Ηλίας και Θεόφιλος είχαν κατά περιόδους συμμετοχή σε ορισμένα πλοία και άλλοτε είχαν δικά τους πλοία ξεχωριστά από τους άλλους δυο αδελφούς.
Πάντως στο "Αθηνά" απέκτησε αργότερα, το 1928, μερίδιο 10% και ο Ηλίας Χατζηκωνσταντής για το οποίο πλήρωσε 500 λίρες Αγγλίας.

Το 1928 θα αποκτήσει μερίδιο στα τρία εναπομείναντα πλοία της εταιρία, συμπεριλαμβανομένου και του "Αθηνά" ο πλοίαρχος του Ε.Ν. Ιωάννης Γκιάφης, ο οποίος είχε καταγωγή από το νησάκι του Καλάμου στο Ιόνιο. Ο Γκιάφης πέθανε το 1937 και το μερίδιο του πέρασε στους κληρονόμους του.

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Αγαπητοί φίλοι, κάποτε οι θάλασσες μας ήταν γιεμάτες από ψάρι. Όπως μαθαίνω και σίγουρα εσείς γνωρίζεται καλύτερα, οι ψαράδες έχουν πλέον πρόβλημα.
Η Σύρνα όπως και όλα τα νησιά που επισκέπτονταν οι Καλύμνοι είχαν υποφέρει από τα δυναμίτια. Παλιά μετά τον πόλεμο βρίσκανε νάρκες που είχαν ξεσύρει με τον καιρό και τις ανοίγανε για να βγάλουνε από μέσα τα εκρηκτικά και να τα κάνουνε μασούρια. Επικίνδυνα πράγματα και δεν λύπανε και τα τραγικά ατυχήματα.

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Αγαπητέ Πολικέ σε χαιρετώ και σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες, ειδικά γι΄ αυτές που αφορούν την εταιρεία Χατζηκωνσταντή!

Μήπως έχεις περισσότερες πληροφορίες για το διάστημα που το πλοίο έμεινε παροπλισμένο στο λιμάνι του Πειραιά; Μήπως επίσης εντόπισες κι΄ άλλες φωτογραφίες του πλοίου, πέρα από την γνωστή, στο αρχείο του ΕΛΙΑ;

Τέλος τι ελπίδες υπάρχουν να αποκτήσουμε ένα αντίγραφο από το συμβόλαιο αγοραπωλησίας, που έχεις στο αρχείο σου. Είναι αυτονόητο ότι θα χρησιμοποιηθεί, αν χρησιμοποιηθεί ποτέ, μόνο μετά από δική σου άδεια, με το δικό σου copyright και τα ανάλογα credits!

Xαιρετώ
DG

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Καλησπέρα Δημήτρη και υπόλοιποι φίλοι.
Σχετικά με τα νομικά έγγραφα που έχω στη διάθεση μου, σκοπεύω να τα αξιοποιήσω κάποια στιγμή οπότε θα προτιμούσα να παραμείνουν προς το παρόν στο αρχείο μου.

Υπάρχουν δυο-τρείς ακόμη φωτογραφίες που εκτιμώ οτι μπορεί να απεικονίζουν το Αθηνά. Άμα υπάρχει ενδιαφέρον μπορώ να τις ανεβάσω στο νήμα.

Μιας και ρώτησες για την περίοδο κατά την οποία το Αθηνά έμεινε ανενεργό, να θυμίσω οτι ο κύριος Γιάννης (Γιάννης 1940) ανέφερε στην αφήγηση του οτι

Στο άρθρο του "Εφοπλιστή" παραθέτεις μια κατάθεση του πλοιάρχου Εξαρχόπουλου που φέρει το πλοίο να έχει βυθιστεί κατά τη ρυμούλκηση του από το λιμάνι του Πειραιά το 1939.

Θα πρέπει να συμφωνήσω με τον κ.Γιάννη μιας και τα έγγραφα αναφέρουν πως το πλοίο ήταν ήδη το 1938 παροπλισμένο στα Αμπελάκια της Σαλαμίνας. Συγκεκριμένα αναγράφουν "Επεβλήθη αναγκαστική κατάσχεσις εν Αμπελακίους Σαλαμίνος... την 27η Οκτωβρίου 1938".

