[paris]

Καταρχάς είναι νομίζω καιρός οι διαχειριστές να ανοίξουν καινούριο τόπικ. Το θέμα «χταπόδι» μάλλον ολοκληρώθηκε και πρέπει να βρεθεί καινούριος τίτλος για την κουβέντα που έχουμε ανοίξει.

Στο θέμα μας:

Κώστα δεν ξέρω αν πρόσεξες ότι μετά από όλες τις εμπειρίες που απαριθμείς, καταλήγεις να πεις ότι εκτελείς αυτήν την άσκηση ακριβώς όπως λέει η padi στο rescue…

Σεβαστές οι εμπειρίες του καθενός, αλλά θα μου επιτρέψεις να πω μηδαμινές μπροστά σε αυτές αυτών που δουλειά τους είναι να μαζεύουν εμπειρίες σε καθημερινή βάση από όλον τον κόσμο, να αναλύουν reports από καταδυτικά ατυχήματα, να επεξεργάζονται στατιστικές και βάση όλων αυτών, αλλά και της ακαδημαϊκής τους μόρφωσης, να εξελίσσουν εκπαιδευτικά προγράμματα. Το να τροποποιήσεις έναν κανονισμό δεν σημαίνει ότι πριν έλεγες μπούρδες, σημαίνει ότι απλά εξελίσσεσαι. Κι εγώ προτιμώ να ακολουθώ κατά γράμμα τη συμπυκνωμένη εμπειρία που μου προσφέρει ένας οργανισμός και να εξελίσσομαι διαρκώς βάση αυτής, παρά να βασίζομαι στις δικές μου προσωπικές εμπειρίες για να ξαναανακαλύψω από την αρχή τον τροχό.

Αυταρχικό τρόπο εκπαίδευσης δεν δίδασκε ποτέ κανένας οργανισμός. Αν κάνω λάθος θα ήθελα να δω ένα επίσημο εγχειρίδιο της CMAS ή της PADI κλπ. της δεκαετίας ας πούμε του ’70, που να λέει «βαρέστε τους μπουνιές στην κοιλιά» ή «βάλτε τους να κολυμπήσουν ασταμάτητα στην επιφάνεια κι αν σταματάνε πετάτε τους πέτρες» (και τα δύο παραδείγματα δεν είναι τυχαία…) Αυταρχικό τρόπο εκπαίδευσης δίδασκαν πολλοί έλληνες εκπαιδευτές στο παρελθόν, οι οποίοι δεν ακολουθούσαν το πρόγραμμα κανενός οργανισμού, αλλά αυτοσχεδίαζαν βάση των δικών τους εμπειριών και βάση ενίοτε της αρρωστημένης, θα πω στρατόκαυλης, ψυχοσύνθεσης. Η μεγάλη πληγή της κατάδυσης στην Ελλάδα είναι ότι την μάθαμε από το στρατό. Οι δεκαετίες του ’70, του ’80, σε μεγάλο βαθμό και του ’90 ακόμα, ήταν οι δεκαετίες των εκπαιδευτικών αυτοσχεδιασμών, των προσωπικών εμπειριών και των εκπαιδευταράδων. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει αρκετά και όλοι όσοι από δαύτους έχουν απομείνει είναι θλιβερά, γραφικά απομεινάρια. Οι νέοι εκπαιδευτές, όσοι τουλάχιστον παίρνουν στα σοβαρά τη δουλειά τους, μαθαίνουν να δουλεύουν βάση εκπαιδευτικών συστημάτων και γι’ αυτό πιστεύω ακράδαντα ότι οι νέες γενιές εκπαιδευτών είναι κλάσεις ανώτερες από τις παλιές.

Όσον αφορά τα παρακάτω

Αρχικό μήνυμα απο seafarer

Και κυριως σταματα να χρησιμοποιεις στρατιωτικα και ηλιθια δειδαγματα και να θεωρεις οτι επειδη εσυ τα καταφερνεις μπορουν και οι αλλοι!
Εισαι υπευθυνος και υπολογος στο αν θα δημιουργησεις ψυχολογικο προβλημα με το νερο σε καποιον ή καποια εφ΄ ορου ζωης!!!!!!!!
Δεν εχεις αυτο το δικαιωμα!
Το καταλαβαινεις αυτο?????
Μην τρως παραμυθι επειδη εμαθες κατι το 1999 που εκπαιδευτηκες απο τον καλυτερο εκπαιδευτη.
Τωρα εχουμε 2009 και υπαρχουν αλλοι 10 (ισως και παραπανω) καλυτεροι απο εκεινον τον καλυτερο. Αλλοιμονο αν δεν το θεωρουμε αυτο. Τοτε τι κανουμε? Ο κοσμος πηγαινει μπροστα ξερεις....

Δημήτρη η άσκηση διακοπής παροχής αέρα (κλείσιμο φιάλης) είναι υποχρεωτική στα περιορισμένα ύδατα, οπότε σύμφωνα και με αυτά που λες δε νομίζω ότι συντρέχει λόγος παρανομίας.