[Σώτος Χριστοδούλου]

Πραγματικά χαίρομαι που μέσα από αυτή την αναφορά δίνεται η ευκαιρία σε κάποιους από εμάς να το ψάξουνε το θέμα λίγο πιο βαθιά. Είπα να μην αναλωθώ σε αναλύσεις και εξαγωγή συμπερασμάτων αλλά πιστεύω ότι η αναφορά στο περιστατικό που έκανα είναι μια αναφορά που δίνει το στίγμα της τυπικής αντίδρασης του δύτη / θύματος στην ανακάλυψη συμπτωμάτων νόσου. Ο Νεοκλής το έπιασε το μύνημα πολύ σωστά. Το θέμα μπορεί να αναλυθεί μέχρι τελικής πτώσης αλλά και πάλι αφήνω τα συμπεράσματα στους αναγνώστες. Τα όλα όσα ενδιαφέροντα μας παρέθεσαν o Yan και η Μαρία έχουν απόλυτη σχέση με το αντικείμενο που πραγματεύεται αυτό το post! Χωρίς πολλά λόγια. Έχετε το νου σας! Και για να μην ερμηνευτούν τα γραφώμενα μου σαν γραφώμενα κάποιου που το παίζει άγιος και σωστός (κάθε άλλο παρά τέτοιος είμαι) σας ενημερώνω ότι και σε μένα έχει τύχει να νιώσω ενοχλήσεις που κάλλιστα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως νόσος ελαφριάς μορφής που το προφίλ της κατάδυσής μου θα συνηγορούσε υπέρ τέτοιου ενδεχωμένου, αλλά ούτε σε θάλαμο πήγα ούτε το παραδέχτηκα ποτέ, εκτός ίσως από αυτή την στιγμή ότι μπορεί και εγώ να έχω περάσει από DCS. Αν τα συμπτώματα δεν παρεμβάινουν σημαντικά στη ποιότητα ζωής του πάσχοντα συνήθως δεν πάει για θεραπεία παρόλο που η σκέψη τριγυρίζει βασανιστικά στο μυαλό του.

Πραγματικότητες διπιστώνουμε και ομολογούμε. Την ειλικρινή αλήθεια λέμε. Όποιος θέλει το δέχεται, όποιος πάλι δεν θέλει με γεια του με χαρά του.

Η παναγιά μαζί σας!