Υποθέτω πως ο Αιγαίας απλά εννοεί πως το κόστος είναι εκ των ων ουκ άνευ. Πάντως για την ιστορία, δεν έχει και αξιοσημείωτη διαφορά από αυτό των πιο 'παραδοσιακών' οργανισμών.
Όπως πάντα και παντού, όλα είναι θέμα προσωπικής ζυγαριάς. Κόστος /όφελος.
Πληροφορίες για την UTD μπορείτε να βρείτε στο site του οργανισμού και στην στήλη της κεντρικής σελίδας
''Home''.
Με λίγα λόγια είναι ένας νεοσύστατος οργανισμός κατάδυσης, βασισμένος στα πρότυπα της DIR προσσέγγισης, δίνοντας όμως μια διαφορετική διάσταση στον όρο. Το DIR δεν είναι εξοπλισμός, ούτε διαδικασίες, αλλά τρόπος σκέψης και νοοτροπία. Βασίζεται στην δύναμη της ομάδας και εκπαιδεύει τους δύτες να λειτουργούν αποτελεσματικά μέσα σε αυτήν χρησιμοποιώντας το τυποποιημένο hogarthian setup.
Ιδρυτής του οργανισμού είναι ο Andrew Georgitsis. Τεχνικός αυτοδύτης ο ίδιος, έχει πάρει μέρος σε πολλές μεγάλες αποστολές, σε ναυάγια και σπήλαια. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια εκπαιδεύει δύτες σε ολόκληρο τον κόσμο, προσπαθώντας να δημιουργήσει – όπως ο ίδιος λέει – σκεπτόμενους δύτες.
Η UTD δυστυχώς ΔΕΝ αναγνωρίζεται στην Ελλάδα. Το καρτελάκι είναι άχρηστο δλδ.
Το σχολείο σε γενικές γραμμές ήταν μια ενδιαφέρουσα -τουλάχιστον- εμπειρία. Ο τρόπος εκπαίδευσης είναι τελείως διαφορετικός από ό,τι έχουμε συνηθίσει. Καλείσαι να αντεπεξέλθεις σε μια σειρά 'αστοχιών', όχι για να μάθεις να αντιμετωπίζεις 10(!) βλάβες ταυτόχρονα (πόσο γκαντέμης να είσαι πια?...) αλλά για να μάθει το μυαλό να λειτουργεί υποβρυχίως ψύχραιμα και οργανωμένα αλλά και να (προ)βλέπει καταστάσεις.
Το σημαντικότερο όλων όμως για εμένα, είναι ότι μαθαίνεις γιατί είναι προτιμότερο να δουλεύεις ομαδικά και πως γίνεται αυτό. Είναι αρκετά σύνθετο το ζήτημα, αφού για να είναι μια ομάδα αποτελεσματική χρειάζονται πολλά παραπάνω από το να χρησιμοποιούμε έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας (ΟΚ? – ΟΚ! Εσύ ΟΚ? –ΟΚ κι εγώ).
Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα βέβαια...
Μιλώντας για μένα, και το σχολείο και ο εκπαιδευτής φάνηκαν αντάξιοι των προσδοκιών μου.