Όπως προανέφερα το Αθηνά κατά τη δεκαετία του τριάντα είχε εμπλακεί σε μακροχρόνια νομική διελκυνστίδα και γνώρισε αρκετές κατασχέσεις, συντηρητικές και μή.

Προφανώς αυτό οδήγησε σε εγκατάλειψη του σκάφους και ελλείψη συντήρησης θα παρουσιάστηκαν διαρροές οι οποίες το οδήγησαν στο βυθό.

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Καλησπέρα Πολικέ,

απόλυτα κατανοητό αυτό για τα νομικά έγγραφα.

Οι φωτογραφίες είναι ευπρόσδεκτες και εγώ προσωπικά θα τις έβλεπα με μεγάλη μου χαρά. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την πληροφορία της κατάσχεσης του πλοίου στα Αμπελάκια, την 27η Οκτωβρίου 1938. Ήταν ένας κρίκος που μου έλειπε.

Παραθέτω εδώ τρεις σελίδες από τον βρετανικό φάκελο ADM 1-20776, με τις βρετανικές αναφορές και την κατάθεση του κυβερνήτη του ΑΘΗΝΑ Βασίλη Εξαρχόπουλο. Αν χρειάζεσαι ολόκληρο τον φάκελο, στείλε μου ΠΜ.

Με εκτίμηση
DG


Υ.Γ.
Δεν γνωρίζω αν η ανάλυση των συνημμένων επαρκεί. Αν όχι κατατόπισέ με.

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Το άρθρο για την «Αθηνά του Τζων», το οποίο κυκλοφόρησε σε τέσσερα μέρη στα τεύχη 224-227 του περιοδικού Εφοπλιστής, φαίνεται ότι ξύπνησε μνήμες και κίνησε το ενδιαφέρον ανθρώπων που ασχολούνται επαγγελματικά με την θάλασσα, όπως του καπετάνιου Μιχάλη Λάμπρου. Ο κύριος Λάμπρου από την Κω, έστειλε επιστολή στο περιοδικό Εφοπλιστής, σχετιζόμενη με το τελευταίο μέρος της ιστορίας της «Αθηνάς του Τζων», η οποία και εκδόθηκε στο τεύχος Απριλίου 2012.

Χαιρετώ
DG

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Mε πολύ καθυστέρηση :o ανεβάζω δυο από τις φωτογραφίες που πιθανώς να δείχνουν το Αθηνά.


Συνημμένο Αρχείο 1822


Σε αυτήν παρακάτω εκτιμώ οτι είναι από την περίοδο που έμεινε παροπλισμένο στον Πειραιά. Την χρονολογώ κάπου μεταξύ 1931 και 1933.


Συνημμένο Αρχείο 1823

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Όποιος ενδιαφέρεται για την ιστορία της «Αθηνάς του Τζων», την ανάπτυξη της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας και της νεότερης ιστορίας της νοτιοανατολικής Μεσογείου, μπορεί να διαβάσει ή να κατεβάσει ολόκληρο το άρθρο, σε μορφή PDF, από εδώ: «Η Αθηνά του Τζων».

Το άρθρο κυκλοφόρησε σε τέσσερα μέρη στα τεύχη 224-227, του περιοδικού «Εφοπλιστής», από τον Δεκέμβριο του 2011 έως και τον Μάρτιο του 2012.

:geia:
DG

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Αγαπητέ Πολικέ σε χαιρετώ.

