Οι γύλοι είναι απίθανα πλάσματα...
Λόγω της μη γαστρονομικής τους αξίας, αλλά και του επικρατειακού τους χαρακτήρα, είναι ίσως από τα πιο τολμηρά ψάρια που κυκλοφορούν πλέον ανάμεσά μας.
Η δική μου εμπειρία με έναν αντίστοιχο Μητσά-wrasse, ήταν σε πρόσφατη δειγματοληψία.... ο βυθός αυτή την εποχή είναι γεμάτος μαλούπα, οπότε για να μετρήσω αυτό που μετρούσα έπρεπε να κινώ δυνατά την παλάμη μου πέρα δώθε, ξεσκονίζοντας με το ρεύμα το νέφος των επιφύτων για να μπορέσω να δω τον υποόροφο. Δεν το είχα πάρει χαμπάρι, αλλά προφανώς οι γύλοι κάναν πάρτυ με αυτή την κατάσταση αφού κάτω από τη μαλούπα κρυβόντουσαν ένα κάρο λιχουδιές....
Σε μια από αυτές τις φάσεις, βλέπω στο ξεσκονισμένο καρέ μου ένα πολύ μικρούλι δίθυρο, που δεν είχα ξαναδεί ποτέ μου... μου έκανε μεγάλη εντύπωση και γι΄αυτό το έπιασα (μαλακά και προσεκτικά, μην τυχόν και το σπάσω) και έχοντάς το στην ανοιχτή παλάμη μου το έφερα στο ύψος των ματιών μου για να το περιεργαστώ από κοντά.
Κι εκεί ανάμεσα στο χέρι και το μάτι μου, πετάγεται ξάφνου ένας απροσδόκητος γύλος και μου κάνει το διθυράκι μια χαψιά!
Βασικά στην αρχή τσαντίστηκα απίστευτα με το θράσος του. "Που πας ρε Καραμήτρο; Το κοίταζα αυτό!" Σε όλη την υπόλοιπη βουτιά όμως είχα ξεκαρδιστεί στο γέλιο με τη φάση! (Α το καημένο το διθυράκι!)
Είναι ωραίαοι οι Μητσάρες. Φαντάσου να ήταν έστω και λίιιιιιιγο περισσότερα τα ψάρια που δεν κόβουν χιλιόμετρα με το που μας ακούν να φτάνουμε.....