Κάτι καταλάβατε πολύ στραβά παίδες, δεν μπήκα(με) εδώ μέσα ούτε για να απολογηθούμε για αυτό που κάνουμε, ούτε για να συζητήσουμε αν αυτό που κάνουμε είναι σωστό ή όχι.
Μαθήματα οικολογίας-οικολογικής συνείδησης κάντε σε όποιον άσχετο θέλετε, όχι σε ανθρώπους που ζούνε στη θάλασσα.
Έχετε την αίσθηση ότι η τακτική της μη αλληλεπίδρασης με το θαλάσσιο κόσμο, είναι η σωστή προσέγγιση. Μάλλον θεωρείται εαυτούς παράσιτα, ιό του πλανήτη...Απορώ πως δεν έχετε αυτοκτονήσει ακόμα (είναι μια κάποια σκέψη-λύση στα περιβαλλοντικά προβλήματα της όμορφης Γης...).
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Dimitris Galon
Μαρία,
δεν ακολούθησα την συμβουλή σου (μετανιώνω γι΄ αυτό) και μπήκα σε δυο ελληνικά fora για ψαροτούφεκο. Αν και μπήκα προσπαθώντας να κατανοήσω το εξιτάρισμα του καρτεριού και το κάρφωμα του ψαριού, που ναι καταλαβαίνω ότι μπορεί να ανεβάσει την αδρεναλίνη στα ύψη, πιστεύω όμως ταυτόχρονα ότι τέτοιου είδους εθισμοί κάτω από τις συνθήκες των τελευταίων χρόνων, σε σχέση με τα μηδαμινά αποθέματα ψαριών, είναι καταστροφικοί. Όσον αφορά τα αποθέματα αυτά, είναι τουλάχιστον ηλίθιο να μην πιστεύω τα ίδια μου τα μάτια και την προβληματική για την έλλειψη ψαριών που παρουσιάζεται σε άρθρα του ημερήσιου και περιοδικού ελληνικού και ξενόγλωσσου τύπου, και να πιστεύω τις θεωρίες για τα κρυμμένα ψάρια που μόλις ακούσουν φυσαλίδες κρύβονται, ενώ μόλις κατέβει ο ψαροτουφεκάς βγαίνουν για τσαμπουκά και εκεί επάνω τους καρφώνει ο Κωστάκης την 7τάρα, ενώ ο Θανασάκης τον περιμένει καπνίζοντας στο σκάφος.
|
Ο Θανασάκης σπάνια καπνίζει (βλάπτει τις επαναφορές). Τα ψάρια δεν είναι κρυμμένα απο τους αυτόνομους και βγαίνουν να τσαμπουκαλευτούν στο ψαροντουφεκά. Δηλαδή όχι ακριβώς έτσι. Τα ψάρια είναι εκεί, και έχουν έντονο το ένστικτο της κυριαρχίας του χώρου. Οι αυτόνομοι, μιας και ποτέ δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη για κυνήγι, δεν ξέρουν πως να ηρεμήσουν το βυθό και να αποκαλυφθούν σιγά σιγά τα ψάρια. Αλλά δε σε παρεξηγώ: είναι μια γνώση που θέλει χρόνο και κόπο να κατακτηθεί. Πως να την αποκτήσεις δύστυχε, φωτογραφίζοντας τους σπυρογράφους?
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Dimitris Galon
Ένας λόγος παραπάνω, κατά την γνώμη μου, για να σταματήσει το ψαροτούφεκο. Αν πραγματικά αγαπάς και πονάς τον βυθό και την θάλασσα, σταμάτα να τα βιάζεις, ειδικά όταν δεν αντέχουν πιά!!!
|
Αμήν και αλληλούια!!!! Και δε τό'λεγες τόση ώρα, είχα αρχίσει να ανησυχώ...
