Ήταν κάποτε μία Caretta caretta
 

...και ζούσε στο Σαρωνικό. Θα ήταν προφανώς πολύ τολμηρή για να έχει διαλέξει τόσο αφιλόξενο οικοσύστημα... Επειδή αδυνατώ να πιστέψω ότι οι θαλάσσιες χελώνες που επιβιώνουν εδώ γύρω είναι πολλές, τολμώ να υποθέσω ότι πρόκειται για την ίδια χελώνα που είχα δει να κολυμπάει κοντά στην Βάρκιζα πριν από ένα περίπου χρόνο. Δεν μπορώ να το αποδείξω φυσικά.....

Τότε την είχα δει από μακριά, καθώς περνούσα με το λεωφορείο και χάζευα τη θάλασσα. Από τότε διατηρούσα την κρυφή ελπίδα ότι θα τη συναντούσα κάποτε σε κάποια βουτιά μου -εγώ ή και κάποιος άλλος από εμάς... Η ελπίδα έσβησε σήμερα το πρωί.

Ο Κώστας (DrIVER) μου τηλεφώνησε πρωί πρωί για να μου πει ότι μια μισοπεθαμένη χελώνα κειτόταν στην παραλία της Σαρωνίδας. Αιμορραγούσε αλλά που και πού άνοιγε τα μάτια της. Τηλεφώνησα αμέσως στο Κέντρο Διάσωσης Θαλάσσιων Χελωνών στη Γλυφάδα (ΑΡΧΕΛΩΝ). Μου είπαν ότι θα πήγαιναν. Ξεκίνησα κι εγώ κι έφτασα εκεί κατά τις 9:30. Η χελώνα ήταν ήδη νεκρή. Δε θέλησα να το πιστέψω αμέσως. Έμεινα τουλάχιστον δύο ώρες στην παραλία με καλή φίλη και συνάδελφο περιμένοντας να διακρίνουμε τα οποιαδήποτε σημάδια ζωής. Την βρέχαμε και την εξετάζαμε συνεχώς. Ο κόσμος είχε μαζευτεί τριγύρω, άλλοι ήθελαν να την ξεφορτωθούν μην βρωμίσει, άλλοι στεναχωριόντουσαν, τα παιδάκια χάζευαν πότε με θαυμασμό και πότε με αηδία.

Με τα πολλά μάζεψα κάποιες σκόρπιες πληροφορίες. Η χελώνα βρέθηκε χτες το απόγευμα να επιπλέει τραυματισμένη κάπου ανοικτά απ'όπου τη μάζεψε διερχόμενο σκάφος με τουρίστες. Την έβγαλαν στην παραλία της Σαρωνίδας. Κάποιοι κάλεσαν τους χελωνάδες, κάποιοι το Λιμενικό, κάποιοι την Αίγινα και κάποιοι τα κανάλια. Δεν ήρθε κανένας, δεν ξέρω γιατί.

Ούτε τα παιδιά της Γλυφάδας έφτασαν ποτέ. Μου τηλεφώνησαν και μου είπαν ότι έμαθαν ότι η χελώνα είναι νεκρή και άρα δεν τους αφορούσε πλέον. Προφανώς έτσι είναι. Αλλά παρόλ' αυτά ένιωσα μια αβάσταχτη θλίψη γι'αυτή την πρώιμη υποχώρηση.
Θα μπορούσαν τουλάχιστον να είχαν έρθει για να διαπιστώσουν το θάνατό της. Να καταγράψουν το είδος, το φύλο, την ηλικία, το αίτιο θανάτου.
Νόμιζα ότι αυτή ήταν η δουλειά τους. Όμως η Σαρωνίδα ήταν μακριά. Και η χελώνα νεκρή (αφού έτσι τους είπανε κάποιοι προφανώς άσχετοι).

