Δεν πίστευα πως χρειαζόταν να κάνω αναφορά σε προσωπικό επίπεδο, αλλα νομίζω πως πλέον χρειάζεται για να ξεκαθαρίσει κάπως η θέση μου, γιατι γίναν αρκετές αναφορές σχετικά με τον "καφέ φιλίας" και ελπίζω να μην χρειαστεί πάλι να επανέλθουμε σε ένα θέμα που θεωρώ λήξαν.
Όπως ξέρετε, δημιουργήθηκε ενα θέμα που στάθηκε αφορμή να κατηγορηθώ
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ για κάποια πράγματα, που θα χαρακτήριζα τουλάχιστον τερατώδη.
Όπως επίσης είδατε, οι "κατηγορίες" στηρίχθηκαν κυρίως στο γεγονός της φαινομενικής "ανωνυμίας" μου.
Δεν ξέρω αν ακούγεται περίεργο αυτό, αλλά τουλάχιστον εμένα με έθιξε αρκετά, τόσο που να θέλω να λύσω "δια ζώσης" το όλο θέμα, διότι δεν μου αρέσει να αιωρούνται τέτοιου είδους κατηγορίες εις βάρος μου και δεν με ενδιαφέρει καθόλου το ποιός είναι αυτός που τις εξαπολύει.
Οπότε, δεν θα εχανα με τίποτα την ευκαιρία να δώ απο κοντά και να ανταλλάξω εξηγήσεις για κάτι που με ενόχλησε ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ.
Αυτή ήταν και η αφορμή λοιπόν της συνάντησης, και το μοναδικό
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ μου ζητούμενο ήταν να πάψουν να υπάρχουν αυτές οι κατηγορίες εις βάρος μου, πράγμα που δεν νομίζω πως μπορεί να με φέρει σε θέση να κατηγορηθώ για αυτοανάδειξη μου σε οποιουδήποτε είδους πρεσβευτή, πέραν της εκπροσώπησης του εαυτού μου.
Δεν σημαίνει όμως αυτό, πως έπρεπε να έλεγα : "Kύριοι, εφ όσον αποκαταστάθηκε το όνομα μου, και εξακριβώθηκε η ταυτότητα και το ποινικό μητρώο μου, δεν έχω τίποτα άλλο να συζητήσω μαζί σας, οπότε αποχωρούμε.."
Ίσα ίσα, μιας που είχαν κατα κάποιο τρόπο ξεκαθαρίσει τα πράγματα, μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε ποιοι είναι αυτοί που μας λένε ότι μας λένε, με ποιο τρόπο το κάνουν, και πως αντιδρούν στα σχόλια που κάναμε.
Κανείς λοιπόν, δεν προσπάθησε να αλλάξει την γνώμη σε κανέναν, διότι και οι θέσεις μας (όπως και οι δικές τους) ήταν δεδομένες και κυρίως αμετακίνητες. Ίσως το μόνο που έγινε ήταν απλά να ακουστούν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς, στα πλαίσια μιας φιλολογικής συζήτησης, τα οποία όπως είδαμε, τα παρέθεσα εντελώς ασχολίαστα.
Το οτι το κλίμα ήταν φιλικό, δε σημαίνει πως υπήρξε η οποιαδήποτε συμφωνία (η η οποιαδήποτε προσπάθεια για συμφωνία), ούτε πως βρήκε κανένας την χρυσή τομή που θα μας ενώσει..
Φιλικό κλίμα, μπορεί να υπάρξει και στην τραβηγμένη διαφωνία, εφ όσον τηρούνται κάποια βασικά πράγματα, τα οποία θέλω να πιστέυω πως τηρήθηκαν, και εδώ εντοπίσω αυτο που λέμε "καλό κλίμα".
Κλείνωντας με τα του "Παναγιώτη", να αναφέρω πως ενώ οι κατηγορίες που είχα δεχτεί πράγματι με εξόργισαν όταν τις διάβασα, το αν θα γινόμουν
αρεστός ή δυσάρεστος ήταν ένα θέμα που κάθε άλλο παρα με απασχόλησε.