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Dimitris Galon
Συνηθίζω να καλύπτω τις θέσεις μου με επιχειρήματα και προσπαθώ να αποφεύγω τους συναισθηματισμούς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω. Θα αναφερθώ όμως στο γεγονός ότι πολλές φορές ειπώθηκε στο thread αυτό ότι δεν είμαστε σε θέση να καταλάβουμε το συναισθηματικό σακατιλίκι του ψαροτουφεκά.
|
Και εμείς σε αγαπάμε, και ας μην είμαστε τόσο εκδηλωτικοί. Βέβαια, απο αβρότητα και μόνο προς ανθρώπους (γενικότερα, όχι μόνο ψαροκυνηγούς) με κάποια αναπηρία, δεν είναι κόσμιο να χρησιμοποιείς τέτοιες φράσεις (και αυτό είναι απόλυτα ειλικρινής θέση). Πέρα απο τις προσωπικές (ή ομαδικές) διαφορές, άλλοι άνθρωποι δε φταίνε σε τίποτα να νιώθουν άσχημα. Η πάλι μιλάω "ψαροντουφεκάδικα" και δεν μπορείς να αντιληφθείς την ευαισθησία πίσω απο τα λόγια μου?
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Dimitris Galon
Μπορεί να έχει και δίκιο, μήπως μπορεί όμως ο ψαροτουφεκάς να καταλάβει τα δικά μας συναισθήματα; Και σου παραθέτω δυο. Στις βουτιές που κάναμε πέρσι κατά την διάρκεια του KDE στην Κέα, πέρα από τα άπειρα και τεράστια «μαύρα» και «άσπρα», τα οποία παρεμπιπτόντως δεν έτρεχαν να κρυφτούν φοβισμένα από τις φυσαλίδες μας, υπήρχε και ένα μεγάλο κοπάδι μαγιάτικα, της τάξεως των 30 κιλών το κομμάτι, που μας συνόδευε καθ΄ όλη την διάρκεια των καταδύσεων πλησιάζοντας μας σε απόσταση αφής. Σε κάθε κατάδυση ήταν πάντα εκεί και μας συνόδευε παίζοντας με τις φυσαλίδες μας. Στην ανάδυση μας συνόδευε μέχρι τα 45 μέτρα, όπου ως δια μαγείας εξαφανιζόταν και πάλι στα βαθιά. Λες και γνώριζαν τα ψάρια ότι από κει και πάνω καραδοκεί ο θάνατος. Όσες βουτιές κάναμε, τα μαγιάτικα ήταν εκεί και μας πλησίαζαν περίεργα χωρίς καθόλου φόβο.
|
Οκ, άρα έχει πολλά ψάρια, απο τα 35-40 και κάτω, δεν διαφωνούμε σε αυτό 
(πρέπει να το προσέξω, συμφώνησα σε κάτι μαζί σου . . . 
)
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Dimitris Galon
Μπορεί να νοιώσει ο ψαρουτεφεκάς την λύπη που μπορεί να μου προκαλέσει το κάρφωμα της 7τάρας του στο κορμί αυτού του πανέμορφου και υπέροχου ζώου; Το άλλο παράδειγμα ήταν κατά την διάρκεια του MDP στην Μήλο το 2007. Στις βουτιές που κάναμε στο ναυάγιο του Άρτεμης Πίττα, το οποίο βρίσκεται βυθισμένο μέσα στον κόλπο του Αδάμαντα, ακριβώς απέναντι από το λιμεναρχείο, το οποίο ελέγχει όλη την κίνηση, το πλήθος των ψαριών και η βιοποικιλία των θαλάσσιων βενθικών οργανισμών, ήταν απίστευτη. Μόνο στην νότια Γαλλία, για να αναφερθώ σε Μεσογειακό βυθό, είδα κάτι παρόμοιο. Πιστεύεις ότι θα αναλογιστεί πολύ ο ψαροτουφεκάς, ο οποίος βλέπει μόνο τεράστιους σαργούς, ούγενες, ροφούς και στείρες, για την διατάραξη της φυσικής αυτής ισορροπίας η οποία εμένα μπορεί να με εξιτάρει;
|
Έχεις δίκιο παραδίνομαι: ο άνθρωπος είναι κάποιο στρεβλό κατασκεύασμα κάποιου "θεού" κάποιου άλλου σύμπαντος, βρέθηκε στο πλανήτη μέσα απο κάποιο χωροχρονικό ρήγμα, και δεν ανήκει εδώ. Ντροπή του που αναπνέει, πως τολμά ο επονείδιστος!!! Ακούς εκεί, να θέλει να κολυμπήσει στα νερά ενός πλανήτη, πλάσμα του οποίου δεν είναι. Η οποία ύβρις, να θέλει να ικανοποιήσει τα βρωμερά, πνευματικώς ανίκανα, ηθικώς επιλήψιμα, πρόστυχα ένστικτα του. Οϊμέ, ο άνθρωπος δεν είναι πλάσμα του πλανήτη Γη, τόσες χιλιάδες χρόνια, ακόμα να το ανακαλύψουμε.
