Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Ένα από τα θέματα που ακούμε και μαθαίνουμε όσοι και όσες ξεκινάμε την ενασχόλησή μας με την κατάδυση, είναι η πλευστότητα η οποία ρυθμίζεται με την αναπνοή και τον ρυθμιστή πλευστότητας.

Ένας βασικός παράγοντας που δυσκολεύει την επίτευξη της ρύθμισης της πλευστότητας, τόσο κατά τη διάρκεια των προγραμμάτων εκπαίδευσης όσο και κατόπιν, είναι η φράσεις ‘’Να Αναπνέετε Συνεχόμενα Αργά & Βαθειά’’ και ο ‘’χρυσός κανόνας’’ ‘’Να Αναπνέετε Συνέχεια και ΠΟΤΈ μα Ποτέ να ΜΗΝ κρατάτε την αναπνοή σας’’!!!

Έτσι λοιπόν, από τα πρώτα μας βήματα προσπαθούμε να λειτουργήσουμε πάνω στις πληροφορίες που διαβάσαμε και διδαχτήκαμε, με αποκορύφωση τη στιγμή που πρέπει να κάνουμε την άσκηση Fin Pivot που σημαίνει αιώρηση στις μύτες – άκρες των βατραχοπέδιλων. Είναι η στιγμή που αυτό που διαβάσαμε και διδαχτήκαμε στις πρώτες μας, εισαγωγικές εκπαιδευτικές καταδύσεις, πρέπει να ‘’αλλάξει’’ γιατί πλέον πρέπει να κρατήσουμε την αναπνοή μας, σύμφωνα με τις οδηγίες του εκπαιδευτή μας πλέον.

Για το λόγο αυτό σκέφτηκα να γράψω δύο πραγματάκια που ίσος σας φανούν χρήσιμα σε ότι έχει να κάνει με τη σωστή αναπνοή και τη ρύθμιση της πλευστότητας.

Για αρχή χρειάζεται να ‘’διαγράψουμε’’ αυτές τις δύο εκφράσεις :
1) Να Αναπνέετε Συνεχόμενα Αργά & Βαθειά
2) Να Αναπνέετε Συνέχεια και ΠΟΤΈ μα Ποτέ να ΜΗΝ κρατάτε την αναπνοή σας
μιας και στις μόνες περιπτώσεις που μπορεούν αν έχουν εφαρμογή είναι σε κατάδυση γνωριμίας (DSD) ή στην πρώτη εκπαιδευτική κατάδυση των προγραμμαάτων εισαγωγικού επιπέδου όπως για παράδειγμα το OW


Οι φάσεις κατά τις οποίες ο δύτης καλείται να κάνει ρύθμιση της πλευστότητας του, άρα και σωστή – αποτελεσματική χρήση του όγκου των πνευμόνων, είναι τρείς
1) Κάθοδος
2) Πλεύση (στο επιθυμητό προγραμματισμένο βάθος)
3) Ανάδυση




1) Κάθοδος

• Το κράτημα της αναπνοής κατά την κάθοδο ΔΕΝ θα προκαλέσει υπερδιάταση των πνευμόνων και εξ αιτίας του ότι είναι γεμάτοι με αέριο, ΔΕΝ θα συνθλιβούν. Βλέπε ελεύθερη κατάδυση!!!
• Οι πνεύμονες είναι το πρώτο μέσο ρύθμισης – τελειοποίησης της πλευστότητας μας, στο οποίο μάλιστα έχω τον 100%, απευθείας και άμεσο έλεγχο, δια μέσου του ‘’αυτόματου’’ μηχανισμού, της αναπνοής.
• ΔΕΝ θα ξεχάσετε να επανεισπνεύσετε γιατί το διάφραγμα είναι εκεί για να σας ‘’θυμίσει’’ ότι δεν μπορείτε να κρατήσετε άλλο την αναπνοή σας και πρέπει να εκπνεύσετε και να πάρετε νέα ανάσα!!!

Λαμβάνοντας λοιπόν υπ όψιν τα παραπάνω, κατά τη διάρκεια της καθόδου θα πρέπει να εφαρμόσω με τη σειρά τα παρακάτω:
• παίρνω βαθιά εισπνοή,
• ΚΡΑΤΆΩ την αναπνοή μου για να ‘’φρενάρω’’
• Όταν δεν είναι αρκετός ο όγκος των πνευμόνων για τη μείωση του ρυθμού καθόδου, τότε προσθέτω αέριο στον ρυθμιστή πλευστότητας
• Εκπνέω και παίρνω νέα ανάσα επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία


2) Πλεύση (στο επιθυμητό προγραμματισμένο βάθος)

• Το κράτημα της αναπνοής στο βάθος ΔΕΝ θα προκαλέσει υπερδιάταση των πνευμόνων μιας και κατά τη διάρκεια της πλεύσης, δεν έχουμε σημαντικές μεταβολές της πίεσης.
• Κρατώντας την αναπνοή μας στο βάθος εξασφαλίζουμε ότι ο οργανισμός, μέσα από τον μηχανισμό του μεταβολισμού, θα ‘’εκμεταλλευτεί’’ – μεταβολίσει μεγαλύτερο ποσοστό οξυγόνου από το εισπνεόμενο αέριο, πράγμα που θα μας δώσει πλεονέκτημα στην παραγωγή ενέργειας στο σώμα, η οποία με τη σειρά της θα μας δώσει πλεονέκτημα στα θέματα της νάρκωσης.
• Γνωρίζοντας ότι η διάρκεια μιας κατάδυσης εξαρτάται πρωτίστως από το βάθος και το χρόνο και κατόπιν από το ρυθμό κατανάλωσης, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι κρατώντας την αναπνοή μας στο βάθος, μειώνουμε το ρυθμό κατανάλωσης και αυξάνουμε το χρόνο παραμονής μας σε αυτό. Συμπερασματικά λοιπόν, φαίνεται ότι μπορούμε κατά κάποιο τρόπο να έχουμε τον ‘’έλεγχο’’ σε ότι αφορά στο βάθος και το ρυθμό κατανάλωσης αλλά όχι στον χρόνο ο οποίος ‘’τρέχει’’. Το αναφέρω αυτό γιατί από ένα σημείο και μετά, παρουσιάζονται θέματα διαχείρισης αερίου και ασφάλειας, τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ζευγαριού ή ομάδας.
• Αν τα παραπάνω σας φαίνονται λίγο περίεργα, σκεφτείτε ότι καθ όλη τη διάρκεια της παραμονής μας υποβρυχίως, υπάρχει ένας τεράστιος όγκος νερού, ο οποίος σε συνδυασμό με τη βαρύτητα, μας ασκεί πίεση. Έτσι λοιπόν εξηγείται το γεγονός ότι μόλις εκπνεύσω, βλέπω μια απότομη, σχεδόν αυτόματη μεταβολή του βάθους μου προς τα κάτω. Δε συμβαίνει όμως το ίδιο και με την εισπνοή. ΔΕΝ έχουμε την ίδια γρήγορη μεταβολή βάθους προς τα πάνω, πράγμα που οφείλεται στον όγκο και το βάρος του νερού που βρίσκεται από ‘’πάνω’’ μας. Για να γίνει αυτό (να αλλάξουμε επίπεδο προς τα πάνω) χρειάζεται να περιμένουμε μερικά δευτερόλεπτα με κρατημένη την αναπνοή μας.


3) Ανάδυση

• Η ανάδυση έχει δύο σκέλη
- Ανάδυση μέχρι τη στάση ασφαλείας
- Στάση ασφαλείας
• Ας θεωρήσουμε ότι βρισκόμαστε στα 18μ όπου έχοντας εφαρμόσει τα παραπάνω, έχουμε καταφέρει να ρυθμίσουμε την πλευστότητά μας. Έχουμε λοιπόν σαν δεδομένα ότι
- Υπάρχει ποσότητα αερίου στον ρυθμιστή πλευστότητας
- Όσο μειώνεται η πίεση (βάθος), αυξάνεται ο όγκος
Τη στιγμή που αποφασίζω να ξεκινήσω την άνοδο, παίρνω μια μεγάλη και βαθιά εισπνοή την οποία και κρατάω. Με το που αρχίσει να με ανεβάζει προς τα πάνω, ταυτόχρονα έχει διογκωθεί το αέριο μέσα στο ρυθμιστή πλευστότητας. Κάνοντας μια μικρή, γρήγορη εκπνοή και ξανά εισπνοή, θα διαπιστώσω ότι έχω ή δη ξεκινήσει να ταξιδεύω προς τα πάνω. Από το σημείο αυτό και μετά, παύω να κρατάω την αναπνοή μου γιατί αυτό είναι που θα προκαλέσει υπερδιάταση των πνευμόνων. Αρκεί μόνο να αναπνέω κανονικά – φυσιολογικά, αφαιρώντας σταδιακά και ελεγχόμενα αέριο από τον ρυθμιστή πλευστότητας, το οποίο όσο πιο πάνω πάω τόσο περισσότερο διογκώνεται. Με αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλίσω τον αργό ρυθμό ανόδου ο οποίος δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 10 μέτρα ανά λεπτό και ότι δεν πάθω υπερδιάταση των πνευμόνων, μιας και είτε μεμονωμένα είτε συνδυαστικά θα προκαλέσουν τη νόσο των δυτών.
• Έχουμε φτάσει λοιπόν στο βάθος των 5 μέτρων που πρέπει να κάνουμε την στάση ασφαλείας. Εδώ πρέπει να αντιστρέψουμε λίγο τα πράγματα. Η ρύθμιση της πλευστότητας πρέπει να γίνει και πάλι με τη σωστή χρήση του όγκου των πνευμόνων. Αυτή τη φορά όμως θα πρέπει να κρατάω την ΕΚΠΝΟΉ ΜΟΥ!!! Θέλω δηλαδή κατά την εκπνοή να είμαι τόσο αρνητικός ώστε να μη γίνεται να βρεθώ σε μεγαλύτερο βάθος από αυτό των 5.5 μέτρων και κατά την εισπνοή να μπορώ ελεγχόμενα πλέον να φτάσω στα περίπου 4,5 μέτρα όπου εκεί με μια νέα γρήγορη εκπνοή θα επανέλθω στο βάθος των 5, 5,5 μέτρων. Θυμηθείτε ότι εκπνέοντας έχω απότομη, σχεδόν αυτόματη μεταβολή βάθους προς τα κάτω. Με αυτόν τον τρόπο, προσπαθώ να μείνω για τα 3 τουλάχιστον λεπτά στη στάση ασφαλείας, έχοντας μια απόκλιση βάθους +,-1 μέτρο.

Μικρές συμβουλές
Ξεκινήστε με δοκιμές αρχίζοντας από μικρά βάθη. Είναι εξακριβωμένο αλώστε ότι ο καλός δύτης χτίζεται στα ρηχά. ( Θα το αναπτύξω σε ένα επόμενο άρθρο).

Ιδανικά ζητήστε τη βοήθεια και τη συνδρομή του εκπαιδευτή σας. Αυτός είναι ο οποίος θα μπορέσει να εντοπίσει το λάθος και να σας το επισημάνει για το διορθώσετε.

Εκμεταλλευτείτε τις στάσεις ασφαλείας των μελλοντικών σας καταδύσεων. Σκεφτείτε πόσο χρόνο για εξάσκηση έχετε αθροίζοντας μόνο τα τρίλεπτα των στάσεων ασφαλείας.



Εύχομαι τα παραπάνω να σας φανούν χρήσιμα και να σας βοηθήσουν στις μελλοντικές σας καταδύσεις. Η επίτευξη μικρών στόχων θα σας βοηθήσει για να πάτε πιο μακριά. Είτε αυτό είναι το βάθος, είτε η επόμενή σας εκπαίδευση είτε ο βαθμός δυσκολίας των καταδύσεων, είτε ακόμα και το αντικείμενο των καταδύσεων σας (βίντεο, φωτογραφία κλπ)


Καλές καταδύσεις σε όλους

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Μιας και ξεκίνησε ένα πολύ ωραίο θέμα, να προσθέσω και εγώ κάποια πολύ ενδιαφέροντα άρθρα :

Breathing, Aerobic Conditioning and Gas Consumption

CARBON DIOXIDE, NARCOSIS, AND DIVING

Συγνώμη αλλά δεν έχω το χρόνο να κάνω μετάφραση, αλλά μπορείτε να βρείτε πολλά από τα γραφόμενα εδώ: ( O2 & CO2 ) , καθώς και links (στις τελευταίες σελίδες του pps) για περαιτέρω διάβασμα ...

:geia:

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Ενδιαφέρον άρθρο και απόψεις, μερικές απορίες

Θα μπορούσες να επεκταθείς λίγο στις αρχές που βασίζονται τα πραπάνω

και το παραπάνω αν θα μπορούσες να το εξηγήσεις λίγο.

Δηλαδή αν ένα αντικείμενο με όγκο που δεν αλλάζει "αιωρείται" (έχει ουδέτερη πλευστότητα όπως λέμε) σε κάποιο βάθος είναι πιο εύκολο να πάει βαθύτερα από το να πάει ρηχότερα εξαίτιας του όγκου του νερού που βρίσκεται απο πάνω του? Κατάλαβα σωστά?

Άφου είμαι αρνητικός πως γίνεται να μην μπορώ ξεπερνάω τα 5,5 :confused: ? Και δηλαδή στην στάση δεν μπορώ να μείνω στα 5 ακριβώς πρέπει να παίζω +/- 1 μέτρο επειδή αναπνέω?

