ΕΚΑΝΕ ΒΟΛΤΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ!!!
Ενας απρόσμενος επισκέπτης, βάρους πάνω από εφτά τόνους, κολυμπούσε αμέριμνος είκοσι μέτρα έξω από το λιμάνι της Τζιάς. Μία φάλαινα-φυσητήρας (Physeter macrocephalus), περίπου 17 μέτρων, έκανε διαρκώς κυκλικές κινήσεις έξω από το λιμάνι και δεν έφερε κάποια εμφανή σημάδια τραυματισμού.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα συγκεκριμένα θηλαστικά, και κατά κύριο λόγο τα αρσενικά, διαθέτουν μια έμφυτη περιέργεια, που τα ωθεί συχνά να κινούνται εκτός των καθιερωμένων πεδίων δράσης τους.
Πριν από μερικά χρόνια, αρσενικός φυσητήρας εισήλθε στα στενά της Χαλκίδας και κατά τη διάρκεια της εξερεύνησής του πέρασε μέχρι και κάτω από τη γέφυρα του Ευρίπου, ενώ ανάλογο περιστατικό είχαμε και τον περασμένο Μάιο, στην περιοχή Φλέβες, κοντά στη Βουλιαγμένη, με μια μικρή ομάδα φυσητήρων να κινείται σε μικρή απόσταση από τις ακτές.
«Αυτό το γεγονός αποδεικνύει πως η αναζήτηση τροφής δεν αποτελεί αυτοσκοπό γι' αυτά τα θαυμάσια θηλαστικά, αφού πολυάριθμα περιστατικά στο παρελθόν επιβεβαιώνουν τον παραπάνω ισχυρισμό. Αξίζει να αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα», μας λέει ο Θοδωρής Τσιμπίδης, διευθυντής του Αρχιπελάγους, Ινστιτούτο Θαλάσσιων και Περιβαλλοντικών Ερευνών Αιγαίου ΙΘΑΠΕΑ (
www.archipelago.gr).
Το εξαιρετικά παρήγορο σε αυτή την υπόθεση, σύμφωνα με την Αναστασία Μήλιου, συντονίστρια Περιβαλλοντικών Δράσεων του Αρχιπελάγους, ΙΘΑΠΕΑ, είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια που οι ερευνητές της Οργάνωσης καταγράφουν, με τη βοήθεια του ερευνητικού σκάφους του Αρχιπελάγους, πληθυσμούς φυσητήρων, παρατηρείται μια εξαιρετικά υγιής σύνθεση των ομάδων. «Ο αριθμός τους και τα νεαρά άτομα που τις συνθέτουν αναδίδουν έναν αέρα αισιοδοξίας για το μέλλον του είδους, καθώς δεν διαφαίνεται φθίνουσα πορεία των πληθυσμών τους. Στόχος του Αρχιπελάγους είναι να κρατήσει αναλλοίωτη αυτή την εικόνα και να εντείνει την προσπάθεια, μέσα από συστηματική έρευνα και ενημέρωση, για να ζωντανέψουν ακόμα περισσότερο τα θαλάσσια οικοσυστήματα της ΒΑ Μεσογείου».
Πριν από λίγο καιρό είχε εντοπιστεί μια νεκρή φάλαινα-φυσητήρας στον θαλάσσιο χώρο της Χρυσοσκαλίτισσας (δυτικά των Χανίων). «Πρόκειται για ένα είδος φαλαινών που συχνάζουν στα νερά νοτίως της Κρήτης», προσθέτει η Αναστασία Μήλιου. «Στην περιοχή αυτή συμβαίνει κάτι μοναδικό στον κόσμο: οι φυσητήρες αναπαράγονται, παρά το γεγονός ότι οι θηλυκές και τα μικρά συνυπάρχουν με τις αρσενικές σε όλη τη διάρκεια του έτους. Αυτό δεν συμβαίνει σε κανένα άλλο σημείο του πλανήτη. Μια εξήγηση που δίνουμε είναι ότι στα νερά της Μεσογείου οι φυσητήρες βρήκαν πολύ καλές συνθήκες. Πιθανότατα αυτό συμβαίνει σε ολόκληρο το τόξο του Αιγαίου, δηλαδή στην περιοχή που προκύπτει αν σύρουμε μια νοητή γραμμή, ξεκινώντας από την Αττάλεια της Τουρκίας -ανατολικά και νότια της Ρόδου-, περνώντας από τα νότια της Κρήτης, τη Νότια Πελοπόννησο, τη δυτική Πελοπόννησο, μέχρι τη Λευκάδα. Σε αυτό το τόξο η θάλασσα παρουσιάζει το εξής χαρακτηριστικό: από ρηχές σχετικά θάλασσες, απότομα το βάθος φτάνει ακόμα και στα δύο χιλιάδες μέτρα. Πρόκειται για τα λεγόμενα φαράγγια της θάλασσας. Σε αυτά τα βάθη συγκεντρώνονται τα πολύ μεγάλων διαστάσεων βαθύβια καλαμάρια - η αγαπημένη τροφή των φυσητήρων».*