[΄Ακης Γκούμας]

΄Ολοι οι άνθρωποι δεν έίναι ίδιοι, ούτε και επιβάλεται να είναι.
Είναι ζήτημα να έχω νοικιάσει ξαπλώστρα / ομπρέλα πάνω απο δύο φορές στην ζωή μου (και αυτό έγινε γιατί με πήγε κάποια παρέα μέχρι εκεί... σηκωτό).
Ναι, ψάχνομαι στις ερημιές, κάνω κάμπινγκ και ξαπλώνω στην άμμο, αλλά αυτό δεν με κάνει καλύτερο. Με κάνει διαφορετικό.
Δεν γουστάρω την λαμέ επίσκεψη στην θάλασσα, αλλά αν πέρναγε απο το χέρι μου, δεν θα την καταργούσα κι΄ όλας.
΄Εκαστος εφ΄ ό ετάχθη.
Η ακτογραμμή της Αττικής, έχει απ΄ όλα τα ζώα (εμού συμπεριλαμβανομένου).
Αστέρας και Γιαμπανάκι με τους γνωστούς,
τα βράχια της Βάρκιζας με τους "άλλους"(...),
οι απόκρημνες ερημικές μέχρι το Σούνιο με κάτι σαν και του λόγου μου. Και λοιπόν? Μια χαρά περνάμε όλοι, απλά, φοράμε διαφορετική κοινωνική μουτσούνα.
"Είμαστε αιχμάλωτοι στο θέατρο και πρέπει ν΄άχουμε σαφή διακριτικά" που έλεγε και ο Πανούσης.