Στηριζόμενος στην δήλωσή σου

θα ήθελα την βοήθεια σου για την ταυτοποίηση αυτού του πλοίου (βλ. συνημμένο) το οποίο υπήρχε απεικονισμένο στην αφίσα για την 1η Πειραϊκή Αμφικτυονία η οποία οργανώθηκε πέρυσι από τον Δήμο Πειραιά.
Μήπως γνωρίζεις πιο πλοίο είναι;

Αν και τα „σινιάλα“ στην τσιμινιέρα δεν φαίνεται να είναι των Μακ Δούαλ και Βάρβουρ (δυστυχώς η φωτογραφία κρίβει το κάτω μέρος του φουγάρου), το πλοίο σαν μέγεθος και σαν κατασκευή μου θυμίζει το „Αθηνά του Τζων“. Υπάρχει ενδεχόμενο να είναι αυτό;
Γνωρίζεις μήπως τα εταιρικά „σινιάλα“ του πλοίου;

Ευχαριστώ για την βοήθεια.
DG

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Ευχαρίστως να συνδράμω.
Το πλοίο στη φωτογραφία δεν είναι το Αθηνά. Ακόμη και αν δεν ήξερα ποιό είναι, θα το έλεγα με βεβαιότητα μιας και το πλοίο δεν φέρει ελληνική σημαία όπως έφερε πάντοτε το Αθηνά.

Το εικονιζόμενο είναι το ατμόπλοιο Κασσιανή, ιδιοκτησίας του Μηνά Τσαμπουνάρη που είχε την έδρα του στην Αλεξάνδρεια. Η συγκεκριμένη φωτογραφία είχε αναρτηθεί παλιότερα και σε άλλο φόρουμ ενώ είχε δημοσιευτεί πριν καιρό στην εφημερίδα "Καθημερινή". Το πλοίο είχε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία η οποία ξεκίνησε με την ναυπήγηση του στη Σκωτία το 1861, τριάντα χρόνια πριν το Αθηνά.

Το πλοίο ταξίδεψε για ένα μικρό διάστημα στη γραμμή Κάσσος - Αλεξάνδρεια όπου υπήρχε σημαντική παροικία από Κασσιώτες.

Σχετικά με τα εταιρικά σινιάλα του Αθηνά, είναι αυτά που φαίνονται και στη γνωστή φωτογραφία του ΕΛΙΑ. Δηλαδή μαύρο φουγάρο και άσπρη ρίγα. Αυτό νομίζω οτι είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με την ιστορία της ακτοπλοΐας μιας και η εταιρία του "Τζών" ήταν από τις πρωτοπόρες και σημαντικές ελληνικές ακτοπλοΐκές εταιρίες.

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Αγαπητέ Πολικέ σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις πληροφορίες!

DG

Απάντηση: Το ναυάγιο του Ε/Γ ΑΘΗΝΑ στη Σύρνα της Δωδεκανήσου
 

Κατά την πρόσφατη παραμονή μου στην Αθήνα ένας φίλος που γνωρίζει τα ενδιαφέροντα μου με προμήθευσε με φωτοτυπίες του άρθρου «Η Αθηνά του Τζων» του Δημήτρη Γκαλών. Τέτοιες φιλότιμες προσπάθειες πρέπει να έχουν και συνέχεια και ελπίζω η διάθεση μου να κάνω κάποιες διορθώσεις να μη θεωρηθεί επικριτική αλλά παρακινητική. Ομολογώ ότι δεν μπόρεσα να διαβάσω προσεκτικά το άρθρο μιας και ο διαθέσιμος χρόνος και το εκτενές του κειμένου δεν μου το επέτρεψαν. Στάθηκα περισσότερο στο Γ’ μέρος μιας και αυτό βρήκα πιο ενδιαφέρον και θα ήθελα σταθώ σε ένα δυο σημεία που μου κέντρισαν την προσοχή και που αξίζει να τεθούν στη σωστή τους βάση.


Στη σελίδα 112 του Γ’ μέρους, ξεκινάς αναφέροντας πως «Το 1919…η εταιρεία Μακ Δουάλ καθώς και οι εταιρίες Γουδή, Ερμουπόλεως, Κυκλαδική, Παπαλεονάρδου και Πανελλήνιος απορροφήθηκαν από την Α.Ε.Ε.Θ.Ε.»Η εταιρεία του Τζων Μακ Δούαλ στην πραγματικότητα περιήλθε τον Ιούλιο του 1917 στην Α.Ε.Ε.Θ.Ε. και έτσι έπαυσε να υπάρχει πια.

