Απάντηση: Το αυτί της θάλασσας.... γι' αύτο σσσσσσ....
Πολύ καλή φωτογραφία.
Καλά πόση ώρα καθόσουνα μέχρι να ξεμυτίση?
Το όστρακο των κογχυλιών, αποτελείται κυρίως από δυο συστατικά :
1. Το ανθρακικό ασβέστιο (CaCo3), που το συναντάμε σε μορφή
ασβεστίτη τριγωνικού συστήματος κρυστάλωσης ή σε μορφή αραγωνίτη
με ρομβικού συστήματος κρυστάλωση.
2. Την κογχυολίνη (προφανώς από τη λέξη κογχύλι - κοχλίας).
Αυτή είναι η οργανική ουσία (σκληροπρωτεΐνη C30H18O11N9)
που συνενώνει τους κρυστάλλους μεταξύ τους.
Οι κρύσταλλοι δίνουν στο κοχύλι αντοχή σε θραύση
ενώ η κογχυολίνη αντοχή σε εφελκυστικές τάσεις, (στρέψη κλπ.)
Αν μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε με το σκελετό μιας οικοδομής,
oι κρύσταλλοι λειτουργούν όπως το μπετόν και η κογχυολίνη όπως
τα σίδερα στο εσωτερικό του.
Στο ιριδίζων εσωτερικό υπόστρακο (τι είπα πάλι) το μάργαρο ή σιντέφι
ή σεντέφι, περί ου ο λόγος, είναι λεπτές ελασματοειδής (κυμματιστές)
αραγωνιτικές πλάκες, παράλληλα «στοιβαγμένες» (ή σχεδόν παράλληλα)
μεταξύ τους, ενωμένες με κογχυολίνη.
Πηγή : Κοχύλια από τις Ελληνικές θάλασσες Ε.Βαρδαλά και M.Delamotte
(Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή)
|