Νεοκλή πολύ μου άρεσε η ιδέα σου για ένα ιστορικό αφιέρωμα στη Μακρόνησο, που είναι τόσο κοντά μας αλλά κουβαλά τρομερές και φοβερά πονεμένες ανθρώπινες ιστορίες από τα σκληρά (και άδικα) χρόνια των εξοριών του εμφυλίου πολέμου.
Ανέφερα στη πεθερά μου το θέμα και της ζήτησα την άδεια αν θα ήθελες κάποια στιγμή να την επισκεφτείς για μια αναμνησιακή συνέντευξη εκείνων των χρόνων. Στη διάθεσή σου.
Χθες μου έφερε ένα "ΕΠΙΣΤΟΛΙΚΟΝ ΔΕΛΤΑΡΙΟΝ" με ένα μήνυμα της 7ης Ιουνίου 1949 που της είχε γράψει ο καλός της (νιόπαντροι τότε) Απόστολος. Τα δελτάρια ήταν ανοικτά και έτσι λογοκρίνονταν πριν επιτραπεί η αποστολή τους. Τη συγκεκριμένη περίοδο τους απειλούσαν με εκτελέσεις και τούτο το λιτό και με υπονοούμενα σημείωμα ήταν κάτι σαν αποχαιρετιστήριο...
Σημ.: και οι δυο τους "έκαναν στη Μακρόνησο", εκείνη αφέθηκε ελεύθερη νωρίτερα για λόγους υγείας.
Αυτά και άλλα πολλά είναι ντοκουμέντα που πρέπει πού και πού να τα γνωρίζουμε και να μη τα ξεχνάμε.
Ελπίζω να τα καταφέρεις σιγά-σιγά να συγκροτήσεις μια σύντομη ιστορία της Μακρονήσου που να συνδύαζε τα εντός και εκτός βυθού ενδιαφέροντα θέματα της.