Ρε φίλε, άμα δεις καμιά ωραία γυναίκα στο χώρο που συναναστρέφεσαι με φίλους, θα χαρείς να δείς κάποιον άλλο να τη φλερτάρει, οποιονδήποτε άλλον εκτός απο εσένα ε? Ναι, είναι μια πρακτική και αυτή: άλλος πηδάει, άλλος χαίρεται... Ξέρω, ξέρω: έκρηξη τεστοστερόνης, να έχω αυτή την ουσία στο αίμα μου γαμώτο...που στο καλό βρέθηκε, εγώ όταν γεννήθηκα δεν υπήρχε...
Περί Φό(ι)βου:
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Dimitris Galon
@ Pho(e)vos
Αν και υπογράφεις σαν Φοίβος, το μόνο που κατάφερα να διακρίνω είναι η λέξη φόβος στο όνομα σου αλλά και στις πράξεις σου. Ίσως μια αλλαγή σε Abaddón, el exterminador να δικαίωνε όχι μόνο τις κυνηγετικές αλλά και τις λογοτεχνικές σου φιλοδοξίες. Δεν γνωρίζω ακόμα αν αυτό που διέκρινα είναι ο φόβος που προκαλείς ή ο φόβος που σου προκαλούν, όπως και να έχει όμως είναι ένα καθοριστικό συναίσθημα και δεν μπορεί να αγνοηθεί, γι΄ αυτό αποφάσισα να γράψω διεξοδικά για το θέμα καθώς ταυτόχρονα διαπίστωσα ότι δεν γνωρίζεις τα πρόσωπα που βρίσκονται αποτυπωμένα στην φωτογραφία του πρώτο μου μηνύματος (#107).
|
<<
Στο κέντρο κάθε σου λέξης, βλέπω ένα κομμάτι του εαυτού μου>>, sorry, δεν θυμάμαι τη παραπομπή,
αυτό δεν είναι δικό μου. Έχει άμεση σχέση βέβαια με τη θεωρία της σχετικότητας (όπου όλα είναι σχετικά=αντιλαμβάνομαι τη παρουσία μου, απο το πως "βλέπω" το φυσικό σύστημα με το οποίο αλληλεπιδρώ) και άλλα τέτοια όμορφα.
Κάτι φοβάσαι πολύ εσύ, γιατί εγώ... (δε μού'ρχεται κάτι αυτή τη στιγμή τουλάχιστον...). Ίσως αυτός ο φόβος σε κάνει να μην θες να αλληλεπιδράς με τίποτα. Ίσως κάποιος Φό(ι)βος σε κάνει να νιώθεις ομορφότερα νιώθοντας παράσιτο, παρά ζωντανός οργανισμός. Υπάρχεις για να παρατηρείς. Αξιολύπητο φίλε, κάποιος κάποτε σου έκανε πολύ κακό...
Δεν εξηγείται διαφορετικά πως είναι δυνατόν να παράγεις συνειρμούς όπως ψαροκυνηγοί ---> Ναζί. Βλέπεις είναι απο τις ελάχιστες φορές που δεν μπορώ να κατηγορήσω κάποιον για έλλειψη ευφυίας ή γνώσης. Είσαι διαβασμένος στο τομέα σου, αλλά... Δεν φτάνει αυτό. Ζωή είναι τόσα άλλα πράγματα.