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις / διευκρινίσεις

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Ωραίο το θέμα, αλλά εγώ μπερδεύτηκα.......

Έτσι όπως γίνετε η παράθεση:

Έρχεται σε αντίθεση με όσα γνωρίζουμε σχετικά με το skip breathing και το CO2 build up .....,

Επίσης κατατοπιστικά είναι αυτά που επισυνάπτει ο dmanetakis (και η παρουσίαση του πλήρης) και είμαι σίγουρος οτι και οι περισσότεροι έχετε στη βιβλιοθήκη σας μερικά papers σχετικά με το θέμα, οπότε μια περαιτέρω ανάλυση είναι καλοδεχούμενη......

Αναφορικά με τον έλεγχο της αναπνοής και τον ρόλο της στην πλευστότητα, νομίζω ότι τα παρακάτω άρθρα είναι αρκετά ενημερωτικά:

Buoyancy Control Tips

Fine Tuning Buoyancy

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Για να μη ξεχάσουμε και την στοιχειώδη Φυσική που ξέρουμε, η εξήγηση που δίνεται παραπάνω σχετικά με "τον όγκο και το βάρος του νερού που βρίσκεται από ‘’πάνω’’ μας" είναι παντελώς λανθασμένη.

Το βάρος του νερού που βρίσκεται πάνω μας είναι ουσιαστικά το μέτρο της υδροστατικής πίεσης σε κάθε βάθος.
Η πίεση όμως επηρεάζει ελάχιστα (εως καθόλου*) την άνωση που δέχεται το σώμα μας με την αναπνοή ή την εκπνοή.
Το μόνο που μπορεί να επηρεάσει είναι η συμπίεση της στολής μας που είναι πιο έντονη στα βαθιά, με αποτέλεσμα να χάνουμε όγκο, άρα και άνωση.

Από τη στιγμή που έχουμε ουδέτερη πλευστότητα (σε οποιοδήπτε βάθος), αν εισπνεύσουμε και αυξήσουμε π.χ. τον όγκο των πνευμόνων μας κατά 1 λίτρο, θα δεχτούμε μια δύναμη 1 Κg προς τα πάνω (όσο είναι και το βάρος του εκτοπιζόμενου υγρού), ενώ αντίστοιχα αν εκπνεύσουμε και μειώσουμε τον όγκο των πνευμόνων μας κατά 1 λίτρο θα δεχτούμε μια δύναμη 1 Kg προς τα κάτω.
Αυτό ισχύει ανεξαρτήτως του βάθους που βρισκόμαστε και είναι γνωστό από την εποχή του Αρχιμήδη.

Ισχύει όμως και κάτι άλλο: Ενώ όταν αναπνέουμε εκτός νερού τείνουμε να έχουμε τους πνεύμονές μας τον περισσότερο χρόνο σε κατάσταση εκπνοής, όταν καταδυόμαστε η κατάσταση αντιστρέφεται και έχουμε τον περισσότερο χρόνο τους πνεύμονές μας γεμάτους με άερα (κατάσταση εισπνοής).

Αυτό ισχύει και όταν ρυθμίζουμε την πλευστότητά μας (είμαστε δηλ. τον περισσότερο χρόνο σε κατάσταση εισπνοής), σκεφτείτε το δηλ. σαν να είναι οι πνεύμονες γεμάτοι π.χ. κατά το 75% του συνολικού όγκου τους.
Σε αυτή την κατάσταση είναι λογικό ότι όταν εκπνεύσουμε, μπορούμε να αποβάλουμε π.χ. ένα 50% του όγκου των πνευμόνων, ενώ όταν εισπνεύσουμε μπορούμε μόνο να συμπληρώσουμε ένα 25%, οπότε το αποτέλεσμα είναι όντως η εκπνοή μας να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά (κάθοδος) απ' όσο η εισπνοή (άνοδος) αλλά αυτό το φαινόμενο δεν έχει καμμία μα καμμία σχέση με το βάρος ή τον όγκο της στήλης του νερού που βρίσκεται από πάνω μας, αλλά με το ότι συνηθίζουμε να ρυθμίζουμε την πλευστότητά μας με έναν σχεδόν γεμάτο πνεύμονα.


Επίσης, σχετικά με αυτό εδώ:
Συμφωνώ ότι ο δύτης θα πρέπει με την εμπειρία να ανακαλύψει μόνος του (ή και να διδαχτεί κάποια στιγμή) την επίδραση που έχει το κράτημα της αναπνοής και να αρχίσει να την χρησιμοποιεί για την πλευστότητά του, αλλά το θεωρώ παρακινδυνευμένο και θέλει προσοχή στο να δίνουμε αντιφατικές οδηγίες (κράτα/μη κρατάς την αναπνοή σου) σε δύτες OW κατά την εκπαίδευσή τους, γιατί ο δύτης στη φάση της πρώτης του εκπαίδευσης είναι αγχωμένος και αισθάνεται πως πρέπει να ελέγξει ένα σωρό άγνωστα -γι αυτόν- πράγματα.
Είναι προτιμότερο να του δίνουμε σαφείς οδηγίες προς την ασφαλή κατεύθυνση (δηλ. να μην κρατάει την αναπνοή του) και να αφήσουμε τον δύτη να ανακαλύψει μόνος του τις μικρορυθμίσεις του κρατήματος της αναπνοής αργότερα.

Ένας πρόσθετος λόγος γι αυτό, είναι ότι κάποιοι μαθητές μπορεί να έχουν εμπειρία από τα μακροβούτια που κάναμε μικροί ή από ελεύθερη κατάδυση στην οποία το κράτημα της αναπνοής είναι ασφαλές και να τους έχει δημιουργηθεί αυτή η συνήθεια, την οποία όμως θα πρέπει στην αυτόνομη κατάδυση να εγκαταλείψουν.

Ένας πιο σοβαρός λόγος είναι πως οι άνθρωποι που έχουν πεθάνει από εμβολή γιατί κράτησαν την ανάσα τους είναι πολύ περισσότεροι από αυτούς που δεν μπόρεσαν π.χ. να ρυθμίσουν την πλευστότητά τους στη στάση των -5μ. (τα ατυχήματα με "εκτόξευσή" στην επιφάνεια από μεγαλύτερα βάθη, συνήθως αναφέρονται σε συνδυασμό με στεγανές στολές, κολλημένες βαλβίδες BCD κλπ, οπότε τα θεωρώ ψιλοάσχετα)

Θυμάμαι μια συζήτηση που είχα πριν 3-4 χρόνια με φίλο, γνωστό φωτογράφο που μου έλεγε πως ένας γνωστός του στο εξωτερικό, αρκετά έμπειρος δύτης, κράτησε την ανάσα του για να φωτογραφίσει ένα ψαράκι στα 6-7 μέτρα, κι επειδή κοιτούσε μόνο μέσα από την φωτ. μηχανή, χωρίς σημείο αναφοράς, δεν κατάλαβε ότι ανέβαινε ταυτόχρονα κι αυτός και το ψαράκι κάμποσα μέτρα και ο άνθρωπος πέθανε από εμβολή!

Αυτό θα μπορούσε να το κάνει ένας έμπειρος δύτης όταν συντονίζει το ρυθμό αναπνοής του με το κράτημα αναπνοής δηλ. τελικά αυτό που κάνει είναι ότι παίρνει βαθιές και αργές ανάσες.
Αν όμως ο δύτης είναι αρχάριος ή φωτογραφίζει (και κρατάει την αναπνοή του ακανόνιστα για μεγάλα διαστήματα για να ελέγξει το θόρυβο ή να μείνει ακίνητος), το ακανόνιστο αυτό κράτημα της αναπνοής συνήθως οδηγεί στο αντίθετο αποτέλεσμα δηλ. μεγαλύτερη κατανάλωση αερίου, μια και μετά από ένα υπερβολικό κράτημα αναπνοής συνήθως ακολουθούν πολλές ρηχές και γρήγορες ανάσες.
Στην περίπτωση δε των φωτογράφων που το παρακάνουν με το κράτημα αναπνοής, δεν είναι ασυνήθιστο να βγαίνουν από τη βουτιά με πονοκεφάλους - ενώ είναι μια χαρά, όταν βουτάνε χωρίς φωτογραφική μηχανή - που δείχνει ότι το υπερβολικό κράτημα αναπνοής δεν είναι καθόλου υγειινή συνήθεια.

Θα έλεγα λοιπόν ναι, πρέπει να μάθει ένας δύτης να χρησιμοποιεί το κράτημα της αναπνοής, αλλά θέλει προσοχή να μη δίνουμε απόλυτες και αφοριστικές οδηγίες γιατί μπορούν να αποβούν επικίνδυνες για κάποιους από αυτούς που μας διαβάζουν.

-------------------------------------
(*) Η μόνη επιρροή της υδροστατικής πίεσης στην άνωση που δέχεται το σώμα μας με την εισπνοή/εκπνοή προέρχεται από το ότι ο αέρας που εισπνέουμε π.χ. στα -30 μ (4 ατμ.) είναι διπλάσιας πυκνότητας από αυτόν που εισπνέουμε στα -10 μ (2 ατμ.) και επομένως ο ίδιος όγκος εισπνεόμενου άερα έχει μεγαλύτερο βάρος στα -30, το οποίο προστίθεται στο βάρος του σώματός μας αλλά:
α) Αυτή είναι μια αμελητέα διαφορά αν την συγκρίνει κανείς με το βάρος του εκτοπιζόμενου νερού
β) Αν συγκρίνουμε εισπνοή/εκπνοή ίδιου όγκου στο ίδιο βάθος, αυτή η διαφορά δεν υφίσταται

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Αν και συμφωνώ απόλυτα με τον Φοίβο, παρατηρώ ότι ο Σπύρος αναφέρεται στην 'ταχύτητα' και όχι στην 'αποτελεσματικότητα', (..ότι μόλις εκπνεύσω, βλέπω μια απότομη, σχεδόν αυτόματη μεταβολή του βάθους μου προς τα κάτω. Δε συμβαίνει όμως το ίδιο και με την εισπνοή. ΔΕΝ έχουμε την ίδια γρήγορη μεταβολή βάθους). Επομένως θα ήθελα να συμπληρώσω στη συζήτηση ότι αν η εκπνοή είναι πιο γρήγορη από την εισπνοή, κάτι που νομίζω συμβαίνει, αυτό επίσης εξηγεί μια γρηγορότερη αντίδραση όταν εκπνέουμε παρά όταν εισπνέουμε, ακόμα και αν πρόκειται για ίδια ποσότητα αερίου.

Β.

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

:thumbup:

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Κατ αρχήν σας ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή σας στο θέμα και χαίρομαι πολύ για τα ερωτήματα και τις τοποθετήσεις σας.

Δημήτρη σε ευχαριστώ για την προσθήκη των πληροφοριών. Είχα τη χαρά να παρακολουθήσω από κοντά την παρουσίασή σου και θα συμφωνήσω και εγώ ότι ήταν πλήρης. Θα πρότεινα και εγώ με τη σειρά μου σε όποιον ενδιαφέρεται να ασχοληθεί περαιτέρω να τη διαβάσει μιας και αποτελεί έναν πολύ καλό ‘’οδηγό’’ για περισσότερη έρευνα και μελέτη.


Με την εισπνοή πετυχαίνουμε την παροχή οξυγόνου (Ο2) στον οργανισμό μας και με την εκπνοή πετυχαίνουμε την απομάκρυνση διοξειδίου του άνθρακα (CO2).

Το διοξείδιο του άνθρακα είναι ένα από τα παράγωγα των καύσεων που γίνονται στο σώμα. Εισπνέοντας μπαίνει οξυγόνο στους πνεύμονές μας.

Όταν εισπνέω, το οξυγόνο μπαίνει στο αίμα μας και μεταφέρεται από τις αρτηρίες στο σώμα. Όταν για παράδειγμα κάνω πεδιλιές, το οξυγόνο αυτό καίγεται και παράγεται διοξείδιο του άνθρακα. Αυτό Το διοξείδιο αυτό μπαίνει στην κυκλοφορία του αίματος, φτάνει από τις φλέβες στους πνεύμονες και απομακρύνεται μέσω της εκπνοής.

Κατά τη διάρκεια μιας υποβρύχιας πλεύσης λοιπόν το μόνο που κάνει ο δύτης είναι να προωθείται με τη χρήση των πέδιλων. Αυτό σημαίνει πως έχουμε ναι μεν αργή, αλλά σταδιακή αύξηση των επιπέδων του διοξειδίου, το οποίο, σε συνδυασμό με την αναπνοή αδρανούς αερίου υπό πίεση, συμβάλλουν στην εμφάνιση συμπτωμάτων της νάρκωσης. Συμπεραίνουμε λοιπόν πως δεν κινδυνεύουμε απ το να ‘’ξεμείνουμε’’ από οξυγόνο, αλλά από την αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα η οποία επέρχεται εξ αιτίας κακής πλευστότητας, κακής χρήσης των πέδιλων, κακή επικοινωνία με το ζευγάρι ή την ομάδα, με αποκορύφωση της επίλυση ενός προβλήματος υποβρυχίως π.χ διακοπή παροχής αέρα.

Άρα όσο περιορίζω τις άσκοπες κινήσεις μου υποβρυχίως, τόσο μειώνω τις πιθανότητες εμφάνισης συμπτωμάτων της νάρκωσης και με αυτόν τον τρόπο έχω πλεονέκτημα.