Ήταν μια Caretta caretta. Είμαστε -θεωρητικά- περήφανοι που τα τελευταία άτομα του είδους αυτού επιβιώνουν ακόμα στην Ελλάδα. Νομίζω ότι ήταν θηλυκή. Μήκος περίπου ενός μέτρου. Ένα θαυμάσιο πλάσμα. Είχε χτυπηθεί από κάποιο σκάφος και είχε εσωτερική αιμορραγία. Αιμορραγούσε ακόμα όταν έφτασα, αιμορραγούσε πάνω από 12ωρο μέχρι να πεθάνει... αφού κανείς δεν θεώρησε σημαντικό να τη βοηθήσει.

Τα παιδάκια κοιτούσαν.

Κοιτάξτε παιδάκια την Caretta, τους έλεγα, κοιτάξτε γιατί μάλλον δε θα την ξαναδείτε ποτέ.....

Απάντηση: Ήταν κάποτε μία Caretta caretta
 

κριμα ρε γαμωτο !!!
:( :( :( :( :(

και μολις χθες ενας φιλος μου απο την Κυπαρρισια μου ειπε οτι η θαλασσα εκει ειχε ξεβρασει μια χελωνα νεκρη, και εκεινη την ωρα καποιοι την απομακρυνανε !!

:( :( :( :( :(


σε λιγοτερο απο 24 ωρες ακουσα 2 ασχημα μαντατα !!!

κριμα....σε λιγο καιρο.....μονο απο τα βιβλια θα τις βλεπουμε !!

Απάντηση: Ήταν κάποτε μία Caretta caretta
 

:( Κρίμα ... :(
Είχα την τύχη τα προηγούμενα χρόνια να συναντήσω δύο φορές χελώνες σε βόλτες για ελεύθερη κατάδυση. Μία ήταν πριν πολλά χρόνια στην περιοχή της Κυπαρισσίας και μία πριν δύο χρόνια στην περιοχή Νότια του Πηλίου από την πλευρά του Αιγαίου. Ηταν δύο από τις ομορφότερες εμπειρίες στα χρόνια που βουτάω.
Επίσης τον περασμένο χειμώνα, επισκέφθηκα με την οικογένειά μου το κέντρο περίθαλψης χελωνών στη Γλυφάδα, όπου είχα μείνει με τις καλύτερες εντυπώσεις με την διάθεση για εθελοντική προσφορά από τα παιδιά που συνομιλήσαμε εκεί. Μάλιστα έχω κατ' επανάληψη προσπαθήσει να πείσω γνωστούς μου νεαρούς, που μονίμως "βαριούνται" και "δεν έχουν τι να κάνουν", να κάνουν μιά βόλτα από το κέντρο μήπως και εμπνευστούν και βρουν τρόπους γεμίσουν με τον όμορφότερο τρόπο, την προσφορά, τον ελεύθερο χρόνο τους.
Γι αυτό με προβληματίζει και με λυπεί ιδιαίτερα η συμπεριφορά τους, την οποία η Μαρία περιγράφει.

Απάντηση: Ήταν κάποτε μία Caretta caretta
 

εμείς, είμαστε άξιοι της μοίρας μας, οι επόμενοι από εμάς τι φταίνε;

Απάντηση: Ήταν κάποτε μία Caretta caretta
 

Δυστυχώς στις 19/6 βρήκαμε επίσης μια νεκρή χελώνα (γύρω στο μέτρο) να πλεει χτυπημένη από σκάφος ανοικτά του Λουτρακίου.
Ηταν ήδη αργά και το μόνο που έγινε ήταν να ειδοποιήσουμε το λιμεναρχείο που ανέλαβε να την μαζέψει.

Απάντηση: Ήταν κάποτε μία Caretta caretta
 

:( :( :( Στερέψανε τα δάκρυα, γι τι να πρωτοστεναχωρηθούμε.
Θαλάσσια πάρκα η μόνη λύση, έχω και εγώ μια ιδέα για την περιοχή μου αλλά δεν την ανακοινώνω ακόμα αφού είναι μόνο μια σκέψη (αν και κάτι έχω πετάξει σε κάποιους καραγκιοζοπαίχτες πολιτικούς που υποτίθεται εργάζονται για το κοινό καλό). Πάντως το πρώτο μεγάλο πρόβλημα-εμπόδιο θα είναι οι ψαράδες...

