[emmy]

Φίλε Έκτωρ,
Νομίζω ότι μιλάμε για δύο άσχετα πράγματα:

1) Το ενυδρείο σαν κατασκευή και σαν μέσο μετάδοσης γνώσης.
2) Ο βιασμός της φύσης για την προβολή και την ανάγκη επιβεβαίωσης της ανθρώπινης υπεροψίας.

Το ενυδρείο σαν κατασκευή, (όσο και αν συνδέεται με χλιδή και αν βρίσκεται μέσα σε ξενοδοχείο πολλών αστέρων) προσφέρει θέαμα, γνώση, πιθανόν παιδεία. Είναι ένα φοβερό επίτευγμα που για να υλοποιηθεί δούλεψαν πολλοί επιστήμονες σε διαφορετικές βάσεις και απαιτήθηκε συνεργασία πολλών ομάδων για να πραγματοποιηθεί. Είναι δείγμα πολιτισμού.

Βέβαια κάτι αντίστοιχο έγινε και για τον ουρανοξύστη των 820μέτρων που έχουν φτιάξει ή για την πίστα σκι στην έρημο…Πολλοί επιστήμονες, πολύ γνώση, θαυμαστά αποτελέσματα, ανθρώπινη υπεροψία...Και αυτό είναι δείγμα πολιτισμού.

Πες μου όμως σε τι διαφέρει από την κατασκευή των Αιγυπτιακών πυραμίδων στην μέση της ερήμου πριν από 4.500 χρόνια ή την ανέγερση του Παρθενώνα πριν 2.500χρόνια ή τα υπερπολυτελή ανάκτορα των Βερσαλλιών λίγους αιώνες πριν;

Επίσης, γιατί θα πρέπει να με σοκάρει περισσότερο το ενυδρείο στο Ντουμπάι από το ενυδρείο στο Ηράκλειο Κρήτης; Γιατί να με ενοχλήσει σαν κατασκευή η πίστα σκι μέσα σε ένα εμπορικό κέντρο (το οποίο ούτως ή άλλως θα κατασκευαζόταν και θα αλλοίωνε το φυσικό περιβάλλον- βασικά μιλάμε για έρημο με περιορισμένες μορφές ζωής) και όχι η τσιμεντοποίηση όλης της Αθήνας;…

Από την άλλη συμφωνώ ότι αυτή η υπερβολή στην σπατάλη πόρων σοκάρει όταν υπάρχουν εκατομμύρια ανθρώπων που πεινάνε. Όμως και τις πυραμίδες δούλοι τις έκτισαν, και στο φεγγάρι πήγαμε ενώ θα μπορούσαν με τα ίδια χρήματα να ανακουφιστούν χιλιάδες άνθρωποι που λιμοκτονούν…Και αυτό δείγμα πολιτισμού είναι.
Διεφθαρμένου; Η ιστορία θα δείξει…