Βεβαίως και πρόκειται για το Calyx nicaeensis (Demospongiae: Haplosclerida: Phloeodictyidae), γνωστό στους σφουγαράδες ως 'ρικούτα' (η 'ρουκούτα') - sorry Μαρία...
Είναι ένα από τα είδη σπόγγων που χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερα έντονη ποικιλομορφία. Τα νεαρά άτομα συνήθως έχουν λίγο-πολύ ομοιόμορφο σχήμα, που μοιάζει με κύπελλο. Όσο όμως μεγαλώνουν, διαφοροποιούνται έντονα και απρόβλεπτα, με αποτέλεσμα ιδιαίτερα εντυπωσιακές και σύνθετες μορφές.
Η ποικιλομορφία στους σπόγγους πάντως είναι ένα θέμα που χρήζει μεγάλης συζήτησης. Οπωσδήποτε οι περιβαλλοντικές παράμετροι συνεισφέρουν αποφασιστικά στον καθορισμό της μορφολογίας, και η ιζηματαπόθεση και τα ρεύματα είναι από τις σημαντικότερες, αλλά λιγοστές είναι οι μελέτες που έχουν καταπιαστεί με τους μηχανισμούς που προάγουν την διαφοροποίηση. Το σίγουρο είναι ότι κάποια είδη (όπως το C. nicaeensis εν προκειμένω) ρέπουν προς την ποικιλομορφία, ενώ άλλα συμπεριφέρονται πιο 'συντηρητικά'.
Πάντως, μία χρήσιμη ίσως πληροφορία είναι ότι η 'ρουκούτα' είναι ένα από τα καλύτερα αντιθαμβωτικά για τη μάσκα. Η μέθοδος χρήσης είναι πολύ απλή: κρατάμε ένα μικρό αποξηραμένο κομμάτι, το οποίο βρέχουμε πριν από τη χρήση, και τρίβουμε με αυτό το κρύσταλλο. Ξεπλένουμε καλά τη μάσκα και that's it! Δεν είναι τυχαίο που σε κάθε σφουγγαράδικο θα βρούμε ένα Calyx στην κουπαστή...
Δεν χρειάζεται βεβαίως να θερίσουμε ολόκληρο το άτομο για τη χρήση αυτή! Ένα μικρό κομμάτι που θα κόψουμε με κοφτερό μαχαίρι, επαρκεί για πολλές χρήσεις, ανώ ο σπόγγος έχει τη δυνατότητα σχετικά γρήγορα να αναγεννήσει την τραυματισμένη επιφάνεια.