Στην ίδια σελίδα αναφέρεις πως «την ίδια χρονιά που ιδρύθηκε η ΑΕΕΘΕ, το 1919, απεβίωσε ο Αντώνιος Π.Παληός». Μιας και ήδη έχεις σωστά αναφέρει ότι η ΑΕΕΘΕ ιδρύθηκε το 1916, αντιλαμβάνομαι ότι πρόκειται περί λάθους εκ παραδρομής. Ο Αντώνιος Παληός πράγματι απεβίωσε το 1919.

Στη σελίδα 116 αναφέρεις την «Πανελλήνιο Ακτοπλοϊκή Ένωση» κάνοντας λόγο για ένα φορέα που «προέκυψε από την ένωση των ελληνικών ακτοπλοϊκών εταιρειών με σκοπό αφενός την υποστήριξη της Μικρασιατικής εκστρατείας και αφετέρου τη διευθέτηση των πολλά υποσχόμενων ναυτιλιακών δραστηριοτήτων στις μετά τη Συνθήκη των Σεβρών παραχωρημένες περιοχές».
Για να μαθαίνουν και οι νεότεροι σωστά την ιστορία της ναυτιλίας μας, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η «Πανελλήνιος Ακτοπλοΐκή Ένωσις» ήταν στην πραγματικότητα η αντίστοιχη «Ένωση Εφοπλιστών Ακτοπλοΐας» της εποχής. Δεν ήταν ένωση των εταιριών και ο σκοπός της ήταν – όπως και σήμερα – να αποτελέσει το «συνδικαλιστικό όργανο» των εφοπλιστών της ακτοπλοΐας ή καλύτερα το lobbyτους. Όπως σωστά αναφέρει και ο εκλεκτός συγγραφές Αναστάσιος Τζαμτζής «ήταν μια προσπάθεια να οργανωθούν κατά κάποιο τρόπο οι ακτοπλόοι εφοπλιστές προκειμένου από κοινού να υποστηρίξουν τα αιτήματα τους.
Επομένως θα πρέπει να διορθωθεί και η παρακάτω φράση «Ο στόλος της Πανελληνίου Ακτοπλοΐκής Εταιρίας, ο οποίος δημιουργήθηκε με σκοπο το αναμενόμενο κέρδος από τις επιχειρήσεις στα νεά προσαρτημένα εδάφη». Η Πανελλήνιος Ακτοπλοΐκή Ένωσις δεν ήταν ούτε εφοπλιστική εταιρία, ούτε βέβαια είχε στόλο. Ήταν ένα σωματείο, ο σκοπός του οποίου αναφέρεται με λεπτομέρεια στο βιβλίο «Ελληνική Επιβατική Ακτοπλοΐα» του Α.Ι.Τζαμτζή όπου παραθέτει και το κείμενο της ιδρύσεως του σωματείου, στις 19 Μαΐου 1919.
Ο σκοπός που περιγράφεις, περί σύνδεσης με τα νεα προσαρτημένα εδάφη, μάλλον περισσότερο ταιριάζει στην περιγραφή του σκοπού της Δ.Θ.Μ. (Διεύθυνσις Θαλλασίων Μεταφορών). Εκτενής αναφορά για τη λειτουργία της Διεύθυνσις υπάρχει στο ίδιο βιβλίο καθώς και σε άλλες πηγές.

Σχετικά με τη χρήση της σύντμησης Ε/Α δεν θα επεκταθώ μιας και τα έχουμε γράψει και αλλού. Το σωστό είναι Ε/Γ Α/Π (επιβατηγό ατμόπλοιο).

Ο χρόνος μου έχει στερέψει και πολύ σύντομα θα πρέπει να επανέλθω στις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις. Ελπίζω σύντομα να βρω τον απαραίτητο χρόνο να διαβάσω ολόκληρο το άρθρο και να επανέλθω με περισσότερα σχόλια.