Αρνείσαι πεισματικά να δεχθείς ότι έχεις κοινά στοιχεία με κάποιους άλλους ανθρώπους (ναι, απο τον ίδιο πλανήτη είμαστε), τόσο πεισματικά που τους κατατάσεις ανάμεσα σε κάποιους απο τους μεγαλύτερους εγκληματίες αυτού του πλανήτη (ώστε να είναι αυταπόδεικτη η διαφοροποίηση σου). Πίστεψε το ή όχι: κανείς ψαροκυνηγός δεν θα έφτιαχνε θάλαμο αερίων για τους ροφούς (στήρες, πίγγες, κτλ κτλ κτλ). Το πλησιέστερο κοινό στοιχείο που μπορώ να σκεφτώ μεταξύ εμού και των ναζί είναι τα μαλιά μου, και όπως μπορείς να δείς:
http://www.spearfishingforum.gr/view...php?f=1&t=1714
μιλάμε για καμία σχέση...
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Dimitris Galon
Όπως λες κι΄ εσύ τα φόρα αυτά στάζουν αίμα, καρφώματα ατσαλιού ανάμεσα στα μάτια, συναισθηματικό και τεστοστερινικό substitution ιδανικών στιγμών, αγγελικά πλασμένων. Ένα ersatz μιας κυνηγητικής αρχέγονης περσόνας, η οποία έχει προ πολλού εκλείψει, κρατώντας μόνο την κεκτημένη ταχύτητα της αρχικής ορμής. Θεωρώ, μιλάω πάντα για μένα, ότι εγώ προσωπικά δεν έχω τίποτα κοινό με κάποιον ο οποίος σκοτώνει για χόμπι, αυτό που εμένα μου δίνει χαρά με την ύπαρξη και την ελευθερία του. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ και πάλι στην χαρά του φόνου και την υπαρξιακή επιβεβαίωση που αναφέρθηκε στο φωτογραφικό και τεστοστερονικό παράθεμα, που το συνόδευε η, κατά την γνώμη μου, λάθος μουσική, αλλά σίγουρα θέλω να μείνω στον χώρο μου, κάνοντας αυτά που κάνω και ας μείνουν εκείνοι στον δικό τους, καρφώνοντας τις 7άρες και βγάζοντας φωτογραφίες με τα θηράματα προς γνώση και συμμόρφωση της ιστορίας και των αγγέλων.
|
Α ναι πράγματι, σε ευχαριστώ για το κοπλιμέντο-α:
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Dimitris Galon
Το θέμα που με απασχολεί είναι τα λογοτεχνικά πακεταρισμένα τσιτάτα που διέκρινα στα κείμενα σου, τα οποία έχουν όχι μόνο σαν εφαρμόσιμο σημείο της υπαρξιακής σύλληψης τον φόνο, αλλά προβάλουν αναμασημένους αφορισμούς (με την φιλοσοφική έννοια και όχι την λειτουργική της ελληνικής ορθοδόξου εκκλησίας) ανθρώπων που σίγουρα τα είπαν καλύτερα από σένα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι αφομοίωσης κειμένων που έχουν να κάνουν με την αμεσότητα του «ζειν». Ένας από αυτούς είναι και η επιλεκτική χρήση κομματιών ολοκληρωμένων έργων τα οποία αποσπασματικά ενσωματώνει κάποιος στην προσωπική του «φιλοσοφική θεώρηση της ζωής», προσπαθώντας να φέρει τον μελετητή του εκάστοτε αρεστού συστήματος στα μέτρα της δικιάς του ζωής. Το αποτέλεσμα είναι ένα patchwork αποτελούμενο από κουρέλια ολιστικών φιλοσοφικών συστημάτων
|
Πραγματικά το κόκκινο είναι το πιο ενδιαφέρον. Έχεις ανάγει τη μή ύπαρξη σου (υπο το πρίσμα της μη αλληλεπίδρασης) σε τόσο υψηλό επίπεδο, που θεωρείς αδιανόητο κανείς να έχει προσωπική άποψη, ή ακόμα <<χειρότερα>>: δημιουργική σκέψη. Μη υπαρκτέ φίλε μου, ο κόσμος είναι τόσο διαφορετικός απο αυτό που φαντάζεσαι. Ναι, κάποιοι απο εμάς, μπορούμε να σκεφτούμε σκέψεις που απάντησες στα βιβλία σου απο τους "μεγάλους δασκάλους". Ναι γίνεται, δεν είναι ικανότεροι απο εσένα μόνο οι μεγάλοι δάσκαλοι φίλε μου (το φίλε, δεν είναι ειρωνικό).
