[psyche]

Συνονόματε Ανδρέα, νομίζω ότι το "κράξιμο" για το ζήτημα του παραποιημένου quote του Ισοκράτη είχε σαν στόχο τον Ε.Τ. και όχι εσένα. Μην αρπάζεσαι. Δεν νομίζω ότι κάποιος θα δει τα ίδια κίνητρα πίσω από το δικό σου λάθος, και το "λάθος" μιας εφημερίδας. Δεν νομίζεις;


Τώρα να με συμπαθάτε, εσύ και οι υπόλοιποι που συμφώνησαν με το κείμενο σου, αλλά εμένα αυτές οι εκθέσεις ιδεών του πρώτου πληθυντικού, που ξεκινάνε από το 'όλα' και καταλήγουν στο 'τίποτα', έχουν αρχίσει να με κουράζουν.

Αν πραγματικά αποδίδετε αυτά που γράφετε και στον εαυτό σας, τότε αφ' ενός θα είχε νόημα να το γράφετε στο πρώτο ενικό και να μην ασχολείστε με το τι κάνουν οι άλλοι (δίνει κάποιου είδους ανακούφιση το να γράψω "είμαστε όλοι μαλάκες" από το να γράψω "είμαι *******"; ) αφ' ετέρου γιατί το γράφετε; (δλδ αν εγώ πιστέυω πως είμαι ******* και προφανώς για να συνεχίζω να είμαι ******* δεν κάνω τίποτα για να το αλλάξω, γιατί το γράφω σε ένα forum; Για τους δείξω πως υπάρχουν μαλάκες; Το ξέρουν ήδη νομίζω)

Αν δεν το πιστεύετε για τον εαυτό σας -που θεωρώ πιο πιθανό- προς τι το πρώτο πληθυντικό; Φοβάστε να πάρετε μια θέση που θα προκαλέσει αυτούς που κατονομάζετε; Ποιο είναι το πρόβλημα; Τυχαία πιστεύετε ό,τι πιστεύετε και δεν μπορείτε να απαντήσετε; Φοβάστε να βρεθείτε απέναντι από κάποιον και θέλετε να είστε πάντα όλοι μαζί;

Από μικρός τις σιχαινόμουνα τις "εκθέσεις ιδεών". Αυτή την κοινωνική κριτική προς όλους (δλδ κανέναν), που θα είναι πάντα "μας"-"εμεις" να μη νιώσει κανείς θιγμένος, να μην κάνει κανένα διαχωρισμό, όπου όλα είναι ένα, γιατί το ευκολότερο πράγμα να υποστηρίξει κανείς είναι αυτή τη "γενική ηθική", τη "γενική αξία", το "γενικό δέον". Όλα κουλ-ουάχατ [μάλλον πλεονασμός το όλα] και έχουν την ίδια βαρύτητα ως προς τα "πανανθρώπινα ιδανικά".

Από μικρός τις σιχαινόμουνα τις "εκθέσεις ιδεών", που τελικά μπορεί να τις γράφει ο οποιοσδήποτε, από τον Καραμανλή και τον Ρουσόπουλο, ως τον άνεργο και τον καταπιεσμένο.