Γειά σε όλους και χαίρομαι που είχατε πράγματι ένα ενδιαφέρον απόγευμα και είδατε και μια σεβαστή κατα τα άλλα εκπαιδευτική άποψη. Δεν μπορώ να πάρω θέση καθώς δεν ήμουν στην παρουσίαση.
Δύο σχόλια όμως να κάνω μπορώ?
Μέσα από αυτά που έχετε γράψει, και επιφυλάσσομαι γιατί αναμένω το ολοκληρωμένο ρεπορτάζ του Θάνου
, δεν είδα που ακριβώς είναι η καινούργια αντίληψη ή έστω η νέα προσέγγιση σε διαχρονικές αρχές. Με αυτή την έννοια καταλαβαίνω τον Δελβερούδη που είμαι σίγουρος ότι αυτά που δηλώνετε πως σας έχουν εντυπωσιάσει τόσο πολύ τα διδάσκει και ο ίδιος στους μαθητές του. Δεν σου κάνω τον δικηγόρο Γιώργο αλλά ξέρω τι διδάσκεται λίγο πολύ στα εκπαιδευτικά προγράμματα και των παραδοσιακών έστω οργανισμών.
SAC Rate δηλαδή υπολογισμός προσωπικού ρυθμού κατανάλωσης επιφανείας με τις σχετικές του εφαρμογές όπως ο υπολογισμός της απαιτούμενης ποσότητας αναπνευστικού αερίου είναι κάτι που διδάσκω στή δεύτερη κιόλας διάλεξη του εισαγωγικού επιπέδου της NAUI.
Η PADI για να σου εκδόσει πτυχίο να καταδύεσαι μέχρι τα 40 μέτρα πρέπει να κάνεις σχολέια 10 τουλάχιστον εκπαιδευτικών καταδύσεων (OWD, Adventure diver, και DEEP SPECIALTY COURSE, και αυτά τα θέματα όπως διαχείρηση αερίων διδάσκονται.
Τέλος να κάνω και μια σχετική αναφορά από την φαρμακευτική. Σε ένα πείραμα αποτελεσματικότητας μιας φαρμακευτικής ουσίας γίνεται ένας τέτοιος σχεδιασμός ώστε να απομακρύνεται η οποιαδήποτε επίδραση του φαινομένου placebo. Τι είναι αυτό το φαινόμενο. Δεν θα δώσω τον ορισμό αλλά θα πώ ένα παράδειγμα για να το καταλάβουμε. Ένα νέο φάρμακο βρισκόταν κάποτε υπό μελέτη στην κλινική του φάση. Οι ασθενείς χωρίστηκαν με σωστό στατιστικό τρόπο σε δύο ομάδες. Στην μία ομάδα το φάρμακο το χορηγούσε η νοσοκόμα σε ένα πλαστικό ποτηράκι χωρίς σχόλεια, ούτε καν ένα χαμόγελο. Στην άλλη ομάδα το φάρμακο χορηγούσε ο ίδιος ο διευθυντής της κλινικής έρευνας με προσπάθεια να υποβάλει στους ασθενείς ότι αυτό φάρμακο είναι ότι πιο εξελιγμένο διαθέτει σήμερα η επιστήμη για άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος. Τα αποτελέσματα ήταν στατιστικά σημαντικά καλύτερα στην ομάδα του διευθυντή προγράμματος.
Κάντε τώρα ένα συχετισμό με τις καταδύσεις. Υπάρχει το φαινόμενο placebo και στις καταδύσεις μήπως? Η όλη φασαρία που γίνεται γύρω από μια πρόταση που παρουσιάζεται σαν σημείο σταθμός στην παγκόσμια ιστορία της κατάδυσης όπως π.χ. φιλοσοφία DIR μήπως αποβλέπει σε αυτό το φαινόμενο? Δημιουργεί δηλαδή μήπως μια πλασματική κατάσταση όπου η επίδραση των όσων ακούμε έχει να κάνει με την πηγή από την οποία τα ακούμε?
Η τρομερή διαφήμιση που γίνεται με όλες αυτές τις συζητήσεις που είναι γεγονός πως έχουν παρασύρει όλους να συμμςετέχουν και να παιρνουν θέση δημιουργούν μεταξύ άλλων και ψηλές προσδοκίες στους πιθανούς πελάτες. Ας μου συγχωρηθεί η γλώσσα του marketing αλλά νομίζω και το να πλασάρεις μια ιδέα απαιτεί πολύ marketing! Στην γλώσσα του marketing λοιπόν το να δημιουργείς ψηλές προσδοκίες έχει δύο τεινά αποτελέσματα. Είτε τα άτομα στα οποία απευθύνεσε να ακούνε για πρώτη φορά την πρόταση που τους παρουσιάζεις και πειθονται ότι αυτό δεν μπορεί παρά να είναι η μοναδική αλήθεια (διότι δηλώνεις ότι οι προηγούμενοι είναι από άλλο έργο) οπότε γίνονται οπαδοί, είτε στην δέυτερη περίπτωση τα άτομα στα οποία απευθύνεσε να μην ικανοποιηθούν κατά τρόπο ανάλογο με τις προσδοκίες που τους δημιούργησες (για διάφορους λόγους μεταξύ των οποίων η αδυναμία να τους πείσεις περι της απόλυτης διαφορετικότητας σου), οπότε καταλήγουν στην έκφραση "give me a break!" Πολύ περισσότερο αν τους προκαλείς δηλώνοντας τους με θράσος ότι YADIW (το κανεις λάθος).