...και μια καθυστερημένη φωτογραφική ανταπόκριση από τη δεύτερη προσπάθεια στη λίμνη των Κρεμαστών...
Η στάθμη της λίμνης έχει κατέβει αισθητά (-10 μ)
Την Παρασκευή εντοπίζουμε εύκολα το σημείο κατάδυσης με το GPS και ποντίζουμε την νέα σημαδούρα με τη βοήθεια του κυρ-Κώστα του ψαρά.
Τα μηνύματα από την πρώτη κατάδυση είναι απογοητευτικά: Η ορατότητα είναι απελπιστική κι ο Γιώργος μόλις που εντοπίζει τον σταυρό του τρούλου και καταφέρνει να δέσει ένα σχοινάκι που τον συνδέει με την νέα μας γραμμή κατάδυσης.
Το Σάββατο περνάει σε απραξία με συννεφιά, βροχή και αέρα.
Την Κυριακή ο καιρός εξακολουθεί να παίζει μαζί μας - μια βρέχει μια σταματάει - αλλά επιμένουμε και μόλις ξανοίγει λίγο, αποφασίζουμε να κάνουμε μια δεύτερη κατάδυση.
Η ορατότητα στο βυθό (-29) είναι το πολύ 30 εκατοστά
Κλείνω τη φωτ. μηχανή και το flash μια και η φωτογράφιση δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Τραβάω μερικές φωτογραφίες στην αποσυμπίεση των -9μ.
Μπορείτε να δείτε και το σχοινί (περίπου 1μ) που είχαμε δεθεί με τον Χρήστο καρπό με καρπό για να μη χαθούμε και να κάνουμε σήματα ο ένας στον άλλο.
Ακόμη και στα -6 μέτρα, η ορατότητα όπως βλέπετε είναι ..."εξαιρετική"
(η φωτ. μηχανή σ' αυτή τη φωτογραφία απέχει από εμάς γύρω στο 0.5μ).
Το τοπίο γύρω από τη λίμνη παραμένει μοναδικό. Ρίχνουμε μια τελευταία ματιά καθώς τα σύννεφα διαλύονται και η λίμνη αλλάζει πρόσωπα με τη δύση του ήλιου.
Ο χρόνος μας τελείωσε και πρέπει να ξεκινήσουμε για το ταξίδι της επιστροφής.
Ελπίζαμε ότι η λίμνη θα μας αποκαλύψει λίγα ακόμα απο τα μυστικά της βυθισμένης εκκλησίας της Επισκοπής αλλά αυτη τη φορά δε μας έκανε το χατήρι.
Ανανέωνουμε το ραντεβού και το πείσμα μας για την επόμενη εξόρμηση
