Ανδρέα όλα αυτά είναι πολύ θεωρητικά. Σύμφωνα με
πρόσφατα συμβάντα, υπάρχουν μεγάλοι παροχείς που ούτε καν σωστά εκπαιδευμένο προσωπικό δεν έχουν.
Καλή επιλογή του buddy μας και βουτιά μέσα στα μέτρα των δυνατοτήτων μας και ανάλογα τη γνώση της περιοχής αποδεικνύονται (δυστυχώς) πολύ πιο αποτελεσματικά από τις "εν δυνάμει" πρώτες βοήθειες ενός παροχέα στη σημερινή Ελλάδα.
Οι καταδύσεις που κάνω εγώ - και φαντάζομαι οι περισσότεροι δύτες αναψυχής - είναι τόσο ρηχές που με πιάνει τρόμος
γιατί βρίσκεται από πάνω μου σκάφος (ο Χ κύριος με το ταχύπλοο που αγνοεί τη σημαδούρα)
Το ποσοστό των αυτοδυτών που κάνει τεχνικές καταδύσεις είναι ακόμη μικρό και είναι σαφές ότι συνήθως μιλάμε για βουτιά από ακτή στη κλίμακα των 25-30 μέτρων βάθους - καμμιά σχέση με τεχνική κατάδυση.
Το να ντύνεσαι γρήγορα μέσα στο άγχος για να πας να κάνεις 35 λεπτά βουτιά με σκάφος σου προσφέρει peace of mind και κοινωνική δραστηριότητα?
Για μένα peace of mind είναι να ξέρω με ποιους βουτάω και κοινωνική δραστηριότητα είναι να βρεθώ με 3-4 φίλους στην ακτή και να ντυθώ χαλαρά πίνοντας το καφεδάκι μου και συζητώντας, πράγμα το οποίο θα ξανακάνω και μετά τη βουτιά συζητώντας γι αυτά που είδαμε
Το να λέμε ότι μια (μή τεχνική) κατάδυση αναψυχής από ακτή στα 25-30 μέτρα max, είναι τόσο επικίνδυνη ώστε να χρειάζεται συνοδεία καταδυτικού κέντρου για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο, για μένα αποτελεί κινδυνολογία και ανασφάλεια κι αποτελεί επίσης τον τρόπο που προσπαθούν όλα τα καταδυτικά κέντρα να κρατήσουν τους μαθητές τους κάτω από τις φτ
€ρούγ
€ς τους μετά την εκπαίδευση.
Ας απογαλακτιστούμε επιτέλους