Θα σου πω κάτι τραγικό για τη φύση σου, τραγικό για την ιδεολογία της μη αλληλεπίδρασης σου: καταλαβαίνεις την ύπαρξη σου απο την αλληλεπίδραση με το περιβάλλον (είτε σου αρέσει είτε όχι, λυπάμαι (ειλικρινά) αν σε στενοχωρώ). Το περιβάλλον μπορεί να είναι ένας άνθρωπος, κάποιο στοιχείο της φύσης. Και θλίβομαι ακόμα περισσότερο λέγοντας: η επιστήμη όπως τη ξέρουμε μέχρι σήμερα, ακόμα και τα μαθηματικά, είναι αποτέλεσμα συγκριτική διαδικασίας. Ορίζουμε κάτι, και βλέπουμε τι κάνει στα υπόλοιπα στοιχεία του συνόλου. Αντιλαμβανόμαστε ένα φυσικό σύστημα, απο τις αλληλεπιδράσεις του με άλλα. Είτε σε επίπεδο συμμετρίας (αν καταλαβαίνεις τι λέω) είτε σε επίπεδο μέτρησης φυσικής ποσότητας.
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Dimitris Galon
Πιστεύω ότι δεν έχουμε τίποτα κοινό και ότι αυτά που μας χωρίζουν είναι περισσότερα από αυτά που μας ενώνουν. Εμείς στον χώρο μας κι΄ αυτοί στον δικό τους. Πρόκειται για δυο ασύμβατες οπτικές και πρακτικές αντιμετώπισης της θάλασσας και όλων αυτών που ακόμα περιέχει.
Πιστεύω επίσης ότι το να συμπλεύσουμε μαζί, με κοινούς στόχους και θέσεις, θα μας έκανε κακό. Θεωρώ ότι σαν σύλλογος είμαστε καθαροί, και ας λένε οι διάφοροι για μπουκαλάκηδες όσο θέλουν. Αν όμως στις θέσεις μας αυτές και στην όποια διεκδίκηση δική μας, συμμετάσχουν και οι ψαροτουφεκάδες τότε η καθαρότητα των ορίων χάνεται. Είναι μια σύμβαση παράξενη και ατέρμονη.
|
Όχι γαμ...ξανασυμφωνώ . . .
(με εξαίρεση το ατέρμονη, αφού θεωρώ ότι δεν μπορεί να υπάρξει καν αρχή, πόσο μάλλον "τέρμα")
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Dimitris Galon
Λέω ναι στους απνε ΐστες (τους οποίους σέβομαι και εκτιμώ γι΄ αυτό που πρεσβεύουν και κάνουν) και όχι στους ψαροτουφεκάδες. Δεν καταδικάζω κανέναν, απλώς προσπαθώ να διαφυλάξω την δική μου αισθητική και τις δικές μου αξίες και θεωρώ ότι απλώς δεν συνάδουν με αυτές των ψαροτουφεκάδων. Δεν μπήκα ποτέ σε φόρουμ δικό τους για να το παίξω φωτισμένος ή να κάνω παραινέσεις, το φόρουμ όμως του συλλόγου μας στάζει αίμα τις τελευταίες ημέρες. Το θεωρείς εσύ σεβασμό αυτό;
|
Αν ειλικρινά διέκρινες κάποια διάθεση (τουλάχιστον απο μέρους μου) σε προηγούμενα ποστ μου (γιατί σε αυτό είμαι λίγο πιο δηκτικός, όσο να πεις...) να το παίξω φωτισμένος ή να κάνω παραινέσεις, είσαι εντελώς εσφαλμένος. Τουλάχιστον πριν εξάγεις συμπεράσματα μπορείς να ρωτήσεις πρώτα. Αλλά ξέχασα: η πιθανότητα να βρεθείς ευάλωτος είναι μια πιθανότητα την οποία πρέπει να αποκλείσουμε. Είναι σαφώς ευκολότερο να κατακρίνουμε, να διώξουμε το διαφορετικό, να αντισταθούμε στο περίεργο, παρά να κάνουμε την εξής παραδοχή: "έστω ότι έχω ειλικρινή γραφή απέναντι μου". Είμαι βέβαιος ότι σε όλα αυτά που έχεις διαβάσει, κάπου εκεί θα βρήκες και τη μέθοδο της εις άτοπον αποδεικτικής μεθόδου ε? Είναι λίγο scary βέβαια...
