Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Σώτος Χριστοδούλου
Πάλι κάτω από τη βάση στα μαθηματικά? 
Λοιπόν 13 λίτρα το λεπτό. Επί 180 λεπτά έχουμε 2340 λίτρα.
2340 διά 12 λίτρα έχουμε 195 bar.
Ε! στην στάση δεν καίω και πολύ... 
|
ΟΚ, αλλά ξέχασες τα ΑΤΑ
Στην επιφάνεια (1 ATM), έχεις SAC 13 lpm. Συνεπώς, με αυτή την κατανάλωση για χρονικό διάστημα 180 λεπτών θα χρειαστείς 13 λίτρα / λεπτά x 180 λεπτά = 2.340 λίτρα. Μέχρι εδώ καλά.
Επειδή όμως βρίσκεσαι στα 6m, ξέχασες να πολλαπλασιάσεις τα 2.340 λίτρα με το 1,6. Δηλαδή μιλάμε για 3.744 λίτρα. Αν τώρα ήσουν στα 10μ (2 bar ppO2 δεν είναι παράλογα π.χ. για IWR – αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία), θες 4.680 λίτρα. Δηλαδή σχεδόν 5 κυβικά (!). Αυτά όλα πάντα για ανοιχτό κύκλωμα όπου όπως ξέρουμε, οι απαιτήσεις σε όγκο αερίων αυξάνονται μαζί με το βάθος. Άλλη μία μεταβλητή είναι και η κατανάλωση που εξαρτάται από τον μεταβολισμό μας ή το υ/β έργο.
Όπως ξέρεις, η ομορφιά στα CCR είναι πως πλέον παίζει κανείς με σταθερές καταναλώσεις οξυγόνου. Η παροχή σε αυτό το mCCR είναι 0,9 lpm
ανεξαρτήτως βάθους. Δηλαδή μια μπουκάλα οξυγόνου των 2L στα 200 bar, μπορεί να μας δώσει θεωρητικά πάνω από 400 λεπτά. Πρακτικά, στην συγκεκριμένη συσκευή (με ξεπλύματα και χρήση bypass) το όριο είναι στα 180 λεπτά καθώς εκεί περίπου εξαντλείται και το υλικό στο κάνιστρο.
Δεν υπάρχει λοιπόν καμία σύγκριση με την φιάλη 12L που ανέφερες. Ο διαθέσιμος όγκος οξυγόνου στο mCCR είναι κατά πολύ μεγαλύτερος και δεν επηρεάζεται από το βάθος.
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Σώτος Χριστοδούλου
Απορία: Πώς ελέγχεις ότι αντέχει το βάθος που θα κατεβείς? Μάλλον όχι με crash test.  Δηλαδή έστω ότι έχεις προχωρήσει και την έκανες ένα mCCR. Πόσο βάθος θα ήσουν confident να κατεβείς? Με ενδιαφέρει πολύ ο τρόπος που σκέφτεσαι. |
Η συσκευή χρησιμοποιεί τυποποιημένους κονέκτορες από την Drager και το Σοβιετικό Π.Ν. (συν τα ανταπτοράκια του Κώστα από συστήματα Ανατολής σε Δύσης) Επίσης, όλα τα εξαρτήματα βρίσκονται πάντα σε πίεση περιβάλλοντος. Από τη στιγμή που το σύστημα είναι στεγανό στα -10m, θα είναι το ίδιο και στα 110m.
/GKAM