Απάντηση: Ήταν κάποτε μία Caretta caretta
 

Θα φέρω ξανά αυτό το στενάχωρο θέμα στο προσκήνιο, αλλά αυτή τη φορά με ένα όμορφο video που μας μαθαίνει τα βασικά για την προστασία τους.
Κάποιοι άνθρωποι συνεχίζουν να νοιάζονται κι αυτό είναι καλό ;)



Ελένη ευχαριστούμε για το link ;)

Απάντηση: Ήταν κάποτε μία Caretta caretta
 

Ευχαριστουμε Φοιβο για αυτο το πανεμορφο βιντεακι . Οντως καποιοι ακομα ενδιαφερονται και θα ελεγα να αλλαξουμε και το προσωπο και να λεμε ενδιαφεροΜΑΣΤΕ . Οχι μονον στα λογια , μα και στην πραξη . Ας προσεχουμε λοιπον αυτα που προτεινει το βιντεακι και οχι μονον για τα χελωνακια , αλλα και για οοολα τα ομορφα πλασματα (και φυτα) της φυσης . Ας δειξουμε στην φυση οτι και ο ανθρωπος μπορει να ειναι φιλος της (καλα , ξερω , την Κυριακη του Πασχα θα ειστε ολοι φιλικοτατοι , αγκαλια με μισο ή και ολοκληρο αρνι ο καθενας , πυροβολωντας στον αερα και οχι μονον , εξωφρενικα πιωμενοι κουτουλωντας τα αυτοκινητα σε τοιχους (μπρος πισω μπρος πισω -μα γιατι δεν προχωραει ?) και να παψει να μαραζωνει μπροστα μας και εξαιτιας μας .
Μου αρεσει επισης το οτι ο Τηθυς , δεν ειναι μοναχα ενας Συλλογος Αυτοδυτων , αλλα ειναι Συλλογος που ενδιαφερεται και αναλαμβανει δραση για την προστασια του περιβαλλοντος . Καταλαβαινω και αυτους που ισως λενε οτι πρεπει να ασχολειται (ο Συλλογος) μονον με την καταδυση , αλλα πιστευω πως εκει που εχουμε φτασει με την καταστροφη , ολοι οι Συλλογοι , , ακομα και ο Συλλογος Αυτοπυρπολημενων Εραστων "Ο Κερασφορος Σπινος" (φερνω ενα παραδειγμα , χωρις να θιγω υποληψεις) πρεπει να εχει ενα παραθυρακι ευαισθησιας για το περιβαλλον .
Οποιαδηποτε συλλογικη προσπαθεια θα φερει εστω και το παραμικρο θετικο αποτελεσμα .
Πισω στο κλουβι μου τωρα .
Kirk Out

Απάντηση: Ήταν κάποτε μία Caretta caretta
 

Αυτό το πανέμορφο βιντεάκι μου δίνει ταυτόχρονα μεγάλη χαρά και λύπη..

Χαρά γιατί παρουσιάζει τόσο απλά και εύστοχα όλα όσα χρειάζεται να ξέρουμε για να καταφέρουμε να ζήσουμε αρμονικά με αυτό το πανάρχαιο και θαυμαστό πλάσμα.

Λύπη γιατί αυτά τα τόσο λίγα, τόσο απλά και τόσο εύκολα πραγματάκια που χρειάζεται να κάνουμε, έχουν προκαλέσει ασύλληπτες διαμάχες και προστριβές στη χώρα του τουρίστα (γκρις).

Σιγά τ' αυγά ρε παιδιά..... Τόσο μεγάλη υπόθεση είναι;;;; :(

(Την προηγούμενη εβδομάδα ήμουν στον Λαγανά.... όπως καταλάβατε γύρισα σχεδόν απελπισμένη)

Απάντηση: Ήταν κάποτε μία Caretta caretta
 

Και με την ευγενική συνδρομή του φίλου μας Κώστα Τσιάμη (φωτος), ιδού κυρίες και κύριοι, μία από τις μεγαλύτερες, σπουδαιότερες, κρισιμότερες παραλίες του κόσμου για την ωοτοκία των τελευταίων Καρετα καρέτα.

Να τη χαιρόμαστε παιδιά! Μας ανήκει! :2drunk: