Αυτό που αντιλαμβάνομαι να συμβαίνει είναι, ότι ο όλος διαπληκτισμός
μοιάζει σαν να προσπαθούμε να βάλουμε όρια – συρματοπλέγματα - ανάμεσα
σε δυο «συντεχνίες» που μαίνονται να υπερασπίσουν τα υποτιθέμενα κεκτημένα τους.
Ο ένας στην κόντρα κι ο άλλος επίσης.
- Εγώ είμαι ο καλύτερος ρεεεεε!
- Όχι δα εγώ είμαι.
- Εσύ τι έχεις να μας πεις από την πρόοδο και την εξέλιξη σου???
- Ωρέ ξέρεις τι ένστικτα έχεις?
- Πες μας τι πίνεις?
- Να σου βάλω μια μπύρα?
- Δεν διψάω
- Ωρέ, διψάς και δεν το ξέρεις.
Στενάχωρο αλλά είναι έτσι όπως στη συντεχνία των γιατρών, των δικηγόρων, κ.α.
Μόνο το πεδίο δράσης αλλάζει. Εδώ είναι η θάλασσα.
Τι μας ενώνει???
Αποκαρδιωτικό αλλά, μοναχά η ανθρώπινη όψη μας.
Πολλά χρόνια κυνηγός ψαριών, πολλά χρόνια αυτοδύτης αλλά δεν νοιώθω να ανήκω
ούτε στη μια συντεχνία ούτε στην άλλη.
Έχω σκοτώσει ψάρια και θα το κάνω ξανά αν χρειαστεί.
Το ίδιο όπως και άνθρωπο αν χρειαστεί, ξέρω πώς να το κάνω προμελετημένα.
Αυτή την οργάνωση και στρατηγική την εξέλιξα μέσα από το κυνήγι των ψαριών.
Το όνειρο να δω στην ενέδρα τη συναγρίδα να έρχεται, το είχα κάνει πριν να το ζήσω.
Εντάξει το πέτυχα. Ωραία και τώρα τι θα κάνω? θα φτιάξω ένα κανόνι
και θα περιμένω τον προσκυνητή (μιας που είναι και επίκαιρο ψάρεμα) να του τη μπουμπουνίσω ?? (κι αυτό επίκαιρο)
Ναι αλλά κανόνι από ανθρακονήματα με μανιβέλα όπλισης και μουλινέ το μίτο της Αριάδνης.
Εντάξει κι αυτό άμα το ονειρευτώ, είμαι πιο κοντά στο να το πετύχω.
Αλλά άκουσα να λέγεται από ένα παλιό παραγαδιάρη του λιμανιού μια κουβέντα που μ’ άρεσε και την έχω δέσει,
γιατί όλο μου αποκαλύπτει κάτι νέο το μεγαλείο του νοήματός της :
«Πάνω από τρία τινάγματα θεωρείται μαλαΚία»
Μετά από αυτό έστρεψα σε άλλα όνειρα τα μυαλά μου, που ομολογώ
ήταν σκέτος πόλεμος.
Έκανα άλλες δοκιμές με τα όνειρά μου και βγήκαν ακόμα κι οι άσχημες
και το περίεργο είναι ότι δεν ήξερα ότι κι αυτό μπορεί να συμβεί.
Κάποτε λοιπόν αποφάσισα να μην βλάπτω κανέναν όσο το δυνατόν συνειδητά μπορούσα να το κάνω και χωρίς να εθελοτυφλώ.
Έτσι μπορεί να μην καταφέρνω να τα κονομάω όπως Γιώργο Δεμέτη
μπορεί να φαντάζεσαι για τους περισσότερους που έχουν καταδυτικό κέντρο, καταφέρνω όμως
να ονειρεύομαι ευχάριστα.
Ναι. Εισπράττω και ένα ευχαριστώ από έναν που έτυχε και είχε όφελος από τις ενέργειές μου.
Τους ροφούς δεν με ενδιαφέρει να τους δείξω στους τουρίστες, μα το Γλαύκο.
Γουστάρω και ευχαριστιέμαι να τους δω εγώ.
Αυτή η ευχάριστη αίσθηση εξακολουθεί να παραμένει η ίδια από τα περασμένα χρόνια του ψαροκυνηγιού,
τότε που αρκούσε να το δω το ψάρι και ας μην το έπαιρνα,
τότε που κοιμόμουν κυριολεκτικά, κολυμπώντας από κάβο σε κάβο
για να συντομεύσω στα σούρουπα την επιστροφή.
Παναγιώτη, για την ειρωνεία όλων όσων τη χρησιμοποιούν έγραψα με αφορμή το γραπτό του Φοίβου.
Οι πρώτες δημοσιεύσεις ήταν όντως προκλητικές και δεν τιμούν τους συγγραφείς τους.
Ομολογώ όμως ότι με το σαρκασμό του Μιχάλη, γέλασα.
Για το ψαροκυνήγι τώρα.
Θεωρώ ότι το πρωταπριλιάτικο αστείο του Νεοκλή αργά ή γρήγορα θα γίνει πραγματικότητα.
Θα απαγορευτεί γιατί
- Τα ψάρια μειώνονται, οι ψαροτουφεκάδες αυξάνονται. (Μόδα είναι)
- Τα ψάρια μειώνονται, οι «οικολόγοι» αυξάνονται. (Μόδα κι αυτό)
- Τα ψάρια μειώνονται οι αυτοδύτες αυξάνονται (κι αυτό Μόδα)
Το μόνο που πιθανά να καθυστερήσει την απαγόρευση είναι τα κέρδη των εμπόρων
Από την πώληση όπλων που θα αντικαταστήσουν με σύνεργα αυτόνομης.
Από το 1999 που βουτάω και αυτόνομα, τα ψάρια μπορώ να βεβαιώσω ότι αν υπάρχουν
δεν τα ενοχλούν οι μπουρμπουλήθρες όπως ειπώθηκε, τα ενοχλεί το
κυνήγι και πράγματι σε αυτή την δεκαετία έχουν μειωθεί υπερβολικά αισθητά.
Το Δεκέμβρη βούτηξα στην προβλήτα που δένει το πλοίο της γραμμής (στο λιμάνι)
να κάνω μια κινηματογράφηση για την επισκευή σπηλαιώσεων που είχαν πραγματοποιηθεί.
Το θέαμα που αντίκρυσα με γύρισε πολλά χρόνια πίσω.
Σαργοί κιλίσιοι, στήρες δίκιλες και άλλα καλά που παρόλο το θόρυβο από τα
πλοιάρια που μπαινόβγαιναν και που εμένα με ενοχλούσε στα αυτιά αυτά σαν να μην έτρεχε τίποτα, σουλατσάριζαν αμέριμνα τριγύρω.
Δράκο, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια (αλλού) και για τον ένα από τους λόγους ύπαρξης μου στο διαδύκτιο.
Είναι διαφήμιση, αλλά γουστάρω κι επειδή θέλω να πάρετε και να έχετε μια ιδέα για τους πληθυσμούς των ψαριών,
σας προσκαλώ όσους ελεύθερους δύτες έχετε κάνει δημοσιεύσεις σε τούτο το Θρέαντ (όπως λένε και στην πατρλίδα μου)
να έρθετε στη Νάξο να κάνουμε ένα σχολείο αυτόνομης με 50% της τιμής έκπτωση
και μετά να ξαναποστάρετε. Το αυτό ισχύει και για τον Άμπαλλο.