Προσωπικά, πιστεύω πως το πλήθος και το είδος των καταδύσεων έχουν μεγαλύτερη σημασία από τα πτυχία. Έχω γνωρίσει ουκ ολίγες φορές κόσμο με διπλώματα – παπλώματα που στρώνουν τοίχους ολόκληρους, έχοντας μόνο περί τις 100 καταδύσεις συνολικά. Αυτό, γιατί υπάρχει κόσμος που τα παίρνει όλα σβάρνα και βρίσκει τα σχολεία σαν έναν ενδιαφέρον τρόπο να κάνει βουτιές. Το αποτέλεσμα είναι τριάστεροι ή trimix divers με ελάχιστες καταδύσεις έξω από τα σχολεία, που δεν ανταποκρίνονται πραγματικά στο επίπεδο που έχουν πιστοποιηθεί. Ακόμα πιο πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι OWSI ταχύρυθμων προγραμμάτων που έχουν γίνει εκπαιδευτές σε εξωφρενικά μικρό διάστημα.
Όσο αφορά όμως το AOWD της PADI, πιστεύω πως πρέπει να γίνεται μαζί ή με μικρή διαφορά από το OWD. Σαν «σχολείο εμπειριών», κατά τη γνώμη μου δεν προσφέρει κάτι που δεν μπορεί να αποκτήσει ένας OWD καταδυόμενος με κάποιο κέντρο ή με εμπειρότερους δύτες. Το σχολείο AOWD, απλά του τα παρέχει σε «συμπυκνωμένη» μορφή. Αν το δει κανείς σύμφωνα με τα παλαιά πρότυπα, το OWD και το AOWD της PADI, δίνουν περίπου το αντίστοιχο επίπεδο γνώσεων με το CMAS *. (OK, OK, πριν μου την πέσετε δείτε
εδώ. Τα έχω διαβάσει και εγώ)
Τώρα ερχόμενοι στο Rescue (για να μην λέει κανείς πως τα έβαλα με την PADI
), εδώ τα πράγματα αλλάζουν. Για μένα το συγκεκριμένο σχολείο αν διδαχτεί σωστά είναι πραγματικά πολύ καλό και θα πρέπει να είναι κομμάτι της εκπαίδευσης όλων των δυτών που ακολουθούν το πρόγραμμα της PADI.
Στην τελική λοιπόν, ψηφίζω combo OWD/AOWD και μετά ένα Rescue Diver. Στο ενδιάμεσο όσες περισσότερες καταδύσεις χωράνε, και σίγουρα όχι κάτω από 20-25. Από εκεί και μετά, πάντα χρόνο στο νερό με την κάθε ευκαιρία γιατί με της καταδύσεις αν στεγνώσεις πολύ, το χάνεις.
«use it or lose it baby»
/GKAM