Βασίλη αν μου επιτρέπεις μια μικρή παρέμβαση για να μην έχουμε άδικους φόβους και παρεξηγήσεις!
Το "θαλάσσια φίδια" είναι καλύτερα να το αποφεύγουμε σαν έκφραση αφού αντιστοιχεί σε συγκεκριμένη οικογένεια (Hydrophidae Boie, 1827) της
Ομοταξίας των Ερπετών (Reptilia) και άρα η εξελικτική και ανατομική σχέση τους είναι πολύ πιο συγγενής προς μία χελώνα π.χ. ή ένα χερσαίο φίδι, παρά με ένα ψάρι -όπως είναι τα συγκεκριμένα "φιδόχελα" (
Ομοταξία Οστεϊχθύες).
Τα φιδόχελα αναπνέουν με βράγχια και είναι παντελώς ακίνδυνα. Αντίθετα, τα θαλάσσια φίδια (που δεν υπάρχουν στη Μεσόγειο αλλά δείτε το ωραίο ποστ του Tiburon
εδώ) έχουν πνεύμονες και αναπνέουν αέρα, ακριβώς όπως κι εμείς, οπότε και αναγκάζονται να βγαίνουν στην επιφάνεια μετά από τις βουτιές τους.... Είναι δε δεινοί απνεϊστές αφού έχουν αναφερθεί να κρατούν την αναπνοή τους ακόμα και 2 ώρες!!!
Όλα τα χέλια, φιδόχελα κλπ είναι παντελώς ακίνδυνα για τον άνθρωπο αν και είδη όπως π.χ. η Σμέρνα μπορούν να γίνουν τραυματογενή σε περίπτωση που απειληθούν άμεσα. Τα θαλάσσια φίδια όμως μπορεί να περιέχουν δηλητήριο πολλαπλάσιο από αυτό μιας κόμπρας, σε βαθμό που ένα δάγκωμά τους μπορεί να αποφέρει ακαριαίο θάνατο σε άνθρωπο....
Ιδιαίτερο μάλιστα ενδιαφέρον στα τροπικά νερά παρουσιάζει ένας μεγάλος αριθμός φιδόχελων (ψαριών) που μιμούνται άψογα τους χρωματισμούς και τα σχέδια των θαλάσσιων φιδιών (φαινόμενο γνωστό ως μιμητισμός), προσποιούμενα τους ...επικίνδυνους τύπους και προκαλώντας άδικες καρδιοπάθειες!!