Είναι δεδομένο ότι με κάθε εισπνοή καταναλώνω ποσότητα αερίου από τη/τις φιάλες μου. Έστω ότι σε κάθε εισπνοή καταναλώνω απ τη φιάλη π.χ 5 λίτρα. με αργό ρυθμό αναπνοής σε ένα λεπτό θα πάρω 10 ανάσες. Άρα θα έχω καταναλώσει 50 λίτρα. Αν στο ίδιο λεπτό πάρω 20 ανάσες τότε θα έχω καταναλώσει 100 λίτρα. (τα νούμερα είναι τυχαία)

Νομίζω πως γίνεται αναφορά σε δυο διαφορετικές περιπτώσεις. Σε αυτό που περιγράφω, αναφέρομαι σε δύτη του οποίου ο όγκος μεταβάλλεται εξ αιτίας της εισπνοής εκπνοής, ενώ στο ερώτημά σου αναφέρεσαι σε συγκεκριμένου όγκου και χωρίς μεταβολές αντικείμενο.
Νομίζω πως με τα στοιχεία που μου δίνεις δε μπορώ να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση. Θα ήθελες να μου δώσεις ένα πιο συγκεκριμένο παράδειγμα ώστε να προσπαθήσω να καταλάβω το συλλογισμό σου;

Η φράση κλειδί είναι η ‘’τόσο αρνητικός ώστε’’. Με άλλα λόγια τόσο αρνητικός όσο’’. Να υπάρχει για παράδειγμα στον ρυθμιστή πλευστότητας τόση ποσότητα αερίου ώστε κατά την εκπνοή μου να είναι δύσκολο να γλιστρήσω βαθύτερα.

Το ιδανικό θα ήταν να μπορούσαμε να καθίσουμε ακριβώς στα 5μ. Επειδή όμως εισπνέουμε και εκπνέουμε είναι λίγο δύσκολο, όχι όμως και ακατόρθωτο αν δουλέψουμε και κάνουμε εξάσκηση σε αυτό. Παρ όλα αυτά, ακόμα και αν το καταφέρουμε, θα υπάρχουν οι τριτογενής παράγοντες όπως ελαφρύς κυματισμός, απόσπαση προσοχής κ.α, που θα μας αναγκάζουν να έχουμε μια απόκλιση στο βάθος.



Γεια σου Γρηγόρη.
Αυτό που θα βοηθούσε ίσως στην καλύτερη κατανόηση είναι ότι μετά από μια εισπνοή, στο σώμα μας έχει μπει οξυγόνο. Κατόπιν ανάλογα με την ένταση των κινήσεων, αυξάνονται τα επίπεδα του διοξειδίου. Όταν το διοξείδιο φτάσει σε όρια που δεν μπορεί να διαχειριστεί ο οργανισμός, τότε ενεργοποιείται το διάφραγμα.
Έχουμε λοιπόν ως δεδομένο ότι ο οργανισμός μας παράγει διοξείδιο. Το build up έχει να κάνει με την επανεισπνοή διοξειδίου μέσα από ρηχή – κοφτή αναπνοή, νεκρούς αεροφόρους χώρους κλπ. Θα λέγαμε λοιπόν ότι μετά από μια άπνοια το ιδανικό είναι μια έντονη εκπνοή ώστε να αποβληθεί αυτό το διοξείδιο. Μακρόσυρτες εισπνοές και οι γρήγορες εκπνοές. Νομίζω πως στην ελεύθερη κατάδυση το ονομάζουν ‘’μηχανική χαλάρωσης’’




Φοίβο γεια και σ εσένα και σε ευχαριστώ επίσης.
Έχεις απόλυτο δίκιο. Για το λόγο αυτό ίσος θα ήταν πιο δόκιμος ο όρος ‘’μάζα’’ του νερού η οποία επηρεάζει την άνωση που δέχεται το σώμα μας με την εισπνοή και εκπνοή.

Η παρατήρησή σου σε γενικές γραμμές δεν είναι λάθος και για το λόγο αυτό στις ‘’μικρές συμβουλές προτρέπονται οι αναγνώστες να ζητήσουν τη βοήθεια και τη συνδρομή του εκπαιδευτή τους. Ταυτόχρονα διευκρινίστηκε πως οι παραπάνω εκφράσεις μπορούν να έχουν εφαρμογή σε προγράμματα DSD και στις πρώτες καταδύσεις του OW.
Σε ότι αφορά στις αντιφατικές οδηγίες στις οποίες αναφέρθηκες, επίσης θα συμφωνήσω μαζί σου μιας και εξ αιτίας των αντιφάσεων σε ένα OW ο μαθητευόμενος δύτης καταλήγει σε σύγχυση και σε τακτικές με πολλά παραπάνω κιλά στη ζώνη βαρών πχ, μεγαλύτερου όγκου φιάλες και μεγαλύτερου όγκου ρυθμιστές πλευστότητας, που πίστεψέ με, είναι κατά πολύ πιο επικίνδυνα από το κράτημα της αναπνοής κατά την κάθοδο και την παραμονή σε βάθος!!!

Αυτό το να ανακαλύψει μόνος του με τρομάζει λίγο για τους λόγους που σου ανέφερα παραπάνω.

Η αναφορά σου στα ατυχήματα της εμβολής είναι επίσης σωστά αλλά όπως πολύ σωστά γράφεις ‘’δεν μπόρεσαν’’ να ρυθμίσουν την πλευστότητά τους. Όπως όμως μπορεί κανείς να διαβάσει και στα άρθρα που αναρτήθηκαν προηγουμένως, το κράτημα ή όχι και με ποιόν τρόπο, της αναπνοής, καθορίζει το fine tuning που σημαίνει ‘’για την καλύτερη ρύθμιση - τελειοποίηση’’. Έτσι λοιπόν με την ευκαιρία που μου δίνεις επισημαίνω πως η πλευστότητα ρυθμίζεται με τον ρυθμιστή πλευστότητας και ‘’τελειοποιείται’’ με τη σωστή χρήση του όγκου των πνευμόνων.

Το παράδειγμα με το φωτογράφο δε θα πρέπει να το λάβουμε υπ όψιν μας μιας και μιλώντας για σωστή εκπαίδευση και εμπειρία, συμπεριλαμβάνουμε μεταξύ άλλων, τη χρήση της περιφερικής όρασης η οποία βοηθάει – εξασφαλίζει την επικοινωνία με το τρισδιάστατο περιβάλλον του βυθού, με το ζευγάρι και με την ομάδα.

Συμφωνείς όμως στο ότι δε θα θέλαμε να επεκταθούμε στους λόγους και τις προϋποθέσεις που οδήγησαν στο εν λόγο ατυχές περιστατικό;

Το θέμα ''έμπειρος δύτης'' θα ήταν επίσης ωραίο θέμα για επόμενη συζήτηση. Νομίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου ως προς το οτι ο όρος ''εμπειρία'' είναι πολύ γενικός και περιλαμβάνει πολλές παραμέτρους.
Με τον ίδιο τρόπο που προτείνεις και πολύ σωστά, να αποφεύγονται απόλυτες και αφοριστικές οδηγείες, θα πρότεινα και εγώ απ την πλευρά μου να μη βάζουμε ''ταμπέλες'' του τύπου φωτογράφος, κινηματογραφιστής, κ.α μιας και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε και πόσο μάλλον να είμαστε σίγουροι για τα αίτια που οδήγησαν στους πονοκεφάλους!!!

Προσπάθησα να απαντήσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο που παρέχει ο γραπτός λόγος μιας και το θέμα για το οποίο συζητάμε δυστυχώς (ή ευτυχώς), δεν καλύπτεται μεσα σε μερικές γραμμές ή παραγράφους.

Σε κάθε περίπτωση, χρειάζεται δοκιμές και εξάσκηση σε συνδυασμό με την καθοδήγηση κάποιου που μπορεί να σας εξασφαλίσει προυποθέσεις ασφάλειας προς αποφυγή ατυχήματος!!!

Σας ευχαριστώ για ακόμη μια φορά όλους για το χρόνο σας και τη συμμετοχή σας σε αυτή τη συζήτηση.

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

H αλλαγή στην ταχύτητα μεταβολής του βάθους σε ένα δύτη ( τονίζω υπό δεδομένες συνθήκες ) που εκπνέει και καταδύεται ή εισπνέει και αναδύεται στη στήλη του νερού, δεν έχει να κάνει με την υδροστατική πίεση ή αλλιώς τη μάζα νερού που έχει από πάνω του , αλλά στη μεταβολή του όγκου του και την υδροδυναμική αντίσταση /οπισθέλκουσα. ( Drag !)

Όταν εισπνέουμε αυξάνεται ο συνολικός όγκος μας (έστω κατά τα δύο –τρια-πέντε λίτρα αέρα των πνευμόνων μας ) , αυξάνοντας παράλληλα και την υδροδυναμική αντίσταση που δεχόμαστε από το νερό. (…η αντίσταση στο νερό είναι περίπου 800 φορές μεγαλύτερη από αυτή στον αέρα !! )

Αντιθέτως όταν εκπνέουμε , μειώνεται ο συνολικός όγκος μας , μειώνοντας παράλληλα και την υδροδυναμική αντίσταση που δεχόμαστε από το νερό.

Γι αυτό και η εκπνοή συνοδεύεται με πιο άμεση αλλαγή βάθους (κατάδυση) ενώ η εισπνοή με πιο αργή ανάδυση. ( ξανατονίζω, υπό δεδομένες συνθήκες )

Αυτός είναι και ο λόγος που μπορούμε πιο εύκολα να κρατήσουμε βάθος σε οριζόντια θέση.
Έχουμε μεγαλύτερη επιφάνεια ( μέτωπο ) ως προς τον κάθετο άξονα άρα και μεγαλύτερη υδροδυναμική αντίσταση !

:geia:

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Από άποψη φυσικής αυτό είναι σωστό, αλλά αν αναλογιστεί κανείς τους αριθμούς θα δει ότι ίσως μια διαφορά στην ταχύτητα που να οφείλεται σε αυτό δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή από τον αυτοδύτη.

Ο όγκος ενός ανθρώπου είναι περίπου 70λίτρα (μέσο βάρος και πυκνότητα περίπου όσο το νερό δίνουν αυτό το νούμερο, μετρήσεις σε μεγάλο αριθμό ατόμων επίσης το επιβεβαιώνουν). Η αναπνοή - Tidal Volume είναι μισό λίτρο αλλά σε ηρεμία, επομένως ας πούμε ότι γίνεται διπλάσια, ή και τριπλάσια (αλλά μην το παρακάνουμε :-). Επομένως η μεταβολή όγκου κατά την αναπνοή θα είναι το 2%. Αν υπολογίσουμε και τον όγκο του εξοπλισμού, κατά το μεγαλύτερο μέρος ασυμπίεστος, το τελικό ποσοστό μεταβολής είναι ακόμα λιγότερο από αυτό το ελάχιστο 2%. Είναι τόσο λίγο που η υδροδυναμική διαφορά του πάνω μέρους του αυτοδύτη με το κάτω, μπορεί να επηρεάζει τόσο ή και περισσότερο.:)

Για άσκηση Φυσικής είναι καλή, αμφιβάλω όμως αν οι αισθήσεις μας είναι τόσο ευαίσθητες για να το αντιληφθούμε.

Θα επαναλάβω λοιπόν ότι η μεγαλύτερη ταχύτητα εκπνοής ίσως κάνει πιο γρήγορο το προς-τα-κάτω, και αντιστρόφως.

Χαιρετώ,
Β.

Υ.Γ. Θα μπορούσαμε να αυξήσουμε τον όγκο ελάχιστα και την υδροδυναμική αντίσταση πάρα πολύ, αν ο +όγκος αυτός είχε σχήμα πχ βατραχοπέδιλου σε οριζόντια θέση. Αλλά ο όγκος που μεγαλώνει στην εισπνοή και μειώνεται στην εκπνοή είναι τόσο 'σφαιρικός' που υποθέτω ότι επηρεάζει το σύνολο πολύ λιγότερο και από τον παραπάνω υπολογισμό, αφού είναι το σχήμα περισσότερο που έχει την αντίσταση.

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

:thumbup: Έτσι είναι. Η εισπνοή (πάντα ενεργητική) είναι πιο αργή από την ενεργητική εκπνοή. Η κατανομή του επιπρόσθετου αναπνευστικού όγκου στο υδροδυναμικό προφίλ του δύτη παίζει μικρό ρόλο, άσχετα αν από κάποιους οργανισμούς πλασάρεται αλλιώς. Φυσικά και η υδροδυναμική είναι σημαντικότατη, αλλά μην τα αναγάγουμε όλα εκείκαι μην κάνουμε επιστήμη πράγματα που δεν είναι.

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις αν και δεν νομίζω ότι είναι απόλυτα διαφωτιστικές :confused:ή σχετικές με την ερώτηση.

Πιο συγκεκριμένα...

Γράφεις στην αρχική σου δημοσίευση

και στην συνέχεια στην απάντηση σου δεν κάνεις λόγο για την καλύτερη, μεγαλύτερη εκμετάλευση του ποσοστου οξυγόνου αλλά για αυξημένη παραγωγή διοξειδίου λόγω παραγωγής έργου. Επειδή τον αρχικό ισχυρισμό σου περί καλύτερης εκμετάλευσης του οξυγόνου και πλεονέκτημα σε σχέση με την νάρκωση κλπ όταν κρατά ο δύτης την αναπνοή του κατά τη διάρκεια της κατάδυσης δεν τον έχω συναντήσει ποτέ άλλωτε (μάλλον το αντίθετο συναντά κανείς στη βιβλιογραφία) γι αυτό θα ήθελα αν σου είναι εύκολο περαιτέρω διευκρινήσεις. Το ότι το διοξείδιο επιδρά επιβαρυντικά στην νάρκωση είναι γνωστό όπως και το ότι το κράτημα της αναπνοής αυξάνει τα επίπεδα διοξειδίου.


