Αν και ο καιρός δεν μας έκανε τα χατήρια μαζευτήκαμε τελικά 14 άτομα.
Η στάθμη της λίμνης είχε πέσει μεν -κι αυτό μας έδινε μεγαλύτερο χρόνο βυθού- αλλά η ορατότητα ήταν πολύ χειρότερη κι είχε πέσει κι αυτή στο μηδέν.
Πραγματοποιήσαμε 2 καταδύσεις (μία αναγνωριστική την Παρασκευή και μία την Κυριακή) στις οποίες συμμετείχαν 4 από τους 8 αυτοδύτες/τριες της παρέας.
Τα νερά ήταν τόσο θολά που οποιαδήποτε προσπάθεια φωτογράφισης/βιντεοσκόπησης ήταν τελείως άσκοπη.
Το θετικό είναι ότι παρ' όλο που η αρχική μας σημαδούρα είχε χαθεί, το GPS μας βοήθησε να βρούμε σχετικά εύκολα τον ναό και να ποντίσουμε νέα ασφαλή γραμμή κατάδυσης.
Το τοπίο έχει αλλάξει δραματικά με την πτώση της στάθμης των νερών και είναι εντυπωσιακό πόσα πρόσωπα μπορεί να σου παρουσιάσει ένα όμορφο μέρος με τα παιχνίδια του ήλιου στα σύννεφα και τις ομίχλες που σκέπαζαν τις ψηλές κορφές των γύρω βουνών.
Η παρέα ήταν θαυμάσια όπως πάντα με άπειρα γέλια και πειράγματα και η διαμονή και το φαγητό εξαιρετικά όπως και την προηγούμενη φορά
(αρχίζω να αναρωτιέμαι μήπως το κίνητρο της έρευνας είναι απλώς μια δικαιολογία για να περνάμε καλά
).
ΥΓ1: Αναμείνατε φωτογραφίες μόλις βρω χρόνο να επεξεργαστώ κάπως το υλικό. Δεν έχουμε νέες εικόνες από το ναό, αλλά έχουμε ρεπορταζιακό υλικό από την όλη προσπάθεια (τοπία, πιάτα, τραπέζια, κλπ
).
ΥΓ2: Βασίλη αν δεν έχεις φωτογραφία από τις μέδουσες που λες ότι είδες στη λίμνη, θα σε δουλεύουμε όλοι μαζί για τους επόμενους μήνες 