[fivos]

Αρχικό μήνυμα απο MICHALIS

Χωρις να ειμαι φωτογραφος , θεωρω οτι στο θεμα της επεξεργασιας εχουν δικιο (προσωπικη αποψη) . Καιρος ειναι να ξαναδουμε ποιοι ειναι στ'αληθεια οι καλοι φωτογραφοι . Ας μην παιζει ρολο το ποσο καλα εμαθαν ενα προγραμμα στον υπολογιστη τους . Η φωτογραφια γνησια , οπως τραβηχθηκε , ολοκληρη και οχι τμημα της , τα συκα συκα και η σκαφη σκαφη (τα μακρο , μακρο και τα ζουμ , ζουμ και παει λεγοντας) και , απειραχτη τελειως . Η τεχνη να φαινεται στο κλικ . Δεν ειμαι κατα της επεξεργασιας , αλλα ας θυμηθουμε λιγο τις μερες που ο φωτογραφος μετρουσε και οχι ο κομπιουτερας . Η φωτογραφια , οπως και ναχει (επεξεργασια ή μη ) ειναι τεχνη , ας μην το ξεχναμε .
Λεγοντας αυτο , δεν παυω να απολαμβανω και τις επεξεργασμενες φωτο και να συγχαιρω τους δημιουργους τους . Το αποτελεσμα σιγουρα μετραει !

Μιχάλη διαφωνώ με αυτή την "αγνή έννοια" φωτογραφίας που παρουσιάζεις γατί πολύ απλά δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ.
Εξαρτάται από το τι ενοούμε "επεξεργασμένη φωτογραφία".

Έχοντας ασχοληθεί αρκετά και με την επίγεια φωτογραφία (μή υ/β) αλλά και με την ιστορία της φωτογραφίας, μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι ουδέποτε η φωτογραφία ήταν ανεπεξέργαστη και αγνή όπως την έχεις στο μυαλό σου. Απλά η επεξεργασία γινόταν στο σκοτεινό θάλαμο και όχι στο Photoshop.
Αν μπεις σε σκοτεινό θάλαμο με έναν έμπειρο φωτογράφο, πραγματικά θα εκπλαγείς με το τι μπορεί να κάνει - στην πραγματικότητα μπορεί να κάνει τα πάντα: Ότι κάνουμε και σήμερα με το Photoshop.

Ένας έμπειρος φωτογράφος βλέπει το κάδρο πριν σηκώσει τη μηχανή.
Όταν μετά δει τα καρέ που αποτύπωσε και επιλέξει κάποιο από αυτά, ουσιαστικά ξέρει -πριν την επεξεργασία- αν "έχει φωτογραφία" ή αν "δεν έχει" - κι αυτό δε το αναλύω άλλο γιατί θα χρειαζόμασταν ώρες.

Η επεξεργασία είναι απλώς άλλο ένα μέσο στα χέρια του φωτογράφου κι ο σκοπός -αν ο φωτογράφος είναι φωτογράφος και όχι γραφίστας- είναι να κάνει μια καλή φωτογραφία ακόμη καλύτερη, διορθώνοντας τις ατέλειες του μέσου.

Η διαφορά του σκοτεινού θαλάμου με το Photoshop, είναι απλά ότι το Photoshop είναι πιο εύκολο και μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε υπερβολές, σε φωτογραφίες που μοιάζουν με καρτ-ποστάλ (και μηδενική ουσία) ή σε φωτογραφίες που μοιάζουν photoshopογραφίες.

Χρειάζεται λοιπόν μεγαλύτερη εμπειρία και αυτοπειθαρχία από τη μεριά του φωτογράφου για να χειριστεί σωστά τα σύγχρονα εργαλεία επεξεργασίας, χωρίς υπερβολές αλλά εξακολουθεί να είναι αναπόσπαστο μέρος της δημιουργικής διαδικασίας της φωτογραφίας (πάντα ήταν) και είναι αναφαίρετο δικαίωμα του φωτογράφου να βελτιώσει τη φωτογραφία του προς την κατεύθυνση που θέλει.

