Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Μυλωνάκης Κων/νος
|
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Μυλωνάκης Κων/νος
Και βεβαία με την ασφάλεια ότι κάποιος υπάρχει απέναντι να με τραβήξει αν κολλήσω ξεκινήσαμε το πέρασμα.
Στο μέσο του ποταμού το αυτοκίνητο βούτηξε μέχρι το παρμπριζ μέσα και το νερό έφτασε τελικά στα παράθυρα αλλά δεν κόλλησε πουθενά…
|
Θέλουμε και το βίντεοοοοοοο
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο fivos
Βέβαια, αναγκαστήκαμε να παραμυθιάσουμε το Γιώργο ότι μετά από κάθε βουτιά έπρεπε να εισπνέει 30 λεπτά οξυγόνο για λόγους ασφαλείας
(μέχρι να σερβιριστούν τα μπριζολάκια και να προλάβουμε να φάμε τίποτα) αλλά το καταφέραμε κι αυτό  |
Προσέξτε το παρακαλώ κύριοι αυτό το λεπτό σημείο.
Εσείς βέβαια βάζετε πάνω απ' όλα την ασφάλειά σας, γνωρίζετε καλά όλα τα θετικά της προληπτικής εισπνοής οξυγόνου μετά τη βουτιά, έχετε μάλιστα και ένα καταπληκτικό σύστημα παροχής μαζί σας.... Τι θα μπορούσε να σας εμποδίσει να το χρησιμοποιήσετε;;
Καταρχήν οι άγνωστοι θαμώνες της ταβέρνας..... Μπροστά στα μάτια τους εξελισσόταν ένα δράμα... Ένας καημένος (κατά την κρίση τους) ασθενής -που ποιος ξέρει τι πρόβλημα να έχει ο δόλιος- αντί να τρώει μαζί με την υπόλοιπη παρέα του, καθόταν απομονωμένος σε μια άκρη (σωστή καραντίνα) και εισέπνεε οξυγόνο.... "Αααααχ, εμείς να'μαστε καλά" διάβαζες στα συμπονετικά τους μάτια.
Κατά δεύτερον και χειρότερο,
η παρέα σου. Κι όσο πιο κακεντρεχείς κι ανόητοι, τόσο χειρότερα τα πράγματα. Ατάκες τύπου: "Τα μπριζολάκια θα τα πάρετε σε ορό;" ή "Μισή ώρα δε φτάνει, χρειάζεται τουλάχιστον δίωρο για να πεις ότι πραγματικά καθάρισες (μπουκιά κοψίδι)" ή ακόμα χειρότερα να σε τραβάνε και φωτό ή βιντεο για να μπορούν να σε κοροϊδέψουν ΚΑΙ αργότερα.....
Αίσχος, συνδύτες, αί-σχος!
