Αγαπητή Μαρία σε χαιρετώ.
Χαίρομαι που μπορούμε να συζητάμε χωρίς αφορισμούς. Ευελπιστώ ότι σύντομα θα μας ακολουθήσουν και άλλοι
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Physalia
Δεν καταλαβαίνω γιατί περάσαμε στο ντούκου τα λόγια του Φοίβου: Λέει ξεκάθαρα ότι τα ψάρια βρίσκονται σε βάθη μεγαλύτερα των 25 μέτρων (35 μέτρων αυξάνει ο Ιάσων παρακάτω). Αυτό δε θα έπρεπε να μιλάει από μόνο του; Ποιο είναι το βάθος στο οποίο κυρίως δραστηριοποιούνται οι Ψ/Τ;
|
Το επιχειρησιακό βάθος για τους πολλούς δε ξέρω. Συνήθως μέχρι τα 15-18 μέτρα. Κάποιοι πάνε και πιο κάτω αλλά λίγοι. Ακόμα λιγότεροι ψαρεύουν κάτω απο τα 25m, τουλάχιστον ακόμα στις μέρες μας. Για μεγαλύτερα βάθη τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Επιπρόσθετα όσο αυξάνεται το βάθος, αλλάζουν και οι τεχνικές. Κάτω απο τα 20-25 μέτρα δύσκολα θα επιχειρηθεί ξεβράχωμα, συνήθως θα κυνηγήσουμε με καρτέρια. Απο τα 30 και κάτω ψαρεύουν λίγοι στην Ελλάδα. Ίσως για αυτό βλέπουμε ψάρια εκεί. Ίσως πάλι τα βλέπουμε, γιατί εκεί το κυνήγι τους είναι σε μικρότερη ένταση.
Αλλά ειλικρινά δεν είμαι ο καταλληλότερος για να σου πει αν υπάρχουν ψάρια στα ρηχά. Δεν ξέρω, δεν είμαι καλός ψαράς (ειλικρινά). Φίλοι μου βγάζουν ροφούς εκεί που δε μπορώ να διανοηθώ ότι υπάρχουν (και σίγουρα εκεί που δε τους βλέπω)
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Physalia
Και Ιάσων, γιατί θεωρείς ότι το φυσικό καταφύγιο (βράχια-θαλάμια) είναι από μόνο του προστασία;; Δε νιώθεις ότι κάποια από τα καταφύγια (μεσοπέλαγες ξέρες κλπ) θα έπρεπε να είναι κλειστά ακόμα και στους Ψ/Τ ώστε πραγματικά να εξασφαλίζεται η προστασία των γεννητόρων; Δε σε ανησυχεί καθόλου το γεγονός ότι οι ξέρες δεν είναι πια παραδοσιακή γνώση που μεταδίδεται από πατέρα σε γιο αλλά θέμα τεχνολογίας στα χέρια οποιουδήποτε μπορεί να την πληρώσει;
|
Θα απαντήσω όχι για τον Ιάσω, αλλά για το Φοίβο. Όχι δεν θα ήθελα να υπάρχουν κρυφές ξέρες. Θα ήθελα πολύ όμως να υπάρχουν αλιευτικά καταφύγια. Θα έκανε καλό σε όλους μας, και σε εσάς και σε εμάς. Τα ψάρια θα μπορούσαν να ανανεωθούν σε μεγάλο βαθμό εκεί. Έχουν γίνει παρόμοιες συζητήσεις για το θέμα και στα φόρουμ μας, αλλά τεχνικά είναι δύσκολο όχι τόσο να υλοποιηθεί, όσο να φυλαχτεί απο τους παράνομους στη χώρα μας κάτι τέτοιο. Γιατί άντε και φτιάχνουμε τεχνητό ύφαλο, ποιος θα τον φυλάει στην Ελλάδα?
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Physalia
Και τέλος ενοχλείστε Φοίβε και Ιάσων για την απαγόρευση του Μαίου..... Δε σας βλέπω να ενοχλείστε που δεν υπάρχει καμία απαγόρευση για τα ροφοειδή κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Το ξέρετε βέβαια ότι τα ζωντανά αυτά αναγκάζονται το καλοκαίρι να πλησιάσουν πιο κοντά στην ακτή και να ανέβουν ρηχότερα για να αναπαραχθούν (και όχι βαθύτερα Ιάσων).
Δε σας πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι ίσως (λέω ίσως, το συζητάμε αν θέλετε) τους μήνες εκείνους θα έπρεπε να απαγορεύεται η αλιεία των ροφοειδών σε όλους; ακόμα και σε σας δηλαδή; ακόμα και στους "αθλητές" των "αγώνων";
Μου κάνει πραγματικά εντύπωση ότι εσείς οι ίδιοι δεν έχετε από μόνοι σας καθόλου προτάσεις που να κάνουν τη δραστηριότητά σας πιο συντηρητική και πιο αειφόρο. Αλήθεια μου κάνει εντύπωση γιατί πιστεύω ότι πρωτίστως εσάς θα έπρεπε να απασχολεί αυτό το θέμα.
