Λίμνη Δόξα
 

Καταρχάς θα ήθελα να ανταποδώσω σε όλους τις ευχές για την ονομαστική μου εορτή και να ευχηθώ με την σειρά μου καλή χρονιά με υγεία και επιτυχίες για τον καθένα από εμάς.

Η σημερινή βουτιά συνδυάστηκε με μια πολύ όμορφη βόλτα στην ορεινή Κορινθία και επίσκεψη στην τεχνητή λίμνη κάτω από το μοναστήρι του Αγ. Γεωργίου (λίμνη Δόξα)

Μια εξαιρετικά όμορφη λίμνη που έχουμε επισκεφθεί αρκετές φορές στο παρελθόν, με αυτή την εποχή, παρά τα αρνητικά της, για εμένα να είναι η καλύτερη.

Στα θετικά το υπέροχο τοπίο που συναντάς με τα χιόνια σε όλη σχεδόν την διαδρομή, κυρίως αν αποφασίσεις να κάνεις την ορεινή διαδρομή Ζαρούχλας-Φενεού, η μοναδική αίσθηση να καταδύεσαι μέσα σε ομίχλη όπως κατά κανόνα συμβαίνει αν επιλέξεις να καταδυθείς τις πρωϊνές ώρες κ.ο.κ.

Στα αρνητικά η θερμοκρασία του νερού που σήμερα ήταν 6 βαθμοί αλλά και η θερμοκρασία έξω από αυτό που όταν βγήκαμε ήταν 2 βαθμοί ενώ στα επόμενα 20 λεπτά είχε πέσει στους 0 βαθμούς. ΦΥΣΙΚΑ από το νερό βγήκαμε δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς:D.

Η ορατότητα ήταν ιδιαίτερα περιορισμένη αλλά φαντάζομαι δεν περιμένει κάποιος και κάτι αντίθετο σε μια ελληνική λίμνη, αλλά το παλιό εικονοστάσι του Αγίου Γεωργίου που είναι βυθισμένο σε βάθος που ποικίλει ανάλογα με την στάθμη των νερών από 7 ως 9 μέτρα και ο μεγάλος αριθμός από καραβίδες (μεταξύ αυτών και η γαλάζια καραβίδα που υπάρχει στην λίμνη) σε αποζημιώνουν και με το παραπάνω.

.........

.........

......

.........

και μια για το τέλος...:)



καταραμένες τρύπες στα γάντια...:D, άρχοντας το παλικάρι που μας έδωσε μέλι να ανέβει λίγο το ζάχαρο:D και που μας είπε ότι τον τελευταίο καιρό έχουν κάνει την εμφάνιση τους 4-5 βίδρες:eek:, και φυσικά τα εσωθερμικά του Νίκου... όπως αναφέρεται και σε άλλο post πολιτισμός!!!

Απάντηση: Λίμνη Δόξα
 

Εντυπωσιακό ... :eek: :thumbup:

... αν λάβει κανείς υπ' όψιν ότι πριν δυο εβδομάδες το τοπίο στην λίμνη ήταν κάπως έτσι:

Απάντηση: Λίμνη Δόξα
 

ωραίος προορισμός, ενδιαφέρουσα καταδυση και η ορατότητα δε φαίνεται να είναι και πολύ κακή..

:thumbup:

Απάντηση: Λίμνη Δόξα
 

Χαρά στο κουράγιο σας παιδιά :thumbup:
Ευτυχώς που δε χρειάστηκε να κόψετε και πάγο με το αλυσοπρίονο :crazy:

Ωραία τα ομιχλώδη τοπία Γιάννη ;)
(κάτι μου θυμίζει αυτός ο σταυρός)

Δεν έχω ξαναδεί καραβίδες γλυκού νερού, δεν ήξερα καν ότι υπάρχουν.
Τίποτα άλλα ζωντανά είδατε?


ΥΓ: Ωραία που θα ήταν να πετυχαίνατε τις βίδρες στο νερό εεεε? :)



όχι πολύ κακή εεεε? :confused:
Είδες πόσο σχετικά γίνονται τα κριτήριά σου, αν έχεις καταδυθεί σε ελληνική λίμνη? :rofl:

Απάντηση: Λίμνη Δόξα
 

Φοίβο καλησπέρα,

πραγματικά θα ήταν εντυπωσιακό να πετυχαίναμε τις βίδρες στο νερό (όχι ότι θα μπορούσαμε να τις διακρίνουμε μεταξύ μας) αλλά και έξω από αυτό να τις βλέπαμε και πάλι καλά θα ήταν...

