Θα δώσω άλλη ροπή στη συζήτηση λέγοντας κάτι που μου κέντρισε το ενδιαφέρον όταν το πρωτοδιάβασα… Έχει να κάνει με τις γυναίκες αυτοδύτριες ή μάλλον για τη συμπεριφορά που επιδεικνύουν υποβρυχίως… Σύμφωνα με τους Rouphael & Inglis (2001) από το Great Barrier Reef Marine Park, οι γυναίκες αυτοδύτριες φαίνεται πως προκαλούν λιγότερες ‘καταστροφές’ στους θαλάσσιους οργανισμούς (π.χ. σπάσιμο κοραλλιών) σε σχέση με τους άντρες! Και αυτό διότι είναι πιο προσεκτικές και διστακτικές στο να ακουμπήσουν στον πυθμένα ενώ για υποστήριξη χρησιμοποιούν κυρίως τα χέρια και όχι τα βατραχοπέδιλα! Επιπλέον οι συγγραφείς της εργασίας ανατρέχοντας σε άλλες έρευνες υποστηρίζουν ότι αυτή η άποψη ενισχύεται από το γεγονός ότι οι άντρες γενικότερα τείνουν να είναι πιο ‘ριψοκίνδυνοι’ σε σχέση με τις γυναίκες, είναι λιγότερο δεκτικοί στο να ακολουθούν οδηγίες και παρουσιάζουν μεγαλύτερη κλίση στις παραβάσεις! Άλλοι συγγραφείς (π.χ. Vrendenburgh & Cohen, 1993) υποστηρίζουν ότι οι άντρες αυτοδύτες αγνοούν πιο συχνά τις οδηγίες φιλικής προς το περιβάλλον καταδυτικής συμπεριφοράς που δίνονται πριν από κάθε κατάδυση, σε σύγκριση με τις γυναίκες. Τέλος, σύμφωνα με τους Rouphael & Inglis, σε μεικτά καταδυτικά ζευγάρια αντρών – γυναικών, οι άντρες συνήθως πλησίαζαν προς σπηλιές και ρωγμές βράχων, προκαλώντας έτσι περισσότερες πιθανότητες επαφής με το υπόστρωμα και τους οργανισμούς που αναπτύσσονται σε αυτό!
Εσείς τι λέτε από την εμπειρία σας;
Έχουν δίκιο όλοι αυτοί; Κάποιοι φίλοι εκπαιδευτές λένε ότι κάπως έτσι είναι! Μεταξύ μας κι εγώ το ψιλοπιστεύω αν και μάλλον εξαρτάται από το άτομο…