Το γδάρσιμο στο κεφάλι είναι που με παραξενεύει περισσότερο. Η τρύπα λογικά είναι από μονόβολο. Εγώ δεν πιστεύω πως κάποια μέρα θα έρθει η φωτίσει σαν μάνα εξ ουρανού και θα αλλάξει η συμπεριφορά των επ. αλιέων. Το θέμα είναι πολλές φορές "βιοποριστικό" (τα εισαγωγικά μπαίνουν γιατί δεν θα ήθελα να κάτσουμε να το αναλύσουμε αυτό ιντερνετικά). Αν αλλάξουμε όλοι οι άλλοι εμπλεκόμενοι τότε θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε συνθήκες προστασίας του περιβάλλοντος στην αλιευτική παραγωγή.
Τώρα ποιους χαρακτηρίζω άλλοι εμπλεκόμενη.
1) Η εποπτεία αλιείας η οποία κατά κύριο λόγο κάνει τον λογιστή της ιχθυόσκαλας.
2) Οι κρατικές υπηρεσίες καταστολής οι οποίες είναι ανύπαρκτες/ανίκανες σε μέρη όπως οι Κυκλάδες.
3) Οι επιστημονική κοινότητα που δεν μπορεί να πείσει κανέναν ότι μπορούμε να βρούμε λύσεις στα προβλήματα του τομέα της παραγωγής.
Όσο εμείς είμαστε ανύπαρκτοι δεν πρόκριτε οι ανθρώποι αυτοί να ξεφύγουν από τον καουμποισμό. Αν αυτά λειτουργούσαν σωστά τα υπόλοιπα θα ερχόντουσαν.
Και σε καμία περίπτωση δεν εννοώ ότι έτσι θα πείσουμε τους ψαράδες να μην σκοτώνουν τους ανταγωνιστές τους (ζώα και ανθρώπους) άλλα βελτιώνοντας της συνθήκες του επαγγέλματος τους θα μπορέσουμε να τους περάσουμε (σαν κοινωνία) κάποια πράγμα όπου εμείς θεωρούμε ορθά.
Η λογική είναι απλή όπως έλεγε ένας επαγγελματίας το καλοκαίρι. «Τα δελφίνια νομίζουν ότι είναι πονηρά και πάνε και τρώνε από τα έτοιμα. Τους πονηρούς εγώ τους γ......... . Και ψαροντουφεκά να βρω να κλέβει ψάρια το ίδιο θα κάνω. Να πάνε να κάνουνε δικά τους αν θέλουν να φάνε».
Αυτό που τέλος πάντων θέλω να πω είναι πως να ρίχνουμε την ευθύνη στους ψαράδες είναι μία λύση. Μια ανύπαρκτη λύση. είναι σαν
και όχι σαν
.