[΄Ακης Γκούμας]

΄Εχω σκάσει απο την ζήλια μου που δεν μπόρεσα να έρθω την Κυριακή για τον καθαρισμό (Μάρτυράς μου ο Μυλωνάκης...).
Παρακολουθώ εδώ και ημέρες την πορεία αυτής της αποστολής (Τις ναυαγιοκαταδύσεις εννοώ)
και ντρέπομαι που δεν έχω γράψει΄σελίδες συγχαρητηρίων,
αντί για ένα απλό "μπράβο" που λίγο - πολύ, όλοι είπαμε.
Δεν θα το κάνω (ακόμα) αλλά πιστεύω οτι είναι η πρώτη φορά που μια ερασιτεχνική / ιδιωτική πρωτοβουλία και η αγάπη κάποιων ανθρώπων για την θάλασσα και ότι περιέχει, δείχνουν τον δρόμο. Χωρίς να γκρινιάζουν. Κάνουν ! Χωρίς να θεωρητικολογούν: Προσφέρουν !
Θεωρώ, οτι όλα αυτά είναι διδάγματα για όλους μας.
Τα στίγματα (και αν δόθηκαν... καλώς ή όχι...), οι ψαράδες και οι ανελκύσεις (Που ίσως, εφ΄ όσον και εάν...) συμβούν στο μέλλον, είναι ελάχιστα μπροστά σε αυτά που είδαμε όλοι.
Τι είδα εγώ?
Μερικές δεκάδες ανθρώπους που άφησαν τις δουλειές τους και πήγαν !
Και έπραξαν καλώς, και πέτυχαν !
Συγχαρητήρια, λοιπόν, για άλλη μια φορά, με την γνώση οτι πίσω απο αυτήν την λέξη, κρύβονται μερικές χιλιάδες ακόμα!
Νάστε καλά !