Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο apeiranthos
Είναι απορίας άξιο πως ; ένας λαός, μια φυλή, οι Εβραίοι,
που έχουν υποστεί τα πάνδεινα, μόλις πριν από μισό αιώνα,
πως ; οι ίδιοι αυτοί που οι πατεράδες τους
νιώσαν σ' όλο της το μεγαλείο τη βιαιότητα,
την απανθρωπιά του πολέμου κι έφτασαν στα όρια του αφανισμού,
μπορούν σήμερα και συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο
επιδιώκοντας τον αφανισμό ενός άλλου λαού, των Παλαιστινίων,
ενώ ίσως περίμενε κανείς, έπειτα από όσα πέρασαν
να είναι οι υποδειγματικοί ειρηνοποιοί και ανθρωπιστές του πλανήτη.
|
Η ιστορία της δημιουργίας του κράτους του Ισραήλ, και της συντεταγμένης εξολόθρευσης του γηγενούς πληθυσμού της Παλαιστίνης, ξεκίνησε μερικές δεκαετίες ΠΡΙΝ τα γεγονότα του Ολοκαυτώματος.
Καταλαβαίνω -ανθρωπιστικά- αυτό που γράφεις, αλλά -κατά τη γνώμη μου- είναι λίγο απλοϊκή -με την καλή έννοια- ως σκέψη.
Και οι Γερμανοί υπέφεραν μεταξύ των δύο παγκοσμίων. Αυτό λες θα έπρεπε να τους αποτρέψει από τα όσα συνέβησαν μετά, αλλά τελικά μάλλον τους προέτρεψε.
Με συγχωρείτε αν "σας το χαλάω", αλλά εγώ δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το νόημα που έρχεται να υποστηρίξει η Διεθνής Αμνηστία.
Το πρόβλημα στην Παλαιστίνη είναι οι ακρότητες των Ισραηλινών;
Η άλλη επιλογή ποια έιναι δηλαδή; Να αυτοκτονήσουν όλοι οι άραβες-παλαιστίνιοι για να μας κάνουν τη χάρη να μη χρειάζεται να τους σκοτώνουμε;
"Σας παρακαλούμε, επειδή είμαστε ανθρωπιστές, απλώς εξαφανιστείτε. Μην πάτε αλλού, μην αντιδράτε, απλώς εξαφανιστείτε. Αυτοκτονήστε. It's the right thing to do. Μην αναγκάζετε τους Ισραηλινούς να γίνονται απάνθρωποι"
Ποια είναι η ιστορική κριτική της Διεθνούς Αμνηστίας;
Οι "ίσες αποστάσεις" ;
Ποιά θεωρεί η Δ.Α. ότι είναι η αιτία για τη σημερινή κατάσταση; Ποιος φταίει, και τι προβάλλει ως λύση;
Επιφυλάσσομαι για την περίπτωση που κάνω λάθος περί του περιεχομένου της κριτικής της Δ.Α. για το Iσραηλοπαλαιστινιακό.