Ας το κάνουμε λίγο πιο απλό... ένας δύτης ακουμπά απλά στο βυθό (προς χάρην του παραδείγματος) δεν έχει λοιπόν παραγωγή έργου. Συμφώνα με τα γραφόμενα στη πάνω παράθεση το ιδανικό για να καταναλώσει λίγοτερο από το αέριο του είναι να κρατά την αναπνοή του γιατί έτσι παίρνει λιγότερες αναπνοές ανά λεπτό (σύμφωνα με την απάντηση στην δεύτερη δημοσίευση σου). Ισχύει?


Είναι απλό, έβγαλα από την ερωτήση τον παράγοντα μεταβολής του όγκου για να μην έχουμε θέματα οπισθέλκουσας όπως σωστά περιγράφει ο Δημήτρης στην δημοσίευση του. Σύμφωνα με τα γραφόμενα στην αρχική σου δημοσίευση λοιπόν ένα αντικείμενο (που ο ογκος του δεν αλλάζει) είναι πιο δύσκολο να κινηθεί προς τα πάνω λόγο του βάρους της υπερκείμενης μάζας/όγκου (όποια λέξη θεωρείς σωστή δίαλεξε) νερού, ενώ είναι πιο εύκολο να κινηθεί προς τα κάτω γιατί η μάζα/όγκος αυτή δεν υπάρχει. Ισχύει?


Όταν φτάσει το διαφράγμα να "διαμαρτύρεται" είναι πολύ αργά ήδη έχεις συσώρευση διοξειδίου πάνω απο τα φυσιολογικά όρια.
Το CO2 build up έχει να κάνει με όλα όσα περιγράφεις αλλά έχει να κάνει σε πολύ μεγάλο βαθμό και με το κράτημα της αναπνοής (skip breathing) που προτείνεις. Η έντονη εκπνοή ιδιαίτερα σε βάθος έχει το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που περιγράφεις. Για λόγους που αξίζουν από μόνοι τους ένα καινούργιο θέμα με έντονη εκπνοή ο όγκος του αερίου που "μετακινείται" (η λέξη είναι αδόκιμη) από τον δύτη είναι μικρότερος άρα και χειρότερη η αποβολή του διοξειδίου.


Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απαντήσεις.

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

@ Vasilis_UW
Καταρχήν να υπενθυμίσω ότι κυνηγάμε μάγισσές !!! Για αυτό και στο προηγούμενο postάρισμα τονίζω και ξανατονίζω ότι μπορεί να συμβεί υπό προϋποθέσεις.
Φυσικά όταν συμβαίνει , είναι δύσκολα αντιληπτό και μιλάμε για δευτερόλεπτα που δεν έχουν και καμία πρακτική σημασία.

Στον έλεγχο της πλευστότητας δεν μιλάμε για Tidal Volume αλλά για Inspiratory Capacity, που μπορεί να φτάσει και τα 4-5 lt μεταβολή του όγκου και 4-5 kg άνωσης.

Σε αυτά να προσθέσεις και τον όγκο του αέρα στο BC και τη στολή κατάδυσης, ειδικότερα με στεγανή. ( αναλογίσου ότι πολλοί βουτάνε υπέρβαροι με συνέπεια να έχουν αρκετό περίσσιο όγκο αέρα στο BC τους )

Έτσι μιλάμε για μια διόλου ευκαταφρόνητη μεταβολή του συνολικού όγκου δύτη – εξοπλισμού.

Καληνυχτώ τη παρέα !

:geia:

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

@sharkius

Ένα απ τα πράγματα που μαθαίνουμε στο nitrox, είναι ότι το οξυγόνο είναι το ίδιο ναρκωτικό με το άζωτο αλλά έχουμε πλεονέκτημα λόγο του μεταβολισμού του και της παραγωγής καύσεων – ενέργειας.

Μαθαίνοντας και εξασκώντας κάποιος το να κρατάει την αναπνοή του, αυξάνει τον αριθμό και το μέγεθος των τριχοειδών αγγείων. Άρα έχουμε μεγαλύτερο (λόγο της αύξησης) όγκο αίματος και περισσότερο αίμα στους ιστούς.
Σε συνδυασμό με τις αιμοδυναμικές αλλαγές λόγο του κρατήματος της αναπνοής, εξοικονομείται οξυγόνο.

Μεταξύ άλλων υποστηρίζεται ότι το διοξείδιο είναι εύκολα διαλυτό στο αίμα.
Με τα παραπάνω λοιπόν έχω ‘’εξασφαλίσει’’ το οξυγόνο, λόγο της μείωσης του ρυθμού του μεταβολισμού του εξ αιτίας του κρατήματος της αναπνοής και τον ‘’περιορισμό’’ των βλαβερών συνεπειών του διοξειδίου λόγο της διάλυσής του στο αίμα.

Το ότι ‘’περιορίζω’’ με το κράτημα της αναπνοής τη συγκέντρωση αζώτου σε αυξημένες μερικές πιέσεις και το οποίο γίνεται ναρκωτικό όταν αναπνέεται υπό πίεση, με κάνει να συμπεράνω ότι έχω πλεονέκτημα κατά της νάρκωσης.

Διευκρινίζω ότι με το κράτημα της αναπνοής δεν αναφέρομαι σε παρατεταμένες άπνοιες επιπέδου ελεύθερων δυτών. Αναφέρομαι σε κράτημα της αναπνοής τόσο, ώστε να ωφεληθώ τα πλεονεκτήματα αυτής και αυτό είναι που χρειάζεται προσοχή και καθοδήγηση. Όπως έγραψα και σε προηγούμενο μήνυμα, μακρόσυρτες εισπνοές και γρήγορες εκπνοές.


Ναι. Θα καταναλώσει το αέριο με πιο αργό ρυθμό συγκριτικά με έναν δύτη ο οποίος παράγει έργο το οποίο θα αυξήσει το ρυθμό του μεταβολισμού, άρα το επίπεδο του διοξειδίου άρα και το ρυθμό κατανάλωσης. Φυσικά και δεν είναι καθοριστικός παράγοντας για τη μείωση της κατανάλωσης, αλλά σε συνδυασμό με την καλή φυσική κατάσταση και την ήρεμη, χαλαρή κίνηση υποβρυχίως, θα έχει ένα πλεονέκτημα.


Η μάζα/όγκος υπάρχει, αλλά μαζί με αυτά υπάρχει και η έλξη. Άρα νομίζω πως ναι, ισχύει. Είναι πιο δύσκολο να κινηθεί προς τα πάνω.


Νομίζω πως το θέμα περί συσσώρευσης διοξειδίου το κάλυψα πιο πάνω. Σε ότι αφορά στο CO2 build up και το Skip breathing, νομίζω να βοήθησε η αναφορά σε μακρόσυρτες εισπνοές και γρήγορες εκπνοές και ότι δεν αναφέρομαι σε παρατεταμένες άπνοιες. Άλλωστε στο skip breathing αναφέρονται μισές εκπνοές το οποίο προκαλεί με τη σειρά του CO2 build up. Παρ όλα αυτά οι απόψεις μέχρι και σήμερα διίστανται.

Τι αποτέλεσμα έχει η γρήγορη εκπνοή;

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

\

Μια που το θέμα άρχισε να γίνεται πιο ειδικό και οι περισσότεροι όροι στους οποίους αναφέρεσαι είναι παντελώς άγνωστοι στους αναγνώστες αυτού του φόρουμ,ας τους εξηγήσουμε όσο πιο κατανοητά γίνεται και ας τους πούμε με τα ελληνικά τους ονόματα:

Total Lung Capacity (TLC): Ολική πευμονική χωρητικότητα
η συνολική χωρητικότητα των πνευμόνων, κατά μέσο όρο 6λίτρα

Residual Volume (RV): Υπολοιπόμενος όγκος
ο όγκος αέρα που παραμένει στον πνεύμονα μετά από μία μέγιστη ενεργητική εκπνοή

Vital Capacity (VC): Ζωτική χωρητικότητα
ο μέγιστος όγκος αέρα που μπορεί να διακινηθεί από τη φάση της μέγιστης εισνπνοής στη φάση της μέγιστης εκπνοής

Tidal Volume (TV): Αναπνευστικός όγκος
Ο όγκος μίας ήρεμης εισπνοής

Inspiratory capacity (IC): Εισπνευστική χωρητικότητα
ο μέγιστος όγκος εισπνοής μετά από μία ήρεμη εκπνοή

Expiratory Reserve Volume (ERV): Eφεδρικός εκπνευστικός όγκος
Ο όγκος αέρα που μπορεί επιπλέον να εκπνευσθεί μετά από μία ήρεμη εκπνοή

Inspiratory Reserve Volume (IRV): Εφεδρικός εισπνευστικός όγκος
Ο όγκος αέρα που μπορεί επιπλέον να εισπνευσθεί μετά από μία ήρεμη εισπνοή

Functional Residual Capacity(FRC): Λειτουργική υπολοιπόμενη χωρητικότητα
Ο όγκος αέρα που παραμένει στον πνεύμονα μετά από μία ήρεμη εκπνοή

Τώρα επί της μηχανικής της αναπνοής και της συσχέτισής της με τα παραπάνω μεγέθη:

H εισπνοή είναι πάντα ενεργητικό φαινόμενο, δηλαδή συντελείται από τη σύσπαση των αναπνευστικών μυών. Συγκεκριμένα το διάφραγμα όταν συσπάται επειδή είναι θολωτός μυς που χωρίζει τη θωρακική κοιλότητα από την κοιλότητα της κοιλιάς κατεβαίνει προς τα κάτω, οδηγώντας σε διάταση του θώρακα και συμπίεση της κοιλιάς. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται υποπίεση και αέρας μετακινείται μέσω των αεροφόρων οδών προς τον πνέυμονα. Στην ήρεμη εισπονή αυτός είναι περίπου 500ml και αντιστοιχεί στη TV. Μπορούμε ενεργητικά πάλι κοινητοποιώντας και τους μεσοπλεύριους μύες και αυξάνοντας τη σύσπαση του διαφράγματος να αυξήσουμε τον όγκο του ειπνεόμενου αέρα μέχρι μα πάμε να "σκάσουμε". Τότε εισπνέουμε τον ΙRC, περίπου 3lt, φτάνοντας στο μέγιστο της χωρητικότητας του πνεύμονα σε αέρα (ΤLC). Aπό τα παραπάνω προκύπτει ότι TV+IRC= ΙC.

H ήρεμη εκπνοή είναι αντιθέτως παθητικό φαινόμενο. Συντελείται λόγω της ελαστικότητας του διαφράγματος και του θωρακικού τοιχώματος, τα οποία μετά τη διαστολή κατά την εκπνοή επανέρχονται σε φάση ηρεμίας συμπιέζοντας τον πνεύμονα αυξάνοντας την πίεση στη θωρακική κοιλότητα και σπρώχνωντας τον αέρα προς τα έξω. Ο όγκος αέρα που μένει στον πνεύμονα μετά από μία ήρεμη εκπνοή είναι ο FRC. Ενεργητικά μπορούμε να εκπνεύσουμε επιπλέον μέχρι να μην μπορούμε να βγάλουμε άλλο αέρα. Αυτό γίνεται συσπώντας τους κοιλιακούς μύες και μία υποομάδα των μεσοπλεύριων μυών χαλαρώνοντας ταυτόχρονα το διάφραγμα. Ο επιπλέον όγκος που εκπνέουμε επιπλέον εργητικά είναι ο ERV, περίπου 1-1,5 lt. Στον πνεύμονα μετά από τη μέγιστη ενεργητική εκπνοή παραμένει ένας όγκος αέρα περίπου 1 lt, o RV. Συνεπώς ERV+RV=FRC

Aπό τα παραπάνω προκύπτει ότι VC=IRV+TV+ERV, περίπου 5lt.

Προφανώς αναφέρεσαι στα 5lt της VC. Αυτό σημαίνει ότι ένας δύτης στον αναπνευστικό του κύκλο κάνει μέγιστη εκπνοή (μέχρι να σκάσει) και μετά μέγιστη εισπνοή (μέχρι πάλι να σκάσει). Τότε θεωρητικά μετακινεί 5 lt αέρα. Όπως καταλαβαίνεις το σενάριο αυτό συμβαίνει σπανιότατα και σε ειδικές συνθήκες. Επίσης λόγω της λεγόμενης κόπωσης των αναπνευστικών μυών, δεν είναι δυνατόν ένας φυσιολογικός άνθρωπος να διακινεί διαρκώς το VC. Και τέλος κάτι τέτοιο οδηγεί σε αλλαγές του CO2 και του PH, αλλά αυτό είνα άλλο μεγάλο θέμα....