Γενικά στην λίμνη έχουν ρίξει κυπρίνο οπότε θα έχουν φάει τα πάντα (αν και ένας ντόπιος μας είπε ότι για μερικά χρόνια την είχαν ξεσκίσει στο ψάρεμα:confused: μέχρι που δεν έμεινε τίποτα). Βέβαια οι βίδρες κάτι τρώνε οπότε...

Πάντως δεν θα μου φαινόταν καθόλου περίεργο να έχει και νεροχελώνες όπως συμβαίνει με την Τσιβλού που οι συνθήκες είναι αρκετά όμοιες.

Απάντηση: Λίμνη Δόξα
 

Παιδιά, μπράβο ! Μόλις δώσατε ιδέα για νέα εξόρμηση ! :thumbup:

Έχω δυο βουτιές στην Τσιβλού που είναι κοντά και 2-3 επισκέψεις για βόλτα στη Δόξα, αλλά καμία κατάδυση μέχρι τώρα. Νόμιζα πως το βάθος είναι μικρό και η ζωή περιορισμένη. Αυτές οι καραβιδούλες όμως πρέπει να έχουν πολύ χάζι στο νερό. Αξίζει να βραχεί κανείς, αρκεί να μπορείς να δεις πάνω από 30cm... (την τελευταία φορά στη Τσιβλού δε βλέπαμε ούτε το χέρι μας! )

/GKAM

Απάντηση: Λίμνη Δόξα
 

Οι πολύπαθες καραβίδες

Με αφορμή τις όμορφες φωτογραφίες του Idim θέλω να σας μεταφέρω λίγα πράγματα από μια εκτενή μελέτη που έγινε στην Γερμανία. Η ιστορία αυτών των πανέμορφων ζώων που συναντάει κανείς πολύ συχνά σε λίμνες της Ευρώπης είναι τραγική αφού εξαφανίστηκαν τα περισσότερα είδη δια παντός από μια εισαγμένη αρρώστια που μεταφέρθηκε από την Βόρια Αμερική.

Η έρευνα.

Το έτος 1860 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά μια αρρώστια την οποία την ονόμασαν "Krebspest" (Πανώλη καρκινοειδών) (Aphanomyces astaci SCHIKORA) μύκητες που ανήκουν στην οικογένεια Oomyceten.

Η αρρώστια εξαφάνισε σχεδόν όλα τα είδη καρκινοειδών γλυκού νερού που μέχρι τότε υπήρχαν σε όλα τα νερά της Ευρώπης τρεχούμενα, στάσιμα νερά, ποτάμια, λίμνες.

Η εξάπλωση της αρρώστιας




Πρώτη εμφάνηση στην Ευρώπη:

Η πρώτη εμφάνηση στην Ευρώπη καταγράφηκε το 1860 στον ποταμό Po, στην Βορια Ιταλία.

Στην συνέχεια η αρρώστια εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη χρονολογικά όπως αναφέρεται στην λίστα που ακολουθεί.

1875 Γαλλία
1880 κεντρική Ευρώπη
1890 Ρωσία
1893 Φιλανδία
1900 Βουλγαρία
1907 Σουηδία
1978 Ισπανία
1981 Αγγλία
1982 Ελλάδα
1985 Τουρκία
1987 Νορβηγία

Μετά από το 1970 με εξαίρεση την Τουρκία η μετάδοση της ασθένειας μεταφέρθηκε αποκλειστικά από την εισαγωγή ενός είδους καραβίδας από την Βόρια Αμερική Signalkrebs (Pacifastacus leniusculus) ο οποίος είναι φορέας της αρρώστιας. (Επιβεβαίωση “PCR”)


Signalkrebs (Pacifastacus leniusculus) O κύριος φορέας της αρρώστιας. Foto: Chris Lukhaup.

Επιπτώσεις:

Μαζική εξαφάνιση των καραβίδων ακόμα και σε πολύ καθαρά νερά με μεγάλους πληθυσμούς.

Η ανακάλυψη της αρρώστιας:

Τα πρώτα χρόνια δεν γνώριζαν τίποτε και την ονόμασαν απλά "Krebspest" (Πανώλη καρκινοειδών).

