[Σώτος Χριστοδούλου]

πολύ καλή η φιλοσοφία ρε παιδιά και ειλικρινά κάποια από τα γραφώμενά σας είναι πολύ καλά!

Έχω όμως την εντύπωση ότι το θέμα έχει μπερδευτεί λιγάκι.

Ο Αντρέας είχε μια-δυο, χίλιες δυο ρε παιδί μου λέω γω, ας πούμε άσχημες εμπειρίες σε κάποιες διακοπές του. Κάποιοι άνθρωποι του έχουν φερθεί με τρόπο υπεροπτικό ή ακαταλαβίστικο εν πάσει περιπτώσει, και κοντραρήστηκε μαζί τους. Αυτό είναι ένα θέμα.

Το άλλο θέμα είναι αν μπορείς να κρίνεις αντικειμενικά την προσφορά κάποιου στην κοινωνία από την επιλογή που έχει κάνει στο πώς να ζήσει τη δικιά του ζωή. Μπορείς? Εγώ λέω πως αυτό είναι αδύνατο! Το μόνο δεδομένο που έχουμε είναι η άσχημη συμπεριφορά ενός πωλητή προς κάποιον πελάτη του, ένα παράδειγμα κακού σέρβις! Μπορεί αυτό να χρησιμοποιηθεί ως αιτιολογία για να χαρακτηρίσουμε κάποιον ως απόβρασμα ή ως άτομο χωρίς ουσιαστική κοινωνική προσφορά (ανίκανο)? Οι πιθανότητες να σφάλουμε αν το κάνουμε αυτό είναι συντρηπτικά μεγάλες! Επομένως αφού δεν έχουμε καταλήξει ότι η δουλειά που κάνει κάποιος όπως την κάνει είναι κριτήριο προσφοράς στην κοινωνία δεν μπορούμε να κάνουμε και γενίκευση του κανόνα. Άρα δεν είναι όλοι οι φαινοτυπικά όμοιοί του κακού εκείνου πωλητή ένα και το αυτό και δεν ανήκουν στην ίδια κατηγορία "αποβρασμάτων". Μιλάμε για μια απλή περίπτωση κακού πωλήτη και πάνω σε αυτή έχουμε αναπτύξει ολόκληρη κοινωνική θεωρεία. Είναι καλό να το φιλοσοφάμε το πράγμα ρε παιδιά αλλά με μέτρο και έστω ορισμένες φορές ας αφήσουμε τις αναστολές μας να οδηγήσουν τον γραπτό μας λόγο...