|
Η δύναμη του δυναμίτη…
Πέμπτη 14 Μαΐου εχτες και η μέρα καλοκαιρινή μια μικρή παρέα κανονίσαμε να πάμε για ένα sport dive με σκάφος στη Μακρόνησο…
Το μέρος που επιλέξαμε ήταν ένα μεσοπελαγο ναυάγιο στα 30 μέτρα (Portugal) το όποιο σφύζει από ζωή . πριν δυο μήνες που ξαναβουτηξα εκεί μας είχαν περικυκλώσει μερικά μαγιάτικα , κάποιοι ροφοί, στείρες, σαργοί, και εκατοντάδες καλογριές και άλλα μικροψαρα… Κατεβαίνοντας λοιπόν από την γραμμή περίμενα να αντικρίσω το ναυάγιο κάπου στα 15-20 μέτρα . αντί αυτού παρατήρησα μια απίστευτα αντιπαθητική θολούρα η οποία είχε κάνει ένα στρώμα 5 μέτρα πάνω από το ναυάγιο…η ορατότητα είχε πέσει στο μισό μέτρο… Πιάνοντας πάτο που λένε και επιτέλους βλέποντας το ναυάγιο αντικρίσαμε κάτι το όποιο εγώ προσωπικά νόμιζα πως είχα δει κάποτε… Ο τόπος ήταν ένα μεγάλο νεκροταφείο ψαριών , παντού υπήρχαν σώματα πάνω στο ναυάγιο σε μεγάλο αριθμό , ( στο τετραγωνικό 10-20 ψάρια) κυρίως μικροψαρα αλλά μαζί με αυτά και πολλούς σαργούς κ.α. Όσο προχωρούσαμε παρακάτω αντικρίζαμε όλο και περισσότερα ψάρια νεκρά , ένας ροφός 15 κιλών ανάποδα και λίγο πιο πέρα ένας 2 κιλος…ένας άλλος 3αρης ξάπλα , κάποιοι μεγάλοι σαργοί και άλλα…. Μπορώ να πω πως μετά από αυτό κατάλαβα τελικά το γιατί οι θάλασσες μας είναι άδειες και πλέον δεν αναρωτιέμαι , δεν υπάρχουν λόγια να χαρακτηρίσεις αυτούς τους ανθρώπους που το κάνουν.:angyr::angyr::angyr: |
Απάντηση: Η δύναμη του δυναμίτη…
:angyr::angyr::madwife::madwife:
...που να τους βάλουν το δυναμίτη στο κW|0 !!! :angyr::angyr: |
Απάντηση: Η δύναμη του δυναμίτη…
...δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά Κώστα, τα ίδια έχουμε δει αρκετές φορές στην περιοχή. Αναρωτιέμαι (αφελώς), το λιμενικό που βρίσκεται στο ένα μίλι απόσταση δεν ακούει και δε βλέπει τίποτε; :mad:
|
Απάντηση: Η δύναμη του δυναμίτη…
Παράθεση:
Εμείς οι ελληνάρες...τον θέλουμε τον δυναμίτη μας βλέπεις..όπως και πολλά άλλα... |
Απάντηση: Η δύναμη του δυναμίτη…
Παντως οσες φωτογραφίες και περιγραφές αν δεις, δε συγκρίνονται με αυτο που αντικρίζεις... το μπαμ πρεπει να εγινε λίγη ωρα πριν και όλα ήταν ανακατα..Ειμασταν σα κατι ηθοποιους σε πολεμικές ταινίες που κινούνται στην εμπολεμη ζώνη εν μεσω καπνών με χιλιάδες πτώματα τριγύρω.. ηταν πραγματικά τραγικό.. :(
|
Απάντηση: Η δύναμη του δυναμίτη…
Που να δεις πως ειναι (το απευχομαι για ολους-ες) να εισαι σε καταδυση την στιγμη που γινεται η εκρηξη ....
Το τοπικο Λιμενισταν , οταν βγηκα τελικα στην ακτη και καταφερα να τηλεφωνησω , μου δηλωσε οτι αυτοι (οι "ψαραδες") ειναι επικινδυνοι και να μην προχωρησω σε καταγγελια . Βεβαια θα επρεπε να τρεξω σε κοντινο Κεντρο Υγειας , να παρω χαρτι απο τον γιατρο κλπ , αλλα στην Ελλαδα ο νομοταγης ειναι το κορο'ι'δο και ο χαμενος ... |
Απάντηση: Η δύναμη του δυναμίτη…
Κώστα καλημέρα.