Πάλι προσωπικά λοιπόν, το αποτέλεσμα της συνάντησης ήταν θετικό ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ - αν θέλετε, και γιατί είδαν οι κ.κ. του συλλόγου οικολόγων ύδρας πως δεν καλύπτομαι απο καμια ανωνυμία (οπότε και δεν μπορούν να μου καταλογήσουν κάτι παρόμοιο με τα προηγούμενα), και γιατί επιβεβαίωσα τα όποια -
για ιδία χρήση - συμπεράσματα είχα βγάλει ήδη.
Τώρα, σχετικά με την "γενική εντύπωση",
(και αυτο είναι το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω στην συζήτηση γιατί τα παραπάνω δεν έχουν το παραμικρό νόημα να αναφέρονται τελικά) αυτό που έχω να πώ, είναι πως η κίνηση που έκαναν σχετικά με την προσφυγή, μπορεί να ακούγεται (και να είναι) εξωφρενική και -το λιγότερο που μπορώ να πω- απαράδεκτη για εμάς, αλλά λόγω του ότι έγινε
οργανωμένα απο τον σύλλογο οικολόγων,
μεθοδικά (έστω και αν τα επιχειρήματα που την στηρίζουν μπορεί να είναι αυθαίρετα και εξωπραγματικά για εμάς), δεν νομίζω πως η απλή απαξίωση είναι η ιδανική λύση, με κριτήριο έχει πάρει τον δρόμο του το θέμα. Νομίζει κανείς πως ακόμα και αν δεν είχαν καταθέσει την προσφυγή, θα μπορούσαμε να βρούμε τρόπο να τους μεταπείσουμε??? Δεν νομίζω!
(Εδώ να αναφέρω πως επειδή είχα την δυνατότητα να συνομιλήσω με διευθυντικό στέλεχος καταδυτικού οργανισμού, οπότε και του ανέφερα το όλο θέμα, πρέπει να ομολογήσω πως κάθε άλλο παρα ως αστείο δεν το έλαβε και μου ζήτησε όσα περισσότερα στοιχεία μπορούσα να του παρέχω για να κάνουν όσο καλύτερη αξιολόγηση μπορούσαν. Προφανώς, έχουν δεί πολλά τα μάτια τους - που λένε, στην λατρεμένη μας Ελλάδα και
αμα καείς με το χυλό, φυσάς και το γιαούρτι..)
Ξέρουμε εκ των προτέρων πως
ΦΥΣΙΚΑ και δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα,-προφανώς και οι ίδιοι οι οικολόγοι το γνωρίζουν αυτό, γι αυτό άλλωστε και η υπερβολή δια του "θαλασσοκτόνου νόμου" -, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω πως οποιαδήποτε υποψία "απειλής",
ίσως -λέω, ίσως-θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ώς
υπαρκτή (Και συμμετρική, όπως θα έλεγε κάποιος γνωστός πολιτικός) απειλή, απο όποια πλευρά και να το δούμε το θέμα, ακόμα και ώς πρακτική εξάσκηση αντίδρασης σε ότι ο καθένας μας- ή καλύτερα στο σύνολο μας- θα θεωρούσαμε πραγματικά
ΙΣΧΥΡΗ απειλή εις βάρος του αντικειμένου που αγαπάμε, είτε αυτο θα ήταν μια λανθάνουσα πορεία του νόμου περι καταδυτικών πάρκων, είτε με κάποια διάταξη που μπορεί να λειτουργήσει εις βάρος του περιβάλλοντος, είτε με κάποια παραφωνία-υπερβολή απο την υπηρεσία εναλίων αρχαιοτήτων, είτε κάποιες εγκληματικές και καταστροφικές ενέργειες, είτε οτιδήποτε. (δεν είναι και λίγα τα όσα βλέπουμε καθημερινά τριγύρω μας)
Αυτά τα "ολίγα" και απο εμένα!
