Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο nmoiras
Καλημέρα
Πρώτο μου μήνυμα στο φόρουμ σας... 
Αν κατάλαβα καλά θεωρείτε τις ιχθυοκαλλιέργειες την λύση των προβλημάτων στην αλιεία;
Ίσως και να ισχύει....Ωστόσο η μέχρι σήμερα αντίδραση των περίοικων για τις ιχθυοκαλλιέργειες είναι λίγο ως πολύ δικαιολογημένη δεδομένου ότι η πλειοψήφία τους είναι (τουλάχιστον ήταν) παράνομες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Η ιχθυοακαλλιέργεια είναι μια βιομηχανική δραστηριότητα με μέτριες ως έντονες επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον που την περιβάλλει ενώ για την άμεση περιοχή οι επιπτώσεις είναι πολύ έντονες (οργανική ρύπανση συγκρίσιμη με πόλη, απολυμαντικά κ.λπ). Ως τέτοια λοιπόν το θέμα της θα έπρεπε να είναι ΚΑΙ χωροταξικό.... |
Νικόλα, παλιέ συμφοιτητή και φίλε, καλώς ήρθες στο φόρουμ μας!
Συμφωνούμε νομίζω όλοι, το προβληματικό θέμα των Ι/Κ είναι το θέμα (μη)χωροταξίας. Η Ελλάδα άλλωστε ποτέ δεν εδέησε να σχεδιάσει οτιδήποτε πριν το τακτοποιήσει στο χωροχρόνο (που να τρέχουμε τώρα). Κοινώς: Μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δίνετε (το μότο μας, θα μπορούσε να γραφτεί και στη σημαία μας).....
Οι ιχθυοκαλλιέργειες σαφώς και έχουν επιπτώσεις, όχι όμως μεγαλύτερες από οποιαδήποτε άλλη μονάδα παραγωγής τροφίμων. Όταν τηρούνται οι όροι λειτουργίας, οι επιπτώσεις αυτές περιορίζονται συνήθως σε μια μικρή περιφερειακή ζώνη ακτίνας 30-60 μέτρων (όταν είναι περισσότερο σίγουρα κάτι δεν πάει καλά).
Στις
ελληνικές ιχθυοκαλλιέργειες, ένα ακόμα πολύ σημαντικό πρόβλημα είναι και η (συγχωρήστε μου τον όρο αλλά αδυνατώ να βρω καταλληλότερο) ΓΥΦΤΙΑ των ιχθυοκαλλιεργητών. Εν μέσω των πιο γραφικών κι απάτητων ορμίσκων βλέπεις ξαφνικά την ακτή να καταλαμβάνεται από παράγκες, πεταμένα υλικά και τσουβάλια, πλαστικά, συσκευασίες τροφών και άλλα τέτοια όμορφα. Κοινώς, η αισθητική ρύπανση βαράει κόκκινα κι αυτό όχι γιατί είναι αναγκαίο αλλά γιατί οι άνθρωποι δε νιώθουν το χρέος τους έναντι στο περιβάλλον (αυτό δυστυχώς δεν ισχύει μόνο για τους Ι/Κ...)
Βέβαια το να κατηγορεί κανείς τις λάθος Ιχθυοκαλλιεργητικές πρακτικές είναι ένα πράγμα και το να κατηγορεί την Ιχθυοκαλλιέργεια-εν-γένει ένα τελείως άλλο πράγμα.
Γνώμη μου είναι ότι η δεύτερη προσέγγιση είναι εντελώς λανθασμένη και μάς πισωγυρίζει (σαν χώρα) απίστευτα.
Χρειάζεται να αντιληφθούμε ότι η Ι/Κ είναι κάτι που έχουμε ανάγκη και ότι είναι προς το συμφέρον μας να την υποστηρίξουμε και να την αναπτύξουμε, με στόχο όμως το καλύτερο και όχι το χειρότερο.
Ας εστιάσουμε λοιπόν στα πραγματικά προβλήματα. Η εκτροφή ψαριών, δεν είναι πρόβλημα αλλά μέρος της λύσης. Ας το κάνουμε σωστά, όμορφα, βιώσιμα, έξυπνα. Έχουμε τη θάλασσα, έχουμε την τεχνογνωσία, έχουμε την ανάγκη.
Η τσουβαλοποίηση/δαιμονοποίηση των κλωβών, πρέπει να σταματήσει. Δεν υπάρχει Ι/Κ επίπτωση που να μην μπορεί να αποφευχθεί, δεν υπάρχει Ι/Κ επίπτωση που να μην είναι αναστρέψιμη.
(Κάτι που δεν ισχύει για όλες τις παραγωγικές μας δραστηριότητες, άρα καλό θα ήταν αρχικά να το εκτιμήσουμε!)
Πάντως, το θέμα της χωροταξίας των Ι/Κ είναι αυτή τη στιγμή υπό διερεύνηση στα γραφεία του ΥΠΕΧΩΔΕ. Όχι ότι μου λέει κάτι αυτό πέρα από το ότι έχουν καταλάβει τη σημασία και αναγκαιότητά της (amen). Στόχος είναι ο καθορισμός περιφερειακών ζωνών εντός των οποίων -και υπό προϋποθέσεις- θα χωροθετούνται πλέον οι κλωβοί. Το Σχέδιο λέγεται ΠΟΑΥ ή Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Ιχθυοκαλλιεργειών.
Δεν γνωρίζω τι τελικά θα απογίνει αλλά η θεωρία της προσέγγισης μου φαίνεται κατ'αρχήν θετική. Τώρα για την πράξη....