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Dimitris Galon
Ναι ρε Μαρία, αλλά η λέξη που μας σώζει απ΄ τα άσχημα λέγεται ΕΝΤΡΟΠΙΑ και αυτό που μας βοηθάει είναι ο λογικός έλεγχος της.
|
Ισοπαλία (
), εγώ δε ξέρω απο τι ήταν φτιαγμένος ο λίθος του Σίσυφου, εσύ δε ξέρεις τι είναι η εντροπία. cool...
Προς λοιπούς "περίεργους" αυτόνομους (είδατε, είμαι ευγενικός):
Οσο πιο ειλικρινά μπορώ. Δεν με ενδιαφέρει να μάθω για οικολογία απο εσάς. Σε καμία περίπτωση.
Ήθελα να μάθω "την ματιά σας". Πάει να πει: τα συναισθήματα απο μια βουτιά. Αλλά τίποτα τέτοιο δεν είδα να γράφεται. Είδα μια συζήτηση να εξελίσεται στο ότι "οι αυτόνομοι οι καλοί να δείξουμε στους ψαροκυνηγούς τους παραστρατημένους τον ίσιο δρόμο"
Σναπ - κλάπ: αυτοχαστουκιστείτε,
καλύτερα τώρα ?
Καλά να περάσετε με τις μπύρες σας, ευτυχώς έχω γνωρίσει αυτόνομους που είναι θαλασσινοί. Προτείνω περισσότερες βουτιές μπας και η υγρασία σας κάνει να νιώσετε λίγο καλύτερα.
ΥΓ
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Dimitris Galon
Το ρατσιστικό αυτό σχόλιο που επικροτείς, δεν θα το σχολιάσω. Ο λόγος είναι αφ΄ενός το γεγονός ότι το ουσιαστικό German μπορεί να αντικατασταθεί, ανάλογα με την περίσταση, με όλα τα εθνικά ουσιαστικά του πλανήτη, αφ΄ ετέρου η γνώση ότι ο εθνικός όρος German είναι αδόκιμος μια και το γερμανικό κράτος δημιουργήθηκε σαν απόρροια των πολέμων του 1870/71 στις Βερσαλίες της Γαλλίας.
|
Το m@l@k@ τον Schopenhauer δε τά'ξερε αυτά όταν το έγραφε...Και του τό λεγα εγώ να μη τα βάλουμε μαζί σου, πάλι ρεζίλι γίναμε. . .
ΥΓ2. Επειδή δε ξέρω πως μπορεί να αντιληφθείτε το ρημαδιασμένο το γραπτό λόγο, να διευκρινίσω: όλα τα παραπάνω είναι γραμμένα με χαμόγελο, δηκτική διάθεση (στα πλαίσια του πειράγματος, ακόμα και για το Γκαλούλη) και κανένα αρνητικό συναίσθημα (ούτε καν για το Γκαλούλη, και ας επαναλαμβάνομαι). Μη την ευχή και την ελπίδα ότι μπορείτε να διαβάζετε οτιδήποτε μη κακοπροαίρετο προς εσάς, και να χαμογελάτε ακόμα.
Big Kiss!! (σε όλους)