Κώστα κι από εμένα τα εύσημα.
Λόγω συνάφειας να προσθέσω κάτι ιστορικά ενδιαφέρον,
που βρήκα πρόσφατα.
Το ξεμύξιασμα (τεχνική !!! που λέγεται ότι ήταν το τελετουργικό μύησης
του νέου γυμνού δύτη) η κατάδυσή του δηλαδή σε βάθος τέτοιο
που να σπάσουν τα τύμπανά του έτσι ώστε στο μέλλον να μην έχει
θέμα εξίσωσης (αφού δεν γνώριζαν υποτίθεται, κάποια τεχνική),
αποδεικνύεται αναληθής.
Στους γυμνούς δύτες (της Σύμης σίγουρα) η τεχνική Valsava
ήταν γνωστή από τα τέλη του 1903 τουλάχιστον.
Σας μεταφέρω απόσπασμα από το ποίημα του Μητροφάνη
Καλαφατά από τη Σύμη που αποδεικνύει τα παραπάνω.
Το έγραψε εκείνη την περίοδο με τίτλο 'Χειμερινός όνειρος'
προκειμένου να περιγράψει την ζωή και τον κάματο των
τότε σπογγαλιέων.
...Τ' αυτιά των κινδυνεύουσιν οπόταν θα βυθώσι
και υποφέρουσι δεινώς ενίοτε και σπώσι
Και τότε δοκιμάζουσι νέας ταλαιπορίας
μεγάλα δυστυχήματα επίσης κ' αγρυπνίας
Μέσα δε βοηθητικά δια να προφυλάξουν
τους πόνους των αυτίων των μικρόν να ησυχάσουν
Την μύτην επενόησαν όταν βουττούν να πιάνουν
δυο τρείς φοράς και τέσσαρας και ούτω κάτω φθάνουν
Πολλοί δε μη γνωρίζοντες την μύτην των να πιάνουν
οι δυστυχείς τον γύρον των στα μεσακά τον κάμνουν
Αίματα πτύουσι συχνά και τινες δειλιούσι
ένεκα τούτου δε πολλοί την τέχνην παραιτούσι
Όσον να ξεμυξάσωσιν να στρώση η δουλειά των
μεγάλως υποφέρουσι με όλα τα σοστά των...