[farmamic]

Αρχικό μήνυμα απο fin

Αυτο που μου ειναι δυσκολο να αντιληφθω ομως ειναι το εξης: Περα απο τα νομιμα συμφωνητικα που εχει ο κ Mills με την προηγουμενη ιδιοκτητρια εταιρεια, βασει ποιας (ισχυοντος στα ελληνικα χωρικα υδατα) νομικης διαταξης ο κ Mills εχει παραπανω δικαιωματα στην αδειοδοτηση ερευνας στο χωρο του ναυαγιου (σε σχεση με αλλον ελληνικο η ξενο ερευνητικο φορεα (πχ ΕΛΚΕΘΕ)); Ασχετα αν δεν υπαρχει προθεση η οικονομικη δυνατοτητα απο Ελληνικο φορεα για κατι τετοιο (ακομα).

Δεν υπαρχει αμφιβολια οτι η συνεργασια ιδρυματος και δημοσιου (σαν πολιτικη κατα μεγαλο βαθμο επιλογη) ειναι τελικα σε πρωτη φαση γενικα αποδοτικη. Το θεμα ιδιοκτησιας του ναυαγιου, ομως, ειναι μια υποθεση λεπτη και θα πρεπει η ελληνικη πολιτεια να μεινει τοσο αδιαλακτη στην τηρηση της ισχυουσας νομοθεσιας, οσο αδιαλακτη φανηκε και η βρετανικη πολιτεια στη θεση του Βρετανικου μουσειου για την επιστροφη των γλυπτών του Παρθενωνα.

Καταλαβαίνω το σκεπτικό σου. Η απόψη που έχω σχηματίσει εγώ -χωρίς παντως να έχω εμπλακεί προσωπικά σε καμία χρονική περίοδο στις επαφές της εταιρείας με την ελληνική Πολιτεία- είναι οτι ο Simon δεν απέκτησε, ούτε απαίτησε, παραπάνω δικαιώματα από αυτά που ήδη έχει ως ιδιοκτήτης βάση της ισχύουσας ευρωπαικής νομοθεσίας. Πρακτικά αυτό σημαίνει οτι δεν μπορεί κάποιος να τον παρακάμψει χωρίς να έχει σοβαρές νομικές κυρώσεις. Δεν γνωρίζω πάνω σε ποιές συγκεκριμένες διατάξεις θα βασιστούν αυτές οι κυρώσεις αλλά ξέρω οτι αν κάποιος το επιχειρήσει θα έχει μεγάλο πρόβλημα καθώς ο Simon είναι άριστα προετοιμασμένος και για αυτό το ενδεχόμενο. Δεν μου προκύπτει πάντως από κάπου οτι η ελληνική πλευρά θέλησε ποτέ να σταθεί απέναντι του, ούτε οτι αναγκάστηκε να κάνει "εκπτώσεις" στην τήρηση των νόμων. Όλες οι δυσκολίες που προέκυψαν κατά καιρούς ήταν μάλλον προιόντα γραφειοκρατικών αγκυλώσεων σαν αυτές που αντιμετωπίζουμε όλοι μας καθημερινά.

Θα ήταν ψέμα να μην παραδεχτούμε οτι η κατάσταση αυτή δίνει ένα πλεονέκτημα στην εταιρεία η οποία ουσιαστικά έχει ρόλο "αποκλειστικού" μεσολαβητή μεταξύ των αυτοδυτών/φορέων που ενδιαφέρονται να ερευνήσουν το ναυάγιο, του νόμιμου ιδιοκτήτη και της Ελληνικής Πολιτείας. Αυτό εξυπηρετέι όλους (κυρίως τους πρώτους) καθώς απλουστεύονται πολύ οι γραφειοκρατικές διαδικασίες και ο αριθμός των επαφών που απαιτούνται ώστε να δοθεί η αδειοδότηση -αφού οι αρμόδιες αρχές έχουν πλέον ένα σταθερό συνομιλητή.

Με λίγα λόγια το πλεονέκτημα του Simon (και της εταιρείας) προκύπτει από το ιδιοκτησιακό status του ναυαγίου και όχι από κάποια παραχώρηση που έγινε από το ελληνικό κράτος. Μέχρι τώρα πάντως δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα συνεργασίας με ομάδες/φορείς που θέλησαν να επισκεφτούν το Βρετανικό και δεν βλέπω κάτι στον ορίζοντα που μπορεί να αλλάξει αυτή τη θετική στάση, όσο υπάρχει σεβασμός στους ελληνικούς νόμους, στο υπάρχων ιδιοκτησιακό καθεστώς και στην ιστορική αξία του ναυαγίου.

Ελπίζω να σε κάλυψα.


PS: Θα διαφωνίσω μαζί σου μόνο στη σύγκριση που επιχειρείς. Αναφέρεσαι στη στάση της Βρετανικής Κυβέρνησης απέναντι στην Ελληνική Κυβέρνηση στο θέμα των Μαρμάρων. Στη συγκεκριμενη περίπτωση μιλάμε για τη σχέση ενός Βρετανού (Ευρωπαίου) πολίτη με την Ελληνική κυβέρνηση. Είναι άλλο πράγμα οι διαφορές μεταξύ κυβερνήσεων και άλλο πράγμα οι διαφορές μεταξύ πολιτών-Κυβερνήσεων. Πιστέυω οτι καταλαβάινεις την ανισότητα δυνάμεων που υπάρχει στη δέυτερη περίπτωση.