Ας πάρουμε όμως και το ενδεχόμενο ότι ένας δύτης δοκιμάζει τη μέγιστη εισπνοή. Η πίεση της στολής και του εξοπλισμού καθώς και η αντίσταση του ρυθμιστή δεν θα τον αφήσουν να φτάσει τα 5 lt εύκολα. άρα, και πάλι μιλάμε για μικρότερο όγκο αερίου που διακινείται. Μην ξεχνάμε επίσης ότι λόγω της ελαστικότητας-σχετικής ανελαστικότητας του θώρακα 5 lt εισπνεμόμενου αερίου δεν αντιστοιχούν σε 5 lt αύξησης του όγκου του δύτη, γιατί αλλιώς δε θα ήταν δυνατή η παθητική εκπνοή.

Ο όγκος αέρα που μπορεί να μετακινηθεί σε 1 sec κατά την βίαιη εκπνοή (βίαια εκπνεόμενος όγκος, Forced Expiratory Volume-FEV) είναι μεγαλύτερος από αυτόν στον ίδιο χρόνο κατά τη βίαιη εισπνοή (βίαια εισπνεόμενος όγκος, Forced Ιnspiratory Volume-FIV). για αυτόν το λόγο και η ταχύτητα εκπνοής - εισπνοής είναι αυτή που παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο στην ταχύτητα αλλαγής πλευστότητας. Το ποσό που θα αλλάξει η πλευστότητα εξαρτάται βεβαίως από τον όγκο του αέρα που μετακινείται

ΥΓ Οι τιμές των όγκων αναφέρονται σε άντρες, στις γυναίκες είναι μικρότερες.

'οσον αφορά στις αιμοδυναμικές διαταρχές στην κατάδυση, που σχετίζονται και με το post του ατυχήματος του ελεύθερου δύτη, κάποιοες πληροφορίες είναι εδώ

http://www.scubadive.gr/forum/showth...=7087#post7087

καλό βράδυ, αρκετά πολύπλοκα τα κάναμε τα πράγματα...

:geia:

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Εγώ θα έλεγα το αντίθετο, ότι οι εξηγήσεις σου είναι απόλυτα κατανοητές και μπράβο σου που αφιέρωσες το χρόνο σου να τις γράψεις. :thumbup::thumbup::thumbup:

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Θα σε ευχαριστήσω και εγώ για τις κατατοπιστικότατες επεξηγήσεις σου !
Θα ήθελα να επισημάνω το παραπάνω, και πολύ θα ήθελα να το αναλύσουμε σε κάποιο άλλο θέμα. :thumbup:

Κατα πόσο δηλαδή η αναπνοή , άσκηση , πυκνότητα αερίου , πίεση περιβάλλοντος , θερμοκρασία, καταδυτικό αντανακλαστικό κλπ, θα μπορούσαν να επηρεάσουν το CO2 build up και την αλλαγή στο PH του αίματος , με συνέπεια οξεία οξεοβασική διαταραχή κατά τη διάρκεια της κατάδυσης ?
Σε αυτό, αναλογίσου την κατάδυση και με κλειστό κύκλωμα, (rebreather)

Ευχαριστώ και πάλι !

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

@ eye love scuba

ευχαριστούμε για την εξαιρετική και πολύ κατανοητή και κατατοπιστική δημοσιεύση :thumbup:

@Σπύρος Κόλλας

Αυτό που μαθαίνουμε στο Nitrox ή πρέπει τέλος πάντων να μαθαίνουμε είναι ότι το οξυγόνο είναι πιο ναρκωτικό από το άζωτο άλλα λόγω του μεταβολισμού του δεχόμαστε ότι έχει την ίδια ναρκωτική επίδραση με το άζωτο και έτσι το υπολογίζουμε ότι δηλαδή έχουμε την ίδια ναρκωτική επίδραση με τον αέρα.Τουλάχιστον μέχρι να ξεκαθαριστεί τι ακριβώς γίνεται αυτή είναι η ασφαλέστερη προσέγγιση.
Η αύξηση του αριθμού και του μεγέθους των τριχοειδών λόγω κρατήματος της αναπνοής δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ στον μέσο αυτοδύτη που καταδύεται μία φορά την βδομάδα για 30-40 λεπτά. Αν μιλάμε για κάποιον που κάνει ελεύθερη κατάδυση σε πολύ υψηλό επίπεδο και προπονείται καθημερινά με μεγάλες παρατεταμένες άπνοιες να το συζητήσουμε αλλά για τον μέσο αυτοδύτη δεν ισχύει. Η αερόβια προπόνηση έχει πολύ καλύτερα και γρηγορότερα αποτελέσματα στον τομέα αυτό.

Το ότι τα αέρια που βρίσκονται διαλυμένα στο αίμα δεν ασκούν τις όποιες επιδράσεις έχουν από πού προκύπτει? Το ότι βρίσκονται διαλυμένα δε σημαίνει ότι εξαφανίστηκαν από το σώμα. Ο ρυθμός μεταβολισμού του οξυγόνου δεν έχει να κάνει με το πόσο κρατάω την αναπνοή μου αλλά με το τι ανάγκες έχουν οι ιστοί λόγω του παραγόμενου κάθε φορά έργου. Θυμήσου ότι το οξυγόνου ή μάλλον η έλλειψη του δεν είναι το μεγάλο πρόβλημα (το έγραψες και εσύ στην αρχική δημοσίευση). Το μεγάλο πρόβλημα είναι να ξεφορτωθώ όσο καλύτερα μπορώ το διοξείδιο και αυτό σίγουρα δεν γίνεται με το κράτημα της αναπνοής που προτείνεις.
Πως περιορίζω την συγκέντρωση του αζώτου δηλαδή? Το μίγμα που αναπνέω έχει άζωτο το οποίο αναπνέω σε κάποια μερική πίεση αυτή η αυξημένη μερική πίεση είναι που δημιουργεί τα προβλήματα νάρκωσης. Αρκετές μελέτες σε ελεύθερους δύτες δείχνουν ότι και αυτοί επηρεάζονται από το άζωτο σε θέματα νάρκωσης ιδιαίτερα σε βαθιές καταδύσεις που η μερική πίεση του αζώτου αυξάνεται πολύ. Όχι μόνο δεν έχεις πλεονέκτημα με το κράτημα της αναπνοής αλλά έχεις σοβαρό μειονέκτημα αφού βάζεις στο παιχνίδι και το αυξημένο ποσοστό διοξειδίου (που θεωρείται πολύ πιο ναρκωτικό από το άζωτο) που με το κράτημα της αναπνοής δεν μπορείς να αποβάλεις αποτελεσματικά.Μήπως έχεις οδηγηθεί σε λάθος συμπέρασμα?
Κανένα κράτημα της αναπνοής στην αυτόνομη κατάδυση δεν ωφελεί. Μπορεί ένα δύο μικρά κρατήματα της αναπνοής, για να βγάλω την φωτογραφία ή για να μην «τρομάξω» ένα ψάρι που χαζεύω, να μην με επηρεάζουν τόσο δραματικά αλλά δεν σημαίνει ότι ωφελούν κιόλας. Άλλαξε διατύπωση στην αρχική δημοσίευση γιατί είναι πολύ εύκολο να μπερδευτεί κάποιος. Μακρόσυρτες εισπνοές και γρήγορες εκπνοές έτσι και αλλιώς έχουμε το γιατί το περιέγραψαν πολλοί και σωστά σε παραπάνω δημοσιεύσεις. Αν κάποιος θέλει να κάνει την αναπνοή του πιο αποδοτική πρέπει να επιμηκύνει ελαφρά το διάστημα εκπνοής για να εξασφαλίσει το δυνατόν καλύτερο αερισμό. Συνοψίζοντας αργή συνεχόμενη αναπνοή με ίσα διαστήματα εισπνοής εκπνοής ή και την εκπνοή ελαφρά μακρύτερη από την εισπνοή είναι το ιδανικό. Αποφυγή πάση θυσία λαχανιάσματος ή κρατήματος της αναπνοής που θα οδηγήσει μοιραία σε λαχάνιασμα κάποια στιγμή. Μάλλον το αντίθετο από ότι προτείνεις με λίγα λόγια.

Με συγχωρείς αλλά συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια…. Η ερώτηση είναι αν δύτης που δεν παράγει έργο θα καταναλώσει τελικά λιγότερο αέριο αν κρατά την αναπνοή του (όπως υποστηρίζεις) σε σχέση με το αν αναπνέει κανονικά χωρίς να κρατά την αναπνοή του και εσύ απαντάς συγκρίνοντας την κατανάλωση σε δύτη χωρίς παραγωγή έργου σε σχέση με δύτη που παράγει έργο…. Δεν έχει βέβαια νόημα να το ξαναρωτήσω είναι φανερό ότι αν κρατάς την αναπνοή σου θα καταναλώσεις τελικά περισσότερο αέριο διότι δεν αποβάλεις αποτελεσματικά το διοξείδιο και το κέντρο αναπνοής θα απαιτήσει γρήγορα ή αργά αύξηση του ρυθμού αναπνοής.

Σε ένα σώμα που βρίσκεται σε κατάσταση ουδέτερης πλευστότητας η άνωση με το βάρος (έλξη το λες εσύ) είναι δυνάμεις ίσες και αντίθετες Αν προσθέσω στην άνωση ή αφαιρέσω από το βάρος το σώμα θα κινηθεί προς το πάνω κατά το ίδιο μέτρο που θα κινηθεί προς το κάτω αν αντίστοιχα αφαιρέσω άνωση ή προσθέσω βάρος. Βασική εφαρμογή της αρχής του Αρχιμήδη. Το πόσο υγρό υπάρχει από πάνω ή από κάτω είναι άσχετο. Φέρε στο μυαλό σου ένα απλό πρόβλημα ανέλκυσης αντικειμένου επιπέδου AOW και θα το καταλάβεις.
Επαναλαμβάνω γιατί το μπέρδεμα είναι εύκολο να γίνει καλό θα είναι να επαναδιατυπώσεις την αρχική δημοσίευση και να το ξεκαθαρίσεις. Κανένα κράτημα της αναπνοής δεν είναι ωφέλιμο. Το skip breathing δεν αναφέρεται καθόλου σε μισές εκπνοές αναφέρεται σε εκούσιο κράτημα της αναπνοής (σαν και αυτό που σε μικρό βαθμό αναφέρεσαι). Οι γρήγορες εκπνοές δεν είναι αποτελεσματικός τρόπος αερισμού ιδιαίτερα στα βαθιά που η πυκνότητα του διακινούμενου αερίου είναι μεγάλη και σε αυτό συμφωνεί νομίζω σύσσωμη η ιατρική καταδυτική κοινότητα χωρίς διάσταση απόψεων.
Αυτά...:geia:

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

:banghead:

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

@ Σπύρος Κόλλας...... Δεν με έπεισες.....
@ fivos... με έπεισες...
@ dmanetakis .... με έπεισες
@ eye love scuba..... ωραία και κατατοπιστική η ανάλυση σου, αλλά αρχίζει και χάνει το point της συζήτησης ...
@ sharkius... σαν να συμφωνώ μαζί σου.....

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

@Σπύρος Κόλλας
Σπύρο, δεν ισχύει τίποτα από αυτά που λες.
Αν αισθάνεσαι ότι τη μάζα του νερού που βρίσκεται από πάνω σου την κουβαλάς στους ώμους και την πλάτη σου, αυτό ανήκει στη σφαίρα της Ψυχολογίας και όχι της Φυσικής.
Η στήλη του νερού από πάνω μας, το μόνο που "προσφέρει" είναι υδροστατική πίεση. Αν ανοίξεις ένα εγχειρίδιο Φυσικής Β' Γυμνασίου (ακόμη κι αυτά τα αισχρά του Μάζη το λέγανε) θα δεις ότι η υδροστατική πίεση σε οποιοδήποτε σώμα βυθίζεται σε υγρό -ασχέτως αν ισορροπεί ή όχι- ασκείται ισοδύναμα σε όλη την επιφάνειά του, κι από πάνω, και στο πλάι κι από κάτω, κι από παντού.
Με λίγα λόγια, η υπερκείμενη μάζα/όγκος του νερού δεν έχει καμμία επίδραση πάνω μας σε καμμία κατεύθυνση κίνησης - τελεία και παύλα.

Αντί όμως να το ψάξεις λίγο και να παραδεχτείς το λάθος σου (ανθρώπινο είναι, όλοι κάνουμε λάθη και απολύτως επιθυμητό ειδικά από ένα δάσκαλο να μαθαίνει και να γίνεται καλύτερος) εσύ συνεχίζεις να προσθέτεις και νέους άσχετους "διαισθητικούς" όρους σε ένα καθαρά φυσικό φαινόμενο, για να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα που έγραψες στο πρώτο σου μήνυμα.

Έλξη????
Η έλξη ορίζεται ως δύναμη που ασκείται μεταξύ δύο σωμάτων.
Που στην ευχή κολλάει η έλξη σε αυτή την κουβέντα?
Σε λίγο θα μας πεις ότι αν είμαι ερωτευμένος και το έτερον ήμισυ με περιμένει στη βάρκα, η ανάδυση γίνεται ευκολότερα, λόγω έλξης...
Ας σοβαρευτούμε λίγο...


