[ΘΩΚΤΑΡΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ]

Ο ΓΚΛ 35 στην ουσία κατασκευάστηκε για να «καλύψει» το πλαίσιο λειτουργίας του τουριστικού υποβρυχίου που δραστηριοποιήθηκε στην Σαντορίνη.
Ήταν ας πούμε κανονισμός επί μέτρο σαν τις στολές ένα πράγμα.
Στην πράξη έχουμε 3 κατηγορίες υποβρυχίων :
1) Τουριστικά υποβρύχια (σαν αυτό που υπήρχε στην Σαντορίνη) με βασικό χαρακτηριστικό το μικρό επιχειρησιακό βάθος και την μεγάλη χωρητικότητα ανθρώπων.
Σε αυτή την κατηγορία τα πλοία είναι αυτόνομα ξεκινούν και επιστρέφουν στην επιφάνεια δεν υπάρχει μέριμνα και υποστήριξη ανέλκυσης καθέλκυσης από πλοίο υποστήριξης.
2) Τα υποβρύχια για ερευνητικούς / επαγγελματικούς σκοπούς που καταδύονται βαθύτερα με 2-4 επιβάτες.(βλέπε ΘΕΤΙΣ & Remora Comex) υποβρύχια αυτού του τύπου έχουν την ανάγκη υποστήριξης από πλοίο επιφανείας καθέλκυσης και ανέλκυσης σε κάθε κατάδυση, περιορισμούς και δυσκολίες στην περισυλλογή και στις καιρικές συνθήκες.
3) Tα βαθυσκάφη πλοία ειδικά σχεδιασμένα για πολύ μεγάλα βάθη +6000 μέτρα κλπ
Όλα τα υποβρύχια παρακολουθούνται από πολύ αυστηρές διαδικασίες που καθορίζονται από τον κατασκευαστή, εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας, νηογνώμονα, και νομικό πλαίσιο κάθε χώρας που δραστηριοποιείτε.
Το ελάχιστο που πρέπει να διαθέτουν εκτός του επιχειρησιακού χρόνου είναι + 72 ώρες υποστήριξης ζωής (νερό ξηρά τροφή, επικοινωνίες και ανακύκλωση ατμόσφαιρας (νατρασβεστο και οξυγόνο με κατάλληλη κυκλοφορία).
Στα περισσότερα υπάρχει και σύστημα κλιματισμού και απορρόφησης της υγρασίας.
Στα ακρυλικά τοιχώματα δε μεγάλο πρόβλημα είναι η αύξηση της θεοκρασίας ενώ αντίθετα στα μεταλλικά το κρύο, η υγρασία και στις δυο περιπτώσεις είναι ένα σταθερό πρόβλημα που συχνά αντιμετωπίζετε σε μικρά υποβρύχια με την κυκλοφορία του αέρα μέσα από silica gel.
Έχουμε ξεφύγει από το αρχικό θέμα ίσως πρέπει να εξετάσετε το ενδεχόμενο διαχωρισμού με νέο θέμα υποβρύχια πλοία κλπ.
Είναι ένα θέμα «ΒΕΝ ΧΟΥΡ» θα μπορούσα να γράψω πολλές σελίδες διότι επί 5,5 χρόνια είχα την τύχη να είμαι και κυβερνήτης του υποβρυχίου / «βαθυσκαφούς» ΘΕΤΙΣ.
Φαντάζομαι και ο καλός συνάδελφος ο Κώστας Κατσαρός θα μπορούσε να σας πει επίσης πολλά για το θέμα.
Ένα όμως είναι σίγουρο ότι χρήση τέτοιων εργαλείων στην Ελλάδα με την νοοτροπία που δυστυχώς υπάρχει είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Για την ασφαλιστική κάλυψη ξέχασα να σας αναφέρω ότι το κόστος κατά το έτος 2000 ήταν 16.000.000 δρχ. (δυο ατόμων) ετησίως ....

Υπάρχουν επίσης και τα "πολεμικά" και "λούξ" * - ειδική κατηγορία που είναι συνδιασμός πλοίου επιφανείας / θαλαμηγού και υποβρυχίου καθώς και τα υποβρυχία απο τα οποία υπάρχει η δυνατότητα υποστηρίξης καταδυσέων κορεσμού (βλέπε saga)...

παραθέτω μερικά link...

Manned Submersibles

INTRODUCTION
http://www.wtec.org/loyola/subsea/c4_s1.htm

DESIGN, FABRICATION, AND OPERATING ACTIVITIES
http://www.wtec.org/loyola/subsea/c4_s2.htm

SUMMARY AND CONCLUSIONS
http://www.wtec.org/loyola/subsea/c4_s3.htm

* Πρόκειται για υπερπολυτελή υποβρύχια
που προσφέρουν όλες
τις ανέσεις ενός σύγχρονου yacht και κάτι παραπάνω..
http://www.ussubs.com/submarines/luxury.php3

Articles - Resources
http://www.ussubs.com/resources/articles.php3

http://en.wikipedia.org/wiki/Submersible