Να΄σαι καλά βρε Γιάννη, λες και γυρνάω από νυχτερινή ένιωσα με τις φωτογραφίες σου....
Για τυχόν παρεξήγηση: Η
Gerardia savaglia (της φωτογραφίας σου) είναι αυτή που δε διαθέτει δικό της σκελετό (ζωανθάριο) αλλά κάνει κατάληψη νεκρών γοργονίων (νομίζω μόνο της κόκκινης
Paramuricea clavata). Οπότε στη φωτό σου βλέπουμε μια κάποτε κόκκινη γοργονία που πλέον έχει μετασχηματιστεί σε ψευδογιούσουρι....
(Διακρίνεται ξεκάθαρα ο μαύρος σκελετός-υπόλειμμα της γοργονίας κι αυτό είναι που συχνά μπερδεύει μερικούς και νομίζουν ότι πρόκειται για μαύρο κοράλλι. Αδίκως ξηλώνουν τα ζωντανά: Το μαύρο κοράλλι στα νερά μας βρίσκεται συνήθως σε βάθη>200 μέτρα...)
O πιο κλασικός συγγενής της Gerardia είναι το
Parazoanthus axinellae. Πασίγνωστο κι αυτό ζωανθάριο που είμαι σίγουρη ότι έχεις συχνά συναντήσει (και ίσως φωτογραφήσει) στις βουτιές σου. Είναι συνήθως συμβιωτικό του σπόγγου
Axinella damicornis, εξου και το όνομά του.
Τώρα σε ό,τι αφορά το άγνωστό σου, δεν μπορώ να πω ότι το'χω...
Μου μοιάζει σαν κάποια κρούστα βρυοζώου π.χ
Schizobranchiella sanguinea (θα μπορούσε να είναι και σπόγγος αλλά η ανάλυση δε με βοηθάει) που έχει καλύψει κάτι.... όμως δεν μπορώ να καταλάβω τι κάτι είναι αυτό.
Εσύ που ήσουν εκεί, κανένα κλου παραπάνω;;
(Ό,τι κι αν είναι τέσπα η φωτό είναι πανέμορφη)