Πέρσι το καλοκαίρι, στην πίσω μεριά της Μακρονήσου, μου έτυχε το ίδιο πράγμα. Αν θυμάμαι καλά, εκείνη την ημέρα ήσουν βαρκάρης. Θα θυμάσαι, λοιπόν, οτι η ειρωνεία εκείνης της βουτιάς, ήταν ότι είχαμε βουτήξει για να βιντεοσκοπίσουμε κάποια πλάνα απο τους αγνούς και καθαρούς βυθούς μας. Φυσικά, δεν μπορείς με λόγια να πεί κανείς τι νοιώθει οταν αντικρύζει έναν τέτοιο βανδαλισμό, την στιγμή που χύνουμε μελάνι για το αν είναι θεμιτό να κόβουμε στην μέση 2-3 αχινούς και να ταίζουμε τα ψάρια για να περάσει η ώρα της αποσυμπίεσης (Ξέρεις σε τι αναφέρομαι, και ξέρεις γιατί σε ευχαριστώ). Στο θέμα - εντελώς - τώρα: 1. Το στίγμα για το συγκεκριμένο ναυάγιο, ξέρεις και ξέρουμε οτι δεν ήταν μέχρι πρόσφατα γνωστό. 2. Ξέρουμε οτι το μέρος ήταν αψάρευτο χρόνια (γι΄ αυτό και η ζωή που περιγράφεις). Προσωπικά, πιστεύω οτι στο συγκεκριμένο μέρος, τα 100 "κομμάτια" ψάρια, δεν είναι (ήταν, δυστυχώς) υπερβολή. Συμφωνείς? 3. Ξέρω (και δεν λέω "ξέρεις") οτι τα άτομα που κάνουν την συγκεκριμένη δουλειά, είναι γνωστά. Είναι, μάλιστα, οικογένεια. Πάνω απο δύο φορές, ήμουν παρών σε σχετική συζήτηση, με συγκεκριμένο άτομο. Ως συνήθος, η συζήτηση έκλεισε με την γνωστή παπαριά: "Αυτούς δεν τους πειράζει κανείς... Είναι κλειστό κύκλωμα και είναι άγριοι... Το Λιμεναρχείο τους ξέρει μεν, αλλά δεν κάνει τίποτα διότι..." Και ερωτώ, γιατί η πρότασή μου - αν την έλεγα - δεν θα ήταν καθόλου διαφορετική απο των υπολοίπων για διείσδυση δυναμίτη σε συγκεκριμένη οπή + άναμά του: Πόσα χρόνια θα παραμένουμε θεατές? Πόσα χρόνια θα ζυγίζουμε τις μεταξύ μας - υψηλές - ευαισθησίες (Ξέρεις... "Ποιός την έχει μεγαλύτερη") όταν γύρω μας το σύμπαν της θάλασσας που αγαπάμε, διαλύεται? Θα προτιμούσα και θα εκτιμούσα απεριόριστα, αντί να ακούσουμε για άλλη μια φορά, τις δακρύβρεκτες ιστορίες συναισθηματικής αντίθεσης με το θέμα, να ακούσουμε προτάσεις για δράση. Ναι, ρε συ Κώστα! Δράσεις! Καταγγελίες, που δεν θα περιοριστούν στην φράση "Μάλιστα κύριε, θα έχουμε το νού μας", αλλά πολύ (εννοώ ΠΟΛΥ) πιο μακριά. Δέχομαι ΡΜ, ανοιχτή συζήτηση στο φόρουμ, τηλέφωνο... Οτιδήποτε. Αλλά θα εκνευριστώ, αν το θέμα μείνει για άλλη μια φορά στην βολικότητα της συζήτησης, με την συνοδεία μουσικής υπόκρουσης ενός θλιμένου βιολιού που θρηνεί τα καυμένα τα ψαράκια ! |
Απάντηση: Η δύναμη του δυναμίτη…
Παράθεση:
....και έτσι θα μείνει Παράθεση:
|
Απάντηση: Η δύναμη του δυναμίτη…
Παράθεση:
Θα το εκτιμούσα λοιπόν αν άκουγα καταρχήν τις δικές σου προτάσεις, σε αυτό το ίδιο θέμα, γιατί με πμ; Σίγουρα υπάρχουν πολλοί ανάμεσά μας που θα θέλουν να στηρίξουν κάποια καλή :confused: -δράση; -καταγγελία; -έρευνα; -ερώτηση στη βουλή; You name it.... |
Απάντηση: Η δύναμη του δυναμίτη…
Παράθεση:
Το έχω βουτήξει το ναυάγιο αυτό και άλλες φορές, και κάποιες μάλιστα με εξίσου κακή ορατότητα. Αυτή τη φορά όμως ήταν αλλιώς. Τα χρώματα της θολούρας ήταν διαφορετικά. Ένιωθες σαν να τριγύριζες μέσα σε ένα παγωμένο στο χρόνο πλάνο, σε ένα στιγμιότυπο βομβαρδισμού τοπίου, όπου το κακό είχε ήδη συμβεί και το μόνο που μπορούσες να κάνεις ήταν ανούσιες διαπιστώσεις... Τα πάντα γύρω τόσο ήρεμα και τόσο νεκρά, απλά καθόντουσαν ανάμεσα στα χώματα που ακόμα δεν είχαν καθίσει. Πραγματικά τραγικό. |
| Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 13:28. |
Powered by vBulletin® Version 3.6.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.