[neokles]

Ο κάθε οργανισμός θέτει κάποια ελάχιστα όρια είτε για την συμμετοχή σε ένα πρόγραμα (εμπειρία η/και εκπαίδευση), είτε για τα γνωστικά αντικειμενα που πρέπει να καλυφθούν (θεωρία ή/και πράξη), είτε για τον τρόπο διεξαγωγής (υλικά, εξοπλισμός, συνθήκες, εμπειρία εκπαιδευτή κα) είτε τέλος για τα κριτήρια επιτυχίας κάθε δύτη (εξετάσεις, εκτέλεση ασκήσεων στο νερό κτλ κτλ).

Όλα αυτά τα παραπάνω μπορούν πρακτικά να "παντρευτούν" και να κάνουν ένα course που να έρθει σε μια καλή τιμή. Μετά ξεκινάει μια ολόκληρη κουβέντα αν πχ μπορεί να γίνει open και advanvced πακέτο, όπου ναι μεν τα κριτήρια εκπληρώνονται αλλά ενδεχομένως κάποιος να μην μπορέσει να τελειώσει ούτε το open (πχ να μην κάνει τις ασκήσεις στο νερό ή να μην πετύχει στις θεωρητικές εξετάσεις). Εκεί το θέμα είναι πιο πολύ οικονομοτεχνικό παρά καταδυτικό. Αυτά λύνονται αρκεί να γίνουν καθαρές συννενοήσεις από την αρχή. (πχ αν κοπείς πληρώνεις μόνο το open κτλ)

Μεγάλη κουβέντα μπορούμε να κάνουμε επίσης για το αν ο εξοπλισμός -που μπορεί σχεδόν ελεύθερα να διαλέξει ο εκπαιδευτής- είναι κατάλληλος για το επίπεδο των δυτών. Εδώ δεν σε σώζει κανένας παρά μόνο η ειλικρίνια του εκπαιδευτή να σου πει (προκειμένου να πουλήσει) ότι θα χρησιμοποιήσει την φιλοσοφία "κοντιρούε" (από το Κονταράτος, DIR και GUE) ή κάτι τέτοιο οπότε να ψάξεις και να μάθεις (αν είσαι τυχερός ίσως κάτι γίνει). Βέβαια ίσως η επιλογή να ταιριάζει σε κάποιους μαθητές και είναι εκεί που τελικά ξεχωρίζει ο εκπαιδευτής-σχολή που έχει το μεράκι, την γνώμη, την γνώση και προσπαθεί να ξεχωρίσει τι ταιριάζει σε κάθε μαθητή. Τα πράγματα αυτά δεν έχουν μαύρο άσπρο και ιδιαίτερα όταν μιλάμε για πιο προχωρημένα σχολεία