Απάντηση: 12.08.2008 - Διασυλλογικό ΟΧΙ στους Αγώνες Ψαροτούφεκου
[u]απο τον έφορο υβ δραστηριότητας της ΕΟΥΔΑΤΚ κο Δήμο Μπουφίδη ,λάβαμε μέσω e-mail το παρακάτω κείμενο-απάντηση στην διασυλλογική διαμαρτυρία.:
οι υπογραμμίσεις-bold είναι στο αρχικό κείμενο της ΕΟΥΔΑΤΚ.
----------------------------------------------------------------------------------
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑΣ ΑΛΙΕΙΑΣ
ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ Ε.Ο.Υ.Δ.Α.Τ.Κ.
Η Ε.Ο.Υ.Δ.Α.Τ.Κ. πάντα επιδεικνύει ευαισθησία σε θέματα που αφορούν τόσο την οικολογία του θαλάσσιου περιβάλλοντος όσο και την ανάπτυξη της αυτόνομης κατάδυσης. Όπως το ακρωνύμιό της υποδεικνύει, μεταξύ όλων των δραστηριοτήτων που υποστηρίζει είναι και αυτή της αθλητικής αλιείας και ειδικότερα της Υποβρύχιας Αλιείας. Η υποστήριξη αυτών των δραστηριοτήτων γίνεται με τη βοήθεια διοργάνωσης είτε Εθνικών αγώνων είτε με την αποστολή κριτών σε Διεθνείς αγώνες ως μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Υποβρύχιας Δραστηριότητας (CMAS).
Με αφορμή κάποια σχόλια αυτοδυτών σχετικά με την τελευταία διοργάνωση του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Υποβρύχιας Αλιείας, η Ε.Ο.Υ.Δ.Α.Τ.Κ. έρχεται στη δυσάρεστη θέση να «υπερασπίσει» τα αυτονόητα. Καταρχήν το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα είναι μία διοργάνωση η οποία λαμβάνει χώρα μία φορά το χρόνο. Τα θηράματα-στόχοι του Πρωταθλήματος πρέπει να καλύπτουν ορισμένες προδιαγραφές μεγέθους, οι οποίες τα καθιστούν «ασυνήθιστα» για τις υπό κανονικές συνθήκες επιδόσεις της ερασιτεχνικής αλιείας. Ελάχιστα από τα αλιεύματα των «καθημερινών» ερασιτεχνών ψαροτουφεκάδων πληρούν τις προδιαγραφές έγκυρων θηραμάτων στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Αυτό γίνεται για δύο λόγους: α) για να είναι υψηλός ο βαθμός δυσκολίας και β) για να μην ασκείται περισσότερη πίεση στο περιβάλλον απ’ ότι συνολικά αναμένεται από τη νόμιμη συνήθη ερασιτεχνική δραστηριότητα. Αν υποθέσουμε ότι μία φορά το χρόνο μια ζώνη ακτής «δέχεται οικολογική πίεση» στη διάρκεια του Πανελληνίου Πρωταθλήματος, ας μας εξηγήσουν οι υπογράφοντες τη σχετική διαμαρτυρία τι ακριβώς συμβαίνει με τους ερασιτέχνες αλιείς και τους ψαροτουφεκάδες 330 ημέρες το χρόνο;
Άλλωστε, πολλοί από τους αυτοδύτες έχουν κατ’ επανάληψη συμμετάσχει σε προγράμματα καθαρισμού βυθού, και έχουν διαπιστώσει την παρουσία πολλών «χαμένων» αλιευτικών εργαλείων, τα οποία δεν ανήκουν μόνο σε επαγγελματίες. Μας λυπεί το γεγονός ότι δεν ακούστηκε ποτέ μία σαφής θέση για το συγκεκριμένο θέμα με το ζήλο που τέθηκε το θέμα της διακοπής ή της μη συμμετοχής της Ε.Ο.Υ.Δ.Α.Τ.Κ. στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Υποβρύχιας Αλιείας. Το να περιορίσει κανείς την ερασιτεχνική αλιεία είναι ίσως μία συζητήσιμη δράση σχετικά με την οικολογική της αποτελεσματικότητα. Αλλά ας ξεκινήσουμε από την εφαρμογή των περιορισμών που ισχύουν με βάση τις υπάρχουσες διατάξεις που αφορούν την ερασιτεχνική αλιεία και ας κατανοήσουμε τη διαφορά μεταξύ αθλητικής και ερασιτεχνικής αλιείας. Πιστεύει κανείς πώς ένα χταπόδι 200 γραμμαρίων θα αποτελούσε σημείο βαθμολόγησης σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ψαροτούφεκου; Ή μήπως πιστεύει κανείς πως το παραπάνω παράδειγμα δεν αποτελεί συνήθη πραγματικότητα από «επίδοξους θερινούς και όχι μόνο κυνηγούς»;
Το φαινόμενο της κατάχρησης της ερασιτεχνικής αλιείας δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την αθλητική αλιεία και η Ε.Ο.Υ.Δ.Α.Τ.Κ. θέλει να υπογραμμίσει πως εξ ορισμού και βάσει του Καταστατικού λειτουργίας της συμμετέχει σε δράσεις της αθλητικής αλιείας, η οποία όταν ασκείται με αυστηρούς κανόνες αποτελεί αγαθό για τη νεολαία και την κοινωνία μας. Παράλληλα στηρίζει και προτρέπει οποιαδήποτε οικολογική δράση που θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο προστασίας του θαλάσσιου οικοσυστήματος. Πριν προβούμε σε «αφοριστικές κορώνες» θα επιθυμούσαμε την καλόπιστη συλλογική δράση στη διαδικασία διαμόρφωσης ενδεχομένως νέων κανονισμών. Κάτι τέτοιο, πάντως, προϋποθέτει το σεβασμό των θεσμών της αθλητικής αλιείας, των Διεθνών Κανονισμών της CMAS και του Καταστατικού που υπηρετεί η Ε.Ο.Υ.Δ.ΑΤ.Κ.
Η Ομοσπονδία, πάντως, σε συνεργασία με τους εκπροσώπους των αθλητών υποβρύχιας αλιείας (και βάσει προτάσεων των ίδιων) θέσπισε το έτος 2000 αύξηση του ελάχιστου βάρους του έγκυρου ροφού από 3 σε 4 κιλά, το έτος 2001 αύξηση του ελάχιστου βάρους του έγκυρου ροφού από 4 σε 5 κιλά, το 2006 περιορισμό του ροφού, από απεριόριστο αριθμό, σε 1 ροφό ανά αθλητή ανά ημέρα και όλων των υπόλοιπων ειδών σε 10 αλιεύματα ανά αθλητή ανά ημέρα. Πού ήταν τότε αυτοί που κόπτονται για το περιβάλλον; Ακούστηκε μήπως ένα μπράβο από μεριάς τους; Ή απλά κατηγορούμε για να κατηγορούμε, ότι μέτρα και αν λαμβάνονται;
Τέλος, η Ε.Ο.Υ.Δ.Α.Τ.Κ. θα χαρεί πολύ να δει οικολογικές προτάσεις σχετικά με την ερασιτεχνική αλιεία γενικότερα. Δεχόμενοι ότι ο διάλογος είναι προτιμότερος από τη στείρα κριτική, είμαστε πρόθυμοι να ακούσουμε εποικοδομητικές προτάσεις, από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές προκειμένου να διαμορφωθούν συνολικές προτάσεις στο συγκεκριμένο θέμα. Ανοιχτοί στο διάλογο και σε κάθε καλοπροαίρετη κριτική είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε στην ανάπτυξη και την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος
|