Και με ενοχλούν ιδιαίτερα τα λόγια του Ιάσονα που τελικά τόσο πολύ μου θυμίζουν τον Πίκουλα -που κατά τ' άλλα δεν σας αρέσει.....
|
Αγαπητή Μαρία, να είσαι σίγουρη ότι έχουν πέσει κατά καιρούς τέτοιες προτάσεις. Έχουν πέσει προτάσεις και για ψάρεμα χωρίς ροφό. Μάλιστα ανακοινώθηκε και ένας αγώνας υπ.αλιείας το καλοκαίρι (ήταν προγραμματισμένος για το Σεπτέμβρη απο το Ν.Ο.Ιμβρίων) αλλά τελικά ακυρώθηκε λόγω καιρικών συνθηκών. Εκεί απαγορευόταν ο φακός, απαγορευόταν ο ροφός, και τα επιτρεπτά όρια μεγεθών αλλά και αριθμών μαύρων ψαριών ήταν διαφορετικά (2 ανά ομάδα αν θυμάμαι καλά). Οπότε, ναι, γίνονται προτάσεις, ίσως δεν έχουν φτάσει στα αυτιά σας (μάτια επί τω προκειμένω) αλλά γίνονται. Θα πρότεινα (με όλη τη καλή διάθεση) να μας ρωτήσετε τι συζητάμε, πριν σκεφτείται για εμάς (με όλη τη καλή διάθεση, επαναλαμβάνω). Ο Πίκουλας αποτελεί αλιευτικό πρότυπο παλαιότερων ετών. Ήταν καταπληκτικός ψαράς, αλλά για άλλη εποχή. Οι ψαριές του είναι θρυλικές. Αλλά όχι για την εποχή μας. Αυτό είναι ξεκάθαρο στους κύκλους μας.
Έχουν γίνει και συζητήσεις για τη μη αλίευση αυγωμένων ψαριών, αλλά δε ξέρω αυτό κατά πόσο είναι σωστό. Οι θηρευτές στη φύση σταματούν να κυνηγούν σε περίοδο αναπαραγωγής? Διερωτόμαι καθόλου ειρωνικά, απόλυτα ειλικρινά.
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Physalia
Τα ψάρια όμως, α, όχι, τα ψάρια κύριοι ανήκουν σε σας. Γιατί έτσι.
Αλλά μη μας λέτε ότι τρέχουν να κρυφτούν επειδή ακούν φυσαλίδες..... Τουλάχιστον δεν φαίνεται να έχουν τέτοιο κόμπλεξ στις προστατευόμενες περιοχές της Μεσογείου όπως μπορείτε εύκολα να διαπιστώσετε σε άπειρες φωτό με αυτοδύτες δίπλα σε τεράστιους γαλήνιους ροφούς....
Τα ψάρια τρέχουν να φύγουν από τον άνθρωπο-απειλή.... και στην προκειμένη περίπτωση από εσάς. Απλά δεχτείτε το.
|
Αγαπητή Μαρία, δεν λαμβάνεις υπόψιν σου μια παράμετρο: πολλές φορές αυτά τα ίδια ψάρια έχουν κυνηγηθεί απο ανθρώπους με μπουκάλες. Δεν το λέω για να επιχειρηματολογήσω ότι "και καλά εσείς φταίτε" σε καμία περίπτωση. Απλά, ειδικά στην Αττική, η νυχτομπουκάλα είναι πραγματικότητα. Και σίγουρα είναι πραγματικότητα αυτό που σου περιέγραψα: ότι τα ψάρια έφυγαν απο εκεί που είμασταν γιατί πέρασε το γκρούπ των αυτόνομων. Θα εφευγαν και απο εμάς, μετά τη 1η βολή (εύστοχη ή μη), το ξέρω. Αλλά δεν σημαίνει ότι δεν θα φοβόντουσαν και το θόρυβο απο τις φυσαλίδες. Τα ψάρια στα αλιευτικά καταφύγια του εξωτερικού έχουν συνηθίσει τη παρουσία σας, γιατί κανείς δε τα κυνηγά. Εδώ τραβάνε τον παθών τους το τάραχο! Δεν είναι λίγο...
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Physalia
(Αν και -μεταξύ μας- μου επιτρέπω το εξής ένα: κάθε φορά που βλέπω μικρό ροφοειδές να με κοιτάζει φροντίζω να το κυνηγήσω απειλητικά μέχρι να εξαφανιστεί τρομοκρατημένο από κοντά μου. Αυτή την αλληλεπίδραση τη λέω εκπαίδευση. Και από αυτή και μόνο την άποψη, δέχομαι να μου λέτε ότι τα ψάρια τα τρομάζω εγώ και όχι το όπλο σας).
Ελπίζω κάποτε να υπάρξουν πραγματικά προστατευόμενες περιοχές στις θάλασσες μας.... ελάτε μια βόλτα τότε με μια μπουκαλίτσα και πείτε μου αν ο μέγας ροφός δίνει δεκάρα για τη μπουρμπουλήθρα σας.
Τι αφέλεια.....
|
Κοίτα να δεις που αυτόνομοι και ελεύθεροι μοιραζόμαστε μια κοινή συνήθεια: τρομάζουμε τα μικρά ψάρια για να αποφύγουν το κίνδυνο!!! (Κανείς δεν αρέσκεται να πιάνει εύκολα ψάρια...).
Όσο για τα πάρκα, θα ήθελα και εγώ να βουτήξω, ελεύθερα όμως, άλλη ομορφιά Μαρία... Με τη φωτογραφική στο χέρι.
Σας χαιρετώ
Φοίβος