Κι επειδή μάλλον αναλωθήκαμε στο αν η Ζηνοβία είναι επικίνδυνη για εμάς ή όχι και μάλλον φοβηθήκαμε και λίγο τις λέξεις "τοξικές" και "ρυπογόνες" ουσίες, θέλω να κάνω μια διευκρίνηση.
Τοξικός και ρυπογόνος δεν είναι μόνο αυτός που δημιουργεί ΑΜΕΣΑ και ΟΡΑΤΑ προβλήματα στον άνθρωπο. Ο τρόπος που οι διάφορες ουσίες διασπείρονται στο περιβάλλον και ενσωματώνονται στους οργανισμούς, δεν μας είναι πάντα απολύτως γνωστός. Ως εκ τούτου, ως γνωστικοί, σώφρονες και νοήμονες άνθρωποι οφείλουμε να ακολουθούμε την αρχή της "επιφυλακτικότητας": Αν δεν ξέρουμε σίγουρα, τότε οφείλουμε να υποθέτουμε τη χειρότερη εκδοχή.....
Και κλέβοντας μια ατάκα από δε θυμάμαι ποιόν
:
Η αντίληψη “ό,τι δεν είναι άμεσα και βραχυπρόθεσμα επικίνδυνο για τον άνθρωπο είναι και επιτρεπτό” είναι ανθρωποκεντρική και δεν συνάδει με τη σύγχρονη αντίληψη ότι το περιβάλλον και ειδικά το θαλάσσιο είναι φυσικό αγαθό και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως αποδέκτης υλικών προς απόρριψη.
Αυτό για να ξεκαθαρίσω το πώς και γιατί αντιλαμβάνομαι τα πράγματα όπως τα αντιλαμβάνομαι.
Θα μπορούσα να το αναλύω ώρες, αλλά θα γίνω κουραστική. Αν τυχόν σας ενδιαφέρει όμως θα μπορούσα να το συζητάω στον αιώνα τον άπαντα.
Σκεφτείτε μια απιθανότητα. Ότι κάτι γίνεται και τα πετρέλαια που είναι εγκλωβισμένα εκεί κάτω διασκορπίζονται ξαφνικά όλα μαζί στη θάλασσα. Η Λάρνακα θα καταλάβαινε το πρόβλημα όταν θα έβλεπε τις ακτές της κατάμαυρες; Ναι, θα το καταλάβαινε.
Τώρα έχει μονάχα ένα λανθάνον πρόβλημα και δεν πολυσκοτίζεται. Μπορεί να προνοήσει κάνοντας μια proactive δράση ή να κάτσει comfortably numb και να περιμένει μέχρι να φτάσει στο ορατό πρόβλημα, οπότε και θα υποχρεωθεί να κάνει μια reactive δράση.
(Συνήθως η τελευταία στοιχίζει πολύ περισσότερο αλλά δε βαριέσαι... μπορεί να είμαστε τυχεροί και να μη χρειαστεί να την κάνουμε στη δική μας ζωή, θα τη χρεωθούν τα παιδιά μας
)
Συγγνώμη που χρησιμοποιώ το Ζηνοβία, ήταν απλά η αφορμή αυτής της συζήτησης. Βάλτε οποιοδήποτε άλλο σύγχρονο ναυάγιο στη θέση της, το SEA DIAMOND κακή ώρα, θεωρείστε ότι τοξικές ουσίες για τους θαλάσσιους οργανισμούς (γιατί απλά αυτοί τα λούζονται σπίτι τους και τα καταπίνουν θέλουν δε θέλουν) νοούνται πετρέλαια, λάδια, υγρά μπαταριών, πλαστικά, υφαλοχρώματα και λοιπές συνθετικές ουσίες -δεν είμαι καλή γνώστρια των χημικών ρύπων- και έχετε το ίδιο φιλοσοφικό ερώτημα στο γενικότερο πλαίσιό του. Στο πλαίσιο που οφείλει να μας απασχολεί.
Οι εποχές αλλάζουν. Πρέπει να αλλάξουν. Η σύγχρονη αντίληψη είναι (θα έπρεπε να είναι) αυτή πιο πάνω με τα bold.
(Οι άνθρωποι) έχουμε μόλις αρχίσει να κοιτάμε πίσω μας και να περιεργαζόμαστε τα κακάκια μας. Που και που βάζουμε και το δάχτυλο και τα δοκιμάζουμε κιόλας. Κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσουμε ότι αυτά βρωμάνε (θα πούμε και "μπλιαχ!") και θα αποφασίσουμε ότι πρέπει να προσέχουμε που τα παρατάμε...
Δεν είναι παρά η φυσιολογική διαδικασία της ενηλικίωσης, όλοι οι γονείς το γνωρίζουν αυτό καλύτερα από μένα.....