Για να προστατευτεί κάποιος από τις πιθανές παρατυπίες όπως πολύ σωστά λες κι εσύ θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να μπορεί να τις αναγνωρίζει όταν συμβαίνουν.

Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι όταν κάποιος πάει να κάνει ένα σχολείο μεγαλύτερης βαθμίδας από αυτήν που ήδη έχει, δεν θα του είναι και εύκολο να αναγνωρίσει τις παρατυπίες εάν δεν έχει διαβάσει ή του έχουν διαβάσει ή δεν του έχουν δώσει τα πρότυπα (standards) και τις απαιτήσεις του συγκεκριμένου σχολείου. (Αποδεκτός εξοπλισμός, περιγραφή δεξιοτήτων , μέγιστο βάθος κλπ)

Από την στιγμή που όλα αυτά του είναι γνωστά θα μπορεί να ανατρέχει οποιαδήποτε στιγμή και να βλέπει το τι τηρείται και το τι όχι και βέβαια να ρωτάει και να το συζητάει με τον εκπαιδευτή του (π.χ. εάν ο εξοπλισμός που θεωρείται ως απαιτούμενος είναι διαφορετικός από αυτόν που γίνονται τα μαθήματα μπορεί να τον ρωτήσει τον λόγο)

Με το που θα τελειώσει λοιπόν θα του έρθει και ένα ερωτηματολόγιο διασφάλισης ποιότητας (δεν ξέρω αν το κάνουν όλοι οι οργανισμοί) που θα του ζητάει να αξιολογήσει την εκπαίδευση του, τον εκπαιδευτή του και εκεί θα πρέπει να αναφέρει τα πιθανά προβλήματα που αντιμετώπισε ή τις απορίες του.

Ο Οργανισμός είναι υπεύθυνος να παρακολουθεί το "καλώς έχειν" της εκπαίδευσης που παρέχεται με το όνομα του από τα καταδυτικά κέντρα και τους εκπαιδευτές που έχει πιστοποιήσει.

Και όπως είναι φυσικό επειδή κανένας οργανισμός δεν έχει την ευχέρεια να έχει επιτηρητή σε κάθε σχολείο που γίνεται να παρακολουθεί αν τηρούνται πρότυπα και διαδικασίες καταφεύγει στην αποστολή στον μαθητή ερωτηματολογίου διασφάλισης ποιότητας.

Τώρα το αν το παίρνουν κάποιοι στα σοβαρά και το συμπληρώνουν είναι ένα άλλο θέμα.

Η άδεια από το Λιμενικό και η πιστοποίηση είναι για να ξεκινήσει ένα καταδυτικό να εργάζεται και σε καμία περίπτωση δεν διασφαλίζει ότι την επόμενη μέρα από αυτήν που ξεκίνησε θα συνεχίσει σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις με τις οποίες την πήρε όταν ξεκίνησε.