Μάζεψα υλικό από τη συζήτηση και σχολιάζω χωρίς να θυμάμαι ποιος τα έγραψε.
Παράθεση:
Κάτι άλλο: σίγουρα οι ψαροκυνηγοί θα επηρεάσουν το πληθησμό των ψαριών. Αλλίμονο, είμαστε κάποιοι ακόμα εξολοθρευτές, τα ψάρια (πληθυσμιακά αλλά και συμπεριφορικά!) θα φτάσουν σε κάποιο άλλο σημείο ισορροπίας. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό (προσωπική άποψη), αρκεί να υπάρχει σημείο ισορροπίας.
|
1ον. Είναι απαράδεκτη η λογική του βάρα το περιβάλλον όσο θες, αυτό θα ρουφάει σα σφουγγάρι ό,τι και αν του ρίξεις μέσα. Μια τέτοια βλακώδης και επικίνδυνη συλλογιστική (διαπιστώσαμε λέει πως το Ελληνικό περιβάλλον έχει μεγάλη αφομοιωτική ικανότητα!!!) είχε αναπτυχθεί από έναν απ’ τους συντάξαντες (γεωπόνος-περι
βαντολόγος

του Χωροταξικού Σχεδίου για τις ΑΠΕ στην Ελλάδα σε ημερίδα και πιαστήκαμε…
2ο. Ορισμένα είδη που μπορούν να ‘‘ισορροπήσουν’’ θα το κάνουν. Δε βάζουμε όμως όλα τα είδη στο ίδιο σακούλι οκ; Είναι άλλα ψαράκια που δε γουστάρουν να ζουν στα 45+. Αυτά δε θα ισορροπήσουν, απλά θα εκλείψουν! Επίσης, γι’ αυτά που μπορούν να ‘‘ισορροπήσουν’’ θα πρέπει να ξεκινήσουμε να βουτάμε με trimix για να τα χαρούμε πλέον ή να πληρώσουμε ένα σωρό λεφτά για κάποιο θαλάσσιο πάρκο του εξωτερικού για να δούμε παρόμοια.
Παράθεση:
(Αν και -μεταξύ μας- μου επιτρέπω το εξής ένα: κάθε φορά που βλέπω μικρό ροφοειδές να με κοιτάζει φροντίζω να το κυνηγήσω απειλητικά μέχρι να εξαφανιστεί τρομοκρατημένο από κοντά μου. Αυτή την αλληλεπίδραση τη λέω εκπαίδευση. Και από αυτή και μόνο την άποψη, δέχομαι να μου λέτε ότι τα ψάρια τα τρομάζω εγώ και όχι το όπλο σας)
|
Και εμείς (

) το κάνουμε αυτό Μαρία. Ελπίζω να το καταλαβαίνουν τα χταποδάκια γιατί είναι και τα πιο εύκολα θύματα των ψ/δων με το σώβρακο, τη μάσκα στο κεφάλι και την τρίαινα…
Παράθεση:
Γιατί άντε και φτιάχνουμε τεχνητό ύφαλο, ποιος θα τον φυλάει στην Ελλάδα?
|
Όποιος φυλάει και τα νατούρα σήμερα. Ο Μπαρμπαγιώργος ο εκ Λαρίσης ορμώμενος που έχει γεννηθεί εκεί λέει και αγαπάει τη φύση, ή οι περιβα
ντολόγοι

της αλλαγής που ετοιμάζονται να μας έρθουν ξανά. Μάλλον έρχεται η σειρά άλλου παπατζή εκ των αρχηγών των μκο να υπουργοποιηθεί…
Παράθεση:
Αγαπητή Μαρία, δεν λαμβάνεις υπόψιν σου μια παράμετρο: πολλές φορές αυτά τα ίδια ψάρια έχουν κυνηγηθεί απο ανθρώπους με μπουκάλες. Δεν το λέω για να επιχειρηματολογήσω ότι "και καλά εσείς φταίτε" σε καμία περίπτωση. Απλά, ειδικά στην Αττική, η νυχτομπουκάλα είναι πραγματικότητα. Και σίγουρα είναι πραγματικότητα αυτό που σου περιέγραψα: ότι τα ψάρια έφυγαν απο εκεί που είμασταν γιατί πέρασε το γκρούπ των αυτόνομων. Θα εφευγαν και απο εμάς, μετά τη 1η βολή (εύστοχη ή μη), το ξέρω. Αλλά δεν σημαίνει ότι δεν θα φοβόντουσαν και το θόρυβο απο τις φυσαλίδες. Τα ψάρια στα αλιευτικά καταφύγια του εξωτερικού έχουν συνηθίσει τη παρουσία σας, γιατί κανείς δε τα κυνηγά. Εδώ τραβάνε τον παθών τους το τάραχο! Δεν είναι λίγο...
|
Αυτό δεν είναι επιχείρημα. Ξαναλέω, όση σχέση έχει ο ψαρομπούκαλος Μαλάκας (είτε λέγεται κουστώ και το κάνει για να τραφεί - λες και δεν έχει μια μπετονιά να κάνει συρτή - ) με την ελεύθερη τόσο έχει και με την αυτόνομη.
ΜΗ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΕ ΤΙΣ ΦΥΣΑΛΙΔΕΣ ΤΩΝ ΨΑΡΟΜΠΟΥΚΑΛΑΚΗΔΩΝ ΜΕ ΑΥΤΈΣ ΤΩΝ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΟΥΤΕ ΤΑ ΨΑΡΟΝΤΟΥΦΕΚΑ ΤΟΥΣ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ. ΔΕ ΦΤΑΙΜΕ ΕΜΕΙΣ (ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ) ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ (ΟΙ ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ) ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ. Έλεος και επιτέλους με αυτή την ιστορία!!!
Σε πληροφορώ επίσης πως το μεγαλύτερο ψάρι που έχω δει ποτέ μου –ένα ροφό ίσως και πάνω από 20kg- τον έχω δει με τη μπουκάλα μου περίπου στα 20-22 μέτρα, και τον πλησίασα αρκετά. Δεν υπερβάλλω με το μέγεθος, έχω μεγαλώσει με εικόνες χταποδιών 5kg, φαγκριών >10 και μαγιάτικων (ψαρεμένων από άλλους εννοείται
L). Δεν τρόμαξε καθόλου παρόλο που ήταν σε ένα πολυσύχναστο μέρος. Έχω πολλές περισσότερες ελεύθερες βουτιές (έως max τη ζώνη των 20-24) απ’ ότι αυτόνομες και δεν έχω δει ψάρι πάνω από 6-7kg.
Παράθεση:
Όσο για τα πάρκα, θα ήθελα και εγώ να βουτήξω, ελεύθερα όμως, άλλη ομορφιά Μαρία... Με τη φωτογραφική στο χέρι.
|
Άμα προλάβεις να εστιάσεις (ειδικά στα ψάρια) να μας πεις το κόλπο. Εδώ παλεύουμε με τη μπουκάλα να εστιάσουμε σε κανάν σπειρογράφο και είτε απελπίζεται και κλείνει μόνος του είτε εστιάζουμε στο σκορπίδι δίπλα του
Έχω και άλλα, συνεχίζω…πάει η δουλειά σήμερις…