@eye love scuba
Γιώργο, χρειαζόταν αυτή η πολύ ωραία η ανάλυση για την μηχανική των πνευμόνων, για να ξέρουμε τουλάχιστον γιατί μιλάμε..
Εύγε για τον κόπο σου να ξεκαθαρίσεις το τοπίο :thumbup:

όσο γι αυτό εδώ που έγραψες:
Το έχει πει πολύ ωραία ένας φίλος ο Βασίλης (που βουτάει και φωτογραφίζει με ασφάλεια 20+ χρόνια τώρα) σχολιάζοντας τις ατέλειωτες καταδυτικές συζητήσεις και ομιλίες στις οποίες δυιλίζουμε τον κώνωπα:
"Πριν σας γνωρίσω, η κατάδυση ήταν μια απλή υπόθεση"

:geia:

ΥΓ: Μάλλον δεν είναι τυχαίο που όλες αυτές οι πολύπλοκες συζητήσεις που αναλύουν τα πάντα γύρω από τα μικρά τίποτα της κατάδυσης, γίνονται μόλις πιάσουν τα πρώτα κρύα: Το καλοκαίρι απλά βουτάμε και χαιρόμαστε την ομορφιά της κατάδυσης :p :)

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

:) Εσύ να σοβαρευτείς. Εμείς συζητάμε σοβαρά για δυσνόητα θέματα και έννοιες φυσικής και εσένα το μυαλό σου στις γυναίκες!

Έλξη εννοούμε την βαρυτική, της Γης, η οποία μεγαλώνει όταν ο δύτης πλησιάζει προς το κέντρο, κάπου εξήμισι χιλιάδες χιλιόμετρα πιο κάτω από τη στάση ασφαλείας, άνοιξε κανά βιβλίο φυσικής να μορφωθείς! :rofl:

Β. :geia:

Υ.Γ. Έχει μετρήσει κανείς πόσο αέρα εκπνέει πραγματικά; Εννοώ στην πράξη, με πείραμα, σε κατάδυση όχι στο σπίτι, με ογκομετρικό δοχείο ανάποδα, σωλήνακι, γιου νόου. You may be surprised :confused:

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

γμτ. φαίνεται τόσο πολύ εεε? :D
Που θα πάει, ελπίζω όταν γεράσω λίγο ακόμη να σταματήσει (...να φαίνεται) :p

Αααα! άμα είναι έτσι ΟΚ,
αγόρασα πρόσφατα βιβλίο super για το θέμα: "Η θεωρία της κούφιας Γης" :thumbup:

Ενδιαφέρον ακούγεται...
Εννοείς πως θα είναι πολύ λιγότερο απ' όσο θεωρητικά περιμένουμε?
Φαντάζομαι ότι δεν θα έχει ξεφύγει το θέμα από κάποιον παλαβό από αυτούς της DAN και θα έχει δημοσιευτεί κάποια σχετική μελέτη ;)

(έχω ένα ογκομετρικό για να φτιάχνω cocktails
αλλά είναι μόνο 200ml - δεν κάνει :) )

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Η αλήθεια είναι πως δεν εννοώ τίποτα αφού δεν έχω ιδέα πόσο θα είναι, τα νούμερα είναι αρκετά διαφορετικά όπως βλέπεις στη συζήτηση, επομένως είμαι περίεργος και λέω να κάνω μια δοκιμή. Δεν είναι δύσκολο, μια φιάλη 2L από αναψυκτικό ή καλύτερα ένα μεγαλύτερο δοχείο 4L, ανεξίτηλος μαρκαδόρος για γραμμές σε κάθε όγκο γεμίζοντας το σταδιακά με νερό βρύσης με τον ογκομετρικό για τα cocktails:thumbup:, ανά 200ml μου φαίνεται εντάξει (όποιος θέλει ας το κάνει ανά μικρόλιτρο, δεν θα μαλώσουμε:D). Έτοιμο το ογκομετρικό δοχείο για υγρά και αέρια. Το δένεις σε μια ζώνη με 3-5 kg ανάποδα (το δοχείο ανάποδα:)) Σωληνάκι εύκαμπτο για ευκολία (για να είναι το δοχείο ακριβώς στο ίδιο βάθος με τα πνευμόνια, εντάξει;;;:D), slate και μολύβι και αρχίζει το πείραμα. Επαναλήψεις, βαθιές - ρηχές αναπνοές, τι άλλο;

Αν μου πεις και καμιά άλλη ιδέα ευχαρίστως να την σκεφτώ. Το πόσο βαθιές θα είναι οι αναπνοές έχει υποκειμενικότητα αλλά νομίζω ότι κάθε ένας μας αισθάνεται πως περίπου αναπνέει βαθιά και πως συνήθως - no cheating please. Δεν είναι να γράψεις και paper, απλώς είμαι περίεργος και θα'θελα να δοκιμάσω.

Β. :geia:

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Ένας σωλήνας αποχέτευσης πλυντηρίου (κατά προτίμηση αχρησιμοποίητος :p) νομίζω έχει ιδανική διάμετρο και ευκαμψία για το πείραμα, αρκεί να χωράει στο στόμιο του δοχείου και να αφήνει καλή δίοδο για να βγαίνει το νερό.

Επίσης, θα είχε ενδιαφέρον να έχουμε μετρήσεις από διαφορετικά βάθη (-10μ, -20μ).
Αν βουτάς ακόμη, μάλλον θα το δοκιμάσεις πρώτος, οπότε περιμένω αποτελέσματα :thumbup:
(εμένα με βλέπω να ξαναβουτάω την άνοιξη, εκτός και μου τη δώσει και πάω για βουτιά κάποιο ηλιόλουστο Σ/Κ αυτού του Χειμώνα που επιμένει να μεταμφιέζεται σε Καλοκαίρι)

:geia:

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Απ' τα καλύτερα που έχουν γραφτεί τον τελευταίο καιρό.... :thumbup:

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Έκανα δοκιμές σήμερα στα -8μ περίπου, για 10 λεπτά με πολλές επαναλήψεις για τον Tidal Volume (TV): Αναπνευστικό όγκο και για τον Expiratory Reserve Volume (ERV): Eφεδρικό εκπνευστικό όγκο και δύο μόνο από βαθιά εισπνοή σε βαθιά εκπνοή.
Δύο μπουκάλια 1,5L έκαστο δεμένα σε βαρίδια και σωληνάκι σιλικόνης για εκπνοή μέσα σε αυτά. Η εκπνοή είχε μεγαλύτερη αντίσταση από αυτή του ρυθμιστή και πολύ μεγαλύτερη από αυτή στην επιφάνεια επειδή δεν είχα σκεφτεί ότι αν τα δοχεία είναι στο ίδιο βάθος με τους πνεύμονες, το σωληνάκι θα πάει πρώτα κάτω και μετά πάνω επομένως χρειαζόταν να φυσήξω με κάποια προσπάθεια.

Λοιπόν μέτρησα TV = 0,7L και ERV = 1,3L.
Οι δοκιμές που έκανα για όγκο από βαθιά εισπνοή σε βαθιά εκπνοή δεν πέρασαν τα 3L. Τα 5L είναι εξωπραγματικά για τα δικά μου δεδομένα, υποθέτω ότι κάποιος μεγαλόσωμος και που αθλείται συστηματικά να μπορεί να κάνει 4-5L, αλλά μια δοκιμή θα σας πείσει ότι δεν γίνεται όσο εύκολα διαβάζετε το νούμερο στο wikipedia :)

Αυτά μέτρησα εγώ, αν δοκιμάσει και κάποιος άλλος ας μας πει τι βρίσκει.
:geia:

B.

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Ένας σωλήνας αποχέτευσης πλυντηρίου είναι καλή ιδέα για μεγαλύτερο δοχείο όπως το σκεφτόμουν αρχικά, αλλά τελευταία στιγμή πήρα ότι βρήκα μπροστά μου.
Σε διαφορετικά βάθη θα αλλάξει ο Residual Volume (RV): Υπολοιπόμενος όγκος ή όχι ;:confused: Μήπως μειώνεται επομένως μπορεί κανείς να εκπνεέι περισσότερο;
Να σου πω πως μπορείς να δοκιμάσεις στο σπίτι, με μια λεκάνη με λίγο νερό και ανάποδα μέσα ένα δοχείο αφού πρώτα το έχεις γεμίσει με νερό. Αν η λεκάνη χωρά όλο το νερό που θα βγει από το δοχείο ενώ εκπνέεις, δεν χρειάζεσαι σφουγγαρίστρα :)

:geia:
Β.

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Καλησπέρα !

Χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι που το ψάχνουν και λίγο παραπάνω, σαν τον Vasilis_UW. :thumbup:
Αν μη τι άλλο, δίνει και ένα σκοπό σε μια απλή κατάδυση.

Παρομοίως σήμερα έκανα και εγώ μια πιο απλή δοκιμή.
Στα -6μ ως συνήθως "έβγαλα" μπαλονάκι. (DSMΒ μάρκας Frog του 1m μήκος , σύντομα θα έχω και όγκο.)

Με μια βαθιά εισπνοή και εκπνοή παρατήρησα ότι μπορώ να το φουσκώσω ολόκληρο, και με πεδιλισμούς προς τα κάτω για να κρατήσω βάθος (έργο) γιατί με τράβαγε σαν τρελό προς τα πάνω.

Μόλις έχω όγκο θα ενημερώσω.

Χαιρετισμούς.

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Ο σωλήνας πλυντηρίου είναι παχύς και θα σου αυξήσει πολύ το λεγόμενο νεκρό όγκο (dead volume). Με λίγα λόγια θα σου αποθηκευθεί σημαντική ποσότητα αέρα στο σωλήνα, οπότε πρέπει να ξέρεις τον όγκο του σωλήνα.
Το RV θεωρητικά στην αυτόνομη κατάδυση δε μειώνεται.
Τα 5 lt VC δεν τα φτάνεις γιατί όπως είπαμε μεταξύ άλλων ο εξοπλισμός σε εμποδίζει.

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Oγκος μπαλονακίου :p περί τα 3,180 lt το έβγαλα εγώ.

Eχει ύψος 100cm και 20cm περιφέρεια φουσκωμένο.

:geia:

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους

Χαίρομαι κ εγώ πολύ που το θέμα πυροδότησε καταδύσεις με σκοπό την έρευνα!!!
Θα ήταν πραγματικά πολύ όμορφο να βλέπαμε συχνότερα παρόμοιες δράσεις από όλους εσάς που έχετε πάθος με την κατάδυση. :thumbup:

@sharkius
Για το οξυγόνο ισχύουν τα:
1) Ναρκωτικό
2) Καύσιμο
Για το άζωτο ισχύουν τα:
1) Ναρκωτικό
2) Αδρανές
Άλλο το ότι είναι το ίδιο ναρκωτικό σαν αέριο και άλλο το αν έχει συγκριτικό πλεονέκτημα. Εγώ λοιπόν αναφέρθηκα στο ‘’πλεονέκτημα’’

Πως είσαι τόσο απόλυτος;;;
Σε κατά μέσο όρο, αύξηση δεκάλεπτου και μεγάλη μείωση της κατανάλωσης , αναφέρονται αυτόνομοι δύτες οι οποίοι παρακολούθησαν μόνο το πρώτο επίπεδο ελεύθερου δύτη και το οποίο απ όσο ξέρω δεν κρατάει χρόνια αλλά μερικές ημέρες.

Τα αέρια ασκούν άμεσα τις επιδράσεις τους κατά κύριο λόγο όταν μειώνεται η περιβάλλουσα πίεση. Ότι ακριβώς συμβαίνει με το άζωτο όπου δεν κινδυνεύω άμεσα από την παραμονή στο βάθος (βγάλε απ έξω θέματα της νάρκωσης γιατί υπάρχει λύση σε αυτό το πρόβλημα), αλλά από τη διαχείριση της ανάδυσης.

Έχεις δίκιο. Η διατύπωση είναι λάθος

Αν επιμηκύνει το διάστημα της εκπνοής θα αλλάξει η πλευστότητά του. Εκπνοή = γρηγορότερα/ευκολότερα προς τα κάτω, Εισπνοή = αργά/δυσκολότερα προς τα πάνω. Άρα με τον τρόπο που περιγράφεις, ο άνθρωπος αυτός, με κάθε νέα του εκπνοή θα βρίσκεται όλο και βαθύτερα. Δεν μπορείς να έχεις αργή συνεχόμενη εισπνοή με ΙΣΑ διαστήματα εκπνοής. Ο όρος ‘’ιδανικό’’ επίσης δεν ισχύει γιατί γενικότερα στην κατάδυση δεν υπάρχει ‘’ιδανικό’’
Από κει και πέρα…
Το λαχάνιασμα θα έρθει από τη στιγμή που θα προσπαθήσεις να γεμίσεις τους πνεύμονες και με τα 5-6 λίτρα και κατόπιν να κρατήσεις την αναπνοή σου. Όταν έχω δηλαδή το tidal volume μπορώ να κρατήσω ενώ όταν έχω το inspiratory capacity δεν μπορώ – δεν πρέπει να κρατήσω την αναπνοή μου.

Μμε συγχωρείς κ εμένα αλλά συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια.
Έκανα αναφορά σε ‘’πλεονέκτημα’’ και όχι λιγότερο ή περισσότερο.
Εσύ το αποδίδεις στην παραγωγή διοξειδίου μη λαμβάνοντας υπ όψιν τις προϋποθέσεις παραγωγής του διοξειδίου, ηρεμία, άγχος, κρύο κλπ, τα οποία διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Μήπως έχεις κάνει το ίδιο λάθος με το παράδειγμα του αντικειμένου;;;


Χρησιμοποιείς το υποθετικό ΑΝ τη στιγμή που εγώ έδωσα μια πιο βατή προσέγγιση (τόσο, όσο…) ενισχύοντάς τη με τον όρο ‘’ρύθμιση’’ συμπεριλαμβάνοντας την παρουσία κάποιου που μπορεί να εξασφαλίσει προϋποθέσεις ασφάλειας. Παρ όλα αυτά, αυτό που περιγράφεις είναι μεν σωστό αλλά δεν έχει καμία σχέση με αυτό που έγραψα μιας και εσύ αναφέρθηκες σε ένα αντικείμενο (μάζα) το οποίο είναι σε απόλυτη ισορροπία, ενώ εγώ αναφέρομαι σε ανθρώπινο σώμα το οποίο ΔΕΝ είναι μάζα και δεν υπάρχει περίπτωση, ούτε μία στο εκατομμύριο, να βρεθεί σε απόλυτη ισορροπία!!!

