[Έκτωρ]

Φοίβο συγχωρητήρια που έχεις καταφέρει να βλέπεις την ομορφιά. Μπράβο σου ρε παλικάρι γιατί αυτά που γράφεις δείχνουν πως «νιώθεις». Αλλά εγώ διαφωνώ.

Λες πως 1. Και είναι ακριβώς αυτός ο λόγος που βουτάμε για να σκοτώσουμε. Γιατί το ταξίδι που οδηγεί στο φόνο περνάει από τα μονοπάτια της γνώσης. Γιατί δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να φτάσεις εκεί.

Δεν μπορώ να βρω καμία συσχέτιση μεταξύ του φόνου και της γνώσης??? Τι ακριβώς λες, δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να φτάσεις στον φόνο από την γνώση? Πόσο αλήθεια μπορεί να είναι αυτό? Απλά αυτό στο δικό μου μυαλό δεν χωράει, σε παρακαλώ βοήθησε με να καταλάβω.

2. Ναι φίλε μου, γεννήθηκες αρπαχτικό, μη το απαρνιέσαι. Είσαι πλάσμα της φύσης και εσύ. Στιγμές. . . έχεις ανάγκη το φόνο.

Δεν έχω ανάγκη κανέναν φόνο να σε καλά. Μου έχω απαγορεύσει να αποδέχομαι την βία μου. Αν κάνω πράξεις βίας δεν της κάνω ούτε επειδή της έχω ανάγκη ούτε επειδή νιώθω καλύτερα με αυτές. Της κάνω διότι έτσι θεωρώ ότι μπορώ να βελτιώσω την ζωή μου ή έστω να χορτάσω τον θλιβερό εγωισμό μου. Αρπακτικό δεν είμαι διότι οι πρόγονοι μας εκτός από να καταναλώνουν μάθαν και να παράγουν. Δεν με εκπαιδεύει η φύση αλλά η κοινωνία εδώ και 12000 χρόνια

3. Όλη σου η ύπαρξη ένας φόνος. Χαμηλώνεις το βλέμμα, πλησιάζεις σαν πάνθηρας αργά το θήραμά σου. Δε σκέφτεσαι. Δεν υπάρχεις.

Όλη μου η υπάρξει ένας φόνος? Εύχομαι να μην μου συμβεί ποτέ.

Είμαι ψαροντουφεκάς και κυνηγός και έχω σκοτώσει πολύ περισσότερα ζώα από όσα μπορείς να φανταστείς. Στο προηγούμενο επάγγελμα μου μπορεί να σκότωνα και 300.000 γιατί δεν είχα που να τα βάλω ή επειδή ήταν σκάρτα (Ιχθυολόγος – τεχνολόγος) Δεν νιώθω καμία ενοχή για αυτό και επιπλέον το θεωρώ λογικό. Ο άνθρωπος όμως εάν θέλει να συνυπάρχει και να ζει αρμονικά με τον συνάνθρωπο του και το περιβάλλον οφείλει οι πράξεις του να είναι αποτελέσματα μόνο ενός συναισθήματος , της Αγάπης, και κανενός ενστίκτου. (και αυτά είναι τελείως άσχετα με το θέμα μας και δεν τα λέω για να αντιπαρατεθώ σε αυτά που γράφεις)

Και εν κατακλείδι

4. Συνειδητοποιημένοι είναι σίγουρα. Αν όχι όλοι, το μπόλιασμα έχει γίνει εδώ και καιρό.
Μακάρι φιλαράκι μου. Εγώ έχω χάσει φίλο σε πεδίο βολής αδειάζοντας άσκαστο βλήμα του πυροβολικού για να το κάνει δυναμίτη για την θάλασσα. Πότε του δεν πήρε ούτε ένα ψάρι από το νερό. Ένιωθε την χαρά του φόνου όμως. (και αυτό άσχετο άλλα ως προς το πόσο συνειδητοποιημένη είμαστε εμείς οι θαλασσινοί, γ....... το)