Για ένα έμπειρο μάτι, η διαφορά είναι φανερή: Αν η φωτογραφία έχει γίνει πλαστική από την επεξεργασία και όταν την βλέπεις λες "τι ωραία επεξεργασία" αντί να πεις "τι ωραία φωτογραφία" τότε ο φωτογράφος έχει αποτύχει, γιατί το παράκανε στην επεξεργασία προσδίδοντας μια υπερβολική φόρμα και καταστρέφοντας την ουσία της φωτογραφίας.

Ο μόνος λόγος που απαγορεύεται η επεξεργασία σε πολλούς σύγχρονους διαγωνισμούς φωτογραφίας (ή πιο σωστά, επιτρέπεται μόνο η ήπια επεξεργασία - crop, τοπική διόρθωση φωτισμού, συνολικές διορθώσεις χρώματος, όχι μοντάζ κλπ) είναι γιατί η ψηφιακή επεξεργασία είναι ακόμη ένα νέο εργαλείο και:

α) Οι νέοι φωτογράφοι δεν έχουν ακόμη αίσθηση του μέτρου και παρασύρονται
β) Δεν υπάρχει εύκολος, μετρήσιμος τρόπος να αποφανθούν οι κριτές πότε μια φωτογραφία γίνεται "ψηφιακή δημιουργία" και γραφίστικη καρτ-ποστάλ.

Το ότι οι κριτές δυσκολεύονται και διαλέγουν την εύκολη λύση (=καθόλου επεξεργασία) είναι τελείως λάθος.
Δεν σημαίνει ότι υπάρχει καμμιά φωτογραφική αγνότητα ή καμμιά υπέρτατη αλήθεια στον τρόπο που ο Χ ψηφιακός αισθητήρας καταγράφει τον κόσμο. Είναι απλώς μια βολική απαγόρευση που με βρίσκει αντίθετο καθέτως και οριζοντίως.

Η φωτ. μηχανή είτε με αισθητήρα είτε με φίλμ αποτελεί απλά ένα ατελές μέσο αποτύπωσης του φωτός που ο φωτογράφος διαλέγει πως θα το χρησιμοποιήσει για να εκφραστεί καλλιτεχνικά. Σ΄αυτό συμπεριλαμβάνεται και η επεξεργασία.
Ο έμπειρος φωτογράφος τη στιγμή που τραβάει έχει ήδη στο μυαλό τις επιλογές επεξεργασίας που θα κάνει μετά, είτε αυτό λέγεται Photoshop είτε στους παλιότερους το είδος του film, ο τρόπος εμφάνισής του - αν θα το πουσάρει ή όχι, αν θα το εμφανίσει σε λεπτόκοκκο ή χοντρόκοκκο εμφανιστή, αν θα τυπώσει σε μαλακό ή σκληρό χαρτί, κλπ κλπ.

Διαφωνώ λοιπόν με την εύκολη λύση, ότι για να κάνουμε τα πράγματα εύκολα μετρήσιμα, αφαιρούμε από το φωτογράφο την δυνατότητα μιας δημιουργικής επεξεργασίας.

Ας ενδιαφέρονται πραγματικά για τη φωτογραφία κι όχι για εμπορικούς δήθεν διαγωνισμούς, ας διαλέξουν κριτές με κότσια και εμπειρία και κύρος που να μπορούν να απορρίψουν κατά βούληση τις "πλαστικές" φωτογραφίες χωρίς να μπορεί να τους αμφιβητήσει κανείς.

Ίσως βέβαια όλα αυτά, να είναι πραγματικά πολύ ψιλά γράμματα, μέσα στη σημερινή εποχή της εμπορικοποίησης και των κατ' επίφαση διαγωνισμών-σαφάρι...