Για να το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή, το CO2 build up και το skip breathing αφορούν ΜΟΝΟ τον συνδυασμό κρατήματος της αναπνοής και ανάδυσης. Αν προσθέσω και το κλείσιμο της επιγλωττίδας, τότε εξ αιτίας του ότι δημιουργείται νεκρός αεροφόρος χώρος ο οποίος είναι ευάλωτος στην εμβολή.
Για δες εδώ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3610912 μιας και αναφέρθηκες σε σύσσωμη καταδυτική ιατρική κοινότητα


@fivos
Φοίβο, δεν έχω λόγο να ισχυριστώ ότι αυτά που γράφεις δεν είναι σωστά μιας και αρκετά εξ αυτών συμφωνούν μ αυτά που αρχικά έγραψα.
Αυτό που ΔΕΝ αλλάζει όμως είναι
1) το γεγονός ότι το θέμα αυτό (περί φυσικής) ξεκίνησε από λάθος ερώτημα του sharkious, παρ όλο που του ζήτησα να γίνει πιο συγκεκριμένος φέρνοντας ένα παράδειγμα και λέγοντάς εξ αρχής ότι αν και πάμε να συγκρίνουμε δυο ανόμοια πράγματα, θα κάνω μια προσπάθεια να το προσεγγίσω για να καταλάβω το σκεπτικό του. Παρ όλα αυτά…
a. Έγραψες ότι η υδροστατική πίεση δεν έχει σχέση με την άνωση. Η υδροστατική πίεση δεν είναι το βάρος του υγρού…;;;
- Η άνωση δεν είναι μια δύναμη η οποία ορίζεται ως η εξουδετέρωση της υδροστατικής πίεσης μιας και η άνωση εξαρτάται από την πίεση που δέχεται και μάλιστα υπάρχει η στατική και η δυναμική άνωση…;;;
b. Σχετικά με τη μάζα τώρα. Η μάζα περιλαμβάνει την πυκνότητα μιας και η πυκνότητα οφείλετε στη μάζα.
c. Έλξη ασκεί η γη στη συγκεκριμένη μάζα υγρού. Έλξη = η ιδιότητα των υλικών σομάτων να έλκουν άλλα υλικά σώματα.
d. Αν τα βάζαμε σε σειρά αυτή θα ήταν
- Υδροστατική πίεση – βαρύτητα – βάρος ρευστού – δύναμη της έλξης που ασκείται από μια ‘’μεγαλύτερη’’ μάζα που ονομάζεται γη


2) Για κάποιο μαγικό τελικά λόγο εκπνοή = γρηγορότερα/ευκολότερα προς τα κάτω ΚΑΙ εισπνοή = πιο αργά/δυσκολότερα προς τα πάνω.
Θα ήθελα να σου εκφράσω το θαυμασμό μου για τις θεωρητικές σου γνώσεις στη φυσική καθώς και τους συγγραφείς βιβλίων φυσικής τους οποίους απ όσο καταλαβαίνω τους γνωρίζεις και προσωπικά εκφέροντας άποψη. Τον ίδιο θαυμασμό θα ήθελα να σου εκφράσω και για το χιούμορ σου!!!

Εμένα ακόμα δε μου έχει τύχει. Πολύ πιθανό να έχει να κάνει με το είδος του έτερον ήμισυ και με τον τύπο της βάρκας :)

Χαιρετισμούς σε όλους σας και καλή συνέχεια :)

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

:thumbup::thumbup::thumbup:

@dmanetakis, μπράβο που έκανες και εσύ τη δοκιμή, αφού λένε 5L θεωρητικά και εγώ με το ζόρι κατάφερα 3L μου είχε φανεί λίγο, αλλά τελικά φαίνεται ότι περίπου τόσο αέρα μπορεί να εκπνεύσει ένα αυτοδύτης από μέγιστη εισπνοή.

Καλές βουτιές σε όλους, με σωστή αναπνοή :geia:
Β.

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Επειδή βλέπω το θέμα να περιπλέκεται και να γίνεται κουραστικό για τον αναγνώστη, παραθέτω κάποια highlights που παρουσιάζουν ενδιαφέρον από εδώ :
CARBON DIOXIDE, NARCOSIS, AND DIVING

Πυκνότητα Αερίου
• Καθώς αυξάνεται η πυκνότητα του αερίου, αυξάνεται και η προσπάθεια εισπνοής-εκπνοής.
• Η αύξηση της πυκνότητας του αερίου, περιορίζει την αναπνευστική απόκριση κάτω από υπερβαρικές συνθήκες.
• Αναπνοή αέρα σε 4 ATA (-30μ) μειώνει τη μέγιστη εκπνευστική ροή του αερίου και το μέγιστο αερισμό των πνευμόνων ανά λεπτό στο μισό από ότι σε 1 ΑΤΑ .
• Η δυνατότητα αύξησης του αερισμού και η εξάλειψη του CO2 κατά τη διάρκεια της άσκησης, μπορεί να περιοριστεί σημαντικά με την αυξημένη πυκνότητα αερίου.
• Η ικανότητα εκτέλεσης άσκησης σε 1 ΑΤΑ δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως οδηγός για την άσκηση σε βάθος, καθώς η ικανότητα να αερίζονται οι πνεύμονες μπορεί να περιορίζεται σημαντικά από την αυξημένη πυκνότητα του αερίου.
• Το οξυγόνο είναι ελαφρώς πυκνότερο από το άζωτο, έτσι η υποκατάσταση του αζώτου με οξυγόνο (nitrox), αυξάνει ελαφρά τη πυκνότητα του μείγματος.


CO2
• Το CO2 είναι 25 φορές περισσότερο λιποδιαλυτό από το άζωτο και πιο ναρκωτικό.
• Το άγχος αυξάνει τον μεταβολικό ρυθμό και μπορεί να συμβάλει στην αύξηση της παραγωγής CO2.
• Η κύρια αιτία αύξησης του CO2 κατά τη διάρκεια της κατάδυσης, είναι η άσκηση σε συνδυασμό με την αυξημένη πυκνότητα του αερίου.
• Μικρή αύξηση της PCO2, η οποία μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της κατάδυσης, μπορεί να συμβάλει στην «νάρκωση» ανεξάρτητα από τη PN2.
• Το CO2 είναι ένα ναρκωτικό αέριο ικανό, να καταστείλει τη συνειδητότητα σε βαθμό ολικής απώλειας.
• Αύξηση του CO2 έχει συσχετιστεί με μειωμένο επίπεδο συνείδησης, τόσο σε υπερβαρικό θάλαμο όσο και σε καταδύσεις.
• Μια μέτρια αύξηση της PCO2 σε 50-60 mmHg μειώνει σημαντικά την ικανότητά να εκτελούνται νοητικές ικανότητες, όπως η αριθμητική, διαχωρισμός χρωμάτων και δεξιότητες όπω ο συντονισμός ματιού-χεριού.
• Η καταστολή της συνειδητότητας που προκαλείται από το CO2 μπορεί να ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των ατόμων.
• Αυξημένη PCO2 επηρεάζει την ψυχική και σωματική ικανότητα και μπορεί να εμποδίσει την αυτο-διάσωση.
• Δύτες έχουν καταστεί ανίκανοι και έχουν χάσει τις αισθήσεις τους λόγω της κατακράτησης CO2, χωρίς να γνωρίζουν ότι βρέθηκαν σε μια απειλητική για τη ζωή τους κατάσταση.
• Αυξημένη PCO2 αυξάνει την πιθανότητα τοξικότητας οξυγόνου.


Αναπνοή και CO2
• Ο όγκος του αερίου που αναπνέεται ανά λεπτό, επηρεάζει την απομάκρυνση του CO2 από το αίμα, μέσω της διάχυσης, από τους πνεύμονες.
• Κατά τη διάρκεια της άσκησης, αν ο όγκος του αερίου που αναπνέεται ανά λεπτό δεν αυξηθεί παράλληλα με την αύξηση της παραγωγής CO2, τότε η αρτηριακή PCO2 θα αυξηθεί.
• Η συντήρηση μιας κανονικής PaCO2 μπορεί να μην είναι δυνατή κατά την αναπνοή πυκνού αερίου.
• Η αναπνευστική απόκριση στην αύξηση του CO2, φαίνεται να ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των δυτών.
• Σοβαρή αύξηση της PaCO2 θα προκαλέσει περαιτέρω κατακράτηση CO2, μειώνοντας τον αερισμό των πνευμόνων.
• Σε κατάδυση, η αναπνοή από demand valve ρυθμιστές μπορεί να επιφέρει πρόσθετο έργο κατά την αναπνοή.
• Η συνολική επίπτωση στην αναπνοή, σχετικά με την απόκριση στην αύξηση του PCO2 σε άσκηση, μέσα από ένα σύγχρονο καλά συντηρημένο ρυθμιστή, είναι άγνωστη.

....έπεται συνέχεια ...

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Αναπνοή
• Σε μεγάλο ποσοστό ο αερισμός των πνευμόνων ρυθμίζεται ασυνείδητα, και διέπεται από την ανάγκη για O2 και την απομάκρυνση του CO2.
• Σε κατάσταση ηρεμίας, όταν η κατανάλωση οξυγόνου είναι ελάχιστη, η ανάγκη να απομακρυνθεί το CO2 ελέγχει τον αερισμό των πνευμόνων.
• Παρά το γεγονός ότι η αρτηριακή τιμή του CO2 ελέγχει άμεσα τον αερισμό, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ανεξάρτητος από την κατανάλωση O2.
• Όταν αναπνέουμε κάτω από συνθήκες ηρεμίας, χρησιμοποιούμε μόνο ένα μικρό μέρος του συνολικού όγκου των πνευμόνων μας
• Σε κατάσταση ηρεμίας, το συνολικό ποσό του αερίου που αναπνέουμε καθορίζεται πρωτίστως από τη μάζα σώματος
• Ο αερισμός ανά λεπτό σε κατάσταση ηρεμίας δεν διαφέρει σημαντικά μεταξύ ατόμων ίδιας μάζας σώματος, καλής φυσικής κατάστασης ή μη.
• Οι πνεύμονές μας έχουν σημαντικό αποθεματικό όγκου εισπνοής και εκπνοής.
• Αναπνευστικός όγκος (Tidal Volume) είναι η ποσότητα του αερίου που εισπνέεται και εκπνέεται με κάθε αναπνοή, κατά μέσο όρο 6 έως 8 ml ανά kg σωματικού βάρους.
• Σε ένα υποθετικό δύτη 70 kg, αυτό οδηγεί σε αναπνευστικό όγκο (TV) περίπου 500 ml.
• Σε ηρεμία αναπνέουμε 12 έως 16 φορές το λεπτό (Minute Ventilation), το οποίο οδηγεί σε αερισμό από 6 έως 7 L ανά λεπτό (TV x φορές ).
• Κατά μέσο όρο ένα άτομο 70 kg, έχει 0,5 L (TV) : Αναπνευστικός όγκος, 3 L (IRV): Εφεδρικός εισπνευστικός όγκος και 1,5 L (ERV): Eφεδρικός εκπνευστικός όγκος

"νεκρός χώρος" αερισμού
• Με κάθε αναπνοή, κάποια ποσότητα αερίου παραμένει πάντα στους αεραγωγούς που μεταφέρουν το αέριο στα τμήματα ανταλλαγής αερίων των πνευμόνων (κυψελίδες).
• Το αέριο στους αεραγωγούς δεν συντελεί στην ανταλλαγή αερίων, και επομένως "χάνεται" ( "νεκρός χώρος" αερισμού )
• Στην ουσία, το οξυγόνο στο «νεκρό χώρο» αερίου δεν είναι διαθέσιμο για την ανταλλαγή αερίων.
• Κατά μέσο όρο, ο νεκρός όγκος αερισμού υπολογίζεται στα 2,2 ml / kg, ή 150 ml στο παράδειγμά μας με το άτομο των 70 kg.
• Αυτό σημαίνει ότι σε κατάσταση ηρεμίας, 150 ml από κάθε 500 ml αναπνοή ΤV, ή 30% των εισπνεόμενων αερίων, δεν υφίστανται ανταλλαγή αερίων
• Για αερισμό 7 L ανά λεπτό, σημαίνει ότι 2,1 L αερίου δεν συμβάλλει στην ανταλλαγή αερίων.
• Οι μεγαλύτερες ανάσες ωστόσο, αυξάνουν την αποδοτικότητα της αναπνοής με τη μείωση του ποσοστού του “νεκρού χώρου” αερισμού.
• Για 1 L αναπνοής , ο “νεκρός χώρος” αερισμού θα παραμείνει 150 ml, αλλά το ποσοστό «νεκρού χώρου» αερισμού θα μειωθεί στο 15%.
• Στη περίπτωση αυτή, η ποσότητα του αερίου ανά λεπτό που δεν συντελεί στην ανταλλαγή αερίων, μειώνεται σε 1,05 L
• Το σημαντικό αποτέλεσμα της μείωσης του ποσοστού «νεκρού χώρου» αερισμού είναι ότι περισσότερο εισπνεόμενο αέριο συντελεί στην ανταλλαγή αερίων με το αίμα.