Ο Γερμανός ερευνητής HOFER (1898, 1902) προσπάθησε να αποδείξει ότι για την αρρώστια ευθύνεται ένα βακτηρίδιο “Bacillus pestis astaci”

To 1906 o SCHIKORA περιέγραψε ότι η επιδημία προκλήθηκε από παρόμοιο μύκητα με τον Oomyceten και ανήκουν στην οικογένεια Aphanomyceen (Aphanomyces astaci).

Το 1934 ο NYBELIN κατόρθωσε να αποδείξει οριστικά την αρρώστια με καλλιέργεια του "μύκητα" και πειράματα μετάδοσης της ασθένειας

Οι καραβίδες που συναντάμε συνήθως στα νερά της Ευρώπης είναι:



Edelkrebs, Europäischer Flusskrebs (Astacus astacus) (Ευρωπαϊκή ποταμίσια καραβίδα) Foto: Wolfgang Hauer.
Σπάνια την συναντάμε και σε μπλε απόχρωση Foto: Uwe Römer.
Είναι η μεγαλύτερη πληθυσμική ομάδα στις Ευρωπαϊκές λίμνες και ποτάμια, το μέγεθος φθάνει τα 18cm



Steinkrebs (Austropotamobius torrentium). Foto: Wolfgang Hauer.

Αυτά τα είδη είναι τα μοναδικά που επέζησαν από την φοβερή αρρώστια.


Μερικά είδη τα οποία μεταφέρθηκαν από την Β. Αμερική:

Πριν από 100 και πλέον χρόνια μεταφέρθηκαν καραβίδες από την Β. Αμερική και έχουν έχουν εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη και την Ασία.


Kamberkrebs, (Orconectes limosus). Προέλευση, Β. Αμερική. Foto: Friedericke Kremer.



Galizischer Sumpfkrebs (Astacus leptodactylus). Προέλευση, Ισπανία. Foto: Friedericke Kremer



Roter Amerikanischer Sumpfkrebs (Procambarus clarkii). Προέλευση, Β. Αμερική. Foto: Uwe Römer.


Marmorkrebs (Procambarus spec.) Foto: Chris Lukhaup

Προστασία:

Οι καραβίδες είναι αυστηρά προστατευόμενο είδος βάσει της Ευρωπαϊκής οδηγίας και ακόμα ποιο αυστηρά προστατευόμενο είδος από την Γερμανική νομοθεσία. (EU-FFH-Richtlinie, Bundesartenschutzverordnung, Naturschutzrecht und Fischereirecht) einen hohen Schutz und eine ganzjährige Schonzeit; dies reicht aber zur langfristigen Erhaltung dieser Arten nicht aus.

Η αρρώστια παραμένει ακόμα και σήμερα ο μεγαλύτερος κίνδυνος και απειλούνται ανα πάσα στιγμή τα λίγα είδη “Ευρωπαϊκής καραβίδας” που κατάφεραν να επιζήσουν με οριστική εξαφάνιση.

Τι μπορούμε να κάνουμε:
Aν πέσει στην αντίληψη μας ότι κάποιος θέλει να "ξεφορτωθεί" καραβίδες ενυδρείου με προέλευση την Β. Αμερική σε λίμνη ή ποταμό, να το αποτρέψουμε, διότι όλα τα εισαγώμενα είδη είναι φορείς της φοβερής αρρώστιας. Πολύ δύσκολο, αλλά καλό είναι να το γνωρίζουμε.


Πηγή των πληροφοριών είναι μια μεγάλη έρευνα που τρέχει στην Γερμανία. Edelkrebsproject NRW (NRW, κρατίδιο της Γερμανικής ομοσπονδίας NordRhein Westfalen, Βόρια Ρηνανία - Βεστφαλία.

Χρήστος Ευθυμίου.

Απάντηση: Λίμνη Δόξα
 

@ Χρήστος Ευθυμίου

:thumbup::thumbup::thumbup:

Απάντηση: Λίμνη Δόξα
 

Ευχαριστούμε Χρήστο :thumbup:

Απάντηση: Λίμνη Δόξα
 

Γιωργο το μεγιστο βαθος της λιμνης ειναι -35μετρα.
Στην λιμνη μπορεις να θαυμασεις την σπανια μπλε καραβιδα.
Αν πεσεις αριστερα απο το εκκλησακι, να προσεξεις τους βυθισμενους κορμους και τα κλαδια .

Καλη βουτια!

Γιωργος Αλεξοπουλος