Σχετικά με την χρονολογία κατακρύμνισης του σπηλαίου, υπάρχουν απλά διάφορες θεωρίες, οι οποίες, από ότι έχω καταλάβει, βασίζονται περισσότερο στην έλλειψη αναφοράς της λίμνης από τους αρχαίους συγγραφείς, κάτι που ασφαλώς δεν μπορεί να αποτελέσει ασφαλές επιστημονικό τεκμήριο. Την αντίθετη άποψη την είχα διαβάσει σε κάποιο περιοδικό, πριν αρκετά χρόνια, το οποίο δυστυχώς δεν μπορώ να θυμηθώ. Ας μην ξεχνάμε πάντως ότι και τα... Μετέωρα δεν αναφέρονται σε κανένα κείμενο της αρχαιότητας. Υπήρχαν ή όχι τότε;
Δεν γνωρίζω αν η επιστημη της γεωλογίας έχει δώσει ή μπορεί να δώσει μία ξεκάθαρη απάντηση, βάσει δεδομένων που να προέρχονται από τα πετρώματα της περιοχής. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι και στη συγκεκριμένη επιστημονική θεωρία, όπως και σε χιλιάδες άλλες, υπάρχει και η αντίθετή της. Αν πάντως είναι τόσο πρόσφατη η κατακρύμνιση, είναι άξιο απορίας πως πρόλαβε να αναπτυχθεί σε 2000 μόλις χρόνια υποβρύχια χλωρίδα, που ως γνωστόν στηρίζεται στη φωτοσύνθεση, (συμπεριλαμβανομένου και ενός ανώτερου υποβρύχιου φυτού, συγγενούς της ποσειδωνίας!), η οποία φυσικά δεν θα μπορούσε να ενεργείται στο σκοτάδι ενός σπηλαίου. Είναι αξιοσημείωτο μάλιστα ότι έχουν καταγραφεί είδη που δεν προέρχονται από την θάλασσα και συναντώνται σε υφάλμηρα νερά. Και η ενδημική πανίδα της λίμνης όμως, δεν νομίζω ότι έχει χαρακτηριστικά σπηλαιώδους πανίδας, (π.χ. τυφλά είδη ζωής) τα οποία, αν υπήρχαν, δεν θα είχαν προφτάσει να εξελιχθούν και να αποκτήσουν όραση σε μόλις 2000 χρόνια! Επίσης, η εν λόγω πανίδα (εκτός των μόλλυ), δεν φαίνεται να προέρχεται άμεσα από τον θαλάσσιο χώρο της περιοχής και μάλλον εξελίχθηκε αυτόνομα στην λίμνη για πολύ περισσότερα χρόνια. Τέλος, ακόμη και αν υποθέσουμε ότι κάποια είδη απόκτησαν όραση μέσα σε μόλις 2000 χρόνια-γεγονός τελείως απίθανο- κάποια άτομα του είδους μέσα στο υπάρχον τεράστιο σπήλαιο θα εξακολουθούσαν να είναι τυφλά. Τέτοιου είδους άτομα όμως, εξ όσων γνωρίζω, δεν έχουν εντοπιστεί στις δαιδαλώδεις στοές.
Ευχαριστώ πολύ για τίς παρεμβάσεις! Είναι ένα τεράστιο ζήτημα η λίμνη και από πολλές πλευρές. Θα προτιμούσα να παραμείνουμε στην πανίδα, που σήμερα μπορεί να έχουμε εντοπίσει εκεί. Δεν μπορώ να ξεχάσω εκείνη την παράξενη (
χειλού!