Ο2 και CO2 και άσκηση
• Με την έναρξη της άσκησης, αυξάνεται ο αερισμός πριν αυξηθεί το αρτηριακό CO2 .
• Σε γενικές γραμμές, το αρτηριακό O2 δεν μειώνεται με την άσκηση.
• Κατά τη διάρκεια ήπιας άσκησης, οι αρτηριακές τιμές Ο2 και CO2 διατηρούνται σε τιμές κατάστασης ηρεμίας.
• Κατά τη διάρκεια άσκησης που πλησιάζει μέγιστες τιμές, το αρτηριακό CO2 μειώνεται.
• Κατά τη διάρκεια ακραίας άσκησης σε αθλητές υψηλών επιδόσεων, η αρτηριακή μερική πίεση του O2 μπορεί επίσης να μειωθεί.

Aερόβια Ικανότητα / Aσκηση
• Οι ασκούμενοι (fit!) αναπνέουν λιγότερο αέριο για να υποστηρίξουν ένα δεδομένο επίπεδο άσκησης σε σύγκριση με τους μη ασκούμενους.
• Με τη καλή αερόβια ικανότητα, οι δύτες μπορούν να επηρεάσουν τον αερισμό των πνευμόνων και να μειώσουν την κατανάλωση τους.
• Η άσκηση αυξάνει τον αερισμό, αλλά οι παράγοντες που είναι υπεύθυνοι για τη ρύθμιση του, είναι ελάχιστα κατανοητοί.
• Η συνολική ρύθμιση του αερισμού κατά τη διάρκεια της άσκησης πιθανόν προκύπτει από την αυξημένα ερεθίσματα από τους περιφερικούς υποδοχείς (κίνηση των αρθρώσεων, μυών κλπ ), και το γενικό ερέθισμα (ξέρουμε ότι είμαστε σε άσκηση, και πρέπει να αυξήσουμε τον αερισμό μας).
• Η αναπνευστική επίδραση της αερόβιας άσκησης, είναι τόσο «μαθησιακή» όσο και φυσιολογική.
• «Μαθαίνουμε» να αναπνέουμε πιο αποτελεσματικά κατά τη διάρκεια της αερόβιας άσκησης.
• Μέσω της συστηματικής αερόβιας άσκησης καταλήγουμε σε ένα μοτίβο αναπνοής που είναι πιο αποτελεσματικό.
• Η μείωση των αναπνευστικών απαιτήσεων/προσαρμογές που προκύπτουν με την αερόβια άσκηση φαίνεται να είναι ειδικές για το κάθε είδος της άσκησης.
• Η αερόβια ικανότητα είναι μια σύνθετη, πολυπαραγοντική διαδικασία, της οποίας το αναπνευστικό σύστημα είναι μόνο ένα μέρος.
• Μία από τις σημαντικότερες αναπνευστικές προσαρμογές της αερόβιας άσκησης είναι ότι λιγότερος ανα λεπτό αερισμός απαιτείται για δεδομένης έντασης άσκηση. (λιγότερο αέριο εισπνέεται για να υποστηρίξει ένα δεδομένο επίπεδο της άσκησης)
• Το αναπνευστικό, καρδιαγγειακό και μυϊκό συστήματα λειτουργούν ως ένα ολοκληρωμένο σύστημα κατά τη διάρκεια της άσκησης.
• Με την αερόβια άσκηση, επέρχονται σημαντικές καρδιακές και κυκλοφορικές προσαρμογές που επηρεάζουν την αποδοτικότητα της χρήσης του Ο2 από τον οργανισμό.
• Αυξάνεται η αερόβια ικανότητα (ικανότητα να μεταβολίζουν το οξυγόνο) των αναπνευστικών μυών, όπως και των σκελετικών.
• Οι αναπνευστικοί μύες αναπτύσσουν αυξημένη αερόβια ικανότητα, η οποία αυξάνει το όριο της έναρξη του αναερόβιου μεταβολισμού και της συσσώρευση γαλακτικού οξέος.
• Επιτρέπει μεγαλύτερη κίνηση αερίου ανά λεπτό, με την ελάχιστη συσσώρευση γαλακτικού οξέος.
• Αυξάνεται η αντοχή τους, η οποία επιτρέπει την παραγωγή μεγαλύτερων, και πιο παρατεταμένων κλίσεων πίεσης αερίων στους αεραγωγούς.
• Αυτές οι αλλαγές επιτρέπουν μια πιο παρατεταμένη αερόβια δραστηριότητα των αναπνευστικών μυών, η οποία βοηθά στην προστασία τους από την κόπωση.

Γενικά
• Λαμβάνοντας βαθύτερες αναπνοές έχουμε πλεονέκτημα, καθώς βαθύτερες αναπνοές αυξάνουν την αποδοτικότητα του αερισμού.
• Λαμβάνοντας λιγότερες και μεγαλύτερες αναπνοές είναι πιο αποτελεσματικό από ό, τι λιγότερες και μικρότερες αναπνοές, καθώς το οξυγόνο που χρησιμοποιείται από τους αναπνευστικούς μύες είναι ελαφρώς αυξημένο στις μεγαλύτερες αναπνοές.
• Η αύξηση της αποτελεσματικότητας της αναπνοής από τις μεγαλύτερες ανάσες από ένα σημείο και μετά αντισταθμίζεται από την αυξανόμενη απαίτηση για οξυγόνο για την υποστήριξη του έργου της αναπνοής.
• Το μεταβολικό κόστος της λήψης μιας μεγαλύτερης αναπνοής δεν αντισταθμίζεται από την αυξημένη παροχή οξυγόνου που αυτή προσφέρει.
• Ο περιορισμός της ικανότητάς μας να πάρουμε βαθύτερες ανάσες, από τους ρυθμιστές, καταδυτικές στολές, ιμάντες εξοπλισμού κλπ. θα μειώσει την ικανότητά μας να μεγιστοποιήσουμε την αποδοτικότητα της αναπνοής.
• Σημαντικό σημείο για τους δύτες είναι, ότι η λήψη βαθύτερων αναπνοών είναι το κλειδί για την αύξηση της αποτελεσματικότητας της αναπνοής κατά τη διάρκεια της άσκησης.

Πηγή : Breathing, Aerobic Conditioning and Gas Consumption

Καλό βράδυ και καλή βδομάδα !

:geia:

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Δημήτρη, όλα αυτά είναι σωστά και ενδιαφέροντα. Αν έχεις χρόνο όμως, γιατί είναι πολύ θεωρητικά ακόμα και για τον πολύ προχωρημένο δύτη ή και εκπαιδευτή, ανέβασε ή σχολίασε ένα πραγματικό σενάριο ώστε να γίνει συζήτηση, Αλλιώς η πλειοψηφία δε θα μπορέσει να ακολουθήσει το θέμα

Απάντηση: Σωστή Αναπνοή στην Κατάδυση
 

Θα κάνω μια προσπάθεια ... :o

Aς συνοψίσουμε κάποια από τα παραπάνω σε μια υποθετική βουτιά ενός advanced open water δύτη στα -30m με αέρα.

Από τη στιγμή λοιπόν που ο δύτης μας αφήνει την επιφάνεια και καταδύεται, θα αρχίσει να αναπνέει όλο και πυκνότερο αέριο μιας και ο ρυθμιστής θα τον παρέχει με μεγαλύτερη πίεση από ότι στη επιφάνεια, ώστε να αντισταθμίσει την πίεση υποβρυχίως. Καθώς αυξάνεται η πυκνότητα του αερίου, αυξάνεται και η προσπάθεια εισπνοής-εκπνοής και περιορίζεται η αναπνευστική απόκριση. Σε αυτή τη φάση να αναφέρουμε ότι αναπνέοντας από έναν καλά συντηρημένο ρυθμιστή, η συνολική επίπτωση στην αναπνοή σχετικά με την απόκριση στην αύξηση του CO2 σε άσκηση υποβρυχίως, είναι άγνωστη. Με κάθε αναπνοή, κάποια ποσότητα αερίου παραμένει πάντα στους αεραγωγούς που μεταφέρουν το αέριο στις πνευμονικές κυψελίδες, αλλά και στο 2ου σταδίου ρυθμιστή μας. Το αέριο αυτό δεν συντελεί στην ανταλλαγή αερίων στις πνευμονικές κυψελίδες, και επομένως "χάνεται" ( "νεκρός χώρος" αερισμού ). Οι μεγαλύτερες ανάσες ωστόσο, αυξάνουν την αποδοτικότητα της αναπνοής με τη μείωση του ποσοστού του “νεκρού χώρου” αερισμού. Η αύξηση της αποτελεσματικότητας της αναπνοής από τις μεγαλύτερες ανάσες από ένα σημείο και μετά αντισταθμίζεται από την αυξανόμενη απαίτηση για Ο2 για την υποστήριξη του έργου της αναπνοής. Ο περιορισμός της ικανότητάς μας να πάρουμε βαθύτερες ανάσες, από τους ρυθμιστές, καταδυτικές στολές, ιμάντες εξοπλισμού κλπ. θα μειώσει την ικανότητά μας να μεγιστοποιήσουμε την αποδοτικότητα της αναπνοής.

Παρόλο που ο δύτης μας μπορεί ακόμα να είναι στα ρηχά 10-15m και σε κατάσταση ηρεμίας το πιθανότερο είναι να μην αντιλαμβάνεται τίποτα από τα παραπάνω και να μην αποτελούν από μόνα τους κάποιο πρόβλημα και ο δύτης μας να απολαμβάνει μια ήρεμη και χαλαρή βουτιά.

Σε μεγάλο ποσοστό ο αερισμός των πνευμόνων ρυθμίζεται ασυνείδητα, και διέπεται από την ανάγκη για O2 και την απομάκρυνση του CO2. Σε κατάσταση ηρεμίας, όταν η κατανάλωση O2 είναι ελάχιστη, η ανάγκη να απομακρυνθεί το CO2 ελέγχει τον αερισμό των πνευμόνων. Κατά τη διάρκεια ήπιας άσκησης, οι αρτηριακές τιμές Ο2 και CO2 διατηρούνται σε τιμές κατάστασης ηρεμίας. Όταν αναπνέουμε κάτω από συνθήκες ηρεμίας, χρησιμοποιούμε μόνο ένα μικρό μέρος του συνολικού όγκου των πνευμόνων μας. Ο αερισμός ανά λεπτό σε κατάσταση ηρεμίας δεν διαφέρει σημαντικά μεταξύ ατόμων ίδιας μάζας σώματος, καλής φυσικής κατάστασης ή μη. Παρόλα αυτά οι πνεύμονές μας έχουν σημαντικό αποθεματικό όγκου εισπνοής και εκπνοής τον οποίο μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε υποβρυχίως για τον έλεγχο της πλευστότητας ! Αυτό ο όγκος μπορεί να ποικίλει από άτομο σε άτομο αλλά μπορεί εύκολα να φτάσει τα 3 L ή 3 Κg άνωσης.

Καθώς όμως ο δύτης μας καταδύεται και φτάνει το μέγιστο προκαθορισμένο βάθος των -30m, τα προαναφερθέντα φυσικά φαινόμενα κάνουν εντονότερη την παρουσία τους.

Η αναπνοή αέρα σε 4 ATA (-30μ) μειώνει τη μέγιστη εκπνευστική ροή του αερίου και το μέγιστο αερισμό των πνευμόνων ανά λεπτό στο μισό από ότι στην επιφάνεια. Ο όγκος του αερίου που αναπνέεται ανά λεπτό, επηρεάζει την απομάκρυνση του CO2 από το αίμα, μέσω της διάχυσης, από τους πνεύμονες. Η συντήρηση μιας κανονικής PaCO2 μπορεί να μην είναι δυνατή κατά την αναπνοή πυκνού αερίου. Σοβαρή αύξηση της PaCO2 θα προκαλέσει περαιτέρω κατακράτηση CO2, μειώνοντας τον αερισμό των πνευμόνων.

Αν τώρα ο δύτης μας για κάποιο λόγο αγχωθεί ή χρειαστεί να παράγει έργο/άσκηση υποβρυχίως τι γίνεται ?

Το άγχος αυξάνει τον μεταβολικό ρυθμό και μπορεί να συμβάλει στην αύξηση της παραγωγής CO2. Η κύρια αιτία αύξησης του CO2 κατά τη διάρκεια της κατάδυσης, είναι η άσκηση σε συνδυασμό με την αυξημένη πυκνότητα του αερίου. Μικρή αύξηση της PCO2, μπορεί να συμβάλει στην «νάρκωση» ανεξάρτητα από τη PN2. Το CO2 είναι 25 φορές περισσότερο λιποδιαλυτό από το N2 και πιο ναρκωτικό. Μια μέτρια αύξηση της PCO2 σε 50-60 mmHg μειώνει σημαντικά την ικανότητά να εκτελούνται νοητικές ικανότητες, όπως η αριθμητική, διαχωρισμός χρωμάτων και δεξιότητες όπως ο συντονισμός ματιού-χεριού. Η αναπνευστική απόκριση στην αύξηση του CO2, φαίνεται να ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των δυτών.

Καλό βράδυ !