[΄Ακης Γκούμας]

΄Οπως πολύ σωστά αναφέρει και ο Γιάννης, το συγκεκριμένο ναυάγιο είναι κομμένο στα δύο. Βυθισμένο το 1959, χτύπησε στην γνωστή ξέρα της Τρυπητής, κόπηκε στη μέση αλλά δεν βυθίστηκε αυτούσιο. Το ένα του μέρος, βρίσκεται σε βάθος 34 - 40 μέτρα, στο Νότιο κομμάτι της ξέρας. ΄Εχουν απομείνει ελάχιστα που να θυμίζουν το σκαρί του, και μόνο απο τις κάθετες δοκίδες μπορεί να καταλάβει κάποιος οτι είναι το κομμάτι της πλώρης. Δεν υπάρχει τίποτα που να οδηγεί στο ποιό ήταν το φορτίο του, ούτε κάποιο κομμάτι απο το περιεχόμενο του πλοίου.
Το δεύτερο κομμάτι του, βυθίστηκε ... λίγο νοτιότερα. Βρίσκεται σε αμμώδη επίπεδο βυθό, χρειάζεται η ακριβής γνώση της θέσης του ναυαγίου, downline και αρκετός αέρας...
Παρά το ότι το βάθος δεν είναι πολύ μεγάλο (32 μέτρα) η βουτιά δεν απευθύνεται σε αρχάριους δύτες. Με αέρα, η αναγκαστική αποσυμπίεση δεν θα ξεπεράσει τα 15΄ αν κάποιος θέλει να δεί όλα όσα υπάρχουν εκεί κάτω με λεπτομέρεια. Δύσκολο όμως να αναδυθεί πάνω στην ώρα 0, μιας και αυτό θα σήμαινε παραμονή 15 - περίπου - λεπτών, μόνο.
Με Nitrox, τα πράγματα είναι σαφώς υπέρ της παραμονής του δύτη.
Το - συνήθως βόρειο - ρεύμα είναι πάντα παρών, αλλά εξαφανίζεται μετά τα 6 έως 12 μέτρα.
Η ορατότητα είναι πολύ καλή (20 - 30 μέτρα).
Το ναυάγιο αρχίζει να φαίνεται μετά τα πρώτα 6 - 10 μέτρα της κατάδυσης, και σε αυτό συμβάλει και ο αμμώδης βυθός που το κάνει να ξεχωρίζει (βλ. φωτο).
Το φορτίο του ήταν, κατα πάσα πιθανότητα, οικοδομικά υλικά (΄Ενα πρόχειρο ψαχτήρι μου, εκεί με οδηγεί).
Η ζωή που φιλοξενεί το ναυάγιο είναι απο τις πιο΄πολυπληθείς που έχω συναντήσει: Μελανούρια, καλόγριες, στείρες, συναγρίδα (Μία!...), σαργοί. Σε προηγούμενη βουτιά, είχα παρέα μου τρία μαγιάτικα, που μετά απο λίγη ώρα έφεραν και τους φίλους τους για παρέα (Σύνολο 9). Μας συνόδευαν σαν σκυλιά, σε όλη την διάρκεια της βουτιάς και κατα την ανάδυση μέχρι τα 15 μέτρα, γυρίζοντας συνέχεια σε κύκλους, γύρω μας.
΄Ομορφα...